Morgunblaðið - 30.03.1965, Blaðsíða 17
Þriðjudagur 30. marz 1965
MORCUNSLAÐIB
17
í G/EP. fór Dronning ATexandr-
ine frá Reykjavík áleiðis til
Kaupmannahafnar úr síðustu för
sinni hingað til lands. í tilefni af
því var gestum boðið í veglegan
miðdegisverð um borð í skipinu
oig þar flutti Joensen, er var skip
stjóri í þessari síðustu för skips-
ins ræðu, þar sem hann þakkaði
þá góðvild, sem skipið hefði
ávallt átt að mæta á fslandi. Emil
Jónsson, sjávarútvegsmálaráð-
herra þakkaði fyrir hönd gesta og
árnaði hinum nýja farkosti Sam-
einaða gufuskipafélagsins, Kron-
prins Olav, heilla, þegar hann
tekur við af Drottningunni.
Dronning Alexandrine hefur
verið hið mesta happaskip. Hún
hefur farið 504 ferðir milli fs-
lands og Danmerkur,. eða fleiri
ferðir á milli fslands og útlanda
en nokkurt annað skip. Hún hóf
ferðir hingað 1927, en sigldi ekki
á styrjaldarárunum, þá var hún
Hætt er við að Joensen, skipstjóri, hefði getað orðið „tnúsikalskur“ í þessum félagsskap, en félagar
hans þarna á myndinni eru þeir Karl O. Runólfsson, tónskáld og Þórhallur Árnason, cellóleikari.
í»eir voru ásamt dr. Oddi Guðjónssyni fyrstu farþe,garnir með „Drottningunni,“ ee Oddur var far-
inn þegar myndin var tekin.
„Drottningin“ kvaddi
Reykjavík í síðasta
sinn í glampandi sdl
í höndum Þjóðverja. Ekki er okk-
ur kunnugt um hve martga far-
þega Drottningin hefur flutt á
þessu tímabili. I>ess má geta, að
Gunnar Sigurðsson, umboðsmað-
ur Sameinaða gufuskipafélagsins
hér á landi, sagði fréttamönnum
í gær, að útgerð skipsins hefði
yfirleitt gengið vel, og skipið hef-
ur alla tíð verið mikið happa-
skip. Eins og skýrt hefur verið
frá í fréttum, mun Kronprins
Olav taka við Drottninigunni og
kemur hann hingað í fyrsta skipti
14. apríl n.k. Skipstjóri á Kron-
prins Olav verður Djþrhus, Joen-
sen fer á annað skip, er siglir á
Miðjarðarhafi. Drottningin verð-
ur nú sett á sölulista en verður
seld til niðurrifs ef ekki berst
Olafur Pétursson hjá Sametnaða leysir landfestar Drottningarinn-
ar i siðasta sinn.
mér þessa leið, en ég vissi af eig-
in raun hvernig það var, svo ég
bað um að fá að sigla þangað
sem væri ætíð sól og sumar og
skipafélagíð varð við ósk minni,
svo nú sigli ég á Miðjarðarhafi.
En eins ag ég sagði áðan, þá er
ég mjög ánægður yfir því að
geta leyst af öðru hvoru á þessari
leið.
— Hvernig hefur þér líkað við
Drottninguna þessi ár sem þú hef
ur verið á henni?
— Hún hefur verið ákaflega
gæfuríkt skip. ÖIl þau skipti sem
fyrirfinnist varla og þess vegna
myndi það hæfa mjög vel til
strandsiiglinga hér. En ég vil að
lokum fyrir hönd skipafélagsins
þakka íslendingum fyrir þann.
vinarhug, er Drottningin hefur
ætið átt að mæta hér og vona
að Kronprins Olav fái sömu mót-
tökur.
Næst höfðum við tal að Karli
O. Runólfssyni, tónskáldi, er var
farþegi á Drottningunni i fyrstu
ferð hennar hingað 1937, og háð
um hann að segja okkur það
helzta er honum væri. minnis-
stætt úr ferðinni.
— Ég man nú heldur fátt úr
ferðinni, því það er orðið svo
langt síðan. Ég var að koma frá
tónlistarnámi í Kaupmannahöfn
Og var með alla vasa tóma. Þegar
skipið var komið út í Kattegat,
var mikill veltingur á skipinu og
urðu þá allir sjóveikir fyrir utan
mig en ég hef aldrei fundið til
sjóveiki um ævina. Ég man að
ég var þá eini farþeginn sem
mætti við matborðið. Þegar út á
Norðursjó var komið var þar
stafalogn og fór ég þá að líta í
kringum mig og rakst á Þórhall
Árnason, cellóleikara og Stutrau
pianóleikara, en þeir voru á
hljómleikaferð til íslands. Öðrum
farþegum man ég lítið eftir, en
þó voru þarna nokkrir útgerðar-
menn frá Siglufirði. Komið var
við í Færeyjum en ég fór ekki
í land, því ég vildi ekki eyða
þessum litlu peningum sem ég
átti. Ég man að viðurgerningut
var allur góður um borð og æ
síðar, en ég hef oft ferðast með
Drottningunni.
tilboð að upphæð 700 þús. kr.
danskar.
Kronprins Olav tekur 292 far-
þega. Ráðgert er að skipið fari
venjulega héðan kl. 8 að kvöldi
og tekur ferðin til Kaupmanna
hafnar fjórar nætur og þrjá daga.
Skipið er aðeins 30 klukkustund
ir til Færeyja en ganghraði þess
er 18Vz sjómíla.
Hér á eftir fara samtöl er Morg
unblaðið átti við Joensen, skip-
stjóra, og einn af þremur fyrstu
farþegunum með Drottnimgunni
1927, Karl O. Runólfsson, tón-
skáld. Tveir aðrir af fyrstu far-
þegunum voru í fyrrnefndri
veizlu í gær, en þeir eru auk
Karls, dr. Oddur Guðjónsson og
Þórhallur Árnason, cellóleikari.
Við ræddum fyrst við Joensen,
skipstjóra.
— Hvað hefur þú verið lengi
í siglingum til íslands?
— Það eru um það bil sjö ár.
Ég kom hingað fyrst 1934 sem
annar stýrimaður á Drottning-
unni. Eftir að stríðinu lauk kom
ég hingað ýmist sem fyrsti stýri-
maður eða skipstjóri.
— Þú siglir annars ekki á þess-
ari leið?
— Nei, ég er aðeins með skipið
núna í afleysingum, því Djþrhus,
skipstjóri, tók sér hvíld tvær
seinustu ferðirnar en hann kem-
ur svo með Kronprins Olav í
fyrstu ferðinni. Ég er annars skip
stjóri á skipi, er siglir til Mið-
jarðarhafsins. Ég vona að þetta
verði ekki í síðasta skipti sem
ég leysi af á þessari leið. Ég er
Færeyingur að uppruna og á
bæði þar og eins hér á landi
marga góða kunninigja, sem mér
þykir gaman að hitta öðru hvoru.
— Er þetta ekki talin erfið
siglingaleið?
— Jú, mjög svo. Það tekur
mjög á skipstjóra að sigla hér
á norðurslóðum, bæði vetur og
sumur og það er einnig mjög
erfitt að stjórna skipi þessa leið
og þá sérstaklega til Færeyja
vagna þess hve höfnin er þröng
þar oig erfitt að athafna sig. Það
stóð til á tímabili að ég tæki að
Joesen, skipstjóri, ásamt góðvini sínum og landa, Peter Wigelund
skipasmið.
ég hef verið á skipinu höfum við
ekki orðið fyrir einu einasta á-
falli og aðrir skipstjórar hafa
sömu sögu að segja. Það er ann-
ars mjög sjaldgæft að skip sem
sijglir eingöngu á þessum slóð-
um vegni svona vel.
— í hvernig ástandi er skipið
núna?
— Innréttingin er alveg sú
sama og var 1927 og ég myndi
segja að hún væri ágæt. Skips-
skrokkurinn er mjög sterkur og
traustur en það þyrfti að fara
yfir vélarnar. Það eru helzt ýms-
ar rörleiðslur sem eru farnar að
gefa siig í skipinu, og þær þyrfti
að endurnýja.
— Hvað segir þú um þær tillög
ur er hafa komið fra-m, að ís-
lendfngar keyptu Drottninguna
og notuðu hana til strandsigl-
inga?
— Ég yrði mjög ánægður yfir
því að vita af henni í höndum
Islendinga og ég hef reyndar
stunigið upp á þessu, að vísu með
öðrum orðum. Samstarfið við ís-
lendinga hefur ætíð verið gott
og móttökurnar sem skipið hef-
ur fengið hér, ekki verið siðri
en heima í Kaupmannahöfn. Ég
er sannfærður um að skipið
myndi reynast vel hér, því það
hefur alltaf verið svo að einstakt
lán hefur fylgt þessu skipi. Einn-
ig vil ég benda á það, að ég tel
að betra sjóskip en Drottningin
llótmæla aukn-
uni togveiðum
í landhelgn
FUNDUR haldinn í Útvegs-
mannafélagi Hornafjarðar og
Djúpavogs miðvikudaglnin 24.
þm. 1965 og samþykkti eftirfar-
andi ályktun:
Vegna þráláts orðrómis um að
leyfa eigi togurum togveiðar upp
að 4 mílna grunnlínumörkum á
svæðinu frá Portlandi að Hval-
bak þá mánuði, sem undanskyld
ir eru í núgildandi reglugerð um
fiskveiðilögsögu íslands, vill
fundurinn eindregið móbmæla
slíkri ákvörðun. Fyrirséð er aö
slík ráðstöfun myndi svifta
Hornfirðinga afkomumöguleikum,
að verulegu leyti hvað útgerð
snertir, og þar með aila sýslu-
búa möguleikum til framfara.
Fundurinn lýsir undrun sinni
yfir. að slík hugmynd skuli vera
komin fram, þar sem einum
landshluta væri sýndur slíkur fá
dæm.a óréttur. Vill því fiundur-
inn skora á alla þá, sem aðsböðu
hafa tii, a'ð sjá um að slílkt
verði ekki sa.mþykkt.
Ályktunin var samþykkt me<5
öllum greiddum atkvæðum.