Morgunblaðið - 15.04.1965, Blaðsíða 8

8
MORGUNBLAÐID
Fimmtudagur 15. apríl 1965
Þórhildur Þórhalli>dóttir.
HÉLT AÐ SYDNEY V/ERILEIÐINLEG,
EN HÖN KOM SANNARLEGA Á ÚVART
Frásögn Þórhildar Þórhallsdóttur, flugfreýju
VIÐ FRÉTTUM, að um þessar
mundir væri stödd hér í Reykja
vík ein af íslenzku stúlkun-
■o, sem ráðizt hafa til flugr-
freyjustarfa hjá Pan American,
Þórhildur Þórhallsdóttir. Á ferð
um sínum fyrir félagið flýgur
Þórhildur til margra fjarlægra
og framandi landa og því báð-
um við hana að segja okkur frá
eftrminnilegasta staðnum, sem
hún hefði heimsótt.
— Ég hef verið flugfreyja
hjá Pan American í rúmt ár
log flogið naar eingöngu til
staða á Kyrrahafssvæðinu. Eini
staðurinn utan þess, sem flug-
flugfreyjur á sömu leiðum og
ég fljúga til, er London. Ég hef
búfð í San Franciseo frá því
að ég byrjaði hjá Pan Ameri-
can. í fyrstu ferðunum til staða
eins og Tókíó, Hong Kong,
Hawaii, Tahiti og annarra Suð-
urhafseyja, heillaði gróðursæld
in, náttúrufegurðin og veðr-
éttan, sem er svo sannarlega
framandi íslendingum. Ég var
í fyrstu mjög hrifin af Hawaii,
en eftir nokkrar ferðir þangað,
fór ég að gera mér grein fyrir
þvl, ^ð eyjarnar eru eins og
ein verzlun. >ar miðast allt
við að selja ferðamönnum alla
upphugsanlega hluti. Á flug-
vellinum taka stúlkur í strá-
pilsum með blómsveiga um háls
inn á móti farþegunum, halla
»ér að þeim og ljósmyndari er
viðbúinn að festa atburðinn á
filmu og selja myndina við-
komandi farþega.
— En þa'ð er skemmtilegt að
fljúga milli Hawaii og annarra
Suðurhafseyja. >ar búa margir
frumstæðir þjóðflokkar og það
•n þyrpist fólkið til Hawaii í
•tvinnuleit. Allir eru vongóðir
um að þar sé unnt að auðgast
á fáum mánuðum, en nú vant-
ar ekki vinnuafl á Hawaii og
margir snúa vonsviknir til
baka. Á hinum frumstæðari
Súðurhafseyjum, vekja komur
flugvéla alltaf nokkra forvitni,
þótt þær séu orðnar þáttur í
Ihversdagslífinu. Menn koma út
á flugvöll, oft klæddir síðum
pilsum einum saman. >eir setj
ast fyrir framan flugafgreiðsl-
una og bíða þar til vélin lend-
ir, en þá ganga þeir að henni
og skoða hana í krók og kring.
Þótt þetta fól>k sé frumstætt í
háttum, er eins og því þyki
ekkert athugavert við að ferð-
ast með flugvélum. >að gengur
inn í vélina með sömu rósemi
og kaupsýslumenn, sem hafa
notað þessi farartæki vikulega
um árabil.
— Staðurinn, sem ég ætla að
segja frá og er mér eftirminni-
legastur þeirra, sem ég hef
heimsótt, er Sydney, stærsta
borg Ástralíu. Hún er á áætlun
okkar, en ég hef ekki flogið
þangað nema tvisvar. Áður en
ég kom til Sydney, hélt ég
að hún væri eins og hver önn-
ur stórborg, jafnvel fremur
leiðinleg. Ég veit ekki hvers
vegna ég hélt þetta, það var
bara svona. En strax og við
lentum á flugvellinum, sá ég,
að ég hafð haft rangt fyrir mér.
Og er til kom, reyndist Sydney,
eins og áður segir, eftirminni-
legasti staðurinn, sem ég hef
komð til, og það á sinn þátt í
því hve fegurð borgarinnar
kom mér gjörsamlega á óvart
— Sydney er mjög hreinleg
borg og mikið augnayndi. Mörg
íbúðahverfin eru þau skemmti-
legustu, sem ég hef séð. Garð-
arnir eru fjölskrúðugir, vel
hirtir og ræktarlegir, húsin sér-
kennileg, mörg gamaldags, en
ölium mjög vei við haldið.
Sydney stendur á hæðum og
víða er mjög fagurt útsýni, t.d.
yfir höfnina. Borgin er byggð
umhverfis höfnina, sem er
sögð ein sú faliegasta i heimi
og bezta frá náttúrunnar hendt
Við hafnarmynnið eru þrír
höfðar, Suður-höfði, Norð-
ur-höfði og Mið-höfði og í höfn-
inni, sem er mjög stór, eru •
margir hólmar og eyjar, þaktar
fögrum gróðri og víða skerast
inn úr henni víkur, stórar og
smáar. Ein smærri eyjanna Fort
Denison, var um skeið notuð
sem fangageymsla. Ég hef ekki
verið nema viku alls í Sidney,
þrjá og hálfan dag í hvort sinn,
og mér hefur ekki gefizt timi
til að fara í siglingu um höfn-
na, en það þykir mjög skemmti
legt
— Ég kom til Sidney 1
seinna skiptið í desember s.l.,
um hásumar þar. Daganat sem
ég dvaldst í borginni gekk yfir
hitabylgja og sandurinn við
ströndina varð svo heitur, að
ég fékk blöðrur á fæturna af
því að ganga á honum. Bað-
strendur ganga út frá borginni
í norður og súður, ég held
að þær séu um tuttugu, af-
markaðar af klettum, sem
ganga út í sjónn. >etta eru
fallegustu baðstrendur, sem ég
hef komið á. Sandurinn er hvít
ur og hreinn, öldurnar freið-
andi í sjávarmálinu og áð baki
gróðursælar hæðir, þaktar litl-
uni fallegum sumarhúsum. Syd
neybúar hafa ákveðið að varð
vexta flestar baðstrendurnar
A A_________—--------
eins og náttúran gerði þær úr
garði. >ar eru engir verzlunar-
skúrar eða söluvagnar, eins og
víðast á báðströndum annars
staðar, og bannað er með lög-
um að reisa þar nokkuð, sem
heitir skúr eða hús. Einnig er
stranglega bannað að hafa þar
auglýsingaskilti. Ef baðgesti
langar í eitthvað í svanginn,
éða vilja svala þorstanum í
miklum hitum, verða þeir að
ganga nokkurn spöl upp eftir
ströndinni, en þar eru litlar,
gamlar sölubúðir, byggðar áður
en bannið gekk í gildi.
— Einu skiltin, sem leyft er
að setja upp á ströndunum, eru
með fyrirmælum um hve báð-
géstir megi sýnda langt út,
vegna hákarlahættu, en allt
morar af hákörlum við strönd-
ina. í fyrsta skiptið, sem ég fór
í sjóinn í Sydney, hafði ég
ekki tekið eftir skiltunum og
hélt áfram að synda frá landi,
þar til ég heyrði mikil hróp
og köll og leit við. Sá ég þá, að
lífverðir, sem eru á pöllum úti
í sjónum, böðuðu út öilum öng-
um og bentu mér að synda til
lands. Mér fannst ráðlegast að
fara áð bendingunum, og er
ég kom á þurrt, voru mér sýnd
skiltin. Lífverðirnir eiga fyrst
og fremst að hafa auga með
hákörlunum, og einnig eru
þyrlur notaðar til að svipast
um eftir þeim. Komi þeir hættu-
lega nálægt landi, eru bað-
gestir tafarlaust reknir upp úr,
enda þeim sjálfum fyrir beztu.
— >egar horft er frá ein-
hverri hæðinni í Sydney inn
yfir landið, blasa við fjöll er
virðast heiðblá í fjarlægðinni
eins og fjöllin heima. >au draga
nafn af litnum og nefnast „Blue
Mountaines“, eða Bláfjöll. >eg-
ar nær er komið, sér maður, að
Bláfjöll eru raunverulega græn,
þakin gróðri frá rótum upp á
toppa. Hægt er að aka upp
fjöllinn, en þaðan er fagurt út-
sýni. Um tveggjastunda akstur
er frá Sydney og upp á tind
einhvers BláfjaJlanna.
— Á góðviðrisdögum á sumr-
in, þ.e.a.s. þá mánuði, sem vet-
ur er heima á íslandi, er margt
um manninn á baðströndunum,
fólk af öllum kynþáttum og lit-
um. >ó er Sydney ekki or'in
mikil ferðamannaborg ennþá,
og vegna þess hve ferðamenn-
imir eru fáir, eru t.d. ekki
margir góðir veitingastaðir í
borginni, en mér er sagt, að
þeim hafi fjölgað síðustu árin
og sú þróun heldur eflaust á-
fram. Einnig er litið um að
skemmtistaðir í Sydney sén
opnir langt fram eftir nóttum.
Flestir loka upp úr miðnætti.
í borginni .er mikið af börnum
með sama sniði og ensku „pub-
arnir“, og þar koma rnenn við
á leið úr vinnu. >essum börum
er öllum lokað kl. 10. e.h. En
þetta breytist áreiðanlega, ef
ferðamannastraumurinn eykst
og það er ég viss um að hann
á eftir að gera, þegar hraðinn
verður enn meiri og vegalengd-
irnar styttast að sama skapi.
Séð yfir Sydney.