Morgunblaðið - 27.05.1965, Blaðsíða 10

'fir'-í-
16
MORGUNBLADIÐ
Fimmtudagur 27. maí 1965
Eins og ðnnur bðrn
GJafir streyma ■ Pakistansöfnunina
Það er gaman oð vera:
Tvíburasysturnar ítöEsku, sem
aðskildar voru með skurðaðgerð
fyrir rúmri viku, eru itú á batavegi
Nú eru liðnar tvær vikur
síðan Santina og Giusepp-
ina Foglia, itölsku tvíburasyst-
urnar samvöxnu, voru aðskildar
á barna- sjúkrahúsinu í Xorino
og verður ekki betur séð en að-
gerðin hafi heppnast vonum
framar. Systurnar eru óðum að
ur farið vel um þaer og þar hafa
þær dafnað í umsjá lækna og
hjúkrunarkvenna — og þar hafa
þær undirgengisf' fimm upp-
skurði til undirbúnings þeim síð-
asta og mesta, sem gerður var
10. maí s.l.
Yfirlæknirinn, Luigi Solerio,
takast, myndu þær lifa uppskurð
inn af báðar tvær? — Santina
og Giuseppina létu sér fátt um
finnast og voru hálfu rólegri en
allir aðrir. Þær vissu hvað til
stóð og hlökkuðu alltof mikið
til að verða loks eins og önnur
börn til þess að vera að gera
sér rellu út af uppskurðinum.
En það var skrítið að vakna
og vera állt i einu ein. Santina
litla rankaði fyrr við sér og
| þreifaði hægri hendi eftir systur
sinni eins og venjulega — en
i greip í tómt, lauk upp augunum
Austur-Pakistan 11. maí hafi um
50 þús. ferkm. svæði orðið illa
úti. Eftir veðrið hafi þúsundir
líka lagið í valnum og mikill
fjöldi særðra varið þar ósjálf-
bjarga og nærri 5 millj. manna
séu hjálparþurfi. Hafi Rauði
krossinn í Pakistan sent út hjálp-
arbeiðni og skortir gögn til að
geta orðið fólkinu að liði. Eink-
um vantar fé til kaupa á fatnaði
handa milljónum manns á staðn-
um, mikið magn af mjólkurdufti,
sótthreinsunartöflur í drykkjar-
vatn, bóluefni og penicillin handa
500 þús. manns, vítamín og sufla-
meðul handa 2 millj. manna,
sárabindi og fleira handa 100
þús. manns. Undir eins eftir
óveðrið kom Rauði krossinn í
Pakistan upp hjálparstöðvum og
starfa þar 100 læknar og lækna-
nemar með aðstoðarmenn í 35
flokkum. Rauða kross deildir í
Kanada og Noregi hafa sent þjálf-
aða menn til starfa í Pakistan.
Klukkan sex að morgni 10. mai — tvíburasysturnar sam-
vöxnu á skurðarborðinu. Fimm klukkustundum siðar lágu
þær sín í hvoru rúmi.
í GÆR byrjuðu framlög almenn-
ings til söfunarinnar handa bág-
stöddum í Pakistan að streyma
til dagblaðanna í Reykjavík.
Skrifstofa Rauða kross Islands
tók á móti 4.000.00 krónum í
fyrradag, en Rauða kross deild-
irnar um allt land taka á móti
framlögum.
Rauða krossi fslands barst bréf
frá alþjóðar Rauða krossinum í
Genf, þar sem m.a. segir að í
hvirfilvindinum, sem gekjt yfir
hressast og eru hinar kátustu.
Nú eru þær að komast á fætur
og að byrja að læra að ganga
á ný — og það er töluvert skrít-
ið að eiga allt í einu að standa
á tveim fótum þar sem áður
voru fjórir.
f rúm sex ár, allt síðan þær
voru í heiminn bornar 5. nóv-
ember 1958, í þorpinu Asti,
skammt frá Torino hafa syst-
urnar alið aldur sinn á barna-
sjúkrahúsinu í borginni. Þar hef-
Ósköp ertu langt í burtu!
sá er hafði veg og vanda af upp-
skurðinum vildi fá til þessa
vandasama verks frið og næði og
var þessvegna ekki skýrt frá
þvi hvað til stæði fyrr en kvöld-
ið áður. Þá var foreldrum systr-
anna sagt frá því, en þá flaug
fiskisagan og undir miðnætti var
með öllu ókleift að ná sambandi
við sjúkrahúsið og bréf og
bögglar til systranna bárust að
í hrönnum. Móðir þeirra lá á
bæn alla nóttina og vakti síðan
yfir stúlkunum eftir uppskurð-
inn og faðir þeirra var líka nær-
staddur. Þrettán læknar voru Dr.
Solerio til aðstoðar og fjöldi
hjúkrunarkvenna, kvikmynda-
tökumenn voru önnum kafnir,
því öll var þessi óvenjulega að-
gerð kvikmynduð, og allt á ferð
og flugi á sjúkrahúsinu. Og marg
ir voru kvíðnir: myndi þetta
í forundran og stamaði: „Ég ..
ég er ekki lengur ég.“ Og syst-
ur hennar var ekki síður brugð-
ið er hún vaknaði af blundinum
og var allt í einu ein. Og ósköp
fannst þeim þær vera langt í
burtu hver frá annarri, svona sín
í hvoru rúminu. Þessvegna voru
rúmin þeifra^ flutt saman, svo
Það er mikill viðburður í lífi barna syðra er þau ganga i
fyrsta sinn til altaris — nærri eins mikið við haft þá og þeg-
ar fermt er hér nyrðra. Oftast eru börnin þá átta til tíu ára
gömul, en þær Santina og Giuseppina fengu nú samt að
ganga til altaris sex ára gamlar, skömmu fyrir aðgerðina
og myndin hér að ofan var tekin við það tækifæri.
þær gætu haldist í hendur svona
við og við meðan þær væru að
venjast því að vera ekki lengur
einhver undarlegur vanskapn-
ingur, sem öllum varð starsýnt
á, heldur bara tvær venjulegar
tvíburasystur — sem kannske
myndu líka bráðum fá að fara
heim til pabba og mömmu —
eins og önnur börn.
Sendiheri'ahiónin
fráfarandi hyllf
• Sendiherrahjónin íslenzku,
frú Helga og Stefán Jóhann Stef
ánsson, sem nú er farin frá Dan-
mörku hafa verið hyllt mjög að.
undanförnu af því tilefni. Síð-
ustu vikurnar fyrir brottförina
kepptust sendiherrar hinna ýmsu
landa um að hylla sendiherrann
og þakka honum fyrir samver-
una, en hann var sem kunnugt
er „doyen“, það er að segja hann
hafði staríað lengst allra nú-
verandi sendiherra í Kaupmanna
höfn.
Við hátíðlega móttöku, sem
haldin var sl. þirðjudag, var
sendiherrahjónunum afhent stórt
Oig, fallegt silfurfat með áletruð-
um nöfnum allra sendiherranna,
sem nú eru í Kaupmannahöfn.
Gjöfina afhenti eftirmaður Stef-
áns Jóhanns sem „doyen“ sov-
ézki sendiherrann Levytchkeine.
Fyrr um daginn hafði Per
Hækkerup, utanríkisráðherra
haldið sendiherranum opinbera
árdegisveizlu í Christiansborg.
Voru þar um það þil eitt hundrað
gesta, þeirra á meðal K. B. And-
ersen, fræðslumálaráðherra,
Viggo Kampmann, fyrrum for-
sætisráðherra og núverandi for-
seti hæstaréttar, Jörgen Jörgen-
sen, fyrrverandi fræðslumálaráð-
herra, Ramberg, ' hershöfðingi,
hirðmarskálkur, Wern, kammer-
herra og formenn Dansk-Is-
landsk Samfund og Dansk-Is-
landsk Fond.
Áður höfðu sendiherrahjónin
verið gestir utanríkisráðherrans,
en þá í einkakvöldverðarveizlu á
beimili ráðherrans, þar sem með
al gesta voru Poul Fischer, ráðu-
neytisstjóri utanríkisráðuneytis-
ins og Sendiherrar hinna Norður
landanna. Þá — og eins í Christi-
ansborg hyllti Per Hækkerup
Stefán Jóhann hjartanlega.
Áður en sendiherrahjónin
hurfu brott frá Danmörku var
þeim afhent kveðjugjöf frá nokkr
um vinum þéirra. En þar sem
þau hjónin höfðu beðizt undan
því, að þeim yrði haldin kveðju
veizlu, var skipuð nefnd til þess
að safna fé til gjafarinnar og sjá
um að koma henni til hjónanna.
Nefndina skipuðu: Poul Reumert
leikari, frú Gerda H.C. Hansen,
E. Meulengracht, prófessor, I. C.
Thygesen, formaður Iðnaðarráðs
og Bent A. Koch, ritstjóri. Var
sendiherrahjónunum gefið teppi
og gömul ensk gólfklukka, antík
igvipur. Gflölfinni fylgdi skinn-
bundið kveðjuávarp undirritað
nöfnum allra gefenda.
Á föstudag gengu sendiherra-
hjóniri á fund konungshjónanna í
Amalienborg. Höfðu konungs-
hjónfn óskað etfir því, að þau
drykkju þar með sér síðdegiste.
Heimleiðis héldu þau frú
Helga og Stefán Jóhann Stef-
ánsson á laugardag með Gull-
fossi.
Bögalusa, Lousiana, USA,
— NTB
BORGARSTJÓRINN í Boga-
' lusa tilkynnti að kvöldi sunnu
dags að nú skyldu úr sögunni
öll ákvæði um aðskilnað kyn-
þátta í borginni og blökku-
mönnum gefinn jafn kostur á
við hvíta menn til starfa í lög
regluliði borgarinnar og á veg
um borgaryfirvalda. Blökku-
menn í Bogalusa héldu sigur-
hátíð til að fagna þessum tið-
indum.
og óeirða vegria heimsókn-
anna.