Morgunblaðið - 27.05.1965, Blaðsíða 20

20
MORGU N BLAÐIÐ
Fimmtudagur 27. maí 1965
Jónsson lögreghi-
- Minningarorð
Björn
þjónn
FÖSTUD. 26. maí 1965 verður
jarðsunginn frá Seyðisfjarð-
arkirkju, Björn Jónsson, lögreglu
þjónn, frá Firði, Seyðisfirði. —
Bjöm var fæddur á Seyðisfirði
6. ágúst 1909, og varð bráðkvadd-
ur að heimili systur sinnar hér
í bæ, 20. maí sl. Voru foreldrar
hans Jón Jónsson, bóndi í Firði,
og kona hans, Halldóra Á. Björns
dóttir.
Fregnin um iát Björns, kom
eins og reiðarslag yfir alla þá,
sem til hans þekktu. Því þó menn
vissu almennt að hann væri sjúk-
ur, trúði enginn að svo kraft-
mikill maður, með svo mikla lífs-
orku, hefði kvatt okkur. — Mun
mörgum finnast, sem marga
menn vanti hér á staðnum, er
Björn sést ekki lengur.
Björn ólst upp í foreldrahús-
um, ásamt systkinum sínum,
þeim Steini, sem nú er lögfræð-
ingur í Keykjavík, og Katrínu,
í uppvextinum stundaði Björn
almenn verzlunar- og landbún-
aðarstörf. Árin 1928—1930 stund-
aðí hann nám við Verzlunarskóla
íslands, en í desember 1930 hélt
hann til Þýzkalands til írekara
náms, og dvaldi þar til ársloka
1933. í byrjun Þýskalandsdvalar
sinnar komst Björn í kynni við
íþróttahreyfinguna þai 1 iandi og
tók hann allan tímann mjög virk-
an þátt í henni. Gekk hann fyrst
í „Lybecker Turnerchaft", og
urðu þar fyrstu kynni hans og
tvísláarinnar og svifráarinnar,
sem hann hélt ætíð tryggð við
upp frá því. í lok ársins 1932
fluttist Björn til Stettin, og gekk
hann þar í „Stettiner Turnferein
Korporation". Æfði hann þar
frjálsgr íþróttir af miklu kappi,
auk þess sem hann stundaði alls-
konar fimleika. Tók Björn þátt
í allmörgum kappmótum, og gat
sér góðs orðstírs sem fimleika-
og frjálsíþróttamaður. Árið 1930,
eða nánar tiltekið, 6. ágúst það
ár, lauk hann kappraun, sem gaf
honum rétt til að bera bronse-
afreksmerki þýzka íþróttasam-
bandsins. Þurfti hann að ljúka
lágmarksafrekum í 5 íþróttagrein
um, á sama degi, til þess að vinna
sér rétt þennan. Er Björn dvaldi
í Stettin var hann í beztu 4x100
m boðhlaupssveit borgarinnar.
Björn kom aftur heim til ís-
lands 20. janúar 1934 og starfaði
við skrifstofustörf á Síglufirði til
ársins 1939. Útvegaði hann Sigl-
firðingum bæði svifrá og tvislá,
og byrjaði hann þá fyrst að æfa
af kappi á þeim áhöldum, sem
hann náði frábærri leikni í, auk
þess sem hann stundaði aðrar í-
þróttir af kappi, svo sem knatt-
spyrnu og frjálsar iþróttir að
sumrinu, en skauta- og skíðaiðk-
anir að vetrinum.
Árið 1939 fluttist Björn aftur
til Seyðisfjarðar og lét hann ekki
langan tíma líða, þar til hann
hafði einnig útvegað Seyðfirðing-
um bæði tvíslá og svifrá. Hélt
hann síðan uppi stöðugum æf-
ingum, að mestu leyti upp á eigin
spýtur, þrisvar í viku, allt til árs-
ins 1961, er hann varð að hætta
iðkunum, sökum sjúkdóms þess,
er svo stuttu seinna leiddi hann
til dauða.
Björn var frábær íþróttamað-
ur, og unni hann íþróttunum af
heilum huga, eins og gleggst má
sjá af því, hve lengi hann stund-
aði sína uppáhaldsíþrótt, áhalda-
fimleikana, og þjálfaði stóran hóp
vaskra drengja, með sinni al-
kunnu og óeigingjörnu elju.
Einnig má geta þess hér, að hann
tók þótt í frjálsíþróttakeppnum á
héraðsmótum, allt til fertugs ald-
urs, og var ávallt í röðum fremstu
manna. Veit ég engan mann á 53.
aldursári, sem farið hefur óska-
sveiflu áhaldafimleikamanna,
„Risasveiflu“, á svifrá, að Birni
undanteknum.
Ég, sem þetta rita, kynntist
Birni allnáið, bæði í gegnum fim-
leikana, sem við iðkuðum saman
í um það bil 15 ár, auk þess sem
við störfuðum saman að lög-
gæzlu, í 5% ár. Þurfti þó ekki
nema afurlítið brot af þessum
tíma, til að sjá, að á ferðinni var
'i-
Mest seldu gólíteppin í dag eru
LYKKJIiTEPPIN
★ Við seljum aðeins lykkjuteppi úr
100% uíl og 100% nælon.
★ Lykkjuteppin fara vel við öll húsgögn.
★ Ath.: Nælonteppin eru helmingi
sterkari en önnur teppi.
★ Glæsilegt litaúrval.
^ Tízkan er í Teppi hf.
Austurstræti 22 — Sími 14190.
einstakur drengur, sem allra götu
vildi greiða, en engum mein gera.
Björn var annálaður fyrir ná-
kvæmni og samvizkusemi, sem
glöggt má sjá á öllu þvi sem hann
hefur tekið sér fyrir hendur. Er
einkar skemmtilegt að skoða
mynda- og verðlaunasafn hans,
sem mjög er stórt í sniðum og
smekklega niðurraðað, í nýja í-
búðarhúsinu hans, sem hann
byggði 1959—1961, en naut í svo
skamman tíma.
Björn var mjög gefinn fyrir
útilíf, og hafði næmt auga fyrir
fögru landslagi, Tók hann ætíð
nærri sér, ef náttúruspjöll voru
framin í gáleysi. Hann stundaði
alla ævi fjallgöngur og hin síðari
ár svo sem heilsa hans leyfði.
Sérstaka tryggð tók hann við smá
foss i svonefndum „Dagmálalæk",
sem hann laugaði sig í eftir
hverja fjallgöngu. Hafa Seyðfirð-
ingar nefnt foss þennan „Björns-
íoss“.
Meðal margra kosta Björns var
það hve barngóður hann var.
Fyrir fáum dögum átti hann leið
í hús hér í bæ, hitti hann þar á
hlaðinu lítinn dreng, þriggja ára
gamlan, og tók hann tali, sem
hann gerði iðulega er hann hitti
smábörn. Þegar Björn kvaddi,
sagði litli drengurinn aðeins:
„Komdu fljótt aftur". Er syni
mínum, sjö ára, barst fregnin um
andlát Björns, stundi hann upp
þessum orðum: „Æ — aumingja
Björn“. Sýna þessi dæmi, hvern
hug lítil börn báru til hans.
Björn var trúaður maður, og
var skemmtilegt að ræða trúmál
og allífsgátuna við hann. Senni-
lega er ekki lengri tími liðinn en
tvær vikur, síðan við reyndum,
á fögru vorkvöldi, ásdmt Jóni,
systursyni hans, að kryfja lífsgát-
una til mergjar í skemmtilegum
samræðum.
„Þótt mannanna þekkmg sé
markað svið
svo mælt vér ei geiminn fáum,
til ljóssins að sannleika leitum
við
svo langt sem með huganum
náum.
Hver veit þá, er þeirri lýkur leit,
hve langt vér að endingu sjáurn?1*
Þá vissum við ekki, hve stutt
þú áttir eftir að vera meðal okk-
ar, en komum okkur saman um
það, að allt sem ætti eítir að ske,
mundi ske, þó við vissurn ekki þá,
hvað það yrði, fyrr en það væri
skeð. Svo einfalt var það.
Nú hefur þú, kæri Björn, geng-
ið í gegnum þessa jarðvist og
skyndilega horfið bak við það
tjld, sem við svo oft höfum reynt
að skyggnast bak við, með til-
gátum og hugmyndum. Er ekki
laust við, að við hinir, sem svo
oft ræddum þessi mál við þig,
hálf öfunduðum þig af að vera
kominn heilum bekk ofar okkur
í skóla allífsins, þar sem þú færð
að nema fullkomnari fræði, en
við höfum tök á, hérna megin
tjaldsins. Því eins og við þótt-
umst sjá út úr þessu öllu, þá er
allt á framfarabraut.
I vissu um það, að sérhver sem
í gegnum þessa jarðvist hefur
gengið, komi fullkomnari inn á
annað tilverustig, og taki þar á
móti sínum vinum, kveð ég þig,
kæri Björn, með innilegri FFFF-
kveðju, fyrir hönd fimleikaflokks
þíns og fjölskyldu minnar, með
kæru þakklæti fyrir allt, um leið
og ég votta aðstandendum þinum
samúð okkar.
„Hvar er lífsins sælan sanna,
sigur þess og aðalmið?
Það er framsókn frumherjanna,
frelsissporið upp á við.
Það er vitsins blóðug braut,
brotin gegnum hverja þraut,
sigurleið hins sannleikssterka,
sigur gæzku og kærleiksverka".
Jóhann Sveinbjörnsson,
Seyðisfirði.
Kaffisala í Laugarnessó’-n
ÞAÐ hefur sannarlega ekki nd-
anfarin ár þurft að hvetja fólk
til að sækja kaffisölu Kvenfélags
Laugarnessóknar á uppstigning-
ardeginum. Þar hefir alltaf hvert
borð verið setið allan daginn eft-
ir að kaffisalan var byrjuð, og
oft stórir hópar beðið eftir því að
fá borð.
En alltaf hefir, með brosi og
lipurð, verið greitt úr öllum
vanda, svo ég held mér sé óhætt
að segja, að hver einasti hafi far-
ið ánægður og glaður á brott,
næstum því eins og hann hafi
verið að njóta íslenzkrar gest-
risni, eins og hún þekkist bezt á
myndarheimili uppi í sveit.
En á þessum uppstigningardegi
ætla honurnar að breyta til. —
Upphafið verður eins og áður —
guðsþjónustaii í kirkjunni. — Og
þar mun að þessu sínni predika
séra Magnús Guðmundsson, fyrr-
verandi sóknarprestur í Ólafsvík,
sem nú þjónar á kirkjunnar veg-
um sem sjúkrahúsprestur í
Reykjavík.
En nú verður kaffisalan ekki
eins og áður í kirkjukjallaranum,
t heldur hefst hún eftir guðsþjón-
ustuna, eða kl. 3, í salarkynnum
Laugarnesskólans. Hafa forráða-
menn skólans sýnt konunum
þessa sérstöku lipurð og velvild
— svo nú ætti enginn að þurfa að
biða eftir borði í þeim virðuiega
og víða sal.
Sannarlega mun verða tekið
vel á móti öllum, það hafa kven-
félagskonurnar í Laugarnessókn
alltaf gert.
Og íólkið, sem um undanfarin
ár hefir komið vestan af Nesi og
af Öldugötunni og Urðarstignum,
það er jafn velkomið og okkar
eigið sóknarfólk, að ég nú ékki
tali um þá, sem austan við okkur
búa. Og eins væntum við unga
fólksins, sem reglubundið hefir
komið til okkar undanfarin ár og
næstum eins og borið til okkar
vorið.
Já, velkomin öll til kaffisölu
Kvenfélags Laugarnessókhar í
Laugarnesskóianum þennan upp-
stigningardag. Hún hefst kl. 3 —
Styðjið kvenfélagið í þess góða
starfi um leið og þér njótið stund
arinnar og dagsins.
Garðar Svavarsson.
Verkamenn
Verkamenn vantar til starfa við nýja verk-
smiðju, sem er í þann veginn að taka til
starfa hér í borginni. Ákvæðisvinna. —
Matur á staðnum. — Góður aðbúnaður.
Upplýsingar í síma 37989 frá kl. 19—21.