Morgunblaðið - 12.06.1965, Page 24

24
MORGUNBLADIO
Laugardagur 12. Júnf 1965
Auglýsing frá Lækna-
félagi Reykjavíkur
Símanúmer hins nýja símsvara Læknafélags Reykja
víkur er 18888. Eru þar gefnar upplýsingar um
vaktþjónustu lækna í borginni, ennfremur símanúm
er neyðarvaktar og vakta lyfjabúða.
Á laugardögum mánuðina júní—ágúst verða stofur
sjúkrasamlagslækna almennt ekki opnar, en í stað
þess verður vaktþjónusta á tveim læknastofum, sem
auglýstar eru hverju sinni í símsvaranum og vitjana
vakt í síma slysavarðstofunnar eins og verið hefur
til þessa.
Stjórn Læknafélags Reykjavíkur.

að auglýsing
í útbreiddasta blaðinu
borgar sig bezt.
...................... n 1111111 m III111 rimiuiiii
Nú á öld nákvœmninnar
VELJA MEIMIM PERKIIMS
DIESELVÉLAR í BIFREIDIR
OG VINNUVÉLAR
Eigum fyrirliggjandi fjögurra og sex
strokka vélar. — Hagstæðasta verð
á markaðnum.
Reykjavík--Sími 17080.
iiiillllllllllllllllllllll llllliiifiiiiiiiiiiiiiiuii]
Kellavik
Suðurnes
Bílalelgon
BBAUT
Keilavík
flytur á morgun
frá Hafnargötu 58
að Hringbraut 93B
— Símar 2210 og 2310 —
Leigjum nýja
Ferðist á
b£Ia.>
Volkswagen
Bjóðum gamla og nýja viðskiptavini
velkomna á nýja staðinn.
Hringbraut 93B
Símar 2210 og 2310.
BfLALEIGAN BRAUT
2
LESBÖK BARNANNA
LESBÓK BARNANNA
3
Bongó dauðleiddist og
fyrst enginn kom til hans
ákvað hann að fara sjálf-
ur út og hitta fólk.
Hann tróð sér út á milli
rimlanna i búrinu og svip
aðist um. Enginn var sjá-
anlegur. Hratt og hljóð-
lega hljóp hann gegn um
dýragarðinn, yfir girðing-
una og út á götuna. Hann
tók strikið niður í borg-
ina.
Fyrst kom hann að
litlu, hvítu húsi með stór
um glugga. Bongó opnaði
gluggann varlegá og klifr
aði inn. Hann kom í her-
bergi, þar sem borð stóð
á miðju gólfi og á því var
akál með banönum. Það
var einmitt uppáhaldsmat
urinn hans.
Bongó stökk upp á borð
ið og settist niður við skál
ina. Hann greip gulan og
fallegan banana og svipti
hiðinu af. Hann var ein-
mitt að fá sér fyrsta bit-
ann, er kona nokkur kom
inni herbergið. Þegar hún
kom auga á Bongó, gapti
hún eins og fiskur og rak
upp ógurlegt öskur: „EEE
EBEBEEEEBE! “
Bongó horfði á hana, al
veg forviða. „Hamingjan
sanna", hugsaði hann,
„það er rétt eins og hún
hafi aldrei séð apa fyrr.“
Frúin hélt áfram að
æpa. Hún öskraði í sí-
fellu: „Út með þig, út með
þig, út--------!“ Bongó
leit í kring um sig til að
athuga, hvern hún væri
að reka út, en hann sá
engann.
„Hún skyldi þó aldrei
eiga við mig! Það er rétt
eins og ég sé ekki sér-
lega velkominn.“
Hann lagði bananann
frá sér á borðið og klifr-
aði ofan. Svo hljóp hann
upp í gluggakistuna og
stökk út. Utan af götunni
gat hann ennþá heyrt óp-
in í konunni.
Bongó hljóp nú eftir
götunni, þar til hann kom
að stóru, brúnu húsi. Að-
aldyrnar stóðu opnar og
hann gekk beint inn. Fyr-
ir framan arininn í stof-
unni stóð ruggustóll. Upp
• Hann stökk Bonfió. Hann
fór að rugga sér fram og
aftur, hraðara og hraðara.
Það fannst honum afar
gaman.
Allt í einu var hrópað:
„Hvað ert þú að gera
hérna? Út með þig, út!“
Stór maður stóð hjá
ruggustólnum og Bongó
vissi, að hann talaði til
cín, þvi maðurinn benti
á hann, orðum sínum til
áherzlu.
Bongó hætti að rugga
cér. „Ekki virðist þessi
vera mjög ánægður með
heimsókn mina, fremur
«n konan,“ sagði hann við
cjálfan sig.
Hann klifraði niður af
ctólnum og flýtti sér á
dyr. Það var gott að kom-
*st út úr þessu húsi.
Meðan hann gekk eftir
götunni, fór hann að hug-
leiða, hvað þetta væri allt
undralegt. „Fólkið vill
gjarnan koma og sjá mig,
en það virðist ekki kæra
sig um, að ég komi að
heimsækja það,“ ályktaði
hann. „Fólk er líklega ó-
vant að fá apa í heimsókn.
En apar eru aftur á móti
vanir fólki. Ég held að
ég líti ekkj inn á fleiri
stöðum þennan daginn. Ég
ætla heldur að flýta mér
heim í búrið mitt og bíða
þar eftir að fólkið komi
til mín.“
Hann sneri við og hélt
til baka í dýragarðinn.
Eins og áður klifraði
hann yfir girðinguna og
tróð sér gegn um riml-
ana og inn í búrið sitt.
Hann settist upp í róluna
sína og fór að róla sér.
Það var gott að vera kom-
inn heim aftur.
„Á morgun skín sólin,“
hugsaði Bongo með sér,
„og þá koma börnin og
allt fólkið til að sjá mig.
Þá verður aftur gaman
og glatt á hjalla fyrir ut-
an búrið mitt.“
SKRÍTLUR
Frænkan (í heimsókn):
„Komdu hérna til mín,
Óli minn“.
Óli: „Ég get það ekki“.
Frænkan: „Hvað seg-
irðu, drengur? Hvera
vegna getur þú það ekki?“
Óli: „Mamma sagði, að
ég mætti ekki standa upp
af stólnum".
Frænkan: „Hvers vegna
ekki?“
Óli: Þá sést gatið".
Frænkan: „Ó, ég skiL
En hvort gatið átt þú við,
það sem er á buxunum
þínum, eða hitt á stól-
setunni?“
— „Hvernig líður þér
síðan þú giftist, gamli
vinur?“
— O, minnstu ekki á
það. Hjá okkur er ástand-
ið svipað og í aldingarð-
inum Eden“.
— „Það var ánægjulegt
að heyra“.
— Ojæja. Veðlánarinn
er búinn að tína af okkur
spjarirnar og þá og þegar
verðum við rekin út“.
— Hún frú Jónsson
segist aldrei skreyta sig
með lánuðum fjöðrum.
— Það er líklega þess
vegna, sem bún gengur
með gæsafjöður 1 hatt-
inum“.