Morgunblaðið - 21.01.1966, Blaðsíða 18

18
MORGU N BLAÐIÐ
Fostudagur 21. janúar 1960
Þakka — ekki sjö sinnum, heldur sjötíu sinnum
sjö sinnum — góðhug og gjaíir, heimsóknir, skeyti og
kveðjux á sjötugsafmæli mínu 17. janúar.
Guð blessi ykkur.
Sveinn Víkingur.
Karlmannakuldaskór
Tékkneskir karlmannakuldaskór
nýkomnir.
Skótízkan
Snorrabraut 38 — Sími 18517.
Faðir okkar, tengdafaðir og afi,
GUÐMUNDUR ÞORSTEINSSON
Lindarvegi 2, Kópavogi,
andaðist hinn 4. janúar síðastliðinn. Útför hans hefur
farið fram. Þökkum auðsýnda samúð.
Guðrún Gísladóttir,
Margrét Jóhannsdóttir,
Marta Guðjónsdóttir,
Sigríður Guðmundsdóttir,
og
Jón S. Guðmundsson,
Þorsteinn Guðmundsson,
Magnús Guðmundsson,
Alfreð Bjarnason,
barnabörn.
Móðir okkar, tengdamóðir og amma,
SOFFÍA JÓNSDÓTTIR CLAESSEN
andaðist að heimili sínu Reynistað í Skerjafirði í gær,
fimmtudaginn 20. janúar.
Laura CI. Pjetursson, Hjörtur Pjetursson,
Kristín Cl. Benediktsson, Guðmundur Benediktsson,
og barnabörnin.
Systir mín og fósturmóðir
MARGRÉT FRIÐRIKSDÓTTIR
frá Látrum í Aðalvík,
lézt að hjúkrunarheimilinu Sólvangi miðvikudaginn 19.
þessa mánaðar.
Hermann Friðriksson,
Júdith Júlíusdóttir.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma
KAIA HALLGRÍMSSON
Bræðraborgarstíg 15,
andaðist að kvöldi hins 19 janúar.
Jenfrid H. Wheeler, Walter B. Wheeler,
Ingrid Kristjánsdóttir, Jónas Þ. Dagbjartsson,
Kristiana Krstjánsdóttir, Guðni K. Sigurðsson,
og barnabörn.
Móðir okkar
KOLFINNA ANDERSEN
Bakaríinu, Eyrarbakka,
verður jarðsett frá Eyrarbakkakirkju laugardaginn 22.
jan. kl. 2 e.h.
Elna Andersen, Lárus Andersen,
Sólveig Andersen, Sigurður Andersen.
Útför föður okkar
SIGURDAR GÍSLASONAR
trésmíðameistara, Akranesi,
fer fram frá Akraneskirkju laugardagnn 22. janúar kl.
2 eftir hádegi. •
Börn hins látna.
} Innlegustu þakkir sendum við þeim fjölmörgu fjær
og nær sem sýndu okkur samúð og vinarhug við andlát
og jarðarför móður okkar, fósturmóður, tengdamóður
og ömmu
JÓNÍNU KRISTBORGAR JÓNSDÓTTUR
frá Krossi á Berufjarðarströnd.
Aðalheiður Helgadóttir, Hilmar Ólafsson,
Sigríður Helgadóttir, Heimir Gíslason,
Albert Stefánsson, Kristján Benjamínsson.
w ^
— Jón Asbjörnsson
Framhald af bls. 12
man eftir vordeginum, þegar ég
gekk fyrst á fund forseta félags-
ins. Af blöðum, sem sögðu frá
stjórnmálastarfsemi hans, hafði
ég haldið, að hann væri járnkarl,
en það var eitthvað annað. Að
vísu var hann fastur fyrir, reyndi
að bregða ekki af því, sem hann
hugði rétt, og hann var nákvæm-
ur um allt, en mér reyndist hann
fyrst og fremst einstaklega góð-
viljaður og drenglyndur, og mátti
ekki vamm sitt vita. í stað þess
að vera járnkarl var hann bæði
samvizkusamur og viðkvæmur.
Hann var hugsjónamaður, og
Fornritafélagið stofnaði hann
ekki aðeins af þjóðarmetnaði,
heldur og vegna þeirra dyggða,
sem hinar fornu sögur birtu les-
endum. Skylt er og að geta þess,
að Jón Asbjörnsson var íþrótta-
maður á yngri árum og dáðist
einnig að líkamlegum afrekum
fornmanna.
í fyrstu var ekki vitað, hve
langan tíma útgáfa hvers bindis
tæki, og má vera, að sumir hafi
verið óþolinmóðir, þangað til
fyrsta bindið kom 1933, Egilssaga
í útgáfu Sigurðar Nordals. En sú
var bót í máli, að hún var með
þvílíkum ágætum, að hún vakti
þegar athygli utan lands og inn-
an. Nú kom tímabil, sem var
Fornritafélaginu hagfellt, því að
eitt bindið kom á fætur öðru,
vanalega eitt á ári. En á stríðs-
tímunum sköpuðust. ný viðhorf,
ólík því, sem áður hafði verið.
Skal því ekki lýst nánar hér, því
að það er margbrotið mál, en af
þessu leiddi, að bindin komu
strjálla og strjálla. Var það þó
ekki af því, að Jón slægi slöku
við félaginu, hann var lífið og
sálin í því og lagði á sig mikið
erfiði vegna þess. Próförk las
hann af öllu því, sem prentað
var, og varð brátt ágætur próf-
arkalesari, einnig á hina fornu
texta, enda var hann að eðlisfari
æjög gjörhugull; til skýringa
lagði hann og margt það er betur
mátti fara og varð áður en langt
um leið hinn fróðasti maður í
öllu, sem að þessu laut. Þegar á
móti tók að blása, gerði hann allt
til að halda í horfinu og lagði sig
allan fram, og það er óhætt að
fullyrða, að það var hin mesta
sorg síðari ára hans að verkið
sóttist seinna en hann vildi. Þó
var svo komið við andlát hans,
að út voru komin öll bindi ís-
lendingasagna, að undanskildu
hinu þrettánda og hinu fyrsta,
en þau voru þó bæði á leiðinni.
Það var leitt, að Jóni skyldi ekki
auðnast að sjá fyrsta bindið full-
gert, Landnámu, sem dr. Jakob
Benediktsson annast. Auk fslend-
ingasagna hefur Fornritafélagið
gefið út Heimskringlu og Orkn-
eyingasögu.
Þó að þannig skyggði nokkuð á
þetta starf Jóns Ásbjörnssonar,
verður því aldrei neitað, að hér
var mikið verk unnið, þar sem
sá flokkur sagna, sem honum var
kærstur, fslendingasögur, var þó
nærri allur kominn við andlát
hans, og auk þess hafði hann
mikla gleði af því, að útgáfur fé-
lagsins hafa hlotið lof bæði fyrir
fegurðar sakir og ýmissa vísinda-
legra kosta.
í samstarfi var Jón einkar
þægilegur maður. Allt sem hann
lagði til, bar merki gætni hans
og gjörhygli. Nákvæmni hans
kom sér oft harla vel. Hann gat
staðið nokkuð fast á því, sem
hann hugði rétt, en hann var svo
sanngjarn, að öftast reyndist auð
velt að komast að samkomulagi.
Margt kom fram í rannsóknum
vísindamanna þeirra, sem að
sögunum unnu, sem hann átti
ekki von á, sumt sem honum var
ekki alls kostar ljúft í fyrstu, en
hann reyndi að meta rök, og
hann virti þau, ef honum þóttu
þau eiga það skilið.
Jón var virðulegur maður í
sjón, alvarlegur, hófsamur í hví-
vetna, samvizkusamur svo að af
bar. Ekki var hann mikið á
mannamótum. Hann var ókvænt-
ur, en þó mjög þægilegur heim
að sækja. Hann var sérlega barn-
góður maður, og man ég mörg
skemmtileg dæmi þess. Svo sem
fyrr var sagt, var hann íþrótta-
maður á fyrri árum, og þótti mér
sem hann bæri merki þess í
hreyfingum, en á síðari árum var
hann oft ekki heill heilsu. Á all-
an hátt var hann eftirminnilegur
maður, en hér fer þó sem stund-
um ella, að eftirminnilegastir eru
mér mannkostir hans, sannsýni
hans og drenglyndi. Ög hugsjónir
hans, er brunnu jafn-glatt í elli
hans sem á manndómsárum.
Þökk og virðing fylgir honum að
hinum dimmu dyrum.
Einar Ól. Sveinsson.
HINN 14. þ.m. andaðist hér í borg
Jón Ásbjörnsson hæstaréttardóm
ari á 76. aldursári.
Ævistarf Jóns Ásbjörnssonar
var tvíþætt, lögmannsstarf og
hæstaréttardómara.
Jón Ásbjörnsson stundaði fyrr
á árum lögmannsstarf með mikl-
um myndarskap í félagi við
Sveinbjörn Jónsson hæstaréttar-
lögmann. Lögmenn eru ráðunaut-
ar manna í mannlegum efhum og
lagalegum. Vandaðar samninga-
gerðir og sáttagerðir lögmanna
styrkja þjóðfélagið. Jón Ásbjörns
son rækti þessi störf með mikilli
kostgæfni og gætti í hvívetna
hagsmuna skjólstæðinga sinna. í
málflutningi sínum kostaði hann
mjög kapps um að kanna atvik
hvers máls og leiða staðreyndir
þess í ljós.
Jón Ásbjörnsson var dómari í
Hæstarétti á árunum 1945—1960.
Mannleg skipti og þá um leið
dómstörf verða æ flóknari, eftir
því sem tímar líða. í dómara-
starfi Jóns Ásbjörnssonar gætti
hinna sömu eðliskosta hans, sem
komið höfðu í ljós í lögmanns-
starfi hans. Honum var mjög um-
hugað um, að saga hvers máls
væri könnuð og rarkin svo ræki-
lega, að sannur og öruggur dóms-
grundvöllur væri fyrir hendi, þá
er lagadómur væri á málið lagð-
ur. Að svo búnu leitaði hann
með íhygli og nákvæmni þeirrar
niðurstöðu, er hann taldi vera
helzt að lögum.
Jón Ásbjörnsson var grandvar
maður. Hann taldi nauðsyn bera
til að vinna gegn lögbrotum í
þjóðfélaginu. Hann leit svo á, að
bezta tækið í þeirri viðleitni
væri ströng refsivarzla. Gætti
þessa viðhorfs í starfa hans.
Aðaláhugamál Jóns Ásbjörns-
sonar voru hinar fornu bókmennt
ir íslendinga. Leitaðist hann og
við að glæða áhuga annarra
manna á þeim. Safn hans af forn-
um öndvegisritum íslenzkum er
mjög tilkomumikið, og er vafa-
samt, að aðrir menn eigi betra
safn en hann átti í þeirri bók-
menntagrein.
Dómendur og samstarfsmenn
Jóns Ásbjörnssonar í Hæstarétti
minnast hans með vinsemd og
virðingu.
Gizur Bergsteinsson.
Kvenfélag Akra-
nes bauð gamla
fólkinn
AKRANESI, 19. jan. — Kven-
félag Akranes bauð öllu fólki
eldra en 67 ára í bænum á árs-
hátíð sína 9. janúar á Hótel Akra
nesi. Um 200 manns sóttu
skemmtunina. Var hún fjöl-
breytt að vanda. Sr. Jón M.
Guðjónsson flutti ávarp, sungnir
voru sálmar og ættjarðarljóð
undir stjórn frú Sigríðar Sigurð-
ardóttur. Hún söng og einsöng
Jónína Bjarnadóttir las kvæði,
bítlahljómsveitin Gneistar kom í
heimsókn, Karlakórinn Svanir
söng undir stjórn Magnúsar Jóns
sonar, þá var kvikmyndasýning
og að síðustu komu Dúmbó og
Steini og léku fyrir dansi, sem
stiginn var af miklu fjöri. Einn-
ig var spilað á spil. Veitingar
voru bornar fram milli þátta.
Og þarf ekki að geta þess að
allt var þetta ókeypis. Stjórn
Kvenfélags Akraness biður MbL
að færa öllu þessu fólki þakk-
læti fyrir komuna, og hótel-
stjóranum sérstakar þakkir fyr-
ir góða fyrirgreiðslu og bílstjór-
um á Fólksbílastöðinni þakkir
fyrir akstur á gestum fram og
til baka. — ODDUR —
85 ára
í dag
Hannes Helgason frá ísafirði
er &5 ára í dag.
Hannes er fæddur að Nesi í
Grunnavík 21. janúar, 1881, son-
ur hjónanna Helga Helgasonar
og Kristínar Tómasdóttur.
Hannes hóf sjósókn á opnum
bátum við ísafjarðardjúp innan
fermingaraldurs, og sjósókn hef-
ur verið hans æfistarf. Eftir að
vélbátar komu til sögunnar
stundaði hann veiðar á þeim og
tugi vetrarvertíða var hann á
útilegubátum frá ísafirði.
Þrátt fyrir héan aldur og óblíð
æfikjör um dagana, er Hannes
hinn ernasti. Hann hefur hin
síðustu ár verið vistmaður að
Hrafnistu og unir hag sínum
þar mjög vel.
Vinir hans og velunnarar
senda honum hugheilar mam-
ingjuóskir með daginn.
Vinur.
Gjaldkeri
Stórt umboðs- og heildsölufyrirtæki óskar að ráða
gjaldkera, sem jafnframt hefði með höndum inn-
heimtustjórn. Góð bókhaldsþekking og reynsla í
skrifstofustörfum áskilin. Umsóknir sendist af-
greiðslu blaðsins fyrir þriðjudag, merkt;
„Framtíðaratvinna •— 8298“.
LOKAÐ I DAG
vegna jarðarfarar.
FISKBÚÐIN, Mánagötu 25.