Morgunblaðið - 21.01.1966, Blaðsíða 21

Föstudagur 91. lanúar 1968
MORCU NBLAÐIÐ
21
BANDARÍSKI trompetleikarinn
Donald Byrd kom hingað til
landsins fyrir nokkrum dögum
ó vegum Jazzklúbbs Reykjavík-
ur og spilaði síðastliðið mónu-
dagskvöld í Tjarnarbúð.
Donald Byrd er vel kunnur í
heimalandi sínu og víðar, enda
talinn einn af beztu jazzleikur-
um Bandaríkjanna. Hann er að-
eins 33 ára að aldri, en þó ung-
ur sé, hefur hann m.a. samið
tónverk fyrir sinfóníuhljómsveit
Detroitborgar og kennt við New
York’s High School of Music and i
Art. Hann gerir mikið að því að
útsetja lög, og hefur m.a. út-
sett lög sem hafa verið í efstu
sætum á vinsældarlistanum í
Bandaríkjunum. Uppáhalds
trompetleikarar hans eru þeir
Dizzie Gillespie og Miles Davis.
Trompetleikur Donalds Byrds
vakti fyrst verulega athygli í;
ágúst 1955, er hann lék með j
hljómsveit píanóleikarans George |
Wallington á Café Bohemia í
New York, en um þær mundir
Donald Byrd og íslenzku Jazzleikarnir, sem léku með honum.
Donáld Byrd lét vel af þessari aftur og þá helzt að dvelja hér honum finndist um íslenzka jázz-
uttu dvöl sinni hér á íslandi í sumarfríi sínu, vikutíma eða leikara, svaraði hann:
! gat þess, að hann hefði mik- svo. — Ég hélt ekki að þeir væru
n áhuga á því að koma hingað Þegar hann var spurður hvað eins góðir og raun bar vitni.
JAMES BOND
James Bondp^^f
8Y IAN FLEMIN6 b - . •!
8RAWING BY JOHN McLUSKY 1
IAN FLEMING
i havi^
r„ OROERfp
r 8REAkFASf FOR
YOU, AND PUT OUT
, AU THINGS YOU
L MAY NEED IN
VjHE BATHROOM,
HERE WE ARE, ^
THEN/ AND THIS
IS MAY. . .
SHE'LL LOOK
AFTER YOU /
v NOW y
THAíÍ*. YOLt TgAViUING
'RUBðY ..
A LUXURIOUS SUITB DBEP /V
TUB UBAPT OF TUB MOUNT/UH
LITTLE
íburðarmikil íbúð í hjarta fjallsins.
Þá erum við komin og þetta er May
hún sér um ykkur.
Ég hef pantað handa ykkur morgun-
verð og þið getið sett þá hluti sem þið
þurfið í baðherbergið.
Þakka yður fyrir. Maður verour sv*
þreyttur af ferðalögum .
TeiknarL J. M O R A
COPENHflSEM
Donald Byrd,
Danski presturinn og rithöf-
undurinn, Kaj Munk, sagði einu
sinni í ræðu er hann hélt í stríð-
inu:
— Mitt álit er, að hver sá sem
lýgur, eigi skilið að fá staurfót.
Við héldum okkur á strandbreiðunni
skapinn. Hver maður tók þá stöðu, sem
mikið af skotfærum. Og mér er óhætt að
Daginn eftir var hann tekinn
fastur af Gestapo-mönnum, og
spurður eftirfarandi:
— Veiztu ekki, að Goebbels
hefur staurfót?
— Jú, veit ég það, svaraði
presturinn, — en ég vissi ekki að
hann væri lygari.
I þrjá daga, og loks var okkur farið að
Ieiðast þófið. En einmitt þá kom einn
njósnarann hiaupandi og hrópaði, að
hann hefði séð Júmbó þarna í nágrenn-
inu, og að þið væruð allir á leið niður að
ströndinni.
— Þá komst nú aldeilis fjör i mann-
honum hafði verið falið meðan á æfing-
unum stóð. Þið áttuð nefnilega helzt að
halda það, að við værum reglulega slæmir
viliimenn.
— En þetta gekk allt hraðar fyrir sig,
en við höfðum reiknað með. Enginn vissi,
að þið voruð vopnaðir og höfðuð svona
fullyrða að þessir villtu menn urðu strax
að lömbum aftur, þegar skothríðin hófst.
— Endinn á sögunni þekkir þú,
Júmbó, sagði Fögnuður að lokum. — Nei,
það er eitt ennþá, svaraði Júmbó.
— Ég sá í gær, að maðurinn
yðar er búinn að fá sér ný föt.
— Vitleysa — það var nýr mað
ur.
Niels Bohr hafði ævinlega
skeifu yfir dyrunum á sumarbú-
6tað sínum og lét fægja hana af
og til. Gestur nokkur, sem var í
heimsókn hjá honum, spurði
hann einu sinni að því, hvort
hann tryði virkilega á það, að
skreifan færði hamingju inn á
heimili hans.
— Nei, ekki trúi ég því, svar-
aði Bohr. — En ég held að hún
geti nú kannski gert það, enda
þótt ég sé ekki trúaður á það.
Eftirfarandi er haft eftir Mark
Twain:
— Þegar ég var 19 ára fannst
mér að faðir minn vissi ekki
neitt, en þegar ég var 25 ára, var
ég undrandi yfir því, hve mikið
faðir minn vissL
KVIKSJÁ V— V— *—■-V—
fróðleiksmolar til gagns og gamans
Þegar Jóhannes II Casimir
(1609—72) lagði frá sér munka-
kuflinn til þess að skrýðast
kardínálahatti og kórónu Pól-
Iands, sýndi það sig að hvort
tveggja var of þungt fyrir höf-
uð hans. Ríki hans var ruplað
af Svíum og Rússum og sjálf-
ur varð hann að flýja til Slesíu.
Hinn hugrakki Stefan Czar-
biecki safnaði saman nýjum
her og færði Johannes Casimir
heim aftur en þá var hann bug-
aður og óskaði ekki eftir kon-
ungstign. Á þingdeginum í
Varsjá lagði hann opinberlega
frá sér kórónuna, sem aðeins
hafði fært landinu óhamingju
og sjálfum honum áhyggjur.
Samtímis lagði hann frá sér
kardinálahattinn. „Ég, konung-
ur ykkar“, sagði hann, „gef ykk
ur aftur, það sem veröldin tel-
ur allra hluta æðst, krúnuna, og
vel mér kórónu 6 feta af mold,
þar sem ég hvíli í friði með
feðrum mínum.“
Eftir fjögurra ára klaustur-
setu fékk hann þá ósk sína
uppfyllta.