Morgunblaðið - 22.03.1966, Page 25

MORGUNSLAÐIÐ
25
ÞriSjuðagur 22. marz 1966
— ísl. uppfinning
Framhald af bls. 2
una er handhæg, það má fjar-
lægja vinduna frá borðstokkn
um á hálfri mínútu eða jafn-
vel skemmri tíma. Eftir að
sjórinn hefur farið gegnum
vinduna, fellur hann út fyrir
borðstokkinn. Þess má einnig
geta að Linomat-vindan er
að mestu leyti sjálfvirk en er
annars stjórnað með einu
handfangi og sjálfvirkur rað-
ari raðar færinu jafnt á rúlj-
una. >að hefur sýnt sig að
einn maður á mjög létt með
að anna tveimur Lionmat-
vindum og jafnvel þremur, ef
verið er að veiðum á djúpu
vatni.
— Hvenær fenguð þér hug-
myndina að Linomat-vind-
unni, Jón?
— Það var árið 1961, að sjó-
maður færði það í tal við mig,
hvort ég gæti ekki teiknað og
byggt nýtt tæki til handfæra-
veiða, en hann taldi hina
gömlu aðferð við þær úrelta
og gamaldags. Ég fékk áhuga
á þessu og með góðri aðstoð
hans og fleiri reyndra manna
varð Linomat-vindan til.
Þetta hefur tekið nokkurn
tíma eins og gefur að skilja,
og ég hef orðið að vinna við
smíði vindunnar í tómstund-
um mínum.
— Hvernig hafa tilraunir
við Linomat-vinduna gengið?
— Utan úr heimi
Framhald af bls. 16
Ibyltimgu. Suharto fór sér engu
óðslega og tilkynnti, að máfl
Suíbandrios yrði meðhöndlað sam
kvæmt stjórnanskránni, — þegar
Ihernum ynnist tímd til að taka
það fyrir.
Heriran í Indónesíu hefur til-
kynnt að iranan skamms verði
Bkipuð stjórn með um 25 ráð-
lierrum, en fráfarandi stjóm
Ihafði 108 ráðherrum á að skipa.
Fréttir frá Indónesíu síðustu
daga, gefa til kynna, að stjórn-
arskiptin ætli ekki að ganga eins
Bnurðulaust fyrir sig, eiras og
álitið var í fyrstu.
Eins og málum er raú varið
austur þar, er enniþá allt á huldu
um ástandið og þó einmig um
það hver framvinda málanna
verður.
Stjórramálasérfræðingar á vest
urlöndum eru uggandi út af
ástandinu í Indónesíu, sem telur
um 3 þúsund eyjar, byggðar af
ifiólki af mismunandi uppruna.
Reymsla sérfræðinganna af stjórn
málum í Indónesíu er sú, að þar
hafa hinir ótrúlegustu hlutir
skeð, oig þeir geta endurtekizt.
Eftir októberbyltinguna, féll
Súkarnó í skugga um skeið. Hann
kom Iþó aftur og jafn stórorður
og fynr. Nú hefur honum verið
vikið til hliðar, en stóra spurn-
ingin er: Nær goðinn völdunum
aitur í sínar hendur?
— Er lífæð
Frh. af bls. 19
auðvelt að kanna og kortleggja
þau svæði, sem eru uppeldis-
stöðvar fiskstofnanna.
Þegar þessu væri lokið, trúi ég
ekki öðru, en hægt væri að ná
samkomulagji við þær þjóðir,
sem hér hafa hagsmuna að gæta
um fullkomna friðun þessara
svæða og um sameiginlega gæzlu
þeirra.
GHSXAF A. SVEINSSON
hæstaréttarlögmaður
Laufásvegi 8. Sími 11171.
Málflutningsskrifstofa
BIRGIR ISL. GUNNARSSON
Lækjargötu 6 B. — II. hæð
JON EYSTl IINSSON
lögfræðingur
Laugavegi 11. — Sími 21516.
08^91 mjs *i nxoounons
NvisnNprdvid vuS iiiói iðiaMS
— f>ær hafa gengið mjög
ákjósanlega. Vindurnar hafa
verið reyndar áður, 1964, og
þá aðeins tvær, en nú eftir
áramót hafa 11 slíkar vindur
verið reyndar um borð í And-
'vara RE 101, og stundaði bát-
urinn veiðar eingöngu með
þessum vindum. Ég fékk
veiðiskýrslu frá skipstjóran-
um, Jóni Guðjóixssyni, eftir
fyrstu sjö veiðidagana og þá
'hafði hann fengið 50 tonn. Á-
höfnin var sjö manns en skip-
stjórinn taldi, að hann mundi
geta aflað álíka mikið með 5
manna áhöfn. Þessar vindur
hafa nú þegar gefið svo góða
raun, að ég vonast til að geta
hafið fjöldaframleiðslu á þeim
með aðstoð bróður míns, Sig-
urðar Þórðarsonar, vélvirkja.
Hann mun taka að sér að fram
leiða vindurnar, en dreifingu
og sölu á þeim mun heild-
verzlun Marinós Péturssonar
annast, bæði hér heima og
væntanlega erlendis líka, en
fyrirspurnir um vindurnar
höfum við fengið frá Dan-
mörku og Færeyjum.
— Ég get ekki endanlega
gefið upplýsingar um verð
hverrar vindu, en líklegt má
telja að það verði um 19.500
krónur.
SIGURÐAR SAGA FÓTS Teikningar: ARTHUR ÓLAFSSON
Sá maðurinn, að fyrri kom í hallina, tók
tveim höndum vigrina og veifir svo hart
og tíðum, að þar af stóð svo mikili vindur,
að öll slokknúðu login, er í voru hallinni.
Var þá yfrið myrkt með öilu. Kölluðu
konungarnir þá, að kveikja skyldi Ijósin
sem skjótast, segja nú, að brögð nokkur
muni í vera. Var þá fram hrundið borð-
unum og upp hlaupið á báða bekkina.
Urðu þá hrundingar heldur harðar, svo
aðallt var í einni andrá. En er ljósin voru
tendruð, sást hvorgi komumaðurinn, en
brúðurin var öll í burtu. Hvarvetna var
spillt og brotið, það er borðbúnaði heyrði
tU. Var nú upp hlaupið og að brúðinnl
leitað millum f jalls og f jöru nær og fjarri,
og fannst hún eigi því heldur. Þóttist
brúðguminn nú heldur sakna vinar í stað,
og varð þó svo búið að vera. VUdi hann
þar ekki Iengur vera og sigldí þegar heim
tU Vallands og undi þó lítt við sína ferð.
JAMES BOND ~>f~
->f ->f- Eftii IAN FLEMING
Bond staulast gegnum dyrnar, þar sem
færibandið gengur gegnum fjallið.
Hversu langt ætli sé að hinum endan-
Finna Honey .........! Dána eða lifandi,
ég verð að finna hana.........! ég verð að
vita!
Árekstur í dimmunni við veru, sem
gengur hratt í gegntim göngin frá hinum
endanum.
um?
JÚ M B Ö -i<- Teiknari: J. MORA
Er skipstjórinn kom hlaupandi niður
brúarstigann, kom hann auga á Álf, og
hrópaði: — Nú, þarna siturðu þá. Álfur
hafði ekki sérlega góða samvizku — því
að hann átti nefnilega að vera að skrúbba
þilfarið. — Já, við situm hérna bara og
röbbum saman, svaraði hann, — öldurnar
taka að sér að skola af þilfarinu.
En skipstjóranum var hjartanlega sama,
hvort hann skrúbbaði þilfarið eða ekki,
því að hann var með annað í huganum:
— Já, já, Álfur, það er allt í lagi . . . en
segðu mér, hvernig þekkir þú Júmbó?
Og Álfur sagði lionum alla sólarsöguna
um smyglið og eyjuna og allt það.
Skipstjórinn hafði vonað allt annað.
— Það var sorglegt, Álfur, sagði hann,
því að ég hafði vonað, að þú hefðir hitt
hann í fangelsinu, og þá hefðum við haft
hann í ærlegri klemmu.
SANNAR FRASAGNIR
L
-iK- ~J<~ ~*~ ~J<- Eftir VERUS
Chicago er önnur stærsta
borg Bandaríkjanna, aðeins
New York er stærri. Chicago er
heimsborg í orðsins fyllstu
merkingu og iðar af athafnalifi
og fólki af öllum stéttum og
þjóðernum. Borgin er staðsett
nálægt miðpunkti meginlands-
ins og hefur orðið miðstöð
verzlunar- og iðnaðar í öllum
myndum og þar mætast loft-,
sjávar- og landleiðir.
Franskir innflytjendur voru
hinir fyrstu könnuðir borgar-
stæðis Chicago. Það var á ár-
inu 1673, sem þeir fyrst heim-
sóttu svæðið, sem Chicago
stendur nú á. Innan sex ára
var hún orðin mikilvæg verzl-
unarmiðstöð og 1803 var Fort
Dearborn byggt á þessu svæði
og liermenn sendir þangað af
ríkisstjórninni.
Árið 1830 voru fyrstu Ióðirn-
ar í Chicago boðnar til kaups.
Lóðir, sem þá fengust á 40—60
dali, eru milljóna dala virði í
dag. Borgin, sem staðsett er við
Vötnin miklu, hjá Michcigan-
vatni, fékk strax augljósa þýð-
ingu, sem innanlands hafnar-
borg.