Morgunblaðið - 05.06.1966, Blaðsíða 12

12
MOR.GU NBLAÐIÐ
Sunnudagur 5. júní 1966
*
Þýzk hústjöld
SVEFNTJALD og DAGTJALD; Falleg
tjöld og vönduð. Auðveld í uppsetningu.
Tvílit: gul og blá. Verðið aðeins kr: 5.850.—
Verzlið þar sem hagkvæmast er.
PÓSTSENDUM.
Laugavegi 13 — Kjörgarði, Laugavegi 59.
Til sölu
Góð 2ja herb. íbúð við Kleppsveg. 3ja herb. íbúð
við Búðargerði. Selst tilbúin undir tréverk.
FASTEIGNASALAN SKÓLAVÖRÐUSTÍG 30
Símar 23987 og 20625.
Sjotug í dag:
Kristín Benedikts-
dótfir, Ijósmóðir
FRÚ Kristín Benediktsdóttir,
kona Hallgríms Jónssonar, fyrr-
verandi hreppstjóra, að Saetúni
í Grunnavíkurhreppi á í dag
sjötugsafmæli. Hún er fædd og
uppalin að Dynjanda í Jökul-
fjörðum og bjó þar ásamt manni
sinum til ársins 1953, er þau hjón
fluttu búferlum út í Grunnavík.
Frá Grunnavík fluttust þau síð-
an árið 1962 til ísafjarðar og
stendur heimili þeirra nú að
Miðtúni 19 þar í bæ.
Frú Kristín Benediktsdóttir
var Ijósmóðir í Grunnavíkur-
hreppi í rúm 40 ár og naut í því
starfi vinsælda og virðingar.
Heimili hennar og manns henn-
ar á Dynjanda og Sætúni í
Grunnavík voru myndarheimili.
Þar ríkti jafnan gestrisni og hlý-
hugur hjá þessu drengilega og
góða fólki.
Kristín og Hallgrímur eiga
átta börn á lífi, sem öll eru
þróttmikið og myndarlegt fólk.
Tvö börn þeirra eru látin.
Framkoma frú Kristínar mót-
ast jafnan af hógværð en festu.
Starfsdagur hennar hefur oft
verið langur. Hún hefur unnið
mikið og merkilegt lífsstarf.
Vinir og kunningjar þessarar
merku konu óska henni til ham-
SVEINN KRISTINSSON SKRIFAR UM

Hafnarbíó:
SKUGGAR ÞESS LH)NA
(The Chalk Garden)
Amerísk mynd. Framleiðandi
Ross Hunter. Leikstjóri Ron-
ald Neame. Byggð á leikriti
eftir Enid Bagnold. Höfuðleik
endur: Deborah Kerr, Hayley
Mills og John Mills.
Ung stúlka, Madrigal að nafni
(Deborah Kerr), ber að dyrum
á gömlu sveitasetri í Suður-tEng-
landi í atvinnuleit. Virðuleg
ekkjufrú hefur auglýst eftir
fóstru fyrir dótturdóttur sína,
sem hún hefur tekið að sér að
ala upp, en er vægast sagt svo-
lítið duttlungafull í hátterni
sínu, og hafa víst ýmsar fóstrurn
ar gefizt upp á henni, þegar hér
er komið sögu. — Nema Madri-
gal er ráðin fyrir 12 pund á viku
til að annast telpuna.
Raunar er þetta engin telpa
lengur, 16 ára gömul, en óhemju
skap sínum sameinar hún barns
ingju með sjötugsafmælið urn
leið og þeir þakka henni og
heimili hennar allt gott og
drengilegt á liðnum tíma.
S. Bj.
lega duttlúnga og þráa, og hyste
iskt hugmyndaflug fulltíða konu.
Hún segir hinni nýju fóstru
sinni, að hún hafi góða æfingu
og lag á að losna við hvimleiðar
fóstrur. Öruggasta ráðið er að
grafast fyrir leyndarmál þeirra
og koma þeim á framfæri við
sína góðu ömmu. Eru þær sjald-
an settar á langan tíma þar eft-
ir. Sumar fóstrurnar verða há-
körlunum við ströndina að bráð
að sögn Laurel litlu (svo nefnist
unga daman, leikin af Hayley
Mills).
Myndin fjallar svo að miklum
hluta um baráttu Laurel til að
uppgötva „leyndarmál“ Madri-
gal fóstru sinnar, og er sú bar-
átta raunar gagnkvæm Madrigal
reynir að uppgötva orsakir hegð
unar telpunnar. Auk þeirra
koma mest við sögu, amman að
sjálfsögðu, sem er kona siða-
vönd og vanaföst svo og heim-
ilisþjónninn og móðir Laurel
litlu, sem kemur tvisvar í heim-
sókn. Amman er lítt hrifin af
heimsóknum dóttur sinnar, því
að milli þeirra stendur barátta-
um yfirráðarétt yfir Laurel. Sú.
gamla hafði tekið Laurel að sér
er móðir hennar giftist öðru
sinni, þá ekkja eftir föður Laur-
el. Fannst henni hún þar með
'bregðast dótturinni. En nú þrá-
ir móðirin heitt að fá barn sitt
aftur, en amman vill ekki láta
það laust.
Með yfirgripsmikilli njósna-
starfsemi tekst Laurel loks að
uppgötva leyndarmál fóstru
sinnar. Er þá ekki annað sýnna
en þarvistardögum Madrigal sé
senn lokið, með ibví að þetta er á
margan hátt hinn óttalegasti
leyndardómur. Þegar þar er kom
ið hafa kviknað hlýjar tilfinn-
ingar milli hennar og þjónsins i
húsinu, og spinnast þær inn i
lokaþátt myndarinnar.
Þótt mynd þessi sé ekki efnis-
mikil í venjulegri merkingu, þá
er furðulegt, hve fast hún held-
ur hugum áhorfenda allan tím-
ann eða nokkuð á þriðju klukku
stund. Góður leikur Hayley Mills
í hlutverki telpunnar tel ég að
valdi þar miklu um. Er það þó
erfitt hlutverk, því að hegðun
telpunnar virðist ekki eiga nein
ar eðlilegar rætur í fortíðinni,
þótt svo sé látið heita, að skort-
ur á móðurhlýju hafi spillt skap
ferli hennar. — í stað móður-
hlýjunnar kemur sérvizkulegt
dekur ömmunnar. Trúlegra er
að vísu, að það hafi meir ýtt und
ir afbrigðileg uppátæki telpunn-
ar en móðurhlýjuskorturinn, þar
sem dekur er þekkt að því að
ala upp steigurlæti í börnum, en
uppátæki og hugarheimur telp-
unnar sýnist þó of „absurd“ til
að helgast af þess konar dekri.
Þá fer Madrigal einnig vel,
með hlutverk fóstrunnar, og
svipað má segja um aðra leik-
endur, sem þarna koma fram.
Raunar má segja, að gamli dóm-
arinn og amman séu freinur
„týpur“ en mótaðar þröngri
persónusköpun og séu hlutverk
þeirra tiltölulega létt.
Boðskapur myndarinnar er ó-
neitanlega jákvæður, þótt deila
*egi tim, hversu vel hann er út-
Framhald á bls. 30