Morgunblaðið - 09.08.1966, Síða 20

20
MORGUNBLAÐIÐ
ÞrlðjuÆagur 9. ágúst 1966
Hugheilar þakkir til allra vina og var.damanna, sem
auðsýndu mér vinsemd með gjöfum, blómum og skeyt-
um á sjötugs afmæli mínu. — Lifið heil.
Sigríður Einarsdóttír,
Vesturgötu 109, AkranesL
Maðurinn minn og faðir okkar,
HALLDÓR DAGUR HALLDÓRSSON
múrarameistari, Hólsvegi 17,
lézt að heimili sínu 7. þ.m.
Svava Ársælsdóttir,
Dagfríður Halldórsdóttir,
Benedikt Halldórsson.
Faðir okkar, tengdafaðir og afi,
MAGNÚS WELDING
lézt í Borgarsjúkrahúsinu 8. þ.m.
Börn, tengdabörn og barnabörn.
Faðir okkar,
EINAR ÞÓRÐARSON
afgreiðslumaður, Stórholti 21, Reykjavík,
lézt þann 7. ágúst sl. í hjúkrunardeild Hrafnistu.
Fyrir hönd aðstandenda.
Ólafur H. Einarsson, Þorsteinn Einarsson,
Sigfríður Einarsdóttir, Ragnheiður Ester Einarsd,
Guðríður Ingibjörg Einarsdótiir.
Bróðir okkar,
STEFÁN NORÐMANN S7EFÁNSSON
andaðist fimmtudaginn 4. ágúst. — Jarðarförin fer fram
frá Fossvogskirkju fimmtudaginn 11. ágúst kl. 1,30 e.h,
Fyrir hönd systkina og annarra vandamanna.
Höskuldur Stefánsson.
Útför mannsins míns og föður,
BJÖRGVINS TH. ÞORLEIFSSONAR
Eskihhð 23,
verður gerð frá Fossvcgskirkju miðvikudaginn 10. þ.m.
kl. 13,30. — Þeim, sem vildu minnast hins látna er
bent á líknarstofnanir. — Blóm aíþökkuð.
Kristín Þorsteinsdóttir,
Eiríkur Björgvinsson.
Útför sonar okkar,
JÓNS GUÐNA INGÓLFSSONAR
Álftamýri 6, Reykjavík
fer íram frá Fossvogskirkju fimmtudaginn 11. þ.m. kl.
10,30 f.h. — Athöfninni verður útvarpað.
Fyrir okkar hönd og annarra aðstandenda.
Margrét Fjóla Guðmundsdóttir,
Ingólfur Jónsson.
Eiginmaður minn,
HARALDUR FRÍMANNSSON
trésmiður, Skipasundi 22,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju miðvikudaginn
10. ágúst kl. 10,30 árdegis.
athöfninni verður útvarpað.
Fyrir hönd vandamanna.
Sturlína Þórarinsdóttir.
Þökkum innilega auðsýnda samúð við andlát og jarð-
arför föður okkar, tengdaföður og afa,
MARKÚSAR SVEINSSONAR
frá Dísukoti.
Börn, tengdabörn og barnabörn.
Þakka auðsýnda samúð við andiát og útför bróður
mins,
HALLDÓRS HALLGRÍM SSONAR
Jóhannes Hallgrímsson.
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð við andlát
og jarðarför ástkærrar konu minnar, móður, tengdamóð-
ur og ömmu,
MAGNEU ÞÓRU EINARSDÓTTUR
Einar Jónsson Leó.
Erlingur S. Einarsson, Guðlaug Sigurðardóttir
og dætur.
Snyrtivör-
ur frú
Dorothy
Grny
Satura rakakrem
Secreat of the sea
Skin perfume
Make-up film
Hreinsunar krem
Nærandi krem
Púður
Steinpúður
Varalitur
Dorothy
Gruy
New York, París,
London, Reykjavík,
Ingólfs
Apótek
SÆNGUR
Endurnýjum gömlu sæng-
umar, eigum dún- og fiður-
held ver, gæsadúns- og
dralon-sængur og kodda af
ýmsum stærðum.
Dún- og
fiðurhreinsun
Vatnsstíg 3. Sími 18740.
(örfá skref frá Laugavegi)
SLÖKKVITÆKI
margar gerðir
fyrirliggjandi.
Ólafur Gíslason
& Co hf.
Gunnhildur Ólafs-
dóttir —
Dáinn, horfinn, harmafregn.
Hvílíkt orð mig dynur yfir.
ÞESSAR ljó'ðlínur Jónasar Hall-
grímssonar komu upp í huga
minn þegar ég frétti andlát vin-
konu minnar, Gunnhildar og
mér fannst sem ský drægi fyrir
sólu jafnvel þótt júlísólin skini
hátt á himni þann dag. Þrátt fyr
ir 'þá fullvissu að endalok þessa
lífs eru aðeins á einn veg eigum
við jafnan erfitt með að sætta
okkur við þau málalok, þegar
maðurinn með ljáinn hefur
höggvið. Við stöndum agndofa
gegn þeirri staðreynd, að vinirn-
ir hverfa af jörðinni hver af öðr-
um, án þess að mennirnir geti
nokkuð að gert. Aðeins fullviss-
an um æðra og betra líf er eina
'huggunin.
Eg minnist fyrstu kynna okk-
ar Gunnhildar fyrir um það bil
15 árum í Vestmannaeyjum. Tók
ust með okkur þau tryggðarfeond
sem sjaldan bindast og aldrei
verða rofin. Þegar ég lít til baka
minnist ég ógleymanlegra sam-
verustunda okkar, bæði í Vest-
mannaeyjuim og hin síðari ár hér
í Reykjavík. Hún minntist oft á
það, að vinátta okkar væri ef tii
vill nokkuð óvenjiuleg, þar sem
svo mikill aldursmunur var á
okkur, en hiún gerði sér eflaust
ekki grein fyrir því að hiún var
sjálf óvenjoileg kona. Kona, sem
elskaði lífið í hverri mynd sem
er, og hafði öðlazt þann sálar-
þroska, sem þarf til a'ð geta sam-
lagað sig jafnt ungurn sem göml-
um. Ég held mér sé óhætt að
fullyrða að Gunnhildur hafi
fremur eignazit vini en óvini.
Suimt fóik talar um, að minn-
ingar góðs fólks skilji eftir sig
yl í hugum þeirra sem eftir lifa,
en mér finnst þær særa, vegna
þess að ég veit að liðin tíð kem-
ur aldrei aftur.
Gunnihildur Ólafsdóttir var
fædd í Reykjavik 24. marz 1907,
en ólst upp að Brekku á Fljóts-
dalshéraðL þar sem faðir henn-
ar gengdi umfangsmiklu héraðs-
læknisembætti. Hiún flutti ásamt
foreldrum sánum til Vestmanna-
eyja 18 ára gömul, er faðir henn-
ar var skipaður héraðslæknir
þar árið 1925.
Foreldrar hennar voru Ólafur
Lárusson, smáskammtalæknis
Pálssonar, er bjó a'ð Sjónarhóli á
Vatnsleysuströnd, siðar í Reykja
vík og kona hans, Sylvia Guð-
mundsdóttir, útvegslbónda og
kaupmanns á Stóru-Háeyri á
Eyrarbakka, ísleifssonar.
Ólafur andaðist 7. júní 1952 og
flutti Gunnhildur nokkru siðar
með móður sinni til Reykjavík-
ur, þar sem þær bjuggu í nokk-
ur ár eða þar til Sylvia andaðist
21. okt. 1957.
Héraðslæknisheimilið í Vest-
mannaeyjum var alla tíð eitt af
mestu menningar og myndar-
heimilum Eyjanna og er ég þess
fullviss að húsráðendur hafi þar
leqsíeinaK oq
vJ plo + UK ^
CL ..
S. Helgason hf.
Súðarvogi 20. — Sími 36177.
Minning
lagzt á um eitt af skapa börnum
sínum öllum sem bezta undir-
stöðu fyrir lífið. Ég efast ekki
um að þar hafi oft verið glatt á
hjalla þegar systkinin voru öll
ung og flest heima. Gunnhildur
fór heldur ekki varhluta af þvi
veganestL er hiún hlaut í foreldra
húsum, enda dáði hiún foreldra
sína mjög og kom það oft fram
í viðræðum hennar.
Gunnhildur flutti aftur til Vest
mannaeyja efti-r lát móður sinn-
ar, þar sem henni stóðu aetíð dyr
opnar á heimili dóttur hennar,
Eddu og manns hennar, Páls
Steingrímssonar, kennara, sem
þar búa ásamt börnum sínum
tveim, Gunnhildi og SteingrímL
Þær mæðgur voru óyenjulega
samrýmdar og tel ég það mestu
gæfu Gunnhildar 1 lífinu. Páll og
Edda gerðu allt til þess að henni
mætti líða sem bezt og var hún
til skamms tárna búsett á heimili
þeirra.
Sárt er að sakna vinar í stað,
enda það skarð sem nú er höggv
ið í minn eigin vinahóp verður
aldrei uppfyllt.
Það er ekki ýkja langt síðan
Gunnhildur tjáði mér að von
væri á henni tii Reykjavikur og
hugði ég gott til endurfundanna.
í dag stöndum við yfir mold-
um hennar og kveðjum í sáðasta
sinn.
Hún andaðist í Landssipitalan-
um 31. júlí sl. eftir aðeins
tveggja vikna legu þar.
Ég þakka þér, Gunnhilduir
mín, allar okkar ágætu samveru
stundir og án efa eigum við eftir
að hittast aftur þó á öðru sviði
verði en við höfðum fyrirhugað,
handan landamæra lífs og
dauða.
En ég veit að látinn lifir,
Iþað er hiuggun hanmi gegn.
Ásta Þórðardóttir.
Bezt að auglýsa
1 Morgunblaðinu