Morgunblaðið - 21.01.1967, Page 14
14
MOROUNBLAÖIÐ, LAUGAHDAGUR 21. JANÚAR imi.
Útgefandi: Hf. Árvakur, Reykgavik.
Framkvæmdastjóri: Sigfús Jónsson.
Ritstjórar: Sigui'ður Bjarnason frá Vigur.
Matthías Johannessen.
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Ritstjórnarfulltrúi: Þorbjörn Guðmundsson.
Auglýsingar: Árni Garðar Kristinsson.
Ritstjórn: Aðalstræti 6.
Auglýsingar og afgreiðsla: Aðalstrætl 6. Simi 22480.
Áskriftargjald kr. 105.00 á mánuði innanlands.
í lausasölu kr. 7.00 eintakið.
FURDULEGUR TIL-
LÖGUFL UTNINGUR
¥Tmfayggja komimúniista fyr-
ir hinuim ©fnaminni tek-
ur á sig einkennilegar mynd-
ir. Það kom glögglega í ljós
í titlöguÆlutningi þeirra á síð-
asta borgarstjórnarfundi. Á
þeim fundi báru kommúnisit-
ar fram tillögur um útsvars-
máíl, sem mundu skapa stór-
kostlega misræmi í skatta-
áilagningu hinum efnameiri í
hag.
Á fundi þessum lögðu
kommúnistar annarsvegar ti'l
að þeim sem byggja eða
kaupa íbúð af hóflegri stærð
til eigin afnota í fyrsta skipti
verði veittur helmingsafslátt-
ur af tekjuskatti og útsvari
tvö næs'tu ár eftir að bygg-
ing hefst eða kaup á íbúð eru
gerð og hins vegar lögðu þeir
fram tölögu um, að ekki yrði
lagt útsvar á þá, sem eru 70
ára og eldri fari launatekjur
þeirra ekki yfir 150 þús. kr.
Varðandi fyrri tillöguna
liggur í augum uppi hvíílíkt
gjfurlegt misræmi hún mundi
slkapa milili hinna efnameiri
og efnaminni Ungur maður
með tákmarkaðar tekjur og
miklar skuldir mundi alla
vega af þeim sökum greiða
tiltölulega lítið í opinber
gjöild, en sá sem meiri efnum
væri búinn og eetti því að
greiða tötölulega há opihber
gjöld mundi fá mjög miikinn
afsl'átt. Þessi tilága kommún
xsta mundi þvtí óhjáikvæmi-
lega leiða til þess að misræmi
Skapaðist hinum efnameiri í
'hag, sem síðar þurfa á aðstoð
að halda. Ef hins vegar hið
opinbera getur létt álögur
væri nær að læikka alla skatt-
stiga þannig að það kæmi
jafht tekjuminni og tekju-
meiri fjölskyldum til góða.
Á sama hátt mundi tillaga
þeirra um niðurfellingu úft-
svars á þeim sem eru 70 ára
og eldri með tilteknar launa-
tekj'Ur einnig skapa mikið
misræmi, þar sem í mörgum
tiiviikum hefur sttiílkt fólk ýms
ar aðrar tekjur en launatekj-
ur, t.d. af atvinnurekstri, e.t.
v. mjög miklar slikar tekjur
og mundi það einnig verða til
þess að niður féllu útsvör á
hátekj uimönnum x þesisum ald
ursfloikki.
Hitt er annað mál, að al-
mennt er æskileg.t, að bæði
þjóðfélagið og borgarfé'lagið
sýni þakiklæti sitit þeim, sem
vel hafa unnið álla ævi með
léttari skatta- og útsvars-
ólagningu en á öðruim aldurs-
flokkum. Hefur slíkt og tíðk-
azt að vissu-marki í verkL
í rauninni eru þessar tilllög
ur kommúnista gjörsamlega
óskiljanlegar og Mggur næst
við að álykita, að þær séu
fram settar af fávizku einni
saman. En hver svo sem or-
sökin er fyrir framkomu
þeirra, liggur í augum uppi,
að ef þær yrðu samlþybktar
mundu þær verða til þess að
létta stóriega skattabyrðina á
hinum efnameiri, en verða
hinum efnaminni tii litils
gagns.
VERKAMANNA-
FÉLAGIÐ HLÍF
60 ÁRA
17‘erkaimannafélagið Hlff í
" Hafnarfirði er 60 ára um
þessar mundir og minn-
ist félagið þess í dag. ■—
Félagið var stofnað í byrjun
árs 1907 og hefur átt við-
burðarríka sögu og verið þýð-
ingarmikiilll aðilli í atvinnu-
málum Hafnanfjarðar. Þá
hefur Hlíf einnig verið öfflug-
ur aðiili að heildarsamitökuim
verkalýðsins og tekið forustu
í kjaramálum af háilfu verka-
lýðisfélaganna, sem leitt hafa
til lauisnar á iöngum og erfið
um vinnudeillum.
Á iþeim 60 árum, sem liiðin
eru síðan Verkamannafélagið
Hlíf 'í Hafnarfirði var stofnað
hef'ur mikifl. breyting orðið á
kjörurn verkafóliks í landinu
og auðvitað hafa verkaiýðs-
fólögin átt verulegan þátt í
þeirri farsælu þróun. En
vafaiaust er ein mikiiverð-
asta breytingin, sem orðið
hefur hjá verkalýðssamtökun
um í landinu sú, sem Her-
mann Guðmundsson, núver-
andi formaður HMfar, víkur
að í viðtaJli við Morgunblaðið
í dag, er hann segir: „Hins
vegar hefur mér fundizt, að
pólitísk átök innan verkalýðs
hreyfingarinnar á undanförn
um árum hafi staðið henni
fyrir þrifum, en nú virðist
þetta vera að breytais't og ég
fagna þvlí mjög. Horfurnar
virðast iþvií þær að menn sam
einist meira á málefnalegum
og fagulegum grundvelili. Af
þvlí mun svo ieiða, að sam-
staða verkalýðshreyfingarinn
ar hlýtur að verða meiri í
framtíðinni en hún hefur
verið til þessa.“
Þessi orð hins reynda hafn-
firZka verkalýðsleiðtoga
túlka vafalaust sjónarmið
mikiils h'l'Uta verkalýðshreyf-
ingarinnar, og það er ástæða
tifl að fagna því, að verka-
lýð'shreyfingin virðist nú á
góðri leið með að hazla sér
nýjan og farsælan starfs-
grundvöllL
11«; J
íbúar þorpsins Ben Suc bera föggur sinar á bakinu eða hiaða þeim á uxakerrur. Þeir yfirgefa
heimili sín til að setjast að í flóttamannabúöum á öðru svæði. — Myndin sýnir fáeina þeirra
10.000 bænda, sem fiuttir eru frá „járnþríhyrningnum“, sem Viet Cong hefur á valdi sínu.
Sprengjuárásir Bands
ríkjaoanna á Hanoi
Frásögn bandarísks ritstjóra.
sem þar dvaldist
HÖFUNDUR eftirfarandi
greinar er Bill Baggs, rit-
stjóri Miami News í Flór-
ída. Hann dvaldist í N-Víet
nam í átta daga í byrjun
þessa mánaðar og er ann-
ar bandaríski fréttamaður
inn sem fær vegabréfs-
áritun þangað. Sá fyrri
var Harrison E. Salisbury,
aðstoðarritstjóri New York
Times. í fylgd með Baggs
voru Harry S. Ashmore,
forseti framkvæmdaráðs
miðstjórnar til könnunar
lýðræðisstofnana, og Luis
Quinttanilla, sendiherra.
Greindir einstaiklingar, rík-
isful.ltrúar, bændiu.r eg her-
menn bera oftlega fram kvart
anir við Bandianíkóöimenn í
heimsókn í Hanoi:
( Hvers'vegna segir Banda-
ríkjastjórn, að fluglvéiar s.in-
ar geri einunigis árásir á
hernaðarmannivirki í loftihern
aðinum gegn N-Vfetnam? í
útvarpi í Bandanikjunum
heyrir maður, að fregmir
fyrsta ameriska Iblaðaiman.ns-
skeid
um
ins, sem vagaíbréfsá'ritun fiókk
til N-Víetnam, HarrÍ9on E.
Sálislburys, hafi vakið efa-
semdir og jaf-nvel mótmæ'li
sumra, en fregnirnar v'oru
þe.ss afnis, að sprengjuárásir
hafi verið gerða.r á iborgina
sjálfa. An-nar ameríski bláða-
maðurimn, sem kemst til N-
Víetnam getur staðfest það,
sem Salisbury sikrifaði um
sprengijuárásirnar. Sagt er,
að ibandianískar flugvéla.r hafi
varpað niður sprengjum á
'hæð í grenmd við Rauða-fljót,
um 600 metrum suður af
Löngulbrú. Enginn vafi leikur
á því, að hér hafa 300 heirn-
ili eyðilagzt af eldi. En
hvergi sést vottur um tjión af
spremgj'um, sem útilokar það,
að um venju’ega gerð aif
sprengjum h'afi v.erið að
ræða. Ef til vill Ihiafia eld-
sprengjur va'ldíð þessu tjónL
eða það orsakast af eldflauig,
sem skiotið var ifrá filugvél.
(Ef bandarísku eldflau'garmar
missa ra ts já rs amban d ið við
skotmark sitt verða þær sjiálif
stýrðar, eimhverjar þeirra
gætu hafa komið niður hér).
Eða þá að eldflaug, sem skot-
ið var af bandarískri flugvél
hefur farið af braut sinni og
sprungið meðal hinma hnör-
legui, gömilu hlúsa hlér við
fijótið. Blaðamaður í heiim-
sókn getur raumverulega ekki
leyst þetta daemi.
Þáð leikur sa.mt sem áður
enginn vafi á þvií, hivað olilið
heíur hinum gífurlegu
skemmdum á sklóila verka-
lýðssaimlbandsins, sem er að-
eins tvær milur suður af mið-
borg Hanoi og á borgarmörk-
unum. Ein spreftgja hefur
fallið niður í grennd við skól-
ann, önnur eða fleiri haifa
klofið hina þriggja hæða
Ihyggingu í tvennt. í mokkur
Ihumdruð metra fjarlægð hafa
aðrar aprengjiur sópað tveim-
ur efstu hæðunum af heima-
vís ta rby ggingu n n i.
Sem blaðamaðurinn skríð-
aði rústirnar hljómaði loA-
varnarmerkið, það var kl. 3
síðdegis. í hátalara, en þei.r
eru um alla borgima, var til-
kynnt,' að bandariíSkar filug-
vélar væru í 50 km fljarlægð.
Nokkrum imiinútum sííjar vaf
tilkynmt, að filug/vélarnar
væru í 40 .kim fijarlægð.
Quamg Tu, nemandi í skól-
anum, var taugaóstyrkur oig
hann virtist óðfiús á að binda
emdi á samræðurnar við
bandiarískan blaðaimann og
hlaupa í loftvarnaribyrgið. —
Framhald á bls. 11
LÍFEYRISSJÓÐIR
T ílfeyrissjóðir hafa orðið æ
mikilvægari þáttur í lána
kerfi húsibygigjenda á síð'usitu
árum eins og glögglega kem-
ur fram í því, að á árinu 1966
lánaði Lífeyrissjóður Verzl-
unarmannafélags Reykjavik-
ur 234 félagsmönnum 44,3
mililj. kr.
AMir viðurkenna þörfina á
því að effla mjög húsnæðis-
málalánakerfið, og virðist
augljóst, að lífeyriasj óðirnir
geti átt þar verulegan hlut
að máli, enda má ætla, að
þeir húslbyggjendiur, sem nú
eiga koist á bæði húsnæðiis-
máliastjórnarliánum og liílf-
eyrilssjóðlsllánuim fái lánað um
það bil helming af kiostnaðar-
verði íbúða af hófflegri stærð.
Með hiMðsjón af þessu er
aMs ekki fjariægt að ætla, að
á nökikru árabiM sé hægt að
koma í framkvæmd tililögu
HeimdaMar, félags ungra
Sjá'llf'st'æðismanna, um 80%
lán til ibúðaibygginiga, sem
bæði húsnæði'Smái astjórn og
jlífieyrfvssjóðir eif i hflut að.