Morgunblaðið - 08.02.1967, Blaðsíða 18
18
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 8. FEBRUAR 1967.
Björg Signrönrdóttir
Minning
BJÖRG Sigurðardóttir, Þing-
hólsbraut 31, Kópav-ogi, er látin.
Sú frétt barst mér 24. þ. m., er
ég kom heim úr vinnu minni hér
1 Kaupmannaþöfn
Það lá bréf á borðinu. Það
var svo sem ekkert nýtt þótt
bréf til míai lægi þar. En aldrei
þessu vant lá mér svo mikið á
að lesa bréfið, 'ð ég opnaði það
meðan ég gekk upp stigan. Ég
var þó ekki eins fljótur að skilja
efni þess, en þar var einmitt
fréttin um a’ð Bjagga, eins og
hún var oftast nefnd i daglegu
lífi, lézt 22. janúar eftir 3ja daga
legu á spítala. Ég las bréfið upp
aftur og aftur, til að vera viss
uim hvort mér hefði ekki mis-
sýnzt, en það var ekki um að
villast. Það stóð í bréfinu, henn-
air síðasti dagur verið talinn og
göngunni lokið hér á meðal vor.
Mér er því Ijúft að reyna að
t
Hjartkaer móðir okkar,
tengdaomóðir og amma,
Ólafía Samúelstlóttir,
Skúlagötu 70,
lézt að Landsspitalanum 7.
þ. m.
Börnin.
minnast hennar hér með nokkr-
um fátæiklegum orðum, þótt mér
sé það um megn að nota orð,
það er frekar hugurinn, sem viil
reika um, en penninn sem ég
held á. Bjagga heitin ólst upp
að mestu leyti hjá foreldrum
mínum i Hrappsey á Breiðafirði,
eða þangað kom hún 5 ára göm-
ul, og ílengdist þar til fullorðins-
ára. Og þannig atvikaðist það,
að hún varð hvorttveggja í senn
fósitursystir og mágkiona, hún
var heitbundin elzta bróður min
um, Skúla Júlíussyni. en hann
var uppkominn og farinn að
heiman þegar hún kom i Hrapps
ey. Helztu eiginleikar Bjöggu
voru mikils virði. Þau voru að-
allega dugnaður glaðlyndi og
tryggð. Dugnaðuriinn hefur
sennilega veri'ð henni í blóð bor-
in, það var eins og^ vinnan væri
hvíld fyrir bana. Ég man ekiki
til að hafa séð Bjöggu sitja auð-
um höndum og aldrei kvartað
um þreytu, þótt sjálfsagt hafi
það verið afleiðing þess hve
fljótt hún féll frá, rúmlega
fimmtug að aldri. Það er þó ekki
hægt annað að segja, en hún
hafi goldið ávöxt verka sinna,
því hún læftur eftir sig fjögur
uppkomin og mannvænleg börn
og þair eð fyrr; maður hennar,
Skúli, féll frá fyri-r um það bil
8 árum, kom það í hennar hlut
að sjá bömunum fjórum, sem
nú eru uppkomin, farbor’ða. Hún
varð því að herða sóknina, vinna
meira og það tókst og meira
segja mjög vel.
Björg giftist aftur eftirlifandi
manni sínum Gísla P. Jóhanns-
syni. Með honum fékk hún m.a.
tækifæri að ferðast um landið og
heimsækja æskustöðvar og vini
og ættingja, enda var Björg
trygg manneskja, sem aldrei
brást. Má með sanni segja að
hún kveðji þennan heim með
sóma. Ég hef því miður ekki
tækfæri til að fylgja henni síð-
asta spölinn, en ég færi hér með
eiginmanni og börnum og
tengdabörnum samúða.rkvéðjur.
Vertu svo sæl Bjagga mín.
Kaupmanna'höfn, 29.1.’67
K. J.
UTAN UR HEIMI
Framhald af bls. 14
flokkar stjórnarandstöðunn-
ar eru hinn hóflega íhalds-
sinnaði Swatantra flokkur,
hinn öfgasinnaði hægri flbkk
ur Hin'Vúa, Jan Sangh, sós-
alístíski alþýðuflokkurinn
Praja og klofningsflokkur
hans, Samyuktha og að lok-
um kommúnistar, sem klofn-
ir eru í tvo flokka, eftir því
hvort þeir fylg.ia Moskvu eða
Feking að málum.
Aðeins í Kerala sambands-
ríki í suðvesturhluta lands-
ins, hefur það tekizt að koma
á fót þessu kosningabanda-
lagi og telja má nærri víst,
að Kongressflokkurinn muni
tapa fyrir stjórnarandstöð-
unni þar, en hún lýtur for-
ystu Peking-kommúnista. Ker
ala, sem hefur um 14 millj.
íbúa, er stjórnað af ríkis-
stjórninni í Nýja-Delhi, þar
sem flestir hinna sigursælu
frambjóðenda kommúnista
voru settir í fangelsi eftir
kosningarnar, sem fram fóru
1965 og gátu því ekki mynd-
að eigin stjórn.
Tveir af hverjum þremur
kjósendum í Indlandi eru
hvorki læsir né skrifandi.
Það sem mest áhrif hefur á
skoðanamyndun á meðal
þeirra, er þvi hvernig til
tekst með að sjá fyrir þörf-
um þeirra frá degi til daes,
en flókin hugmyndafræði,
sem gerir ráð fyrir róttæk-
um breytingum á þjóðfélagi
þeirra, á ekki upp á pall-
borðið hjá almenningi, sem
er að miklum hluta bundinn
í þröngar skorður gamalla
erfðavenja og trúarbragða.
Minning:
Ernst Norman
Bróðir okka-r,
Ágúst Hjartarson
Fjeldsted,
andaðist mánudaginn 6. febr.
í Landspítal anum.
Systkinin.
t
Jónas B^arnason
frá Bildudal,
andaðist á Heilsuverndarstöð
inni 7. þ. m.
Jarðarförin auglýst síðar.
Börnin.
t
Útför eigin.manns míns og
föður,
Jóns G. Magnússonar,
Hjarðarhaga 62,
fer fram frá Fossvogskirkju
fimmtudaginn 9. febr. kl.
10.30. Athöfninni verður út-
varpað.
Fyrir hönd ættingja og
tengdafólks,
Helga Einarsdóttir,
Kristin Björg Jónsdóttir.
t
Bálför
Þorsteins Sveinssonar
Kjarval
fer fram frá Possvogskapellu
föstudaginn 10. febrúar kl.
3 e.h.
Karitas Bjargmundsdóttir
Þórsteinn B. Magnússon
Álfheimum 70.
ER fregnin um lát Ernst barst
okkur vinum hans hingað heim,
setti okkur hljóða. Við vorum
reyndar lengi búnir að vita, að
hann átti í baráttu við erfiðan
sjúkdóm, en innst inni vonuð-
umst við að Ernst mætti fara
með sigur af hólmi. Ernst lézt á
sjúkrahúsi í Suður-Þýzkalandi
29. jan. sl. og var útför hans
gerð í fæðingarborg hans, Ham-
borg mánudaginn 6. þ.m. Ernst
féll frá á bezta aldri, rétt nýlega
orðinn 40 ára, en hann fæddist
16. okt. 1926 í Hamborg.
Ernst kom hingað til fslands
árið 1950 og dvaldi hér samfleytt
t
Sonur okkar,
Guðbjartur Ólafsson,
verður jarðsunginn frá Nes
kirkju fimmtudaginn 9.
febrúar klukkan 1,30..
Dóra Guðbjartsdóttir,
Ólafur Jóhannesson.
t
Inniilegar þakkir fyrir
auðsýnda sa'múð við andlát
og jarðairflör,
Jóns Haukfells Jónssonar.
Sérstakar þakkir til for-
ráðamanna Jámsteypunnar
h.f. og samstarfsmanna hans
þar.
örn Sigurðsson.
í 9 ár, og var þá aðalflautuleik-
ari Sinfóníuhljómsveitar íslands
og munu margir gestir hljóm-
sveitarinnar minnast hans frá
þeim tíma. Ernst var mjög góð-
ur tónlistamaður og flautuleik-
ur hans þótti tær og fagur, og
enn eigum við oft kost á að
heyra hann spila í upptökum,
sem útvarpið lét gera á þessum
árum. Er Ernst kom hingað, var
föðurland hans enn í sárum, og
afkomumöguleikar þar litlir.
Er honum bauðst því staða hér
við Sinfóníuna, þáði hann það
með þökkum. Ernst kunni mjög
vel við sig hérna á íslandi, og
hérna kynntist hann konu sinni
Úrsúlu (fædd Viering), en hún
starfaði hér sem hjúkrunarkona
á elliheimilinu Grund um árabil.
Hér í Reykjavík áttu þau síðan
heimili með tveimur börnum
sínum, Lars Svem og Sólveigu,
en Sólveig fæddist hér. Á heim-
ili þeirra var ávallt gott að
koma, og eigum við vinir þeirra
margar ógleymanlegar minning-
ar frá þeim tíma.
Ernst var um tíma miöe al-
varlega að hugsa um að gerast
íslenzkur ríkisborgari, og hefði
vafalaust gert það, ef annað
aðaláhugamál hans, flugið.
hefði ekki að lokum dregið
hann heim til Þýzkalands aft-
ur. Snemma hafði hugur hans
stefnt að flugi, og flugnám hóf
hann mjög ungur, en hafði
ekki lokið námi er lok heims-
styrjaldarinnar nálguðust, en
þá var hann sendur í landher-
inn, og í stríðslok var hann tek
inn til fanga af Rússum. Þaðan
slapp hann þó furðu fljótt og
náði sér að fullu á stuttum
tíma.
Flugið tók Ernst fljótlega
upp hér heima. Starfaði mikið
með Svifflugfélagi fslands og
tók hér atvinnuflugpróf. Þegar
svo var komið, vildi hann gera
gamla drauminn að veruleika
og gerast atvinnuflugmaður.
Þar sem hér horfði erfiðlega á
á því sviði þá, fluttist hann með
fjölskyldu sinni heim til Þýzka-
lands aftur árið 1959, og þar hef-
ur hann búið síðan, og lengst af
starfað sem einkaflugmaður hjá
stóriðjuhöldinum Oesterheld,
sem rekur einn umfangsmesta
asbestiðnað í álfunnL Hr. Oest-
erheld reyndist Ernst ekki að-
eins góður húsbóndþ heldur
einnig sannur vinur, sem svo
glögglega kom fram eftir að
Ernst kenndi sjúkdóms síns.
Á vegum þessa fyrirtækis
flaug Ernst vitt og breitt um
Evrópu og einnig Afríku og ná-
læg Austurlönd, og mun ekki
hafa farið á milli mála, að Ernst
hafi reynzt með afbrigðum
traustur og úrræðagóður flug-
maður. Húsbóndi hans notaði
líka ávallt tækifærið og bauð
íslendingum, sem voru gestir á
heimili Ernst í lengi eða skemmri
flugferðir, því hann mun hafa
fundið hversu traustum böndum
Ernst var bundinn íslandi. Ernst
heimsótti ísland tvívegis eftir að
hann fluttist héðan.
Við vinir hans hér heima og
samstarfsmenn úr músík og
flugi kveðjum hann með sökn-
uði og biðjum Guð að blessa eig-
inkonu hans og börn, og vottum
þeim, systkinum hans og öðrum
vandamönnum innilega samúð.
Þótt Ernst væri fyrst og fremst
góður ÞjóðverjL þá var hann
einnig góður íslendingur, og hér
mun minnig hans lifa lengi.
G.H.
Nú er talað um, að kosn-
ingarnar muni hafa heilbrigð
áhrif á stjórnmál í landinu,
skýra viðhorfin og skapa
nýja möguleika, ef stjómar-
andstaðan verður sterkari og
samvinnan innan hennar verð
ur nánari að kosningunum
loknum. Vaknar þá sú spurn-
ing, hvort hinir fhaldssinn-
aðri og hægri sinnaðri stiórn
málamenn í Konaressflokkn-
um sem smátn saman hafa
vaxið að áhrifum. eftir stjórn
málamistök vinstri armsins,
sem fvlgdi Nehrú að málum
og mestu réð, muni þá kom-
ast til valda í ríkísstjórninni.
Leiðrétting
t MINNINGARGREIN minni 1
Morgunblaðinu 4. febr. sl. um
Þóru Júlíusdóttur Björnsson,
hafði sú villa læðst inn að Guð-
ný skáldkona Jónsdóttir, systir
síra Magnúsar á Greniaðarstað,
hefði verið móðir Hallgríms
Sveinssonar biskups, en hann
var sonur seinni konu síra
Sveins. En Guðný fyrri kona
hans átti með honum tvö hörn:
Sigríði, sem giftist Níels bónda
á Grimsstöðum í ÁlftaneshreppL
Var hún formóðir margra Mýra-
manna og móðir síra Haraldar
Níelssonar, — og Jón Aðalstein
Sveinsson kennara við Latínu-
skólann, voru þau systkinabörn
við Ingibjörgu móður Þóru Júlí
usdóttur.
S. E.
BÚDAPEST, 6. febrúar. — AP.
— Á laugardag lauk hér þriggja
daga opinberri heimsókn Títóa
Júgóslavíuforseta til Ungverja-
lands. í sameiginlegri tilkynn-
ingu, sem gefin var út að heim-
sókninni lokinni um viðræður
Títós við ungverska ráðamenn
sagði að rætt hefði verið um al-
þjóðahreyfingu kommúnismansi,
um ástandið í a’þjóðamáluim og
um samlbúð ríkjanna.
Hjartans þakkir til þeirra
fjölmörgu sem sýndu mér
vins.emd og virðingu á 75 ára
afmæli mínu 17. janúar sL
Guð blessd ykkur öll.
Oddný Pétursdóttir
Sjónarhóli,
StokikseyrL
Ég þakifca vinum og venzla-
mönnum fjyrkr þeirra hlýhug
á áttræ'ðisafmæli mínu.
Kærar kveðjur.
Jón Hafliðason.
Hjartans þakklæti til þeirra
fjölmörgu sem sýndu okkur
vinsemd og hlýhug á sjötiu
ára afmælum okkar 28. og 31.
janúar s.l. með heimsóknum,
gjöfum, skeytum og á annan
hátt gjörðu okkur dagana
ánægjulega.
Guð blessi ykkur öll.
Jóhanna Ólafsdóttir og
Kristján Gíslason,
Stykkisihól'mL