Morgunblaðið - 17.02.1967, Blaðsíða 2

2
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 17. FEBRÚAR 1967,
Slapp út úr brennandi
húsi í náttkjól og peysu
Viðtal við húsfreyjuna að Minni-IVtástungu
lBÚÐARHÚSIB að Minni-Más-
tungu í Gnúpverjahreppi brann
til kaldra kola um áttaleytiff í
gærmorgfun og varff engu úr því
^ bjargaff. Húsfreyjan slapp fá-
klædd út úr brennandi húsinu en
maður hennar hafffi gengið út til
verka skömmu áður.
Aff Minni-Mástungu búa hjón-
In Guðbjörg Finnbogadóttir og
Árni Hallgrimsson. Morgunblað-
iff náffi tali af Guðbjörgu í gær
og fer frásögn hennar af atburff-
inum hér á eftir:
— Húsið fuðraði svo fljótt upp
að mér fannst það ekki skipta
mínútum heldur sekúndum þar
til það var alelda. Það hafði orð-
ið einhver sprenging í miðstöð-
inni og ég býst við að hún hafi
átt þátt í því hve eldurinn magn
aðist fljótt. Maðurinn minn var
rétt kominn út, og hann kallaði
til min inn um gluggann. Og ég
komst út á náttkjólnum og ull-
arpeysu. Mér tókst þó að kom-
ast í símann áður og hringdi á
símstöðina en þar svaraði eng-
inn. En Hörður Bjamason, næsti
nágranni okkar, hafði þá séð
reykinn og kallaði til konu sinn-
ar að taka símann. Hún hringdi
svo áfram fyrir mig. Hörður kom
svo að rétt í því að ég kom út
og svo dreif að fólk úr öllum
áttum.
Það var yndislegt veður fyrri-
partinn en svo hvessti töluvert
og það hefur orðið okkur til
happs því að vindurinn bar eld-
inn af útihúsunum sem eru á-
föst við rbúðarhúsið. Það var
hafizt handa við að bera vatn
úr bæjarlæknum og við gátum
bjargað öllu úr fjósinu þó að það
væri fullt af reyk. Við höfðum
þrettán mjólkurkýr í því og svo
ungviði, tuttugu í allt. Hins veg-
ar drápust tuttugu og fimm hæn
ur.
Það var að vísu vátryggt hjá
okkur en í svona tilfellum brenn
ur margt sem ekki er hægt að
bæta og við urðum því fyrir
miklu tjóni. Eitthvað framan af
verðum við á Stóru-Mástungu en
við ætlum sem fyrst að fá eitt-
hvað skýli yfir höfuðið, hjól-
hýsi eða eittvhað slíkt. Og svo
er að byrja að byggja aftur. —
Húsið er ekkert annað en brupa-
rústir svo að við verðum að
byrja frá' grunni. Við Árni höf-
um búið hérna í sautján ár, en
ég hefi átt heima að Minni-Más-
tunug alla mína ævL
Hlaut 3 mán. varðhald
Athugasemd Irétta-
stjóra útvarpsins
Mbl. hefur borizt eftirfarandi
bréf frá fréttastjóra Ríkisútvarps
ins:
„f ritstjórnargrein í Morgun-
blaðinu í gær (15. febrúar) er
fullyrt, að fréttastofa útvarpsins
gerist hvað eftir annað ber að
hlutdrægum fréttaflutningi og
enn fremur, að einstakir frétta-
menn hennar hafi iðulega brotið
reglur hennar og ríkisútvarpsins.
Hvorug þesei staðhæfing er rök-
studd. í „Staksteinum“ Morg-
unblaðsins í dag er síðan tekið
dæmi um „pólitíska misnotkun
fréttastofunnar", borin saman
frásögn af fullveldishófi B-list-
ans, sem birt var í hádegisfrétt-
um útvarpsins daginn eftir, og
síðustu þrjár línurnar í frétt
kvöldið áður ai fullveldishátíða-
höldum stúdenta þann dag.
Gleggra hefði verið fyrir lesend-
ur blaðsins að hafa þessa frétt
i heilu lagi til samanburðar, og
ég leyfi mér því að senda yður
afrit af fréttum þessa dags um
hátíðahöld stúdenta".
Hér fer á eftir afrit af fyrr-
greindum fréttum:
Innlendar hádegisfréttir 1. 12.
1966.
Hátíðahöld stúdenta á full-
veldisdaginn hófust með messu I
Háskólakapellunni kl. 10:30 í
morgun og var útvarpað þaðan.
Halldór Gunnarsson stud. theol.
predikaði. — Klukkan 14 i dag
hefst fullveldissamkoma í hátíða
sal Háskólans. Þar talar séra
Þorgrímur Sigurðsson, prófastur
á Staðastað um andl»gt sjálf-
stæði. Fullveldisfagnaður verð-
ur að Hótel sögu og flytur dr.
Jakob Benediktsson þar aðal-
ræðuna. — í kvöld er í útvarp-
inu dagskrá Stúdentafélags
Reykjavíkur og flytur Þór Vil-
hjálmsson, borgardómari, þar
ræðu um lýðræði á íslandi.
v
Innlendar kvöldfréttir kl. 19.
1. 12. 1966.
Hátíðahöld stúdenta á fullveld-
isdaginn hófust í morgun með
messu í Háskólakapellunni.
Halldór Gunnarsson stud. theol.
prédikaði. í dag var haldin full-
veldissamkoma í hátíðasal Há-
skólans, og hófst hún klukkan 14.
Sigurður Biörnsson stud. med.,
formaður hátíðamefndar, setti
samkomuna. Anna Áslaug Ragn-
arsdóttir stud. philol. lék ein-
leik á píanó og Böðvar Guð-
mundsson stud. mag. las frum-
ort ljóð. Séra Þorgrímur Sigurðs
son, prófastur á Staðastað, flutti
aðalræðu dagsins um andlegt
^sjálfstæði. . . .
(Hér er felld niður frásögn
útvarpsins af aðalræðu dagins
— Mbl.).
Innlendar hádegisfréttir 2. 12.
1966.
Auk þess fagnaðar stúdenta á
fullveldisdaginn, sem áður hefur
verið getið, var fullveldishóf B-
listans síðdegis í gær í Þjóðleik
húskj allar anum.
Þar fluttu ávörp Jón Odds-
»on og Ólafur R. Grímsson, Hjört
ur Pálsson og Böðvar Guðmunds
son lásu ljóð. Heimir Pálsson og
Kristinn Jóhannesson sungu
Glunta við undirleik Jóns Hlöð-
vers Ásgeirssonar, og fluttur var
einþáttungurinn „Ég er afi minn“
eftir Magnús Jónsson. Leikstjóri
var Brynja Benediktsdóttir.
Kynnir var Þorleifur Hauksson.
+— ------------- - ..............
NYLBGA var í sakadómi Gull-
bringu- og Kjósarsýslu kveðinn
upp dómur í máli, sem með á-
kæru saksóknara rtkisins var
höfðað gegn pilti á 19. ári
fyrir brot á áfengis og umferðar-
lögum svo og 219 gr. almennra
hegningarlaga.
Pilturinn, ók s.l. sumar að
næturlagi um götur Keflavíkur.
Hann var undir áhrifum áfengis
og voru 4 farþegar í bifreiðinni,
3 piltar og 1 stúlka. Ökuferðinni
lauk þannig, að pilturinn ók langt
yfir lögleyfðum hámarkshraða á
hús við aðalgötu bæjarins með
þeim afleiðingum, að allir þeir,
sem í bifreiðinni voru, slösuðst
meira og minna, en mest einn
farþeganna, sem kjálkabrotnaði
og hlaut höfuðmeiðsli, sem ollu
12 daga meðvitundarleysi. Bií-
reiðin gjöreyðilagðist.
ökumaðurinn var dæmdur til
að sæta varðhaldi í 3 mánuði,
sviptur ökuleyfi ævilangt og hon
um gert að greiða allan kostnað
sakarinnar.
(Frá sýslumanninum í Gull-
bringu og Kjósasýslu).

Daginn áður
en brúin hrundi
DAGINN áffur en brúin
yfir Eldvatn hjá Ásum
hrundi, tók Jón Þorbergsson
þessar myndir af henni og
sést þar greinilega sprungan
i brúarendanum og hvernig
einn stöpullinn hafði fariff í
Skaftárhlaupinu sl. haust og
annar skaddazt. En siffan í
haust hefur brúin veriff að
smá siga um miðjuna og hún
veriff lokuð fyrir umferff.
Þegar Jón fór þarna um,
taldi hann sigið væri orðið
um rúman meter um miðj-
una og eystri endinn farinn
að bila.
Brú þessi sem var gerff
1965, var stálbitabrú meff
steyptu gólfi, 54 m á lengd.
Eru tveir stöplar af fimm
farnir, svo og brúargólfið. En
þegar brúin var gerff, vora
settar þar miklar fyrirhleðsi
ur, sem koma að notum aft-
ur þegar brúin verður endur-
byggff, aff því er Ámi Páls-
son, brúarverkfræðingur
Vegagerðarinnar, tjáffi blaff-

inu. Annars sagffi hann aff hlaupið og því ekki strax
svo virtist sem jarffvegurnm hægt að átta sig vel á því
væri enn að jafna sig eftir hvernig ástandið væri.

I Wm&LÆ
STAK8TEIWAR
• •
Omurleg lýsing
Á fundi þeim, sem haldinn var
um sl. helgi í nafni samtaka
ungkommúnista og ungra fram-
sóknarmanna til þess að ræða
afstöðuna til varna íslands og
aðgerffir á því sviffi, komst einn
af ræffumönnum hinna siffar-
nefndu m.a. svo aff orffi um
árangurinn af iðju þessarra afia
fram til þessa; ' ' i >í
,3aráttan fyrir brottför varnar
liffsins hefur á undanförnum ára
tugum veriff margvisleg og má
af henni draga ýmiss konar lær-
dóma. Saga Þjóffvarnarflokksins,
hnignun hans og endaiok, sýna
ótvírætt að fiokkur með brottför
hersins sem höfivibaráttumál
nær ekki verulegu fylgi meff
þjóðinni. Hvort sem mönnum
líkar betur effa verr, er þaff ótví-
rætt, að allur þorri landsmanna,
sjálfsagt um effa yfir 90% er
ekki svo andvigur dvöl herliffs-
ins, að hann kjósi fiokk eingöngu
vegna baráttunnar fyrir brottför
þess. Hiklaust má fullyrða, aff
stofnun annars flokks með her-
máliff sem aðalstefnumál myndi
skila litlurn árangri. Óbein viður-
kenning á þessu sjónarmiði fólst
í myndun Samtaka hernámsand-
stæðinga, fólks úr öllum stjórn-
málaflokkum. Þessi samtök störf
uffu mikið i nokkur ár, iðkuðu
göngur aff erlendum siff, bæði frá
Keflavík og Hvalfirði, gáfu út
blöð og lögffu kapp á annan
áróður. Undanfariff hefur starf-
semi þeirra hins vegar orðiff
daufari og sífellt ópóliiískari,
birtist meira í flutningi ljóffa og
leikrita. Þaff mun raunhæft mat,
að Samtök hernámsandstæðinga
hafa aff mestu sýnt hvað í þeim
bjó. Starf þeirra nú skortir þann
öfluga baráttuvilja, sem slikum
félagsskap er ávallt lifsnauff-
synlegur. Viff verffum að gera
okkur þess rækilega grein, og
meðlimir samtakanna verða að
horfast I augu við þá staffreynd,
aff öll þcirra iðja hefur aff mestu
veriff án árangurs, að herliðiff
situr sem fastast og framkvæmd-
ir á vegum þess aukast í sifellu,
meðan máttur samtakanna
þverr."
*
Abyrgðarleysi
staðfest
Þessi ömurlega lýsing sýnlr
vissulega, hversu fjarri fer þvi,
aff hugsandi fólk aðhyllist
ábyrgðalausa meðferff öryggis-
mála þjóðarinnar.
En í staff þess aff viðurkenna
í verki þann dóm, sem almenn-
ingur hefur löngu kveðið upp
yfir brambolti kommúnista og
vinstri Framsóknarmanna á
sviffi varnarmála, er höfðinn
enn lamið viff steininn. Enn hafa
sig mest í frammi innan Fra-
sóknarflokksins menn, sem virff-
ast meff engu móti geta slitiff
sig frá þeirri hugsun, að hafa
beri samstarf viff kommúnista
hverju sem tautar, jafnvel á
sviffum þar þeir hafa bezt sann-
aff óheiðarleika sinn viff íslenzka
hagsmuni.
Glámskyggn þessara manna (
röðum Framsóknarflokksins
kemur því enn átakanlega í ljós
nú, þegar þeir í orði viðurkenna
aff þjóðin hafi hafnað baráttu
hinna svonefndu „hernámsand-
stæffinga“ — en fara svo í verki
á stúfana viff aff reyna að tina
upp — meff kommúnistum —
hin brotnu sprek í því skyni aff
klambra saman — einnig meff
kommúnistum — nýrri „stefnu".
Ein af ógæfum Framsóknar-
flokksins á undanförnum árum
hefur veriff ábyrgffarleysi hans í
utanríkismálum. Enn eru því
miður ekki horfur á að þar verffl
breyting á, þótt finna megi i
flokknum menn, sem gera sér
grein fyrir alvöru þessara mála.