Morgunblaðið - 04.03.1967, Blaðsíða 11

Morgunblaðið - 04.03.1967, Blaðsíða 11
MORGÚNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 4. MARZ 1967, 11 Við lokum dyrunum á eftir okkur og göngum út á Bergs- staðastrætið, út í umferðarþys- in. Við höfum sannarlega verið í helgidómi. íslenzka þjóðin get- ur verið stolt af þessum þjóðar- dýrgripum sínum. Hún heiðrar minningu Ásgríms Jónssonar mest með því að skoða safnið, og stuðla að því þó sérstaklega, að yngri kynslóðin læri að meta Gamli ferðafónninn, sem ekki hafði verið leikið á í 20 ár. verk hans og virða. — Fr. S. 4. konsert Beethovens barst út í svefnstofuna. búið beizli. En svipa fyrirfinnst engin. Raunar er það atriði meiri lýsing á þessum stórbrotna lista manni og mannvini, en mörg orð geta lýst. Svipa fyrirfannst eng- in. Ásgrímur hafði annað hug- arfar en það, að beita svipu á vini sína, hestana. í þá daga, þegar hann lagði land undir fót til að skynja landið og mála, voru engir bílar til lengi fram- anaf. Hestarnir voru einustu farartækin. í>egar bóndinn í Möðrudal Að síðustu skulum við bregða okkur upp á svefnstofu hans á nýjan leik. Þar á borðinu er mynd, sem Siguringi Hjörleifs- son kennari og listmálari tók af Ásgrími, í september 1957, aust- ur við Galtalæk. Þarna er Ás- grímur að mála vinkonu sína og nágranna, HEKLU, í síðasta skiptið. Hekla var fyrsta fjallið og jafnframt það síðasta, sem hann málaði útivið. Og þessi mynd er Börnin úr Gerðaskóla, Garði fyrir utan Ásgrímssafn. tær og fögur út í stofuna, rétt eins og mundi hafa verið, þegar meistarinn fór höndum um þennan gamla grammefón. Serkin hafði leikið á píanóið Nærri grammefóninum stend- ur aldrað píanó. Við vitum, að Ásgrímur lék sjálfur á píanó, og fræg er sagan af fiðlunni, sem hann keypti út í Kaupmanna- höfn, en aldrei var leikið á. En hann lét aldrei nokkurn mann heyra, þegar hann lék á píanóið. Hins vegar hafa marg- ir góðir hljómlistarmenn leikið á það, og ber þar sjálfsagt Serk- in hæst, en hann var tengdason- lir Busch, Sem áður getur, og heimsótti Ásgrím, og lék á þetta gamla og góða hljóðfæri í svefn- ítofu Ásgríms. Á náttborði Ásgríms lágu æv- inlega þjóðsögur Jóns Árnason- «r. og þær hafði hann jafnan með sér á ferðalögum sínum um landið. Ekki er að furða, þótt honum yrðu þjóðsögurnar tam- er, framar öðru efni. Hið mikla málverkasafn Nú yfirgefum við hæðina og höldum niður í kjallarann. Og þar gefur nú á að líta. Vafa- laust gerir almenningur í land- inu sér ekki næga grein fyrir því, hvílikan stórkostlegan þjóðarauð þessi kjallari geymir. Myndin, sem hér birtist, sýnir raunar aðeins hluta af þessari miklu málverkageymslu, en hún sýnir þó nægilega, hversu vel og enertilega er um þá geymslu geng ið. Hvert málverk á sínum stað, og hægt að ganga að hverju einu, þegar hægt er að sýna þau þjóð- inni. Fyrir þessari geymslu er etálhurð,*og allt rafmagn slokkn- er um leið og hurð er lokað. í framstofu kjallarans getur að líta borðið, þar sem Ásgrím- ur geymdi litabirgðir sínar. Þar má sjá margar litatúbur, mis- jafnlega kreistar, en alveg eins og Ásgrímur skildi við þær að eíðustu. Svipa fyrirfannst engin. í framfaaldi af þessu vinnu- borði og framan við það, sézt reiðver Ásgríms. Þarna er hnakk ur hans, leðurlegghlífar, silfur- Beiðver Asgríms i kjallaranum. sér á ferðalögunum og geymdi í sjást fremst. Koffortin, sem hann reiddi með málverk og annan útbúnað, reiddi hann um öll þau regin- öræfi ,þar sem himininn mynnt- ist við hauðrið, var ferðast á hestum. Hægt runnu áihrif lands- ins inn í viðkvæma listamanns- sál Ásgríms. Sumt var svo stór- brotið, að hann segir sjálfur frá því, að tekið hefði marga daga að melta til að koma einhverju af því á léreft, eins og til dæmis það regintröll og forynju, Detti- foss. Koffortin enn til sýnis. í málverkageymslunni sjáum við málverk af Jakobi á Húsa- felli, sem allajafna reiddi Ás- grím yfir Kaldadal. í baksýn er Meyjarsæti. Á trússahestinum til hægri eru tvö koffort, sem Ás- grímur geymdi í sín dýrmætu málverk og málaradót á ferða- lögum sínum. Þegar við lítum við til reið- vera hans, sjáum við einmitt þessi sömu koffort. Þannig tengist saman nútíð og fortíð í Hluti hinnar miklu málverka geymslu í kjallaranum. a pessu maiverki sest Jakob a Husafelli, sem löngum var fylgdarmaður Ásgríms yfir Kaldadal. Þarna sést Meyjarsæti í baksýn. Á trússahestinum til hægri má sjá koffortin, sem enn eru geymd í kjallaranum. heimsókn til höfuðstaðarins ríkulega notið hinnar beztu list- ar, sem ísland hefur uppá að bjóða. Sú æska, sem þannig eyð- ir frístundum sínum, er sannar- lega ekki á glötunarvegi. til, en hún er ófullgerð, lista- manninum entist ekki aldur til að ljúka við hana. Skólaæskan fjölmennir í Ás- grímssafn. Og um þessar mundir sækir skólaæskan Ásgrimssafn og það er vel. Unga kynslóðin lærir að þekkja þá dýrgripi, sem hún sjálf á og geymdir eru í Ásgríms safni. Rétt um það bil, sem við gengum út úr húsinu, bar þar að stóran áætlunarbíl. Þarna voru á ferðinni 51 nemandi úr Gerðaskóla í Garði undir stjórn skólastjóra síns, Jóns Ólafsson- ar, og ætluðu þeir að skoða safn- ið. Unga fólkið var prútt og hljóðlátt, og hlustaði með vak- andi athygli á frásögn frú Bjarn veigar um myndir Ásgríms. Þegar skoðun skólasýningarinn- ar var lokið fóru nemendurnir að sjá Fjalla-Eyvind í Iðnó, svo að Ásgrímssafni. Þar er hægt að sjá hluti, sem síðar hafa orðið ódauðlegir í verkum Ásgríms. Síðasta Heklumyndin

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.