Morgunblaðið - 28.09.1967, Qupperneq 4

4
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 28. SEPT. 1967
>
%
*
IMAGIMÚSAR
SKtPHGlTI 21 5ÍMAR 21190
efttrlokun ttmí 40381
» SIM' H4-44
mfílF/Ð/R
Hverffegötn 103.
Simi eftir lokun 31160.
LITLA
BÍLALEIGAN
Ingólfsstræti 11.
Hagstætt leigugjald.
Bensín innifalið < leigugjaldi.
Sími 14970
BÍLALEIGAIM
- VAKUR -
Sundlaugaveg 12. Sími 35135.
Eftir Inkun 34936 og 36217.
FYBlRHðFN
..... J0/IA IffGA M
RAUOARÁRSTiG 31 S(MI 22022
Flest til raflagna:
Rafmagnsvörur
Heimilstæki
tltvarps- og sjónvarpstæki
Kafmagnsvftnibúðin sf
Suðurlandsbraut 12.
Sími 81670 (næg bílastæði).
Fjaffrir fjaffrablöff bljóffkútar
púströr o. fl. varahlutir
í margar gerffir bifreiffa
Bílavörubúðin FJÖÐRIN
Laugavegi 168 Sími 24180
|lll ll:| :| |il| I I I liil l. l l l. I 11:1 I.J.lllJ. l I I.J t l il l lJ
LEIKFIMI
JAZZ-BALLETT
Fri DANSKIN
Búningar
Sokkabuxur
Netbuxur
Dansbettl
•Jt Margir litir
■fc Allar stærðir
Frá GAMBA
Æfingaskór
Svartlr, bleikir, bvltlr
Táskór
Ballet-töskur
Uáallettíú ðin
kBBBSBBBB
SÍMI 1-30-76
innwwmwm 111iiiiiinurii
★ Því lenti þotan í
Reykjavík?
Kristján Pétursson í
Keflavík, skrifar:
Hinn 11 þ.m. skýrði Ríkis-
útvarpið og sjónvarpið frá því,
að Boeing-þota Flugfél. ísL
hefði lent á Reykjavíkurflug-
velli, þar sem Keflavíkurflug-
völlur væri lokaður vegna veð
urs.
Þar sem mér var kunnugt
um, að Keflavíkurflugvöllur
var opinn fyrir flugumferð
umræddan dag, og allt flug
gekk samkvæmt áætlun, með
einni undantekningu, þ.e. iend
ingu Boeing-þotunnar á
Reykjavíkurflugvelli, tel ég
fróðiegt að vita, hvaðan út-
varpið og sjónvarpið fengu
þær upplýsingar, að Keflavik-
urflugvöllur væri lokaður fyr-
ir ílugumferð. Sömuleiðis væri
fróðlegt að vita, hvaðan dag-
blöðin fengu sömu upplýsing-
ar.
Ég hef fengið staðfest, að
ekki var leitað frá Ríkisútvarp
inu né dagblöðunum til
ábyrgra aðila á Keflavíkurflug
velli um upplýsingar, hvort
völlurinn væri lokaður eða
ekki umræddan dag. Því fór
sem fór, að allir framan-
greindir aðilar sögðu ósatt
.til um lokun flugvallarins,
og tel ég því sjálfsagt, að
þeir hinir sömu uplýsi,
hvernig slík mistök á
fréttaflutningi gátu orðið hjá
öllum þessum aðilum nær sam
tímis.
Hvaða hlutverki gegnir slik-
ur íréttaflutningui, og hvaða
áhrif getur hann haft í för
með sér?
risið um flutning Flugfélags-
ins til Keflavíkurflugvallar á
starfsemi sinni og málið virzt
hið mesta tilfinningamáL tel
ég enn brýnni nauðsyn fyrir
fréttastofnanir að halda sig
við sannleikann. Jafnframt or-
sakar fréttaflutningur af þessu
tagi nokkurn kvíða, hjá þeim
farþegum og aðstandendum
þeirra, sem ferðast með öðrum
lfugfélögum en Flugfélagi ís-
lands, að þeir skuli lenda á lok
uffum flugvellL en ekki á vara
velli.
Það væri því ekki óeðlilegt,
þótt t.d. Loftleiðir gerðu al-
varlega athugasemd við slíka
fréttaþjónustu, sem hæglega
getur fjárhagslega ska.ðaið fé-
lagið gagnvart slíkum við-
skiptavinum.
Annars hafa öll þessi enda-
lausu skrif vaTðandi útgerð
þdtunnar frá Keflavíkurflug-
velli farið út fyrir öll eðlileg
takmörk. Hins vegar vil ég
benda þeim mönnum á, sem
halda að framtíff millilanda-
flugs hyggist fyrst og fremst
á tilveru Reykjavíkurflugvall-
ar að kynna sér rækilega hvað
nútíma millilandaflugvöllur
eins og Keflavíkurflugvöllur
kostar, svo og rekstur og við-
hald hans og öryggisþjónusta.
Ég tel það skyldu þeirra penna
lipru manna, sem um mál
þetta hafa skrifað, að kynna
séT þessi viðhorf fyrst, en
skýra síðan hlutlaust frá nið-
urstöðu þeirra athugana.
Men.n verða að skilja það,
enda þótt þeir séu húsettir á
Reykjavíkursvæðinu, að til
eru þeir staðir úti á lands-
byggðinni, sem uppfylla oft og
tíðum betur kröfur tímans en
þeirra eigin staður.
Kristján Pétursson,
Keflavík.
— Velvakandi ijær fúslega
rúm í dálkum sínum undir
skýringar á þessu málL
ÍC Öskuhaugarnir í
Njarðvíkum í stað
Látrabjargs
„Hafgúa“ skrifar og
kveðst hafa tekið þátt í ynd-
islegri sjóferð á skemmtiferða
skipi sl .laugardag. Auglýst
hafi verið, að skipið sigldi til
Breiffafjarðar og Látrabjarg
m.a. séð frá hafi, en menn hafi
orðið „fyrir dálitlum vonbrigð
um, þegar út var litið, og við
blöstu öskuhaugar Njarðvík-
ur.
Við bjuggumst við, að aug-
lýstri ferðaáaetlun yrði haldið,
og konuT og börn yrðu aff njót-
andi þeirrar ánægju, sem boð-
iS var upp á.
Þjónustan um borð mátti
heita éaðfinnanleg. Hins veg-
ar þótti oss „skítt“ að geta ekki
notað 1000-kalla. (Þeir voru
ekki gjaldgengir).
Það fylgdi ferðaáætluni.nni,
að lagt yrði að Ægisgarði kl.
19.00 en kl. 17.15 mun hafa ver-
ið kallað í kallkerfi kspis, að
það ýrði kl. 18.00. Það var svo
sem ágætt miðað við aðstæður,
og Breiðafjörður er ennþá til.
En það, að selja farþegum
10 tíma ferðalag fyrir ísl. kr.
1000.— og reka þá svo í land
eftir 9 klst. án boðs um end-
urgreiðslu eða afslátt, jaðrar
við dónaskap.
Auk þess fannst oss, að gen.g
isútreikningur hefði mátt vera
hreinni. _
it Hús Thors Jens-
ens
„Reykvíkingur“ skrifar:
„Herra Velvakandi!
Því má hið trausta og fall-
ega hús Thors Jensens við
Tjörnina ekki fá að vera í
friði? Ég skil veL að Seðla-
banka íslands langi til þess að
reisa hús á þessari góðu lóð,
en við verðum nú að hugsa
um sitthvað fieira en hina
praktísku hiutina.
í mínum augum er þetta hús
fyrir löngu orðinn hluti af
Tjörninni og umhverfi henn-
ar. Það er gaman að þessum
stóru og stæðilegu timbúrhús-
um, þar sem embaettismenn
landsins bjuggu flestir í gamla
daga, og þau eiga helzt ekki
að hverfa. Deila má um hið
svo kallaffa „fegurðargildi"
þeirra, þótt flestum fiimi víst,
aff hús Thors Jensens beri af,
en öll hafa þau mikið minn-
ingargildi fyrir okkur Reyk-
víkinga og raunar landsmenn
alla. Einhvers staðar las ég á
dögunum, að emfcver sérfræð-
ingur (?) hefði látið það áiit
í ljós, að þetta hús hefði ekk-
ert gi’ldi fyrir byggingarsögu
okkar o.s.frv.
Mér er bara aiveg sama.
Þetta hús hefur sitt ákveðna
gildi fyrir okkur íslendinga.
Þar bjó sá maður, sem framar
flestum öðrum sannaði mátt
einsaklingsframtaks<ns fyrir
okkur íslendingum á þeim
tíma, þegar slíkt var afar nauð
synlegt, og dugnaffur hans og
drengskapur lýsir okkur enn
fram á veginn.
Nei, góðir herrar. Látið
þetta hús í friði og reisið ykk-
ar hús annars staðar.
Reykvíkingur."
ir Hamingjubörn og
ógæfubörn
J. Jn. skrifar:
„Heiðraði Velvakandi!
Þegar ég sá myndir í blöð-
unum af hinum glaðværa
barnahópi, sem unnið hefur í
Skólagörðunum, skuggalausa
gleði þeirra, yfir eftirtekjunni,
þar sem þau standa með kart-
öflupokana sína og kálhöfuð-
in o.fl., hlýnar mér um hjarta
ræturnar og segi við sjálfan
mig: Þetta er framtíðin, að
láta börnin vinna við nyfja-
störf úti i guffsgrænni nátt-
úrunni, þar læra þau svo
margt, sem ekki er hægt að
kienna þeim til hlítar á skóla-
bekkjunum. Já, þetta er fram-
tíðarlausnm, að láta börnin
hatfa starf við þeirra hæfi. Hóf
leg vinna er sú drottning og
dís, sem gert hefur mennina að
mönnu.m
„Sjáðu um, að drengurinn
hafi alltaf nóg að starfa“, sagði
afi Jóns Sigurðssonar, þegar
hann sendi hann heim til föð-
urhúsanna.
Það er öllum ljóst, að það
kostar rlki og kaupstaði mikið
fé að halda uppi starfi fyrir
bornin yfir sumarmánuðina,
en min skoðun er sú, að það
fé skili hundraðföldum ágóða
fyrir þjóðfélagig í heild.
. Það, sem hið opinbera hefur
vel gert í þessum efnum, skal
það hafa þakkir fyrir, en það
er að mínum dóm: aðeins upp-
hafið að því, sem koma skal.
Þegar við gleðjumst nú yfir
þessum starfandi barnahópi
og óskum foreldrum þeirra til
hamingju með þau, getur ekki
hjá því farið, að okkur verði
hugsað til þeirra óhamingju-
sömu barna og unglinga, sem
villzt hafa af vegi og lent á
glapstigum.
Við að lesa í blöðunum frétt
ir af innbrotum og þjófnaði
barna á aldrinum frá 7—12
ára, vaknar þessi spurning hjá
mér; Hvernig geta börnin
framkvæmt allt þetta, án þess
að foreldrarnir verði þess var
ir? Hvernig geta þau komið
öllum þessum peningum í lóg,
án þess að foreldrarnir verði
varir við óeðlilega fjárgetu
þeirra? Og hvað með alls kon-
ar varning, sem þau stela? Að
mínum dómi er ekki nægilegf
að yfirheyra börnin, sem
frömdu þjófnaðinn, þar koma
fleiri til greina. Hvað hafa þau
gert við þýfið? Hver hefur
tekið við því, án þess að gruna
að þau voru hér á ferð með
ránsfé? Hverjir kaupa heilar
lengjur af sígarettum o.s.frv.
af svo ungum börnum? Hverj-
ir aka með þau í bílum fyrir
stórfé? Þannig mætti lengi
spyrja. Er ekki sjálfsagt að
láta þessi ógæfubörn gera
grein fyrir þvg hverjir það
eru, sem hafi auðgazt á ráns-
feng þeirra? Það er fólk, sem
ætti að hljóta harðari refsingu
en nokkru sinni börnin. Börn
eru börn, sem í þessu tilfelli
kunna ekki fótum sínum for-
ráð, og hið opinbera verður að
taka upp á arma sína, eftir að
foreldrarnir hafa missf taum-
hald á þeim. — Þar kemur
margt til greina, sem ég vil
ekki dæma, — en þessi ógæfu
börn verða að komast undir
góðra manna hendur og al-
ast upp í heilbrigðu umhverfL
Munum það — „að oft verður
góður hestur úr göldum fola.“
J. Jn.
Þar sem nokkur deila hefur
Húsgögn
Klæðum gömul húsgögn. Nýkomið pius í fjórum
litum.
Bólstrun Ásgríms,
Bergstaðastræti 2 — Sími 16807.
Sendisvemn
Óskum eftir að ráða röskan sendisvein nú þegar.
Vinnutími hálfan daginn, eða eftir samkomulagi.
Upplýsingar ekki veittar í síma.
ORKA HJF.,
Laugavegi 178.
Sendisveinn óskast strax
Remediahf
Sírai 16515 (16510).
%