Morgunblaðið - 26.03.1968, Qupperneq 3

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 26. MARZ 1968
3
FEGURÐARDROTTNING fs-
lands og ungírú Reykjavík
1968 voru kjörnar í Lídó sl.
sunnudagskvöld. Ungfrú fs-
land 1968 var kjörln Jónína
Konráðsdnttir frá Hellis-
sandi og ungfrú Reykjavík
1968 varð Helen Knútsdóttir.
Sigríður Gunnarsdóttir, for-
stöðukona Heilsulindarinnar,
sá um keppnina og undirbjó
hana, og fór hún ágætlega
fram. Maria Ragnarsdóttir að
stoðaði Sigriði við að leið-
beina stúlkunum fimm, sem
þátt tóku í keppninni, í ýms-
um atriðum varðandi fram-
komu. Stúlkurnar gátu kom-
ið i Heilsulindina, þegar þeim
hentaði og undirbúið sig und-
ir keppnina, með þvi að not-
færa sér þá ágætu aðstöðu,
sem þar er. Við hittum Jón-
ínu og Helen að máli í gær.
Jónína er alin upp á Snæ-
fellsnesinu og lék sér jöfn-
um höndum við marhnúta og
sili í þarapollum, við sóleyj-
ar og grös í túnjaðrinum og
klifraði í klettunum, þar sem
huldufólk átti að eiga heima.
Fyrir u.þ.b. ári lauk Jónina
námi frá Fóstruskólanum og
síðan hefur hún starfað sem
fóstra að Silungapolli.
— í>ú ert barn sveitarinn-
ar, Jónína?
Frá vinstri: Hrefna Steinþórsdóttir, Helga Jónsdóttir, Jónína Konráðsdóttir, fegurðardrottn
ing íslands 1968, Helen Knútsdóttir, ungfrú Reykjavík 1968 og Gunnhildur Ólafsdóttir.
Ljósm.: Kristinn Benediktsson.
m'j’ög spennandi. Faðir minn
sagði okkur krökkunuim
margar sögur á þessuim órum
og sérstaklega þóttu okkur
þjóðsögurnar spennandi.
— Hvar igiekkst þú í skóla?
— Fyrst var ég í skóla á
Hellissandi. Síðan tók ég
landspróf í Stykkishólmi og
— segir Jónína Konráðsdóttir, 22 ára
gömul fegurðardrottning Islands 1968
— Rœtt við tegurðardrottningu íslands
1968 og ungfrú Reykjavík 1968
— Jó, það er ég. Ég
mjög skemmtilegt að leika
sér þarna. Við krakkarnir fór
um í ferðalög, stóðum á klöpp
unum og veiddum síli og lék-
um okkur í fjöru og túni. Min
fyrstu ferðalög voru ti’l að
skoða hrauniklettana í Búð-
arhrauni og í þainnig ferð
heyrði ég fyrst söguna aif Axx
ar-Birni og mér þótti hún
var a
Búðum í Staðarsveit þar til
ég var 8 ára, en þá fluttist ég
til Heilissands og ég tel mig
vera „Sandara”'.
— Þú hefur þá væntanlega
leikið þér við fjöru og fjall
þarna á Snæfellsneisinu?
— Ég hefði ekki viijað eiga
aðrar bernskustöðvar, það var
Helen Knútsdóttir, ungfrú
Reykjavík 1968.
að fiétta saman ævintýrið og
hversdagsleikann og finna
heilbrigða lífshamingju. Mað
ur má ekki lita allt of al-
varlegum augum á sjálfan
sig.
— Varpar ljómi fegurðar-
samkeppninnar nokkri rýrð
á áhuga þinn fyrir fóstrustarf
inu ?
— Nei alls ekki, mér finnst
það ekki breyta neinu. Ég
hef áhuga á þessu starfi og
ég vil vinna að því. Mér lið-
ur alveg nákvæmlega eins og
áður en ég fór í þetta og hef
engan áhuga á að fara til ann
arra landa, nema ti þess að
sjá mig um. íslands er mitt
land. hér er mitt fólk og hér
vil ég starfa.
Við þökkum Jónínu fyrix
spjallið ag kveðjum þessa lát
lausu fegurðardís sem trúir á
land sitt og sveit.
Koibrún Einarsdóttir, fegurð-
ardrottning íslands 1966 krýn
ir Jónínu Konráðsdóttur.
Ljósm. Kr. Ben.
var í Kennaraskólanum einn
vetur áður en ég fór í Fóstru-
skólann.
— Þú vinnur núna á vist-
heimflinu að Silungapolii?
— Já, ég hef verið fóstra
þar siðan ég lauk námi við
Fóstruskólann í vor.
— Varstu strax ákveðin í
að fara í keppnina, þegar þú
varst beðin ixm það?
— Nei, það var ég alls ekki,
en ég skal segja þér, að ég
fór kannski svolítið af ævin-
týraþrá í keppnina. Ég trúi
því að ævintýrið verði að
vera með í spilinu, það þarf

Helen Knútsdóttir er 17 ára
gömul og var yngsti þátttak-
andinn í keppninni. Helen er
fa'drt í Danmörku, en kom 6
ára gömul heim til tslands
r'ramhald á bls. 31
Jónína Konráðsdóttir á heimili sínu í Reykjavík, að Bogahlíð
14.
STAKSTEINAR
í nöp við staðreyndir
Kommúnistablaðið veittist fyr
ir nokkrum dögum að Sveini
Björnssyni, verkfræðing, for-
stjóra lðnaðarmálastofnunar ís-
lands, vegna teikningar sem birt
ist í Morgunblaðinu hinn 4. marz **
sl. þar sem skýrt var hversu
lengi verkafólk væri að vinna
upp tap eftir verkfall, miðað við
það hversu lengi verkfallið stæði
og hversu mikil kauphækkunl
fylgdi í kjölfar þessa. Teikningu
þessa gerði Sveinn Björnsson
í sambandi við erindi, er
hann flutti á fundi Stú-
dentafélags Reykjavikur, um
það hvort verkföli væru úrelt
og var teikningin birt í fram-
haldi af frásögn Morgunblaðsins
af þeim fundi. En það er raunar
býsna athyglisvert, að kommún-
istablaðið skuli fárast yfir því
að slíkar upplýsingar koma
fram. Vafalaust hefur forstjóri
Iðnaðarmálastofnunarinnar ver-
ið reiðubúinn til þess að af-
henda livaða blaði sem er þessa “■
teikningu, ef farið hefði verið
fram á það, en það sem mestu
máli skiptir þó er það, að komm-
únistablaðinu virðist vera eitt-
hvað í nöp við það, að slíkar
staðreyndir koma fram. Vissu-
lega á verkafólk rétt á því að
vita hvað það er að fara út
í, þegar efnt er til víðtækra
verkfalla og við ákvörðun um
það, hvort út í verkföll skuli
Ieggja, hljóta verkalýðssamtök-
in, félagsmenn þeirra og forustu
menn að vega og meta tapið,
sem af verkfallinu leiðir bein-
iínis fyrir þá og þann ávinning,
sem hugsanlegt er að náist. Og
það er óneitanlega harla ein-
kennileg fullyrðing ,að slik upp-
lýsingastarfsemi sé ekki í verk-
sviði Iðnaðarmálastofnunar ís-
lands. Fúkyrði kommúnista-
blaðsins í garð Sveins Björns-
sonar, forstjóra Iðnaðarmála-
stofnunarinnar eru ekki svara-
verð. lðnaðarmálastofnunin hef-
ur unnið gagnlegt starf og notið «
trausts bæði vinnuveitenda og
verkalýðssamtaka svo og annarra
aðila og svo mun vafalaust verða
í framtíðinni, þrátt fyrir árásir
kommúnistablaðsins á forstöðu-
mann þessarar stofnunar .
Aukin vinnsla
sjdvarafurða
Lengi hefur verið um það rætt,
að nauðsynlegt sé að auka
vinnslu íslenzkra sjávarafurða
innanlands í stað þess að flytja
þær út, sem hráefni að mestu
leyti. Margir hafa talið, að
með aukinni vinnslu sjáv-
arafurða innanlands, væri
hægt að skapa traustari
grundvöll undir atvinnulíf okk-
ar og að í framtíðinni beri ~
að leggja mesta áherzlu í upp-
byggingu slíkrar vinnslu.
Nauðsynlegt er að þetta
mál verði brotið til mergjar bet-
ur en gert hefur verið og þá
sérstaklega kannað hvernig
tollamálum er háttað gagnvart
fullunnum sjávarafurðum í lík-
legustu markaðslöndunum, því
telja má vist, xð hráefni séu mun
lægra tolluð erlendis en fullunn-
in vara. Verði niðurstaðan sú, að
tollmúrar erlendis hljóti óhjá-
kvæmilega að takmarka mjög
aukna vinnslu sjávarafurða inn-
anlands verða fslendingar ann-
ars vegar að kanna hvaða at-
vinnugreinar aðrar innanlands
beri að leggja mesta áherzlu á f
til þess að ná á ný auknum og
vaxandi hagvexti og í öðru lagi,
hvort unnt sé að koma á fót
fiskiðjuverum erlendis, eins og
gert hefur verið í Bandaríkjum
Norður Ameríku, en á öðrum
sviðum cn þar er gert. Það ger-
ist nú æ algengara erlendis, að
atvinnufyrirtæki fjárfesti í öðr-
um löndum og geti það treyst
markaðsaðstöðu okkar er vissu-
lega ástæða til að kanna það
mál ofan í kjölinn.