Morgunblaðið - 28.05.1968, Blaðsíða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 28. MAÍ 1#68.
Hátíðahöld Sjómannadagsins í
Reykjavik fóru fram við Hrafn-
istu og nýju sundlaugina í Laug-
ardal- Við Hrafnistu var minn-
ingarathöfn um drukknaða sjó-
menn, biskupinn , herra Sigur-
björn Einarsson flutti minning-
arorð, lúðrasveit Reykjavíkur
lék, Kristinn Hallsson söng og
eldri félagar úr Karlakór
Reykjavíkur sungu. Ávörp
fluttu Eggert G. Þorsteins-
son ráðherra, Baldur Guðmunds
son útgm., Gunnar Friðriksson
forseti S.V.F.Í. og Pétur Sigurðs
son alþingismaður, formaður Sjó
mannadagsráðs afhenti heiðurs-
merki Sjómannadagsins.
Félög sjómanna mynduðu flána
borg við Hrafnistu með fánum
félaganna og íslenstka fánanum
otg Lúðrasveit Reykjavíkur lék
á milli atriða undir stjórn Pálð
P. Pálssonar. Ótrúlega fátt fólk
var saman komið við Hrafnistu,
en vera má að h-dagurinn hafi
haft þar áhrif á. Annars ættu
sjómenn að leggja metnað sinn í
það að mæta á samkomum Sjó-
mannadagsins, þó svo að útvarp
virðingar skipsfélaga sinna og
samstarfsmanna. Hann var lengi
í stjórn Skipstjóra og stýri-
mannafélagsins „Ægir“ og um
skeið formaður þess.
Andrés Andrésson vélstjóri er
fæddur 20. júní 1901 í Flatey á
Breiðafirði. Hann hóf sjó
mennsku á skútum árið 1917, en
áður hafði hann stundað hand-
færaveiðar á árabátum með föð-
ur sínum.
Vélstjóraferil sinn hóf Andrés
1918, en mótorvélstjóraprófi
lauk hann 1919 og vélstjóra-
prófi frá Vélskóla íslands 1926.
Að fengnum réttindum réðst
hann yfirvélstjóri á B.v. Gylli
þar sem hann starfaði til 1946,
að hann réðst sem yfirvélstjóri
á B.V. Venus og síðar B.v. Röð-
ul þar til hann hætti störfum
fyrir aldurs sakir. Andrés var
farsæll í starfi og sigldi með
sama skipstjóra, Vilhjálmi Árna
syni samfleytt í 24 ár. Andrés
hefur gegnt ýmsum trúnaðar-
stör.fum fyrir félag sitt og verið
í stjórn VSFÍ um árabil.“
Gunnar Friðriksson forseti
S.V.F.I. ræddi í sínu ávarpi um
Þeir sem töpuðu í reiptoginu máttu gjöra svo vel og svamla í sundlauginni alklæddir.
Ljósm. Mbl. Ámi Johnsen.
Sjúmannadagurinn í Reykjavík
að sé frá þeim.
Aftur á móti voru á milli 2
og 3 þúsund manns saman kom-
in við nýju sundlaugina í Laug-
ardalnum og þar fóru fram ým-
is skemmtiatriði svo sem: björg-
unarsund, stakkasund, reiptog,
kappróður á eins manns bátum,
meðferð gúmmíbjörgunarbáta o.
ifl.
Einnig sýndu piltar úr sjó-
vinnunámskeiði Reykjavíkur
hagnýta sjóvinnu.
Fólk virðist Skemmta sér hið
bezta yfir atriðunum í sundlaug-
inni og mikla kátínu va/kti, þeg-
ar þeir sem töpuðu í reiptog-
inu voru togaðir út í laugina.
Einnig vakti það mikla kátínu
þegar keppt var í björg-
unarsundi og einn þriggja björg
unarmanna gafst upp við björg-
unina og sleppti þeim sem hann
var að bjarga og synti hið snar-
asta í land. Lá við að sá sem
átti að bjarga þyrfti að bjarga
björgunarmanninum.
Um kvöldið voru svo skemmt-
anir á vegum Sjómannadagsráðs
í samkomuhúsum víðs vegar um
borgina-
Pétur Sigurðsson máelti svo-
hljóðandi, þegar hann afhenti
heiðurspeninga Sjómanna-
dagsins:
„Hr. forseti íslands virðulegu
óheyrendur.
Að þessu sinni eru veitt Af-
reksbjörgunarverðlaun Sjó
mannadagsins én þau eru aðeins
Veiftt fyrir frækiilega björgun,
þegar viðkomandi björgunarmað
ur sýnir frábært snarræði og
dtofnar lífi sínu í ótvíræða
hættu.
Engin Afreksbjörgunarverð
laun hafa verið veitt nokkur
undanfarin ár, en að þessu sinni
þótti ekki álitamál, að veita
bæri þau. Kristni Ó. Jónssyni,
skipstjóra á m.s. Þórsnesi frá
Stýkkishólmi. Kristinn bjargaði
stýrimanni sínum, sem festist í
netum og dróst fyrir borð og
var að sökkva í þriðja skipti,
er Kristinn henti sér útbyrðis
og náði honum. Var stýrimaður-
inn þá meðvitundarlaus.
Þetta afreksverk var unnið á
fiskimiðunum útaf Breiðafirði í
slæmu sjóveðri og mjög köldum
sjó.
Kirkjufelli í Grundarfirði.
Hann hóf sjómennsku 16 ára að
aldri og var fyrst á árabátum,
en síðan á þilfarsbátum. Guðjón
byrjaði, sem vélstjóri 1924, þá
með undanþágu, en lauk síðan
Mótorvélstjóraprófi. Til ársins
1936 var hann lengst af vélstjóri
á fiski- og flutningabátum, en
árið 1938 urðu tímamót í sjó-
stjóri á B.v. Ingólfi Arnarsyni,
fyrsta nýsköpunartogara Islend
inga, og þar starfar hann enn-
þá. Bogi hefur verið félagi í Sjó-
mannafélagi Reykjavíkur síðan
1925.
Vilhjálmur Árnason skip
stjóri er fæddur 27. maí 1896
iað Stokkseyrarseli Stokkseyri.
Hann hóf sjómennsku á opnum
bátum um 12 ára aldur en síðar
á segtókútum. 1919 lauk hann
prófi frá Stýrimannaskólanum
og réðst þá strax stýrimaður á
Breiðafjarðar Svan. 1921 réðst
hann á togara, fyrst sem háseti,
en síðar sem stýrimaður. 1928
tók hann við skipstjórn á B.V.
Gylli og starfaði síðan óslitið
sem togaraskipstjóri til ársins
1958, eða í alls 30 ár. Auk Gyllis
var hann skipstjóri á B.V. Ven-
usi og B.V. Röðli.
Eftir að hann hætti sjó-
mennsku hefur hann verið fram-
kvæmdastjóri togaraútgerðarfé-
lagsins Venus h.f. Hafnarfirði.
Vilhjálmur var farsæll skip-
stjóri og naut ávallt trausts og
Pétur Sigurðsson alþingismað-
ur, formaður Sjómannadags-
ráðs.
aðdraganda að stofnun S.V.F.I.
hlutverk félagsins og sögu.
Hann sagði m.a. í ávarpi eínu:“
„Á s.l. vetri voru 40 ár liðin
frá stofnun Slysavarnarfélags ís
lands. Fyrstu björgunarsveitinni
var komið á fót í Sandgerði
1928. Síðan hefur þeim fjölgað
j'afnt og þét’t og eru nú björg-
unarstöðvar félagsins 159 drefð
ar víðsvegar um strendur lands-
ms, en deildir félagsins eru nú
orðnar 206.
Á s.l. 2 árum voru stofnaðar
9 björgunarsveitir og stöðugt er
unnið að því að búa þær og
Framh. á bls. 27
Á miðri myndinni
sveit Reykjavíkur.
minningarfáni sjómanna. Nær er Lúðra
Að ósk Kristins og Sjómanna-
dagsráðs Stýkkishólms, er af-
reksverðlaunabikarinn, sem er
gefinn af Félagi íslenzkra Botn-
vörpuskipaeigenda, afhentur í
dag á hátíð sjómanna í Stykkis-
hóilmi.
Við þökkum Kristni hans
frækilega afrek og óskum hon-
um, fjölskyldu hans og Stykkis-
hólmsbúum til hamingju með dag
inn.
Heiðurspeninga Sjómanna-
dagsins hljóta að þessu sinni:
Guðjón Sveinbjömsson vél-
stjóri er fæddur 9. des. 1899 að
keppninni I björgunarsu ndi.
mannsæfi Guðjóns, því þá réðsl
hann 2. vélstjóri á Sæbjörgu,
fyrsta björgunarskip SVFÍ.
Litlu síðar varð hann fyrsti vél-
stjóri skipsins og var á Sæ-
björgu að mestu óslitið þar til
skipið hætti störfum 1965, eða
samtals í 28 ár. Það vexður að
teljast óvenjulangur starfs-
tími á sama skipi, ekki síst þeg-
ar um björgunarskip er að ræða,
enda hefur Guðjón verið gæfu-
maður í starfi og hlýtt dyggi-
lega einkunarorðunum „Vertu
viðbúinn".
Bogi Ingjaldsson Miðtúni 10,
Reykjavík er fæddur 17. júni
1904 í Neshreppi utan Ennis.
Foreldrar hans voru Ingjald-
ur Bogason bátasmiður og sjó-
maður og kona hans Petrína
Lárusdóttir. Föður- sinn missti
Bogi þegar hann var 13 ára gam-
all, en móðir hans er enn á lífi
og dvelst á Hrafnistu.
Sjómennsku byrjaði Bogi 9
ára gamall með föður sínum á
árabát, en 10 ára gamall réðst
hann á skútuna „Grímsey" frá
Flatey á Breiðafirði.
Síðan var hann á skútum
hvert sumar fram yfir ferming-
araldur og þá á vélbátum til
1925. Síðan hefur hann stundað
sjómennsku á togurum, ýmist
sem háseti, kyndari eða vélstjóri
nú síðast árum saman sem 2. vél-
Mikill mannfjöldi sótti dagskrá Sjómannadagsins við nýju sund-
laugina í Laugardal. Ljósm. A. J.