Morgunblaðið - 28.05.1968, Blaðsíða 16

i*
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 2«. MAÍ 1968.
Tveir 76 ára óku fyrstu
klukkustund H-umferðar
Ungi tlrengurinn, sem var kominn í umferðina laust eftir kl. 6.
HÉR segir frá einn af blaða-
mönnum Mbl., sem hlaut und
anþágu hjá lögreglustjóra til
að aka í höfuðborgarumferð-
inni þá er almenn umferð
var ekki leyfð.
— Þegar líða tók að því að
ég fengi merkið fyrir undanþágu
til aksturs á þanntímanum frá
kl. 3 til 7 fór að færast yfir mig
nokkur ókyrrð. Að sönnu hafði
ég ekið í hægri umferð á er-
lendri grund. En hvernig myndi
mér takast hér, þar sem gamal-
kunnar götur og gatnamót birt-
ust í nýju ljósi. Ég óttaðist ekki
svo mjög að ég myndi ekki geta
haldið mig hægra megin. Hitt
var mér meira áhyggjuefni að
ég tæki beygjurnar og vegamót
in skakkt, þ.e. að mér sæist yfir
umferðamerkin, t.d. bann við
vinstri beygju eða mér fipaðist
að taka rétta akrein.
Ég gerði raunar ekki ráð fyr-
ir að ég myndi sofa mikið nótt-
ina fyrir H-dag, og svo varð
líka heldur ekki enda var ætlun
in að halda snemma af stað. Ég
rölti með myndavélina og undan
þágumerkið út í bílinn minn á
fjórða tímanum í fyrrinótt dund
aði við að líma merkið á og tygj-
aði mig af stað. Nú gætti ekki
nokkurs kvíða lengur. Mér átti
að vera sízt vandara um en öðr-
um og ég hét því að ég skyldi
fara hægt og gá vel að öllum
merkjum.
Klukkan var langt gengin
fjögur, þegar ég ók af stað. Nú
hefst stakkasundið, tautaði ég
við sjálfan mig. Enn var vinstri
umferð og ég kom niður í Aða.V
Sveinn Jónsson á B.S.R.
stræti þar sem vinnuflokkur var
að negla niður gula planka við
hornið á Aðalstræðti og Vestur-
götu, eitt vandræðahomið, sem
enn er ekki með öllu ráðið hver
örlög fær.
Þá tók ég eftir því að ég hafði
gleymt götukortinu góða „H-um-
ferð í Reykjavik“, en það hafði
ég hugsað mér að hafa með mér.
Eg brá mér því inn á gömlu
lögreglustöðina og fékk þar kort
ið. Nú ákvað ég að halda á nokk
ur góðkunn götuhom og kanna
þar umferðamerki og skoða kort
ið.Það myndi koma sér vel að
kunna nokkur helstu gatnamót-
in utan að. Nóg myndi um að
hugs samt. Þegar ég lagði af stað
vair ofurlítill rigningarsuddi, en
stytti fljótt upp, loft var þung-
búið og ekki var enn fulltojart.
Og svo tók ég að hringsóla um
fremur fáfarnar göturnar. Þó
mætti ég víða leigubílum og lög-
reglumönnum á bifhjólum og í
bílum, víða voru vinnuflokkar
við að skipta um merki. Og það
vatr raunar dálítið ankannalegt
að aka gegn merkjunum, sem
hafði verið breytt með tilliti til
hægri umferðar, og nú kom sér
vel að kunna bæinn nokkurn veg
inn utan að, miðað við fyrri að-
stæður.
Eftir hringsól um bæinn
renndi ég upp að nýju lögreglu-
stöðinni, heimsótti blaðamanina-
miðstöðina og hitti fyrir her lög
reglumanna, þar sem flestir voru
glaðlegir og léttir í spori. Þar
var lögreglustjóri og yfirlög-
regluþjónar allir brosandi og í
bezta skapi. Ég blátt áfram sá að
allt myndi fara vel.
Á hringsóli mínu skömmu áð-
ur hafði ég hitt tvo menn, sem
voru að ganga frá umferðarmerki
skammt frá Elliðaánum. Þeir
hófu máls á því að nú yrði að
gæta varúðar frá hægri í stað
vinstri áður. Þeir töldu að þetta
hefði kannske ekki verið nægi-
lega áréttað í áróðrinum.
Nú fréttum við að von væri
á þyrlu Landhelgisgæzlunnar
sem ætti að lenda á þaki lög-
relgustöðvarinnar og flytja dóms
málaráðherra og lögreglustjóra í
hringferð yfir borgina meðan_ á
algeru umferðabanni stæði. Ég
slórði við að sjá þyrluna hefja
sig til flugs en hélt svo að stað
til að taka mér stöðu við götu-
hornin, sem ég átti að fylgjast
með í upphafi hægri umferðar.
Ég komst inn í Nóatún og þá
var stundin upp runnin þegar
alger umferðastöðvun skyldi vera
Ég vatt mér yfir á hægri vegar-
brún og nam staðar.
En nú rann hin mikla sutnd
upp. Klukkan var orðin sex og
ég mátti halda af stað í hægri
umferð. Fyrstu gatnamótin mín
voru Langahlíð og Miklabraut,
vinstri beygja, sem tókst slysa-
laust og ég held að mestu rétt,
þaðan áfram í samræmi við nýju
umferðaljósin austur Miklubraut
allt að Háaleitisbraut. Þair var
mín fyrsta vaktstaða.
Og umferðin gekk eins og í
sögu. Þetta voru að vísu velflest
vanir liegubílstjórar, sem undan
þáguna höfðu, sem aka vel í
vinstri umferð. Það mun stað-
reynd að góður vegfarandi í
vinstri umferð verður einnig góð
ur vegfarandi é hægri umferð.
Og þarna kom lítill snáði á reið
hjólinu sínu, rétti upp hendina
við gatnamótin á rauðu ljósi og
beið eftir því græna. Hann var
vel á hægri brún og fór að öllu
rétt.
Næst hélt ég að vegamótum
Grensásvegar og Miklubrautar
og skömmu síðar skeði það að
ljósin slokknuðu þar.
Umferðarlögregluþjónn var þar
á mótorhjólinu sínu og hann kall
aði þegar upp í talstöð sína og
tilkynnti bilunina og tautaði um
leið og hann snaraðist út á
gatnamótin til að stjórna umferð
inni. „Fallega byrjar það. Nýju
ijósin strax biluð.“ En allt gekk
þetta vel. Lögregluþjónninn kom
í stað ljósanna, og nokkru síðar
var hann leystur af verðinum.
Auðvitað þurfti hann að vera
á ferðinni á hjóli sínu.
En þá kom brunandi kunningi
af BSR. Yið tókum tal saman
og sagði hann að elstu ökuþór-
arnir á stöðinni væri komnir út
í umferðina og auðvitað þeir
ungu líka. Hann náði aambandi
við þanm ökumanninn, sem lengst
(hefir ekið á BSR, Svein Jóns-
son, sem er orðinn 76 ára og nú
er að byrja 40. áirið. sem hanm
hefir ©kið á sömu stöðinni, að
undanskildum tveimur árum, er
hann beið eftir bíl.
—Ég byrjaði um miðjan maí á
BSR árið 1929, segir Sveinn er
ég tek að spyrja hann.
— Ég tók prófið 1919 og ók
fyrnst vörubíl, en frá ’29 hef ég
alltaf ekið leigubíl.
— Og hvað segirðu um breyt-
inguna. Nú ertu að verða búinn
að aka í harnær klukkustund?
— Ég finm eiginlega engan
mun. Ég kvíði svolítið enm fyrir
Hafnarfjarðarveginum, en ég
ætla að fara þangað bráðum.
Ég kveið raunar svolítið fyrir
þessu. En ég held að þetta ætli
allt að ganga.
Þar með var þessu skyndisam-
tali lokið, utan hvað við rædd-
um örlítið einstök gatnamót.
Og nú ætlaði ég sjálfur að
bregða mér ögn meira út í um-
ferðina og sjá hvernig til tæk-
ist. Það var stöðugt að fjölga
bílum, sem runnu inn í umferð-
ina klukkan sjö.
Þegair ég kom niður á hlað
bentu kollegar mínir mér á að
ég hefði gleymt að fylgjast með
þýðingarmiklum gatnamótum þ.
e. þar sem Grensásvegur og Álf-
heimar koma inm á Suðurlands-
braut, báðir vegirnir með nýnri
gerð Ijósa. Það var því ekki um
annað að gera en bregða við
skjótt og halda á þessa staði og
samstarfsmaður slóst í förina.
Við Grensásveginm hittum við
Ólaf Baldursson lögregluþjón.
— Þetta hefir allt gengið með
stakri prýði. Allir brosa og eru
kátir og prúðir í umferðimni
sagði Ólafur. Rétt í þann mund,
er við komum, sáum við einn
bílstjóra, sem kom sunman Grens
ásveg og ætlaði austur Suður-
landsbraut, en gleymdi eða tók
ekki eftir bogabrautinni, sem gef
ur akstur framhjá ljósunum. Við
ljósin er hægri beygja óheimil
og nú var ekki um annað að
gera en halda til vinstri vestur
Suðurlandsbraut. Þetta var að-
KL. 3 stöðvaðist öll umferð á
Patreksfirði, að undanskildum
þeim bifreiðum, sem voru að
störfum. Þó kom ein bifreið frá
Dýrafirði kl. 3.30, en hún hafði
fengið leyfi lögreglunnar til að
aka þessa leið. Tvær bifreiðar
voru að störfum við umferðar-
breytinguna í þorpinu, en ein bif
reið var á ferðinni frá Vega-
gerðinni út á þjóðvegunum. Kl.
5.50 stöðvaðist öll umferð, en kl.
6 óku þessar þrjár bifreiðar,
sem á ferð voru, út á hægri veg-
arkant.
Við ókum um þorpið strax eft
eins ofurlítið leiðbeininganstarf
fyrir Ólaf, annars sagðist hann
lítið sem ekkert hafa haft að
gera þessa fyrstu klukikustund
umferðarinnar. Þó var hún nær
stanzlaus og fór stöðugt vax-
andi.
Við höfðum orð á því að marg-
ar konur væru við aksturinn.
— Já, fjöldi. Og þær komu á
mínúbunni sjö inn í umferðina,
segir Ólafur og bætir við: —
Það var kona, sem býr í sama
húsi og ég, komin út með bílinn
sinn klukkan sex í moirgun og
tilbúin að aka af stað. Ég sá
þetta, þegar ég var að fara á
vaktina.
Og inni við Álfheimagatnamót
in á Suðurlandsbraut var Snorri
Jóhannsson lögregluþjónn. Þar
hafði allt gengið með prýði. Að-
eins virtist fólk ekki átta sig á,
eða gat ekki séð, að tvö græn
örvaljós eru á akreinunum til
austurs. En þeir, sem aftarlega
eru í röðinni, þegar stöðug um-
ferð er, sjá aðeins að vestari
ljósvitinn sýnir grænt, en þá er
hliðarörin, sem beinir straumn-
um inn á Álfheimana ekki kvikn
uð á austari vitanum.
Aðvífandi kemur roskinn mað
ur í P-bíl. Fróðlegt að tala við
einn utanbæjarmann. Hann heit
ir séra Sigurður Ó. Lárusson frá
Stykkishólmi og er orðinn 76
ára, fluttiat þaðan að vísu 1965,
og P-númerið er raunar það eina
sem eftir er af nánum tengslum
hans við Hólminn. Sigurður var
að biðja lögregluþjóninn um
upplýsingar, sem hann fékk
greiðlega. Við okkur sagði
hann:
- Ég sá að annaðhvort varð
ég að hætta eða kasta mér út í
þetta. Og ég er ekkert
„nervös“.
Þar með hélt þessi brosleiti,
gamli maður afstað, samvizku-
samur og vildi ekbert gera nema
það sem rétt var í hægri um-
ferðinni.
En tíminn líður og við höldum
niður í bæinn. Umferðin er nú
orðin sú mesta, sem við höfum
séð hér í borg, þótt kluk'kan sé
aðeins rúmlega 9. Á lögreglu-
stöðinni fáum við þær upplýs-
ingar að allt hafi gengið vel til
þessa.
Allir brosa í hægri umferðinni
og leitast við að nema hið rétta
og æfa sig, aka varlega og sýna
imeðborgurum sínum tillitssemi,
því allir erum við byrjendur.
ir kl. 6. Umferð var engin af
gangandi fólki og mættum við
engum nema sjö sauðkindum,
sem færðu sig rólega yfir á
hægri vegarbrún. Ég spurði bif-
reiðarstjóra og verkstjóra Pat-
rekshrepps hvernig þeim líkaði
breytingin og þeir sögðust kunna
dásamlega við sig á hægri veg-
arbrún. Ég var að tala við lög-
regluna núa og ekkert hafði
skeð, engar truflanir orðið. All-
mikið bar á því í morgun, að
eldri menn kæmu út til að æfa
sig í hægri umferð.
— Trausti.
Diesel-rafstöð 8 - 10 kw.
með riðstraumsrafal, óskast til kaups.
Upplýsingar gefur Magnús Hallfreðsson, Kaupfélagi
Árnesinga, Selfossi.
íbúð til leigu
Ný-tízku 3ja herb. íbúð til leigu strax í Fellsmúla 20.
Upplýsingar í síma 83071 eftir kl. 7.
PERSTORP-harðplastið
ávallt fyrirliggjandi í meira en 60 litum og
munstrum.
15% verðlækkun frá verksmiðju.
PERST0RP plastskúflur
í eldhús og fataskápa, ýmsar gerðir og stærðir.
SMIÐJUBÚÐIN
við Háteigsveg — Sími 21220.
Hafnarfjörður
Húseignin Melholt 2 er til sölu. Húsið er 2ja hæða
steinhús, um 10 ára gamalt. Á efri hæð eru 4 svefn-
herb. og bað. Á neðri hæð eru stofa, borðstofa,
ytri forstofa og hol, eldhús, þvottahús og geymsla.
Gólfflötur um 150 ferm. Bílskúrsréttur. Verð kr.
1 milljón og 300 þús. Útb. kr. 500 þús. Laust til
afhendingar, nú þegar.
GUÐJÓN STEINGRÍMSSON,
Linnetstíg 3, Hafnarfirði, sími 50960.
Kvöldsími 51066.
Góðar H-dagur í Patreksfirði