Morgunblaðið - 28.05.1968, Síða 19

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 28, MAÍ 1 £>68.
19
- EFTA
Framh. af bls. 2
inu til góðs, eða a.m.k. einhverj-
um hluta meðlimaríkjanna.
Hið fyrsta sem við verðum að
hafa í huga, er að tilgangur
bandalagsins er sá, að efla tolí-
frjálsa verzlun á iðnaðarvörum
landanna þeirra í milli. Ytri
tollar hvers meðlimaríkis eru
ðháðir þessu. Hráefni til mat-
vælaiðnaðar, hvort sem eru
landbúnaðarvörur eða fiskur,
er venjulega ekki með. Hins veg
ar er íullunnin verzlunarvara í
matvælaiðnaði innan marka
þessa lista, sem telur tollfrjáls-
ar afurðir.
í byrjun var mikið deilt um
það innan EFTA, hvar ætti að
draga línuna. Jarðarber eru ekki
á listanum, en j arðarberj asulta
hinsvegar. Hveiti er ekki, en
hins vegar hveitikex. Mikið var
deilt um bacon og þá deilu
unnu hinir ötulu Danir.
Hvað um fisk? Að sjálífsögðu
vitið þið miklu meira um fisk
og fiskafurðir en ég. Nokkur
EFTA-lönd hafa mikilvægan
fiskiðnað og komi til þess að
ísland sæki um aðild, mun það
eiga frumkvæðið að því að sam-
hæfa áhugamál sín við áhuga-
mál þessara landa.
Auðvitað er mikilvægt atriði
vaxandi mikilvægi íslands sem
markaður fyrir iðnaðarvöru
EFTA-landanna. Féllu tollar á
þeim niður vegna EFTA-fram-
leiðslu þá fengi útflutningur
EFTA-landanna hlunnindi um-
fram sams konar útflutning frá
íifnahagsbandalaginu og öðr-
um löndum utan EFTA.
Á móti þessu kæmi minnkandi
tollavernd fyrir nýjan eða gaml-
an íslenzkan iðnað, ’ og hann
yrði þá að standast fulla sam-
keppni iðnaðargreina annarra
EFTA-Ianda. Á hinn bóginn fær
íslenzkur framleiðandi tollfrjáls
an markað innan allra EFTA-
vlandanna, t.d- fyrir sérstaka
hluti, sem fluttir yrðu flugleið-
is ti'l Eftalandanna, þar sem þeir
yrðu sameinaðir í stærri verk.
Þetta eru nokkur mikilvæg
atriði, sem ríkisstjórn ykk-
ar verður að rannsaka. Og ef
þið ákveðið að halda áfram á
þessari braut, munu þessi atriði
rannsökuð ekki síður gaumgæfi-
lega af ríkisstjórnum EFTA-
landanna og fjölda aðila sem
annað hvort myndu hagnazt eða
tapa á aðild íslnds.“
Á fundinum með blaðamönn-
unum í gær lét Lord Errol þess
getið að hann hefði mikla trú á
fálandi í framtíðinni. íslending-
ar myndi er fram í sækti auka
iðnvæðingu landsins og sífellt
færðist nú í aukanna að gáfur
einstaklinganna væru notaðar
sem eins konar markaðsvara. fs-
land ætti heima meðal þjóð-
anna í Fríverzlunarbandalaginu
— það væri sín persónulega
- MINNING
Framh. af bls. 18
ríkulega gefin og það var óvenju
goft að þiggja hjálp hennar og
góðgerðir vegna þess hvert lag
hún hafði á að láta þiggjandann
ekki verða varan fyrirhafnarinn
ar.
Líf hennar var ekki tómur
dans á rósum. Ýmislegt mótlœti
varð hún að þola, sem nægt hefði
til að buga marga konuna. En
það hefði engium komið í hug í
umgengni við hana, hún hafði
hlotið þá blessaða vöggugjöf að
andistreymið virtist auka henni
ásimegin við að gleðja aðra og
Styrkja. Hún hafði það alltaf
„ágætt“ hvernig svo sem raunin
var og aldrei lét hún annað ytfir
varir sér í veikindum sínum
undir lokin, en að henni liði
„ágætlega".
Mig brestur orð til að þakka
henni að verðleibum svo óendan
lega mikið og margvislegt eigum
við, sem stóðum henni nœst,
henni að þakka. Ég vil aðeins
að lokum óska henni góðrar ferð
ar, til hins fyriTheitna og ég
veit að henni verður að trú sinni,
að fá að gisiba unaðslegan blóma-
garð, handan landamæranna ei-
lífu.
H. E.
skoðun — og sér yrði það mikið
gleðiefni ef af aðild þess gæti
orðið.
Um efnahagsþróunina í Bret-
landi sagði Lord Errol, að hann
hetfði trú á því að hún færi
batnandi og hann taldi trú
manna á sterlingspundið vaxa
síðan gengisfellingin var gerð.
Vegna hennar yrði við-
skiptajöfnuður Bretlands hag-
stæðari nú og næsta ár hélt
hann að kæmi enn betur út, þótt
að sjálfsögðu væru miklir erfið-
leikar framundan, sem yrði að
leysa.
Lord Errol taldi Verkamanna-
flokksstjórnina sterkari inn-
byrðis, en menn gerðu sér grein
fyrir. Hann hafði litla trú á því
að til almennra kostninga kæmi
í bráð, Verkamannaflokkurinn
myndi reyna að halda velli í
þeirri von að honum mætti
auðnast að vinna aftur traust
þjóðarinnar. Persónulega sagðist
hann mjög fýsa þess að til kosn-
inga kæmi hið bráðasta, því að
þá kæmist flokkur hans fhalds-
flokkurinn í stjórnaraðstöðu
með miklum meirihluta.
Bretar verzla við alla þá, sem
vilja verzla við þá. Þeir selja
öllum vörur, sem borga fyrir
þær — sagði Lord Errol. Hann
sagði þó að einu undantekning-
arnar frá þessu, væru Rhodesía
og Suður-Afríka. Viðskiptabann
á þessar þjóðir hefði þó ekki
orðið eins virkt, þar eð aðrar
þjóðir hefðu ekki haft bannið í
heiðri sem Bretar. Þess vegna
aka Rhodesíubúar nú í frönskum
og kínverskum bílum í stað
briezkra.
Á hátíðarfundinum í dag — í
tilefni 40 ára afmælis Félags ís-
lenzkra stórkaupmanna, sem var
21. þessa mánuðar flutti við-
skiptamálaráðherra Gylíi Þ.
Gíslason félaginu kveðjur og
árnaðaróskir, en Björgvin
Schram formaður félagsins þakk
aði. Fjórir stórkaupmenn voru
gerðir að heiðursfélögum. Þeir:
Björn Ólafsson, stórkaupmaður
og forstjóri, Gunnar Kvaran,
stór'kaupmaður, Ólafur Haukur
Ólafsson, stórkaupmaður, sem
var fjarverandi vegna veik-
inda og Tómas Tómasson, for-
stjóri.
S j ómannadagurinn
Framh. af bls. 12
björgunarstöðvarnar nýjum og
fullkomnari tækjum.
Ennfremur hefur nú síðustu
árin verið lögð meiri og meiri
áherzla á að þjálfa sveitirnar og
samæfa þær og fjarákiptatæki
hafa verið tekin í þjónustu
þeirra í auknum mæli.
Félagið eignaðist sinn fyrsta
björgunarbát 1929, var það
björgunarbáturinn „Þorsteinn**,
er þau hjónin Guðrún Brynjólfs-
dóttir og Þorsteinn skijwtjóri
Þorsteinsson í Þórshamri gáfu
félaginu.
Áxið 1930 eignaðist félagið
annan björgunarbát sinn „Her-
jólf“ en árið 1937 lét félagið
smíða björgunarskipið Sæ-
björgu, sem kom til landains
1938, er félagið hafði starfað í
10 ár. Síðan átti félagið frum-
kvæði að og lagði fé til smíði
björgunar og gæzluskipanna
Mariu Júlíu og Alberts og 1956
gáfu hjónin Anna og Gísli J.
Johnsen félaginu björgunarbát.
sem sérstaklega hefur verið til
afnota fyrir björgunarsveit fé-
lagsins hér í Reykjavík.
Árið 1965 keypti félagið þyril
vængju að hálfu á móti Land-
helgisgæzlunni og er nú unnið
að því að keypt verði stærri og
fullkomnari þyrilvængja, sem
sérstaklega verði búin tækjum
til björgunar frá sjó.“
Sjómannadagsráð hefur nýver
ið fest kaup á landi í Grímsnesi,
þar sem á að byggja sumardval-
arheimili fyrir munaðarlaus
börn. í því sambandi hefur Sjó-
mannadagsráð efnt til happ-
drættis á sýningunni íslending-
ar og hatfið og eru vinningar
mjög vandaðir: hraðbátur með
utanborðsmótor, myndsegul-
bandstæki með töku og sýning-
arvél og snjóvélsleðL
- ÍÞRÓTTIR
Framh. af bls. 26
eftir að spyrnt er frá markinu
bruna Akureyringarnir fram
völlinn og Valsteinn Jónsson, v.
útherji kemst inn fyrir opna
vörn IBK. Kjartan kemur hlaup
andi á móti honum, en knött-
urinn hrekkur af Kjartani aftur
til Valsteinis, sam á hægt með
að senda hann í autt markið.
Keflvíkingar gera nú örvænt-
ingarfullar tilraunir til að skora
og Einari tekst að senda knött-
inn í mark IBA, en er dæmdur
rangstæður. Og enn pressa Kefl-
víkingar að marki IBA, en skot-
in geiga framhjá.
í lok leiksins hrista Akureyr-
ingar sókn Keflavíkur af sér og
eftir sendingu frá Kára kemsit
Skúli inn fyrir vörn IBK og
brunar að markinu. Kjartan
hleypur út og kastar sér fyrir
fætur Skúla og bjargaði með
því, enn á ný markinu, en varð
að yfirgefa völlinn og varamað-
ur hans að koma inn (Reynir
Óskarsson).
Liðin.
Einis og fyrr segir var leikur-
inn í heild spennandi og oft og
tíðum vel leikinn. Hröð upp
hlaup Akureyringainna voru oft
litrík, einkanlega eftir að Stein-
grímur Björnsson bættist í liðið.
Framlínan er betri helmingur
liðsins, með Kára og Skúla eld-
snögga og hættulega hverri
vörn. Einnig er Valsteinn lífleg-
ur á vinstri kantinum. Jón Stef-
ánsson ber sem fyrr hita og
þunga varnarinnar, traustur og
athugull leikmaður. Full ástæða
er því til að ætla að Akuneyr-
ingar verði ekki auðunnir í sum
ar, því vitað er að þeir hafa
aðeinis leikið tvo æfingaleiki það
sem af er sumrinu.
Leikur Keflvíkinga var mun
lakari og bitminni, en er þeir
léku á móti Reykjavíkurúrval-
inu á dögunum. Magnús Torfa-
son var mjög daufur og má því
segja að eftiir höfðinu dansa lim
irnir. Jón Ólafur fljótfærinn og
viðutan og Sigurður Albertsson
stóð hvergi nærri fyrir sínu.
Þessi leikur var langt frá þvi
að vera gott dæmi um hagnað af
að leika á heimavelli- Áhorf-
endur voru fáir, og svo daufir í
dálkinn að varla heyrðisit stuna
né hósti allan leikinn, og eru
Keflvíkingar ekki vanir að vera
feimnir við að hvetja lið sitt til
dláða. En eitt er víst að aðstæð-
urnar, aem bæjairstjórnin er bú-
in að skapa knattspyrnumönmun
um eru einar þess virði að bæj-
arbúar ættu að leggja stolt sitit
við að mæta til kappleikja, sem
háðir eru á vellinum.
Á.A.
— Lögreglustjóri
Framh. af bls. 28
hinum nýju umferðarháttum.
Ekki verður tekið stranglega
á minniháttar yfirsjónum,
sem alla getur hent.
— Hins vegar verður ekki
hjá því komizt að taka hart á
því, ef ökumenn stofna um-
ferðaröryggi landsmanna í
hættu með að aka vísvitandi,
og þrátt fyrir margítrekaðar
aðvaranir, á ólöglegum hraða.
— Lögreglumönnum hefur
verið falið að hafa sérstakt
auga me'ð ökuhraða og gildir
það jafnt í þéttbýli og dreif-
býli.
—Við munum nota öll okk-
ar löggæzlutæki til að fylgjast
með og mæla hraðann. Skeið-
klukkur verða notaðar til að
ganga úr skugga um, hversu
lengi menn eru að aka milli
tveggja ákveðinna punfcta.
— Þá munum við nota rat-
sjána í auknum mæli, bæði
innanbæjar og úti á þjóðveg-
um. Við munum nota þyrluna
tii að fylgjast með hra'ðanum,
svo og til að flytja ratsjártæk
ið milli staða með skjótum
hætti og einnig lögreglumenn.
— Við höfum 12 löggæzlu-
bíla úti á landi og samkvæmt
fréttum frá þeim virðist ekki
ekið mjög greitt þar.
— Loks vil ég minna á regl-
urnar um takmarkanir á öku-
hraða. 1 þéttbýli er hámarks-
hraðinn 35 km á klst. Utan
þéttbýlis er hámarkshraðinn
50 km á klst. þar til kl 24, 28
maí, en síðan 60 km á klst.
Hámarkshraði á Reykjanes-
braut, frá vegamótuin við
Krýsuvíkurveg að vegamót-
um vfð Hafnaveg, er 60 km
á klst.
— Hraðatakmarkanirnar
gilda á meðan þörf þykir af
öryggisástæðum. Breytingar
verða tilkynntar jafnóðum í
blöðum og útvarpi.
— Að endingu vil ég ítreka
nauðsyn þess, að ökumenn
virði takmörkun ökuhraðans.
Öryggi vegfarenda er undir
því komið.
A nyrðri akbraut Suðurlandsbrautar vestan gatnamóta Kring
| Iumýrar er aðeins ein akrein, og því vill myndast þar bílaröð
þegar umferð er hvað mest.
Hádegisumferiin
gekk greiðlega
MARGIR höfðu ætlað að al-
gert umferðaröngþveiti skap-
aðist um hádegisbilið í gær,
en þá er umferð jafnan mest.
Svo fór þó ekki, síður en svo.
Umferðin varð alls ekki meiri
en um hádegisbil á venjuleg-
um dögum, og engir alvarlegir
umferðarhnútar mynduðust
neins staðar.
Skömmu fyrir kl. 1 áttu
blaðamgnn Morgunblaðsins
leið um gatnamót Suðurlands-
brautar-Álfheima og Suður-
landsbrautar-Grensásvegar og
var þá þar minni umferð en
oft áður. Gekk umferðin
greiðlega, en þó virtist ein-
staka ökumaður eiga í nokkr-
um erfiðleikum með að átta
sig á ljósunum. Við ræddum
lítillega við einn lögregluþjón
inn, sem var við umferðar-
stjórn.
„Umferðin hefur hefur
gengið greiðar fyrir sig, en
ég þorði að vona“, sagði hann.
„Engin hnútar hafa skapazt
hér við gatnamótin svo neinu
nemi, enda virðist manni nú
umferðin dreifðari yfir mat-
málstímann en í tíð vinstri
umferðar. Að vísu þurfum
við oft að grípa inn í, þar sem
götuvitarnir, sem stjórna um
ferðinni af Suðurlandsbraut
og inn á Álfheima og Grens-
ásveg skipta svo ört og skila
ekki nema tveir eða þremur
bílum yfir. En samt sem áð-
ur tekst ágætlega að sam-
ræma umferðarstjórn okkar
og götuvitanna".
Þessu næst lögðum við leið
okkar að gatnamótum Suður
landsbrautar og Kringlumýr-
ar. Þar gekk umferðin öllu
hægar fyrir sig, löng bílaröð
hafði myndazt á nyrðri ak-
brautinni, enda er þar aðeins
ein akrein. Þó var ekki um
neinn umferðarhnút að ræða
þarna, og götuvitarnir stjórn-

uðu umferðinni algjörlega
þennan tíma, sem við vorum
staddir á þessum gatnamót-
um, án þess að lögreglan
þyrfti nokkru sinni að grípa
inn í. Og ökumann hittum
við þarna, sem sagði: „Þetta
gengur miklu betur en ég
átti von á, bara eins og venju
lega hádegisumferð í vinstri
umferð“.
Á gatnamótum Snorra-
brautar-Hverfisgötu og
Snorrabrautar-Laugarvegar
var sáralítil umferð rétt um
kl. 1, og lögregluþjónn, sem
þar atóð vörð, kvað umferð-
ina hafa gengið einkar greið-
lega allan morguninn — án
nokkurra tafa eða óhappa.
Taldi hann umferðina í mat-
málstímanum hafa verið
minni en oft áður, en kvaðst
hafa veitt því athygli að
óvenjulega margir hefðu ferð
azt um morguninn með
strætisvögnunum.
Við Miklatorg var allmikil
umferð, en þó ekki meiri en
oftast áður. Lögregluþjónn,
sem þar var, kvað umferðina
hafa verið talsvert mikla, en
þó hefðu engir erfiðleikar
skapazt. Ökumenn kvað hamn
vera orðna allörugga í hring-
akstrinum, og lögreglan hefði
aðeins þurft að hafa afskipti
af tveimur frá kl. 7 um morg
uninn sem hugðust beygja úr
hringnum inn á vinstri ak-
braut.
Við höfðum einnig sam-
band við Strætisvagna Reykja
víkur, og sá sem þar varð fyr-
ir svörum, sagði að vögnun-
um hefði gengið allvel, enda
þótt talsverðar tafir og rugl-
ingur hefði orðið á sumum
leiðum. Ekki kvað hann taf-
irnar, eða ruglinginn meiri en
búizt hefði verið við. Taldi
hann, að nokkru fleiri hefðu
ferðazt með strætisvögnunum
í gær en venjulega.

Stúlka — atvinna
Stúlka á aldrinum 20—35 ára getur feng-
ið atvinnu nú þegar við afgreiðslustörf í
pylsubar í Reykjavík. — Dagvakt.
Upplýsingar í síma 18487 í dag.