Morgunblaðið - 25.08.1968, Blaðsíða 20

20
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 25. ÁGÚST 1968
Frá 15. Norræna iðnþinginuað Hótel Sögu.
Iðnaðarmenn frá Norður-
löndum þinga í Reykjavík
DAGANA 16. og 17. ágú.<?t sl.
foéldu samtök iðnaðarmaona og
smáiðnrekenda á Norðurlöndum
ráðstefnu hér í Reykjavxík, 15.
Norræna iðnþingið. Um 25 full-
trúar frá Norðurlöndum sátu
þingið, en þetta er í annað sinin,
sem Norrænt iðnþing er haldið
hér í Reykjavík. Samfök iðn-
aðarmanna á Norðurlöndum hafa
átt náið samstarf í meira en hálfa
öld, en Norræna iðnráðið var
stofnað árið 1912. Landssamband
iönaðarmanna hefur verið aðili
að þessu samstarfi síðan 1936,
en hér var norrænt iðniþinig hald
iö sumarið 1952.
Iðnþingið sátu formenn og
stjómarmenn samtakanna. f»ing-
ið var haldið á Hótel Sögu og
setti Vigfús Sigurðsson, forseti
Lmdssambands iðnaðarmanna
það, en hann hefur verið for-
maður Norræna iðnráðsins sl. 3
ár. Ennfremur ávarpaðí iðnaðar-
málaráðherra, Jóhann Hafstein,
þingið, og formenn iðnsamband-
anna á Norðurlöndum fluttu
kveðjur. Þingfundum stjórnaði
Björgvin Frederiksen, forstjóri
Mörg mál voru á dagskrá þings
ins. Fluttar voru skýrslur um þró
un efnahagsmála og iðnaðarins í
hverju landi undanfarin 3 ár og
skýrt frá starfi sambandanna.
Rætt var um menntun iðnaðar-
manna, einkum sem stjórnenda
fyrirtækju. Ennfremur um nauð-
syn aðlögunar iðnmenntunar að
nýjum. og breyttum kröfum
vegna skipulaigslegi a breytinga í
ýmisum iðngreinum og um álög-
ur opinberra gjalda á rekstur iðn
fyrirtækja og um innheimtustarf
semi atvinniurekenda fyrir opin-
bera aðila.
„Norræna iðnráðið, sem stofn-
að var árið 1912, er meðal þeirra
samtaka sem fyrst hófu norrænt
samstarf á sviði atvinnumála.
Inn/an vébanda þess eru um 250
þúsund fyrirtæki með um það
bil 2 miffljónum starfsmanna og
sem fraimleiða fyrir um 500 millj-
arða króna á ári. Ráðið hefur
rætt um sameiginleg hagsmuna-
og áhugamál handiðnaðar og
smærri verksmiðjuiðniaðar á
Norðurlöndunum á 15. norræna
iðniþiniginu í Reykjavík dagana
16. og 17. ágúst 1968.
Þessi atvinnugrein er í örum
vexti á öllum Norðurlöndum, en
stendur um leið frammi fyrir
verulegum skipulagslegum breyt
ingum, sem gera nauðsynlegar
ýmisar breytingar í atvinnumála
löggjöf Norðurlandanna.
Norræna iðnráðið vekur at-
hygli ríkiisstjórna Norðurland-
anna á þeim verulegu atvinnu-
og efnahagsleguim möguleikum,
sem fyrjr hendi eru í þessari at-
vinnugrein og skorar á þær að
gera ráðstafanir, ssm geta leitt
til þess, að þessir möguleikar
verði nýttir að fullu.
Til þess að greiða fyrir skipu-
lagslegri aðlögun og breytingum
í iðnaðinum þarf að gera ráðstaf-
amir til þess að tryggja fyrir-
tækjunnm aukinn aðgamg að fjár
magni.
Efla þarf og samræma undir-
stöðu- og framhaldsmenntun í
iðnaðinum. Leggja verður aukna
áherzlu á menntun stjórmenda
iðnfyrirtækja.
Haga verður skattalögg’öf og
löggjöf um ön.mur gjöld til hins
opimbera á þann veg, að atvinnu-
rekendum sé ekki íþyngt með
störfuim fyrir stjórnvöld án end-
urgjalds. Samræmia þarf og ein-
falda þá upplýsinga- og inm-
heimtustarfsemi fyrir hið opin-
bera, sem fyrirtækjunum er lögð
á herðar.
Auka þarf þjónustu ráðunauta
við fyrirtæki í hamdiðnaði og
smærri verksmiðjuiðnaði, og auð
velda þarf fyrirtækjunum að
færa sér í nyt niðurstöður rann-
sókna og tæknilegar framfarir
yfirleitt.
Slík jákvæð atvinnumálastefna
sem miðar að því að nýta mögu-
leika lítilla og meðalstórra fyrir-
tækja er þýðingarmikið fram-
lag til efnahagsþróuniarinnar í
hverju einstöku laigf og mundi
jafmframt efla samstarf Norður-
landanna í heild.
Fimmtánda Norræna iðnþing-
ið fagnar þeirri ákvörðun, sem
tekin var á fundi forsætisráð-
herra Norðurlamdanina í Kaup-
manni^hhöfn h. 22.—23. apríl ’68
um að gerðar verðí raunhæfar
til'lögur um aukna norræna sam-
vinmu. Ráðið telur eðlilegt, að
heildarsaimtök atvinnuveganna
fái að taka þátt í þessu starfi,
hver á sínu sviði“.
Iðnþinginu lauk síðdegis á
laugardag, en á su nudag skoð-
uðu þingfulltrúar Búrfellsvirkj-
un og á mánudag var farið til
Akureyrar og austur í Mývatns-
sveit. í lok þingsing tók Adolf
Sörensen, Danmörku, við for-
mennsku í Norræna iðnráðinu og
mun skrifstofa ráðsins verða í
Kaupmannahöfn næstu 3 árin,
en þar verður næsta norræna iðn
þing væntanlega haldið árið
1971.
Tékknesk-ís-
lenzkn iéhgið
iordæmir
Eftirfarandi sainþykkt var
gerð einróma á fundi stjórnar-
og framkvæmdanefndar Tékk-
nesk-íslenzka félagsins, þann 22.
ágúst 1968.
Við lýsum hryggð okkar og
fordæmingu á tilefnislausri og
níðingslegri árás Varsjárvelda á
Sósíalíska lýðveldið Tékkóslóvak
íu og vottum þjóðr m þess dýpstu
samúð okkar.
Jafnframt skorum við á öll vin
áttufélög íslendinga við aðrar
þjóðir og einkum þau, sem stofn
uð eru til samskipta vfð árásar-
ríkin, að beita áhrifum sinum
opinberlega til stuðnings vtð mál
stað frjálsrar Tékkóslóvakíu.
(Frá stjóm og framkvæmda-
nefnd Tékknesk-íslenzka
félagsins).
2
LESBÓK BARNANNA
LESBÓK B4.RNANNA
3
voru í óða önn að taka
til fyrir gestaboðið. Og
þarna á miðju eldhús-
borðimu var þessi líka
gómsæta hnetukaka,
með þykku kremi ofan á
og allt í kring. Ég gekk
í kringum borðið og skoð
aði hana frá öllum hlið-
um; ég hafði ekkert borð
að síðan um hádegið!
Allt í elnu sá ég að dá-
lítið krem hafði runnið
af kökunni og nitður á
diskinn. Það myndi varla
nokkur skipta sér af því
þótt ég tæki það, svo
kakan liti betur út. Þeg-
ar ég hafði tekið það með
puttanum sá ég ójöfnu
annars staðar, og þan.nig
koll af kolli. Loks sá ég
að allt var að verða
ójafnt, svo að ég tók svo-
lítið ofan af kökiumni til
þess að lagfæra það.
Einmitt þegar allt var
að fara í vitleysu kall-
aði vinkona mín í mig,
og ég hljóp heim til
hennar, því ég átti að
borða kvöldmat þar —
vegna gestaboðsins, þú
skilur!
Næsta morgun hafði
ég gleymt öllu saman. En
þegar ég kom niður var
svo mikil kyrrð við
morgunverðarborðið, að
ég varð óttaelegin.
Pabbi horfði lengi á
mig og sagði svo loks:
„Lísa, borðaðir þú af
hnetukökurmi í gær?“
„Nei“, sagði ég, sem
satt var, því að ég hafði
ekki borðað kökuna.
„Borðaðir þú dálítið
af kreminu?"
„Já“, sagði ég, „ég tók
dálítið krern, sem var ut
an með hliðunum“.
„,Við skulum líta á kök
una“, sagði pabbi.
„Mamma, viltu koma
með kökuna?"
Hún kom inn með kök
una, þfennan bjarta sól-
skinsmorgun. Og mér brá
í brún. Það voru fingra-
för á diskinum, allt í
kringum kötouna, og
meira að segja upp með
hliðunum — og ofan á
voru líka fingraför, þar
semn óg tók torem til 'þess
að bæta með hiliðarnar.
Pabbi 'hristi höfuðið
og sagði:
„Mamma þín bjó þessa
köku til fyrir gestima, en
hún gat ekki borið hana
fram svona. Og núna er
kakan ónýt. Þar sem þú
borðaðir kremið, verður
þú núna að borða kök-
una“.
Og pabbi skar stóra
sneið af kökunni og setti
á diskinn minn .Hnetu-
kaka í morgunmat! Mér
fannst það alveg stór-
kostlegt og ég naut hvers
bita.
Þagar ég hafði lokið,
skar pabbi aðra sneið og
setti á diskimm hjá mér.
Hún var líka góð.
Þegar hafði borðað
tvær sneiðar, hélt hann
áfram og skar þriðju
sneiðina.
„Ég get vairla borðað
meira“, sagði ég.
„Þú borðaðir kremið,
og nú verður þú líka að
borða kökuna", sagði
pabbi.
Átti hann virkillega við
alla kökuna! Ég gat rétt
pínt mig til þess að borða
þriðju sneiðina, og lagði
frá mér gaffalinn — en
pabbi hélt áfram og skar
fjórðu sneiðina.
„Pabbi, ég er allt of
södd. Ég get ekki borðað
meira“.
,,Þú borðaðir kremið
og nú verður þú líka að
borða kökuna".
„En ég get það ekki“.
„Það vill enginn annar
borða köku, sem er öll út
ötuð 1 fingraförum",
sagði pabbi rólegri
röddu. „Kakan biður eft-
ir þér í hádegisverð“.
Ég borðaði hnetuköku
í hádegismat og í kvöld-
mat — og þá var ennþá
svolítið eftir — ég borð-
aði það morguninn eftir.
,,Nú, er það 'þess vegna
sem þú vilt ekki hnetu-
köku?“ sagði Siggi.
„Ég hef ekki fengið
mér einn bita síðan",
sagði amma.
Hún lagfærði kremið á
kökunni — Siggi stakk
þá fingri sínum í krem-
ið og sleikti.
„Ef þú borðar kremið
.....“, byrjaði amma.
Siggi stafck höndunum
í vasa sína, skömmustu-
legur.
.......verður þú að
borða kökuna“, lauk
hann við setningun.
Og þau hlógu bæði.

? 9.*
8 „ .n
ts
iz
FINNIÐ LANDIÐ
Lalli á langa ferð fyrir höndum. Til hvaða lands
er hann að fara? Ef þið dragið strik frá 1 til 2
og svo áfram tii 85 finnið þið rétta svarið.
SMÆLKl
Jörundur, bróðir Pét-
urs litla, var einangrað-
ur í sóttkví, því að hann
var veikur af inflúenzku.
Mamma þeirra sauð allt-
af vandlega matarílátin,
sem frá honum komu,
svo að enginn skyldi
smitast af þeim.
„Hvers vegna sýður þú
ílátin, rnarnma?" spurði
Pétur litlL
„Vegna þess að Jör-
undur er smitaður af
sóttkveikjum og þær
flytjast með ílátunum
frá honum. Þegar ég sýð
ílátin, þá drepast sótt-
kveikjurnar".
Þegar Pétur er búinn
að velta þessari skýringu
fyrir sér dálitla stund,
segir hann:
„Er þá ekki bezt að
sjóða Jörund sjálfan,
mamma?