Morgunblaðið - 18.09.1968, Blaðsíða 24
24
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 18. SEPT. 1968
— Maðurinn minn gaf mér þennan konfektkassa, gæti ég feng
ið innihaldið efnagreint?
virðist reiðubúinn að ráða aðra
okkar eða jafnvel báðar, ef við
gætum mallað fyrir þá ketkássu
og þessháttar. Skrítið, að þeir
skuli éta ketkássu í eyðimörk-
inni í öl'lum þeim hita, sem þar
er. Maður skyldi halda, að þeir
vildu heldur salat og svoleiðis
léttmeti og kaldan mat, finnst
þér ekki?
— Betra að spyrja hann sjálf-
an, elskan. Það gaeti verið góður
byrjunarleikur. En ég hef nú
hallað mér að Öliver. Hann er
stórkostlegur. Einmitt eins og ég
vil hafa þá. Boms! Þarna kemur
merkið, svo að við eigum víst að
fara að leggja af stað.
Jill hallaði sér aftur á bak og
nú fannst henni hún vera orðin
þaulvanur ferðamaður. Nú tókst
henni að halda augunum opnum
meðan vélin komst á loft. Og í
staðinn fékk hún hið dýrðlega
útsýni yfir Rómaborg, sem flatti
sig út í allri sinni stærð. Hvelf-
ingarnar og turnarnir glitruðu í
hádegissólinni, en silfurlit áin
rann hátignarlega gegn um borg-
ina. En svo hvarf myndin, eins
og af kvikmyndatjaldi og við
tóku fjöll og dalir og blár sjávar
flöturinn.
Þjóninn kom inn með matar-
vagn og bar fram það, sem öliv-
er kallaði „álfamáltíð“, sem var
skipt niður í litla diska. Meðan
Jill var að borða salatið, varð
henni litið til Graham Duncan
og tók eftir að hann afþakkaði
matinn. Hann sat bara með öl-
glas í annarri hendi og fletti
blöðunum sínum með hinni.
Þegar komið var til Aþenu,
var stanzað í klukkutíma. Grah-
am Duncan kaus að vera kyrr
um borð, svo að stúlkurnar fóru
út með Oliver. Jill ákvað að vera
nærgætin og eftir fáar mínútur
yfirgaf hún hin, svo að lítið bar
á. Henni var forvitni að vita,
hvort hún gæti séð eitthvað af
Grikklandi, en allt og sumt I þá
átt, var fólk í þjóðbúningum við
minjagripa-sölupall. Að öðru
íeyti var ekkert að sjá nema flug
fóik, vörubíla og fólk á þeytingi.
Jill komst að þeirri niðurstöðu
að Graham hefði haft á réttu að
standa, svo að hún lót sér nægja
að baða an'dlitið í sólskininu.
Þegar Jill kom aftur upp í
flugvélina, fann hún til þreytu.
Hún strauk aftur hárið oglok
aði augunum í nokkrar mínútur.
Hið næsta sem hún vissi af sér
var að Sandra var að hrista
hana og segja: — Reyndu að
vakna. Þetta er Beirut, sem við
sjáum núna. ,
Ji'll sá, að nú voru þau að
fljúga yfir dökkleita ströndina í
Líbanon, en blátt hafið var fyrir
neðan og græn fjöllin framund-
an. En þar á milli teygði sig
borgin með háu hvítu húsunum,
sem voru byggð uppi á háum
klettum og svo voru hvanngræn
ir blettir, sem voru sennilega
skemmtigarðar. En þá tók flug-
vélin snögga dýfu. Og hjartað í
Jill tók líka kipp. Hún festi á sig
beltið í síðasta sinn og sat síðan
og beið með óþreyju þess, sem
verða vildi, kvíðin í hjarita sínu
enda þótt hún léti ekki á því
bera. En Sandra Ijómaði öll.
Hún skrafaði glaðlega við
Oliver, meðan Graham stakk
skjölunum sínum vendilega í
töskuna og læsti henni. Honum
virtist standa alveg á sama um
hristinginn á vélinni.
Loksins kipptist hún við og
þau voru komin niður og runnu
nú eftir brautinni og stönzuðu.
Meðan hinir farþegarnir tóku
saman föggur sínar og leituðu til
dyranna, fann Jill til einhverr-
ar tregðu að koma aftur undir
bert loft. Hana langaði ekkert til
að fara út og horfast í augu við
þessi Mið-Austurlönd, sem hún
var hálfhrædd við. Hún vildi
aðeins vera örugg og róleg í
kunnugu umhverfi, og sleppa
öllum ævintýrum og því, sem
þeim fylgdi.
En þarna varð ekki við neitt
ráðið. Jill varð að láta fæturna
bera sig niður landbrúna, á eftir
Söndru, og út í bjarta sólskinið,
sem sló framan í hana eins og
löðrungur. — Er þetta ekki dás-
amlegt? sagði Sandra í hrifn-
ingu. Ég get varla beðið eftir að
komast i eitthvað léttara og þægi
legra að vera í.
Jill depalði augum og elti
hana inn í tollskýlið. Einhver
starfemaður skrifaði skrítna ara
biska stafi á vegabréfið hiennar
og benti henni á að ná í töskur
nar sínar. f farangursgeymslunni
fundu stúlkurnar aftur karlmenn
ina, sem biðu þeirra þar.
— Okkur fannst réttara að
fylgja ykkur almennilega, sagði
Oliver, — Hvert farið þið eigin
lega? í eitthvert gistihúsið, eða
hvað?
Sandra rétti fram spjaldið, sem
ungfrú Cavanagh hafði fengið
hienni. — Remuddin. . Það virð-
ist vera allt í lagi. Að minnsta
kosti er það almennileg gata.
En þið getið aldrei farið ykkur
of varlega hér í borginni, skilj-
ið þið. Við verðum í Georgshót-
élinu eina vibu. Hópurinn safn-
SAMKOMUR
Almennar samkomur.
Boðun fagnaðarerindisins að
Hörgshlíð 12 í kvöld, miðviku
dag kl. 8,10.
ÓSKA EFTIR
að kaupa 3ja—4ra herb. ris-
íbúð með 100—150 þús. kr.
útborgun. Mætti þarfnast við-
gerðar. Einnig kæmi til greina
óinnréttuð ris eða lítið ein-
býlishús. Uppl. í síma 83441
eftir kl. 7.
TIL LEIGL
sólrík stofa með innbyggðum
skápum á góðum stað í bæn-
um. Afnot af baði fylgja.
Uppl. í síma 20004 eftir kl. 4
á morgun.
ast þar saman, áður en farið er
til Damaskus.
Hann benti burðarkarli, sem
tók töskur stúlknanna að bíla-
stæðinu og rétti þær að eklinum
í stóra svarta bílnum. Jill horfði
á dökkt andlitið og rauðu ullar-
húfuna á þykku fitugljáandi hár
inu, og komst að þeirri niður-
stöðu að þetta hlyti að vera ræn
ingi. Hún leit ekki af honum tor-
tryggnum augunum fyrr en hún
þurfti að kveðja mennina. Grah
am þrýsti fyrst fingur hennar.
— Verið þér sælar ungfrú
Chadburn. Mér þykir fyrir þvi
að þér skulið ekki getað eldað
ofan í okkur, en fari svo, að yð
ur snúist hugur, þá látið mig
vita.
Oliver brosti. — Það væri nú
ekki alveg ónýtt að hafa fallega
stúlku til að matreiða, sagði
hann. En líklega rekur að því,
að við sitjum uppi með einhverja
kellingu frá Kýpur eða Líbanon
eins og við erum vanir. Sein-
asti kokkurinn kom okkur í óend
anleg vandræði. Hann vildi aldrei
þvo neitt áður en hann sauð
það og í hvert skipti sem hann
opnaði dós, þurfti hann að skera
sig. Og það getur verið hættu-
llegt í öllum þessum sandi.
Síðan tók hann í höndina á
Jilli. — Au revoir, sagði hann.
En við Söndru bætti hann við:
— Jæja, gleymdu nú ekki stefnu
mótinu okkar. Kannski förum
við í spilabankann á eftir, svo
að þú skalt gæta þess að vera í
fallegasta kjólnum þínum. Verið
þið þá sælar á meðan! Oig líði
ykkur vel, þangað til við sjáumst
aftur.
Ræninginn skellti aftur hurð-
inni og þau voru samstundis þot
in út í umferðarflauminn og út
á rykuga veginn undir pálmun
um. — Við eigum að borða með
þeim kvöldmat á mánudagskvöld
ið, sagði Sandra. Hann hlýtur að
vera góður, af því að Georgs-
hótelið er í fínasta flokki, að því
er ferðamannabókin segir. Og
þeir hljóta að vera vel múraðir.
— Þá geturðu verið í ljósrauða
kjólnum þínum sagði Jill. Mig
skyldi ekki furða þó að Duncan
kæmi með einhver skjöl með sér
til að blaða í undir borðum.
— Sjáðu! Þarna er strákur,
sem teymir úlfalda! Og sjáðu
þennan stóra hvíta Cadillac með
þessum skrautbúnu stúlkum í.
En þau dásamlegu föt. Hvernig
skyldu búðirnar vera í Beirut?
— Voða fínar, sagði hann. —
Á ég að fara með ykkur þang-
að? Til að sjá silkið og skart-
gripina. Og teppi. Voða falleg,
frá Dmaskus. Eg þekki beztu
búðirnar, þar sem hægt er að
kaupa þau góð og ódýr.
Aðstoðarmatrdðskonustaða
Staða aðstoðarmatráðskonu við Landspítalann er laus
til umsóknar. Húsmæðrakennaramenntun æskileg.
Laun samkvæmt úrskurði Kjaradóms. Umsóknir með
upplýsingum um aldur og fyrri störf sendist til skrif-
stofu ríkisspítalanna, Klapparstíg 29, fyrir 30. sept-
ember 1968.
Reykjavík, 16. september 1968.
Skrifstofa rikisspítalanna.
CETID ÞÉR GERT BETRI
INNKAUP?
Aðeins kr. 14,50 í smásölu
HÚSGÖGM
Engar verðhækkanir síðastliðin tvö ár.
Vegghúsgögn í miklu úrvali, t.d. 23 gerðir
af vegg-skápum.
Skrifborð, skrifborðsstólar
svefnsófar, svefnbekkir
Kommóður, ýmsar stærðir
Innskotsborð, snyrtiborð
sófaborð, símabekkir
símahillur, Vipp-hvíldarstólar
Vandaðar vörur.
Hagkvæmir greiðsluskilmálar.
Húsgagnagerð
Björns T. Gunnlaugssonar
Hverfisgötu 125 — Sími 23272.
18. SEPTEMBER.
Hrúturinn, 21 marz — 19 apríl
Reyndu að gefa þér tíma til að sinna meira einhverri sérstakri
grein, sem snertir starf þitt. Síðan skaltu gefa þér góðan tima til
að dreifa huganum við einhverja tómstundaiðju. Mjög góður
dagur.
Nautið, 20. apríl — 20 mai.
Reyndu að ljúka verki þínu eins snemma og mögulegt er. Síðan
skaltu gefa þig að áhugamálum þínum. Eitthvað er að ske i kring-
um þig, er vekur athygli þína.
Tvíburarnir, 21. maí — 20. júní.
Vertu varkár og reyndu að koma ekki af stað persónuágrein-
ingi. Sá tími, sem þú getur fengið til eigin þarfa verður meir en
nógur.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí.
Þér verður vel ágengt í dag. Þó byggist það nokkuð á því,
hversu vel þú hefur plægt jarðveginn.
Ljónið, 23. júlí — 22 ágúst.
Þú verður kraftmikill í dag. Bættu horfurnar og reyndu að
vinna heimili þínu.
Meyjan, 23. ágúst — 22. sept.
Þú getur sinnt fleiru í dag en skyldustörfum, en fyrst skaltu
sinna því sem þú áttir ógert.
Vogin, 23. sept. — 22. okt.
Vinir þínir verða nokkuð tímafrekir, ef þú gætir ekki að þér.
Sporðdrekinn, 23. okt — 21. nóv.
Nú er tíminn til að kynna sér árugamál og keppinauta. Ef þú
færð einhver tilboð. skaltu íhuga þau vel aður en þú hefst eitt-
hvað aö.
Bogmaðurinn, 22. nóv. — 21. des.
Þú ert að sigrast á einhvejru 1 dag, með smáhvíldum inn á
milli, og verður töluvert ágengt. Skipuleggðu vel fram i tlman,
og gríptu tækifærin, þótt þau virðist ekki vera stór I fyrstu.
Steingcitin, 22. des. — 19. jan.
Þetta ætti að verða auðveldur dagur. Ekkert baktjaldamakk.
Sinntu einhverjum áhugamálum heima í kvöld.
Vatnsberinn, 20. Jan. — 18. febr.
Vinir og samverkamenn virðast tef ja þig óþægilega mikið I dag.
Farðu þínar eigin leiðir, hvað, sem á dynur.
Fiskarnir, 19. feb.r — 2. marz.
Þér gengur framúrskarandi vel í dag. Þú ættir að sinna félags-
störfum, og e.t.v. skemmta þér.