Morgunblaðið - 15.10.1968, Blaðsíða 10

10
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 15. OKTÓBER 1968
Saltað um 611 Suðurnes
LOKS er síldln komin á miðin
hér við Suðurland. 30 sjómílur
suðvestur af vestri frá Garða-
skaga veiddist töluverð síld í
fyrrinótt og voru um 40 til 50
bátar þar að veiðum og munu
flestir hafa fengið eitthvað. Þá
hefur í fyrsta sinn borizt svo
mikil síld til Norðurstjörnunn-
ar í Hafnarfirði, að fyrirsjáan-
legt er að birgðageymslur verk-
smiðjunnar fyllast. í fyrsta sinn
er einnig soðin niður síld úr
fersku hráefni, en áður hefur
einungis verið unnið úr hrað-
frystum síldarflökum.
Mbl. fór á stúfana í gser. í
Reykjavíkurhöfn var verið að
landa úr Akurey RE 6 og hitt-
um við að máli skipstjórann Sig
urð Brynjólfsson. í fyrstu spurð
um við hvert aflinn færi og svar
aði hann:
BÁTARNIR BERA SIG EKKI
— Aflinn fer allur í hrað-
frystistöðina hjá Einari Sig-
urðssyni og ef við hefðum kom-
ið á morguin, er líklegt ' að við
Hafnarfjörð og stöldruðum við
hjá Norðursitjörnunni. Hittum
þar að má'li Pétur Pótursson for
stjóra, sem sagði:
— Okkur hefur boðizt miklu
meiri síld, en við getum móttek-
ið. Við vinnum nú nótt sem nýt-
an dag að flökun og frystingu
og munum gera það á meðan á-
stæða þykir til. Afkastagetan er
um 600 tunnur á dag. Samhliða
frystingunni og flökuninni er
fersk síld soðin niður. Þetta er
fyrsta sinni, sem við sjóðum nið-
ur ferska síld. en ekki frysta.
Samúel Helgason.
hefðum orðið að láta aílt fara í
bræðslu, því að öll frystihús eru
að fyllast. Þau eru ful'l af fiski
og kjöti.
— Nei, ég bjóst ekki við
þessu, en það er eins og alltaf
síldin gerir ekki alltaf boð á und
an sér. Ég hef hins vegar litta
tirú á að áframhald verði á þess
ari veiði. Á miðunum voru um
50 bátar í nótt.
— Jú, við vorum fyrir austan
— höfum verið þar í mánaðar
tíma. Áður vorum við á trolli.
Fyrir austan fengum við um
300 tonn og nú erum við með um
100. Þessi hrota yrði veruleg bú
bót, ef einhverjir mögu'leikar
væru á að vinrna hana. Hrað-
frystistöðin hans Einars tekur
nú síld til tveggja daga, og það
þýðir ekkert fyrir okkur að koma
með síld þangað á morgun. Því
er það sáirt að þurfa að selja
síldina í bræðslu og fá aðeins
80 aura fyrir kílóið ef ég man
rétt.
— Hvað þarf aflaverðmætið
að vera, tif þess að báturinn
beri sig? -— Ja, ætli það séu
ekki einar 15 milljónir. Það er
nú líklega orðin um há'lf mill-
jón, svo áð mikið vanrtar á.
Skipshöfnin hér er með 36.5 prs.
hlut og skiptist hann í marga
staði. Ég held að unnt sé að
telj'a á fingrum annarar hand-
ar þá báta sem bera sig.
— Ég veit ekki hvort allir
fengu afla í nótt, en það köst-
uðu aflir a.m.k. Við ætlum aft-
ur út, strax og skipið hefur ver-
ið losað.
Akurey er 282 brúttólestir, á
fimmta ári og hefur Sigurður
verið skipstjóri tvö undanfarin
ár.
FULL AFKÖST
FYRSTA SINNI.
Næst brugðum við okkur í
Auður Þorðardottir
VINNA Vlð SOLTUN UM
BORð GEYSIMIKIL.
Jón Finnssan GK 506 var ný
búinn að landa í gær er við kom
um við í Kefíavíkurhöfn. Verið
var að búa skipið í næsita túr
og starfsmaður hafnarinnar var
að þvo hreistur af bryggjunni.
Landað úr Helgu í Keflavíkurhöfn í gær. — Ljósm.: Ól.K.M.
30 mflur vestur af Skaga norð-
vestur af Eldey. Þetta eru 130
tonn, fengin úr tveimur köstum.
Haukur Bergmann.
Dagleg notkun eru 4 tonn, sem
samsvarar 80 tonnum af heilti
síld.
— Jú ég er hræddur um að
þetta endist ekki. Þess vegna
læt ég vinna dag og nótt. Við
spennum nú bogann svo hátt,
ekki einungis vegna þess að
óvissa sé með síldina, heldur og
vegna þess, að þegar svo áliðið
er orðið getur verið allra veðra
von. Hann getur lagst í suðvest-
an og haldist þannig í heilan mán
uð.
Hann getur lagst í suðvestan og
— Okkur tekst nú að fylla
allar geymslur okkar, og ég er
óhræddur við að faTa í full af-
köst þess vegna, en hingað tíl
höfum við einungis unnið með
J af afkastagetu verksmiðjunnar.
ar. Vegna hráefndsskorts höfum
við ekki farið í full afköst áð-
ur. í vetur munum við geta tek-
ið við síld frá degi til dags, en
haft nægan forða, 600—700 tonn.
Þessi forði endist okkur í 5 mán-
aða stanzlausa vinnslu, þótt eng-
in síld berist að.
Saltað í Keflavík í Hraðfrystihúsi Keflavíkur.
Samúel Helgason, stýrimaður
verður fyrir svörum, er við spyrj
umist fyrir um veiðarnar:
— Við fengum þessa síld um
f minna kastinu fengust 20 tonn.
— Jú við vorurn fyrir austan
og söltuðum um borð 1800 tunn-
ur. 120 tonn sendum við í land
Sildin í Norðurstjornunm í gær.
og var það saltað á Raufarhöfn.
Við erum nýkomnir heim, en við
fyrra úthaldið var hlutur um 60
þúsuind krónur, en þar með er
talin vinna við verkun og söltun
og er hún geysimikil. Þó má
þetta teljasrt sæmiíegt miðað við
aðstæður.
— Þessi afli okkar nú fer all-
ur í sált, en ég veit ekki hvern-
ig hann vinnst, sagði Samúel að
lokum.
„A TRYGGINGU TIL 15.
SEPTEMBER — SlðAN HLUT“
Skammlt frá Jóni Finnssyni
GK lá Helga RE 49 og var verið
að landa úr henni. Skipstjórinn
Haukur Bergmann, fylgdist með
mönnum sínum úr brúnni og þar
röbbuðum við við hann.
— Þessi 140 tonn, sem við gizk
um á að við séum með fengum
víð að mestu úr einu kasti, eða
um 120 tonn. Við fengum þetta
um 30 mílur vesrtur af norðri
frá Skaga. Á þessum slóðum
voru um 40 bátar og hefur þeim
fjölgað ört síðustu daga.
— Ég er ekki mjög bjartsýmn
á áframhald veiðanna. Bátarnir
voru allt of miargir og síldin allt
of lítiil, en þetta helzt kannski
næstu daga. Við vorum áður fyr
ir austan og gekk illa. Fram til
15. september höfðum við ekkert
upp úr krafsinu annað en trygg
inguna, en þehinan mánuð, sem
liðinn er síðan geri ég ráð fyrir
að hluturinn sé þetta 20 til 30
þúsund krónuir.
— Nei, útgerðin ber sig áreið-
anlega ekki. Þeir bátar sem bera
sig eftir þessa vertíð eru mjög
fáir ef nokkrir eru — kannsfci
aflahæstu bátarnir. Við þessa
hratu réttum við aðeiins við, en
sá er hængur á að vart er unnt
að anna sölrtun. Meirihlurtinn af
þessu fer í frystingu og söltun.
UNGUR SfLDARSALTANT)!
Næst brugðum við okkur inn í
Hraðfrystihús Keflavíkur, en
þair var heldur en ekki handa-
gangur í öskjunum. Flokkur
stú'lkma vann þar að söltun og
höfðu bær hrað handtök. Eini
herrann, sem var að salta, var
8 ára gamaP snáði óli Þórkiart-
ansson'. Móðir hans var einnig að
salta í næsta plássi við. Við
snvrium Ó8a, sem vairla nær upp
fvrir tunnnbrúnina, og þó, hvont
hanin sé búinn að saita í miarg-
air tunnur og kveður hann já við.
Við spyrjum hann þá hve marg-
ar tunnurnar séu og hann svar-
ar:
— Ég veiit ekki, hún mamma
veit það.
— Nærðu niður í tunnuna á
Framhald á bls. 24