Morgunblaðið - 23.10.1968, Blaðsíða 13

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 23. OKTÓBER 1968
13
Bandaríkin leyfa vopna
sölu til Grikklands
Washington 22. okt. — AP NTB
BANDARÍSKA stjórnin hefui ákveffið, aff leyfa að hýju vopnasölu
til Grikklands, að því er utanríkisráffuncytiff í Washington til-
kynnti í dag. Algert bann var lagt viff sölu vopna og hergagna
til landsins eftir byltingu herforingjanna í apríl 1967. Á naestunni
munu Grikkir m.a. kaupa tvo tundurduflaslæffara og nokkrar flug-
vélar frá Bandarikjunum.
Stjórnmálafréttaritarar í Was-
hington segja, a’ð þessi ákvörð-
un hafi verið tekin sem svar
við eflingu flotastyrks Sovét-
manna á Miðjarðarhafi, svo og
vegna þrálátra sögusagna um,
að Sovétríkin íhugi að gera inn-
rás í Júgóslavíu og Rújneniu.
Hlutverk Grikklands innan At-
lantshafsbandalagsins er að
tryggja varnir á suðaustur væng
þess.
Vitað er, að ráðherrar herfor-
inigjastjómarinnar hafa hvað
eftir annað farið þess á leit við
Bandaríkjastjórn, að hergagna-
sala til landsins yr’ði leyfð á
nýjan leik.
Blaðafulltrúi utanríkisráðuneyt
isins í Washington sagði í kvöld,
áð enda þótt ákveðið hefði ver-
ið að hefja á ný hergagnasölu
til Grikklands, þýddi það ekki
að Bandaríkjastjóm hefði gefið
upp alla von um, að lýðræðis-
legri stjórnarhættir verði teknir
upp í landinu. Þvert á móti væri
það von Bandaríkjastjórnar, að
skriður kæmist á þá þróun. Hann
sagði að ákvörðunin heföi verið
tekin með hliðsjón af þeim at-
burðum sem hafa gerzt í Mið-
Evrópu.
— Læknastöðvar
Framhald af hls. 28
hinu nýja læknishéraði.
Gert er ráð fyrir, að kostn-
aður við uppbyggingu lækna-
miðstöðva þ. m. t. kostnaður
við byggingu læknabústaða
greiðist úr ríkissjóði en sveit
arfélögin annist rekstrar- og
viðhaldskostnað læknamið-
stöðvanna.
í upphafi ræðu sinnar vék
heilbrigðismálaráðherra að
læknaskipunarlögunum frá 1965
sett voru tíl þess að stuðla a'ð
og rakti þau ákvæði þeirra, sem
því, að læknair fengjust til starfa
út á landsbyggðinni. Var þar
sérs'taklega um að ræða margvís
leg hliunnmdi í kjaramálum. í
17 tilteknum lækndshéruðum og
5 öðrum ótiltekroum skyldi greiða
héraðslæknum staðaruppbót á
lau;n er næmi hálfum launium í
víðkomandi héraði. Jaifniframt
var áikveðið, að héraðslæknir,
sem setið hefur í 5 eða 3 ár sam-
fleytt í héraði eigi rétt á áirs fríi
með tfullum launum til framihalds
náms hérlendis eða erlendis og
fá greiddan úr ríkissjóði fargjadds
ikostroað sinn og fjölgkyldu sinn-
ar að heiman og til þess lamds í
Evrópu eða N-Ameríku, þar sem
hamm hy,ggðst stunda nám og á
satna hátt skyldi hann fá greidd
an fargjaldskostnað heim enda
skuldbrodi hann sig til að gegna
áifram héraðslæknisstörfum. Jafn
framt voru sett ákvæði um að
lengstur starfsaldur héraðslækna
skyldi að öðru jöfnu ráða úrslit-
um um sföðuveitingu. Þá var
einnig heimilað að veita lækna-
stúdenitum lán til náms gegn
stoúldbimdángu um læknisþjóm-
uetu í héraði og hafa nú verið
vieitt 15 slík 'lán og fjögur oftar
en einu sironi. Nú hatfa 7 af þess-
u.m lánþegum lokið námi og 5
hafið þjónustu. Loks var settur
á stofn B i.fre ið a 1 áinas jóður héraðs
lækna, sem veitir þeim lán til
bifreiðakaupa og hafa 9 slík lám
verið veitt.
Jóhann Hafstein kvaðst telja,
að menn væru nokkuð á einu
máli um, að kjörin réðu ekki úr-
slitum um það að læknar fengj--
ust samt sem áður ekki til starfa
út í strjálbýlinu en sagði, að það
væri náttúrlega úr vöndu að
ráða, ef læknar fengjust ekki til
starfa í héruðum þrátt fyrir góð
laun og ýmis hlunnindi.
í því sambandi sagði ráðherr
ann, að bent hefði verið á hina
starfslegu einangrun og hina
miklu ábyrgð, sem á einn mann
leggðist svo og fagleg einangr-
un. Jafnframt hefði verið vakin
athygli á því, að vanmat á al-
mennura læknisstörfum ætti hér
nokkra sök á og ennfremur, að
námi og námsuppeldi læknanema
mundi vera ábótavant í þessum
efnum. Yfirleitt væri mjög
mikil ásókn ungra lækna í sér-
nám, en slíkt nám væri ekki til
þess fallið, að menn tækjust síð-
an á hendur almenna læknis-
þjónustu í héruðum og enn-
fremur hefði verið bent á at-
vinnumöguleika lækna erlendis
og að fjöldi íslenzkra lækna
væri í Svíþjóð við störf. Jóhann
Hafstein kvaðst vilja staðhæfa
það að læknar í Svíþjóð, ís-
lenzkir, sætu þar í afskekktum
héruðum við lélegan aðbúnað
við miklu lægri laun og verri
kjör en þeim stæði til boða hér
heima.
En í sambandi við hin félags
legu sjónarmið og einnig hin
persónulegu og faglegu, sem fram
hefðu verið færð til að skýra
tregðu lækna á að starfa út í
héruðum, sagði Jóhann Hafstein,
að bent hefði verið á, að lækna-
kandidata skorti tilfinnanlega
þjálfun í almennum læknisstörf
um utan sjúkrahúsa og því hefði
verið lagt til, að læknadeild há-
skólans gerði ‘ tillögur um slíkt
nám og tilhögun þess. Ennfrem-
ur hefði verið lögð áherzla á að
auka veg almennrar lækroisþjón-
ustu með því að gera heimilis-
lækningar að sérgrein. Sagði
ráðherrann að þessum málum
hefði verið vísað til læknadeild
ar háskólans og hefði ráðuneyti
sitt tvisvar eða þrisvar rekið á
eftir framgangi þeirra, sem hann
kvaðst telja að of seint hefði
gengið að vinna að. En hann
sagði, að sennilega væri það rétt
mat, að læknakennslan ætti nokk
uð ríkan þátt í því að þeim sem
útskrifuðust úr háskólanum
hefðu litla löngun til starfa út á
landsbyggðinni.
• Ráðherrann vék siðan að meg
inefni frv., sem getið var um að
framan og varpaði fram þeirri
sjpurningu, hvort ákvæði þess
mundu stuðla að betri læknis-
! þjónustu út á landsbyggðinni.
í því sambandi vitnaði hann til
þess, að ungir læknar teldu al-
mennt nauðsynlegt að koma á
fót læknamiðstöðvum til þess að
þeir teldu sér fært að starfa út
í héruðunum og einnig væri mik
ill áhugi á uppbygginigu slíkra
stöðva út á landsbyggðinni. í
framhaldi af þessu vék ráðherr-
ann að ráðstefnu Læknafélags
fslands um heilbrigðismál í
haust og vitnaði í sjónarmið
tveggja ungra lækna þeirra Arn
ar Bjarnasonar í Vestmannaeyj-
um og Gísla Auðunssonar á Húsa
vík. f lok ræðu sinnar sagði Jó-
hann Hafstein, heilbrigðismála-
ráðherra, að hann vildi engan
veginn draga neitt úr því hvað
lítið hefði áunnizt i þessum mál
um, þrátt fyrir miklar úrbætur
í læknaskipunarlögunum frá
1965 og sagði, að Alþingi yrði að
taka sterklega í taumana með
þvi að ljá þessu frv. fylgi og
hvatti til samstöðu um lausn
þessa mikla vandamáls.
• •
— Borgarstjórafundur
Framhald af bls. 28
til stjórnmálaskoðana hvers ein-
staks.
Hér fer á eftir skipting borgar
innar í fundarhverfi og getið
•fundarstaða og tíma:
1. fundur: Hverfi V.
Laugarnes-, Sunda-, Heima- og
Vogahverfi.
Laugardagiron 26. okt. kl. 3 e.h.
í Laiagarásbíó.
Fumdarstjóri: Þoreteinn Gisla-
son, skipstjóri.
Faindarritari: Siigríður Guð-
m'undsdóttir, húsmóðir.
2. fnndur: Hverfi IV.
Smáibnða-, Bústaffa-, Háaleitis-
og Fossvogshverfi.
Sun'nudaigkMi 27. okt. kl. 3 e.h.
í Dansskóla Hermanns Ragnars
i Miðbæ, Háaleitisbrauit 58—60.
Fundarsitjóri: Hilmar G<uðlaugs
múrari.
Fumdarritari: Arnifinn'ur Jóns-
son, kefinari.
3. fundur: Hverfi I.
Mela- ©g Vesturbæjarhverfi.
Miðviikudagiron 30. otot. kl. 9
e.h. í Súlnasail, Hóted Sögu.
Fundarstjóri: María Péture-
dóittir, hjúkruinarkona.
Fundarritari: Agnax Friðriks-
son, viðskiptafr.nemi.
4. fundur: Hverfi H.
Miff- og Austurbæjarhverfi.
Fimmtudaginn 31. ok/t. kL 9
e.h. í Sigtúni við Aiusturvöll.
Fundarsitjóri: Sigiurður Líndai,
hæsta'rréttarritari.
- RUSSAR
Framhald af bls. 15
og þetta er í fyrsta skipti, sem
ég sé rússnesk herskip hér fyrir
utan.“
Blaðamaður og ljósmyndari
Morgunblaðsins flugu með flug-
vél frá Fluigstöðinni h.f. yfir
rússnesku tundurspi'llana, þegar
þeir voru staddir um 30 mílur
vestur frá Keflavíkurfbigveflli
káukkan 3 í gær.
Tundurspillarnir tveir voru
þá á mikilli ferð og sigldu með
um 800 metra millibili. Sá á und
an bar einkennisstafina 545.
'Hann er tundurspillir af stærstu
gerð og getur flutt eldffaugar,
en hinn bar einkennásstafina 482
og er af venjulegri stærð, eða
Kotlin-gerð.
Þegar við flugum fyrst fram
hjá tundurspillunum sást eng-
inn maður ofan þilja. Tundur-
spillarnir ristu gráan hafflötinn
renmilegir og stoltir með nakin
hertólin og það var ekki laust
við, að okkur fyndist við svífa
í lausu tofti, þegar við litum
þessi tákn þess valds, sem svo
nýlega hefur sýnt.á sér klærn-
ar.
En þegar við öðru sinni rennd
um okkur fram hjá þeim, voru
nokkrir sjóliðar komnir upp á
urspillunum, sem héldu óbreytt-
um hraða og stefnu. Allt í einu
gaus upp mikill reykjarstrókur á
aftari tundurspillinum og húldi
ratsjár og fíeiri tæki. Við biðum
átekta, en ekkent fleira gerðist
og um fimmtán mínútum yfir
þrjú yfirgáfum við tundurspill-
ana tvo sem þá voru komnir
um 35-40 mílur á haf út, og tók-
um stefnuna á Keflavlkurflug-
völL
þiljur. Þeir stóðu rólegir og
virtu flugvélina fyrir sér. Kokk
urinn hellti úr ruslafötunni fyr-
ir borð. Engin hreyfing var sjá
anleg við hertólin svo í næstu
ferð hættum við okkur enn nær.
Nú veifuðu sjóliðarnir til okk-
ar og við sáum nokkra þeirr^
bregða ljósmyndavélum á loft.
Nú kemur mynd af okkur í
Pravda. hugsuðum við, og veif-
uðum á móti. Uppi í lyftingunni
á fremri tundurspillunum stóð
yfirmaður og fylgdist með flugi
okkar í sjónauka. Hann veifaði
ekki.
Þannig flugum við nokkrum
sinnum fram og aftur með tund
- LEIGUBILSTJORI
Framtaald af bls. ÍS
veginn. Leigubifreiðaretjóranium
tókst að losa aðra hömdina og
sló til manmsims, sem sleppti hon
rai við höggið og hvairf út í nátt
myrkrið. Bílstjóranum tóikst etkki
að standa upp þegar í stað, emda
öronur höndin böggluð umdir hon
um, en síðar mun honum hafa
tetoizt að kalla á hjálp um tal-
stöð bifreiðarironar. Það man bif-
reiðastjórine þó ekki.
Fljótlega eftir að bílstjórinn
hafði kaLlað á hjálp, dreif að
stanfisféliaga hans af Bæjarleiðum
og var hann síðan fluttur í Slysa
varðstofuna. Leigubifredðarstjór-
iron igetur li'tla sem enga lýsinigu
gefið á manninum, aðra en þá, að
hann var vel meðalmaður á hæð
og í ijósum frakka.
— Norðm.enn
Framhald af bls. 1
lægra í ár. Hingað til hafa
148.412 hektólítrar farið í
bræðslu á móti 471.000 hektó-
lítrum í fyrra. Aðeins einn bát
ur var nú á veiðum á íslands-
miðum, að því er blaðið seg-
ir.
í sömu frétt er getið um, að
sildveiðar íslendinga hafi geng
ið mun verr en í fyrra og sagt,
að 5. október hafi heildarsíld-
arafli verið 70.016 tonn á
móti 259.174 tonnum á sama
tíma í fyrra.
Fu'ndarritari: Björg Stefáns-
dóttir, húsmóðir.
5. fundur: Hverfi VL
Arbæjar- og Breiffholtshverfi.
Laugardaginn 2. nóv. kL 3 e.h.
í Félagsheimili Rafveitunnar
við Elliðaár.
Fundarstjóri: Hörður Felixson,
skrif stofust j óri.
Fundarritari: Ingi Torfason,
trésmiður.
6. fundur: Hverfi III.
Hlíffa-, Holta- og Norffurmýrar-
hverfi.
Sunnudaginn 3. nóv. kl. 3 e.h.
í Domus Medica við Egilsgötu.
í'undarstjóri: Bjarni Björns-
son, iðnrekandi.
Fundarritari: Áslaug Frfðriks-
dóttir, kennari.
Mörk hinna einstöku hverfa
vérða nánar auglýst síðar.
— Gengur hægt
Framhald af bis. 1
utan landamæra A-Þýzkalands.
Sagt er, að fyrstu ungversku
hersveitirnar hafi haldjð heim-
leiðis fyrir tveimur dögum, og
ennfremur að pólskar og búlg-
arskar hersveitir isýni nú á sér
fararsnið. Sovézkt herlið mun
einndg á förum, utan það, sem
saminingar voru undirritaðir um
að vera skyldi áfram í landinu.
Þá er unnið að því, að flytja
til menn úr landher og flugher
Tékkóslóvakíu til þess að rýma
fyrir þeim 75.000 sovézku her-
mönnum sem vera skulu áfram
í landinu um óákveðinn tíma.
Fregnum ber fleetum saman um,
að sovézku hersveitirnar verði
að mestu staðsefctar miðsvæðis i
landinu. Segja sumir tékkneskir
fréttamenn, að ástæðan til þessa
>sé sú. að Sovétmenn vilji ekki
raska valdajafnvæginu í Evrópu
og valda NATO óþarfa áhyggj-
- BRUNI
Framhald af bls. 28
ing var í sæmilegu lagi, þótt
manni finnist aldrei nóg, er
svona er komið.
— Nei hér eru engin tök á
slökkviliði. Nágrannarnir hjálp-
uðu okkur við slökkvistarfið og
vatn var borið í fötum, mjólkur-
brúsum og hvers kyns kirnum,
sem handbærar voru. Vatn
fékkst úr skurði hér skammt frá,
en í slíkum tilfellum sem þess-
um er aldrei nóg af þvL
— Jú, við eigum á bak mörgu
að sjá. Heimilið er nú rjúkandi
rúst — og enn er töluverður hiti
í rústunum, sagði Sigurgeir að
lokum.
Fjölskyldan býr nú í Bakka-
koti hjá Runólfi Bjarnaisyni fyrr-
um oddvita, sean skotið hefux
skjólshúsi yfir hana.