Morgunblaðið - 30.10.1968, Blaðsíða 24

24
MORGUNIBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 30. OKTÓBER 1968
hana og hún getur breytt hon-
um að sama skapi. Hann hefur
fulla þörf á því að vera Mfgað-
ur eitthvað við stundum.
— Já, það er nokkuð til í því,
samþykkti hún. — en það fer
nú samt ekki hjá því, að þau
rífist. Sandra getur verið af-
skaplega uppstökk. í>ú mannst
nú, hvernig hún sleppti sér í
dag.
— Graham stendur eins og
óbifanlegur klettur, ef hún
ræðst á hann spáði Oliver. Því
að auðvitað gerir hún það. Og
þegar rifrildinu er lokið, flýg-
ur hún í fangið á honum og þau
fyrirgefa hvort öðru og lifa svo
í sátt og samlyndi á eftir. Þann-
ig er hjónabandið svo oft. Ann-
ars væri það tilbreytingarlaust
og leiðintegt.
— Þú ert farin að hlæja að
mér, sagði Jil'I. — Ég sé það á
augunum í þér. En hvernig get-
urðu verið svona viss um þetta?
Ekki ertu giftur sjálfur.
— Nei, ekki nema sjúkrahús-
inu mínu, góða min. En fáðu
þér nú þennan blund, sem þú
þarfnast svo mjög. Ef þú verður
þæg máttu lána jazzplöturnar
mínar í kvöld.
9. kafli.
Þremur vikum seinna voru
þær JiU og Sandra komnar aft-
ur til búgarðs Abduls Hassains
í útjarðri Damaskus. Þangað
höfðu verið færðir allir fjársjóð
irnir frá Khatida og stúlkurnar
höfðu nóg að gera að greina þá
sundur og hreinsa og skrifa ít-
arlegar skýrs-lur, undir stjórn
frú Fallowman. Þegar Enid fór
úr eyðimerkurstöðinni höfðu
tveir Ameríkumenn komið til
þess að taka við störfum henn-
ar og tekið nokkra stúdenta með
sér sem verkamenn, og til þess
að auka þekkingu þeirra á forn
fræði. Það var því ekki lengur
þörf á viðváningshjálp Söndru
í eyðimörkinni — Guði sé lof
fyrir það, sagði hún innilega. —
Ég hétt þetta nú he'ldur ekki
út nema vegma hans Grahams.
Þetta var hreinasta plága að
vera þarna í þessum skítuga
helli.
Graham hafði ákveðið að Jill
skyldi snúa aftur til siðmenn-
ingarinnar með Söndru. — En
ég sakna nú samt þessarar ágætu
ketkássu þinnar, sagði hann við
hana. — En þú ent búin að fá
nóg og meira en nóg af þessari
fyrstu reynslu þinni af eyði-
merkurvinnu. Nú þarftu að kom
ast eirtthvert þar sem útsýnið er
betra. Svo að ég ætla að senda
þig burt með henni Söndru um
tíma. Þá fáum við að sjá, hvort
þú kærir þig um að vera áfram
í Austurlöndum, eða hvort þú
vilt heldur fljúga heim í sið-
menninguna. En svo komum við
aftur í ágúst eftir hveitibrauðs-
dagana.
Og þannig hafði málum verið
skipað. Jil'l fann, að hún var
ekki nema fegin að koma á bak
Mósesi í síðasta sinn og komast í
bíí, sem þeysti þeim til borg-
arinnar. Hún hafði fengið töír-
andi sýnishom af lífi fyrri
alda, en nú gæti verið gott að
hafa þægindi eins og vatnsveitu
og garðablóm og hreina jörð
undir fæti. Hún fór úr galla-
buxunum og í rósrauða kaftan-
inn, baðaði sig og setti á sig
ihnefni. og það var verulega
líkamleg nautn. Eins og hitt að
eta nýjan mat, sem hún hafði
ekki sjálf þurft að búa til og
bera fram.
Stúlkurnar tvær höfðu verið
samferða frú Fallowman, og svo
hafði Graham komið, nokkrum
hverfafundir
um
borgarmálefn
GEIR HALLGRÍMSSON BORGARSTJÚRI
BOBAR TIL FUNDAR UM BORGARMÁL-
EFNI MEÐ ÍBÚUM MIÐ- OG AUSTUR-
BÆJARHVERFIS FIMMTUDAGINN 31.
OKTÓBER KLUKKAN 9 E.H. í SIGTÚNI
VIÐ AUSTURVÖLL.
Borgarstjóri flytur ræðu á fundinum um borgarmálefni almennt og um
málefni hverfisins og svarar munnlegum og skriflegum fyrirspurnum
fundargesta. Fundarstjóri verður Sigurður Líndal, hæstaréttarritari og
fundarritari Björg Stefánsdóttir, húsmóðir.
(Fundarhverfið er byggðin sem takmarkast af Snorrabraut í austur og
Tjörninni og Aðalstræti í vestur).
Reykvikingar ■
Sækjum
borgarmálafundina
— Fyrst var ég 5 ár í listaskóla, sfðan 6 ár við nám i París og
þrjú í Róm.
dögujn seinna. Fyrsta daginn,
sem hann var þarna fór hann
með Söndru út í Silfursmiðagöt
una og keypti þar handa henni
trúlofunarhring, faílegan, útskor
inn gullhring með túrkisum og
einum stórum smaragði. — Þú
skilur, þetta þarf að vera blátt
og grænt, til þess að fara vel
við augun, útskýrði Sandra þeg-
ar hún fór að sýna Jil'l hring-
inn. — Var ég ekki sniðug að
velja hann? ... Ég vildi bara
óska, að hún frú Fallowman
gæti verið ánægð með mig. Hún
hefur bókstaflega ekki verið
sjálfri sér lík, síðan hún komst
að því, að ég ætíaði loksins ekki
að eiga hann Oliver.
— Henni þykir víst eitthvað
sérstaklega vænt um hann, sagði
Jill. — Hann bjargaði vís-t einu
sinni lífi hennar með uppskurði,
þú mátt ekki gleyma því.
— Ég he'ld ekki, að kellingar-
greyið skilji raunverulega það,
VELJUM ÍSLENZKT
Fleiri og fleiri nota Johns-
Manville glerullareinangrun-
ina með álpappírnum
Enda eitt bezta einangrunar-
efnið og jafnframt það
langódýrasta.
Þér greiðið álíka fyrir 4”
J-M glerull og 214” frauð-
plasteinangrun og fáið auk
þess álpappír með!
Jafnvel flugfragt borgar sig.
Sendum um land allt —
Jón Loltsson hf.
Hringbraut 121. - Sími 10600.
sem gerzt hefur, sagði Sandra.
— Enid er nú systir hennar, ef
út í það er farið. Þegar Oliver
kemur hingað hinn daginn, ætla
ég að biðja hann að útskýra fyr-
ir henni, að hann sé ekkert nið-
urdreginn, þó að hann hafi verið
svikinn, og alla þá vitleysu. En
liklega heldur hún að hann sé
það.
— Nú, er Oliver í þann veginn
að koma? Ég er fegin. Það verð
ur gaman að sjá hann aftur.
— Já þá verða það fjögur
hjörtu, er það ekki? Kannski get
um við slegið okkur saman, ölí
fjögur í Damaskus. Vonandi
eru þar einhverjir næturklúbb-
ar, eða eitthvað hægt að skemmta
sér í þessum fínu hótelum. Hún
hló. — Þá verður þetta rétt eins
og þegar við fórum fyrst út með
þeim í Beirut. Manstu eftir þvi?
Tveir launaþrælar frá Golíat,
sem komu heim um miðja nótt
og urðu fyrir reiði drekans Gil-
more.
— Já, þú hefðir að minnsta
kosti átt að hjaðna niður, sagði
Jill og hló. — Aldrei gleymi ég
þeirri nóttu. Er það ekki furðu-
legt, hvað margt hefur skeð síð-
an? Ekki bjuggumst við því að
lenda langt úti í eyðimörk, þeg-
ar við fórum frá London.
— Nú, jæja, ég sagði nú víst,
að við mundum hitta einhverja
glæsilega karlmenn og það höf-
um við gert, svaraði Sandra. —
Við skúlum þá ákveða fimmtu-
daginn. Ég skal nefna það við
hann Graham þegar hann kem-
ur úr skrifstofunni. Hún leit með
ánægjusvip kringum sig í stóra
herberginu, sem þær sátu í. Þar
var hvelfingarloft og veggir með
ljósum timburþiljum og ábreið-
ur, rauðar og ljósrauðar. — Við
verðum að finna einhvern handa
þér, sagði hún. Hvernig líkar þér
við hann Davíð? Nú, þarna er
hann bara að koma. Eða þá aft-
urgangan hans!
— Onei, hann er nú hérna al-
skapaður! svaraði Davíð og
gekk tií þeirra. — Hvernig líður
ykkur, stelpur? Þið eruð báðar
svo afskaplega töfrandi.
— Við höfum nú líka fengið
hárgreiðslu og handsnyrtingu
síðan þú sást okkur seinast,
Sagði Sandra. — Og búnar að
fara í búðir. Hvað ert þú hér að
flækjast? Það hefur enginn sagt
okkur, að von væri á þér.
— Ég kem þá bara óvænt,
svaraði hann. Ég var kallaður til
6« 6.67
Steríó-
magnarar,
hátalarar
Dönsk úrvals framleiðsla
fyrirliggjandi.
AREN A-umboðið
Armúla 14, símj 81050.