Morgunblaðið - 15.11.1968, Blaðsíða 22

Morgunblaðið - 15.11.1968, Blaðsíða 22
22 MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 15. NÖVEMBER 1968 Þórunn Austmar — Minning „Skjótt þitt æsku yndi átti sólarlag, skall hér á í skyndi skapa reiðarslag. Fyrir feigðar vindi féllstu um miðjan dag.“ Þessar Ijóðlínur komu í huga minn, þegar sú harmafregn barst mér, að fyrrverandi nemandi minn og samstarfsstúlka, Þórunn Austmar, væri látin. Ó, þú dauði, hví ertu svo miskunnarlaus. Ég get tæpast trúað því, að þú sért farin frá okkur, elsku Þórunn mín, svo sviplega. Tóta, eins og ég var vön að kalla hana, kom til mín 15 ára unglingur. Þú varst óvenjuleg ung stúlka, dug- leg, hugsunarsöm og fær í þínu starfi, Tóta mín. Alltaf varstu glöð og öllum þótti vænt um þig. Oft áttum við yndislegar ánægju stundir saman, bæði í vinnunni og utan hennar. Ég þakka þér fyrir öll árin, sem við unnum saman, og fyrir alla hjálpina, því að alltaf mátti ég leita til þín 'og altaf komstu, ef það var mögulegt, eftir að þú varst farin frá mér. í>ú varst ljúfur nem- andi og gaman var að kenna þér hárgreiðsluna, og mörg störfin itókstu af mér árin, sem við unn- um saman. t Eiginmaður minn og faðir okkar Stefán Kristjánsson, fyrrv. vegaverkstjóri, Ólafsvík andaðist í Akranesspítala hinn 14. nóv. Jarðarförin auglýst síðar. Svanborg Jónsdóttir og börn. t Eiginmaður minn Ármann Sveinsson stud. jur. ver’ður jarðisunginn frá Dóm- kirkjunni í dag föstudaginn 15. nóvember kl. 1,30. Jarð- sett verður í kirkjugarðinum við Suðurgötu. Helga Kjaran. t Jarðarför konunnar minnar Ingibjargar Magnúsdóttur Þingeyri, sem andaðist laugardaginn 9. nóvember, fer fram á Þing- eyri laugardaginn 16. nóv. og hefst með húskveðju á heimili hennar kl. 2. F. h. vandamanna. Baldur Sigurjónsson. t Þökkum innilega öllum þeim er sýndu okkur hlýhug og samúð við andlát og jarðar- för Elínborgar Kristjánsdóttur Eskihlíð 18a. Stefán Jónsson Kristjana Stefánsdóttir Jón Stefánsson Sigurlaug Lárusdóttir Eiínborg Jónsdóttir Sigrún Jónsdóttir Stefán Jónsson. Þórunn var einstök kona, og aldrei hefi ég þekkt ungling, sem hafði jafn ríka ábyrgðartilfinn- ingu gagnvart fjölskyldu sinni og hún, þó sérstaklega móður sinni, Iþað var líka mikið kært með íþeim mæðgum. Hún var líka eins og verndarengill móður ■sinnar og síðustu orðin hennar .voru: „Mamma mín, hefur þú slasazt?“ Móðir Þórunnar bjó henni yndislegt heimili, þar óx hún og þroskaðist við mikið ástríki með bróður sínum, sem var henni svo ikær. Þar lærði hún allan þann myndarskap, sem húsmóðir og imóðir þarf að kunna. Tóta mín kæra, þú varst alltaf opin fyrir því góða og fagra í lífinu, en lokaðir hitt úti. Þórunn giftist ung úrvals manni, Gunnari Jónssyni frá Auðsvaðsholti í Landssveit. Þau byggðu hús sitt á bjargi, og hún bjó sínum ágæta og elskulega manni mikið myndarheimili. Þau hjónin eignuðust tvíburasystur, en urðu fyrir þeirri sorg, að annarri þeirra varð ekki lífs íauðið. Hin litla stúlkan, mikið imyndarbarn, óx og dafnaði við mikið ástríki og varð augas.teinn foreldra sinna. Ingibjörg litla er nú aðeins 5 ára gömul, þegar sorgin sækir hana heim. Ég bið iþess, að hún fái að einhverju leyti létt hina þungu sorgarbyrði föður síns, og henni til handa á t Innilegar þakkir sendum við öllum þeim, sem sýndu okk- ur hluttekningu og vinsemd vegna andláts og jarðarfarar Hans Ágústssonar, flugmanns. Eiginkona, faffir, tengda- foreldrar og systkin. t Innilegustu þakkir sendum við öllum þeim, sem sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát og jarðarför Ingibjargar Snæbjarnardóttur frá Hergilsey. Snæbjörn Jónsson og fjölskylda. t Innilegar þakkir færum við öllum er sýndu okkur samúð og vináttu við andlát og jar'ð- arför Þorvaldínu Magnúsdóttur Hraffastöffum. Sérstakar þakkir færum við konum úr Kvenfélagi Lága- fellssóknar, stjóm og starfs- fólki Hlégarðs. Vandamenn. iég ekki betri ósk, en hún megi taka að erfðum manndóm og at- gjörvi móður sinnar. Þórunn Austmar. var fædd 1. ágúst 1941 í Reykjavík, dóttir ágætishjónanna Ingibjargar Þórð ardóttur frá Þorkelshóli í Víði- dal, V-Hún., og Höskuldar Aust- imar frá Akureyri. Hún lézt af afleiðingum slysfara föstudaginn <8. nóv. Ég bið algóðan Guð að veita öllum ástvinum Þórunnar styrk til að bera þessa miklu og sáru sorg. Elsku Þórunn mín. „Far þú í friði, friður Guðs þig blessi, ‘hafði þökk fyrir allt og allt.“ Blessuð veri minning þín, elsku- lega vina. Árdís Pálsdóttir. TÓTA horfin. Hvemig mátti slíkt gerast. Hún, sem var svo tápmikil, hraust og glaðvær. Andlit hennar geislaði ætíð af tápi og fjöri. Aldrei var logn- molla eða deyfð í kringum hana. Hún smitaði aðra með hlátri sín- um, gerði heiminn betri. Nú er hún horfin bak við móðuna bláu, skyndilega köllu'ð á brott 1 blóma lífsins, brott frá ástvinum og fé- lögum. Ég minnist þess, frænka mín, þegar þú heimsóttir mig á spít- alann, hve hressandi blæ þú barst með þér inn á stofuna. Með komu þinni hvarf allur leiði og heimþrá. Þú hafðir svo gott lag á því að kalla fram glað- Jónas Guðberg Kon- ráðsson — Minning F. 28. ágúst 1916. D. 4. nóv. 1968. JÓNAS Guðberg sem við nú kveðjum á bezta aldri, var fædd- ur á Hallbjarnareyri í Eyrar- sveit. Hann var soruur hjónanna Elisabetar Stefánsdóttur Hjalta- lín, af hinni kunnu Hjaltalíns- ætt og Konráðs Jónssonar frá Hraunsfirði í Eyrarsveit. En Konráð lézt fáum árum eftir fæð ingu Guðbergs sem mun hafa verið næst yngstur af 4 börntkn þeirra hjóna sem á legg komust, en þá höfðu Elísabet og Konráð misst 2 börn Þá voru erfiðir ttonar og erfiðari en nú, þó okkur finnist eitt og annað að. Elísabet var góð og dugleg kona og með einstökum og óbilandi kjarki tóikst henni að halda saman heimili þeirra og koma þremur börnum þeirra tiil manns. Eru þau öll manmvænl'eg og gift. Pétur búsettur í Grundarfirði. Olga og Guðrún í Reykjavík. En Guðberg vár þá kominn í fóst- ur til föðursystur sinnar Maríu Jónsdóttur, sem þá bjó á Naust- um í Eyrarsveit ásamt móður sinni Guðlauigu Bjarnadóttur. Heimili þeirra mæðgna var fáækt, en þar sem hjartahlýja og góðvild ráða, þar er láka nóg rúm fyrir smælingjana. Á þessu 'heimili ólst Guðberg upp. Ég dvaldi hjá Maríu frænku, (en svo var hún ávallt kölluð) sem barn. Er mér það í fersku minni og ljúft að minnast þess hve María frænka var alltatf fín og hve ávallt var snyrtilegt heima hjá henni. Alltaf hafði hún ttona, aldrei átti hún svo annríkt að ekki væri ttoni til að sinna þeim sem að garði bar. Þó þurfti hún að vinna hörðum höndum til þess að hafa í og á sína fjölskyldu. En hún var kjarkmikil og skap- föst kona og okkur hefði aldrei dottið í hug að brjóta boð henn- ar _eða bönn. Árið 1925 flutti hún búferlum til Reýkjavíkur. Eftir það stund- aði María frænka sauma eða matsölu á vetrum og fórst henni það hvort tveggja vel úr hendi og munu margir gamlir Reykvik- ingar vafalaust muna eftir þess- ari litlu, en dugmiklu konu. En á sumnum tók hún sig upp og fór I kaupavinnu, hafði móð- ur sína með og réð Guðberg sem léttadreng. Þannig vandist hann fljótlega að vinna. En sjáltfsagt hefur nú amma litið til með hon- um og hirt um plöggin. Það var ekki lítils virði í þá daga, þegar krakkar þurftu að ösla um mýr- ar og flóa á eftir hestum eða fé. Og eftir því sem honum óx þrek, jukust störfin. Hann varð sendi- sveinn á vetrum, með skólanóm- inu. En það sem mest er um vert, allsstaðar var hann vel kynntuir. Og það hetfur líklega ekki átt hvað minnstan þátt í Hárgreiðslustofan FEMÍNA verður lokuð vegna jarðar- farar í dag, föstudaginn 15. frá kl. 2—4.30. því að þegar atvinnuleysið miMa var eftir 1930, þá fékk Guðberg .fasta atvinnu. Þetta var í bakaríi við Tjarnargötu, hann átti að aka út vörum, kaupið var ekki hátt, en það var þó fast kaup. Hagur heimiliisins batnaði. Guðberg kynntist um þetta leyti indæl'li, dökkhærðri stúlku, sem hefur verið lífsförunautur hans síðan. Heitir hún Herdís Sigurðardóttir, og ættuð frá Hnífsdal. Hafa þau eignazt 4 mannvænleg börn, þau eru Guð- laug Elísabet húsfreyja í Gufu- dal á Barðaströnd. Sigurður Þórir rithöfundur og kennari bú- settur í Reykjavík. Jón Konráð verkamaður, búsettur í Reykja- vík og Sævar nemandi í Kenn- araskólanum, er enn dvelur í foreldrahúsum. Guðberg hafði sérstaka frá- sagnargáfu, það sem hann sagði frá öðlaðist líf og lit, maður naut þess betur að heyra söguna af hans vörum en að lesa hana. Hann skipti ekki oft um atvinnu, en á stríðsárunum byrjaði hann að vinna hjá Eimskipatfélaginu og þar var hann ávallt eftir það. Þetta sýnir bezt hve góður starfsmaður hann var þessi hæg- Innilegustu þakkir til allra sem heiðruðu mig á 90 ára afmælisdegi mínum þann 5. nóvember sl. Jóhann Bjarnason, Gunnarsbraut 42, Reykjavík. Ég þakka ykkur öllum, sem heiðruðuð mig með heimsókn- um, gjöfum og hlýjum árna'ð- aróskum á áttræðisafmæli mínu, hinn 11. nóvember sl. Gu*S blessi ykkur öll. Marteinn Guffmundsson Hrafnistu. værð og gáska, og alltaf varstu fús til að rétta hjálparhönd. Tvö ár liðu. Þá kom fréttin. Tóta dáin, aðeins 27 ára. En minmingin iw góða stúlku má verða syrgjendum til huggunar. Hér sannast spakmælið: „Þeir, sem guðimir elska, deyja ungir.“ Þórunn Austmar fæddist 1. ágúst 1941, dóttir hjónanna Ingibjargar Þórðardóttur og Höskuldar Austmars. Árið 1961 giftist Þórunn Gunnari Inga Jónssyni. Eina dóttur eignu'ðust þau, Ingibjörgu. Megi Guð veita dótturinni ungu, Gunnari, foreldrum, bróð- ur og öðrum ástvinum huggun í sorg þeirra. M. A. láti trausti maður, sem ekki lét yfir sér, en sýndi það í verki að verður er verkamaðurinn laun- anna. Þó að ætfistartf Guðbergs væri í Reykjavik þá stóð hugur hans út í náttúruna og hann naut þess einikum eftir að dóttir hans giftist vestur í Gufudal á Barða- strönd. Hann naut þess að sjá grasið vaxa, heyið þorna á tún- inu og sjá því hlaðið upp í bólstra. Sjá litlu lömtoin fæðast og naut þess að fara höndum um búsmala bóndans. Nú hefur hann kvatt okkur og lagt upp í ferðina löngu sem við munum öli fara að lokum. Guð blessi minningu hans. Ég votta eftirlifandi eiginkonu og börnum innilega samúð. Hulda Pétursdóttir. Kveffja frá bamabömum. Æskan margt þó enn mér hylji, og oftast búi gáski þar, Guðs ég veit, að gildir vilji, góðu ráð og bendingar. Ákvörðun þó ei ég skilji, afi þegar sóttur var. Jú — ég kannski sé það soldið seinna meir á lífsins braut: Þó að það, sem heitir holdið hverfi djúpt í jarðarskaut, Jesús, sem vort gjald fétek goldið, gefur líkn með hverri þraut. Minningin afa er mér dýrri, er ég þennan sannleilk finn: Líkt og hann mieð lundu hýrri létt fékk þerrað tár atf kinn, Guðs nú hönd á göngu nýrri góðan ieiðir afa ininn. — M. J. Hjartans þakkir til ættingja og vina, nær og fjær, er minntust mín á 80 ára af- mæli mínu 5. nóvember. Guð blessi ykkur öll. Guðrún Ágústa Lárusdóttir Vitastíg 7. Öllum þeim sem glöddu mig og sýndu mér vinarhug á 75 ára afmæli mínu 1. nóvember sl. sendi ég mínar hjartan- legustu þakkir. Jón Sigmundsson, Akranesi. Hjartans þakkir til allra sem glöddu mig á áttræðisafmæl- inu 6. nóvember með skeyt- um, heimsóknuaa, blómum og öðrum gjöfum. Einnig þakka ég Jóhönnu og Eiríki, sem höfðu hér veitingar handa öllum sem heimsóttu mig. Guð blessi ykkur öll og launi ykkur fyr- ir mig. Þórey Jóhannsdóttir frá Bakkagerffi, nú á Hrafnistu.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.