Morgunblaðið - 13.12.1968, Qupperneq 16

16
MORGUNB'LAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 13. DESEMBER 1968
JllttgMitlrlftMfe
tJltgielandx H.f. Árvafeur, iReykjaiváfc.
Framfcvœmdastj óri Haraldur Sveinsacxn.
•RitBt!3óral• Sigurður Bjarnaaon frá Vigur.
MatítMas Johannessten.
Byjólfur KonráS Jónsson.
RitstjómarfuJltrúi Þorbjöm Guðmundsson.
Fréttaistjóri Björn Jófaannssoií.
Auglýsingastjóri AÍni Garðar Kristinsson.
Ritstjórn og afgreiðsla Aðaistræti 6. Sími l'O-löO.
Auglýsingar Aðálstræti 6. Sími 22-4-SO.
ÁBfcriftargj'ald fcr. 150.00 á mánuði innanilands.
í lausasöiu kr. 10.00 eintaikið.
GETUM VERIÐ
BJARTSÝN ÞRÁTT
FYRIR ERFIÐLEIKA
¥ útvarpsviðtali við Pétur
Ottesen á fullveldisdag-
inn kom fram sú bjartsýni
þessarar miklu kempu, sem
okkur íslendingum er nauð-
synleg. Pétur Ottesen sagðist
blása á allt barlómstal, þótt
íslenzka þjóðin hefði orðið
fyrir skakkaföllum, og í hans
hug er augljóslega enginn ótti
um það, að við munum ekki
skjótlegá sigrast á erfiðleik-
unum.
Sjálfsagt er að gera sér
rétta grein fyrir aðstöðunni,
og þá blasir það við, að í
rauninni höfum við íslending
ar tapað meira en helmingi
útflutningstekna okkar frá
árinu 1966, sem valdið hefur
því, að gjaldeyrisvarasjóðir
okkar hafa gengið til þurrðar.
En þessar staðreyndir eiga
ekki að leiða til þess, að menn
gefist upp fyrir vandanum,
heldur þvert á móti, að þeir
takist á við hann, og þá mun
þjóðarhagur líka skjótt
batna.
Af hálfu ríkisvalds hafa
verið gerðar ráðstafanir —
og er verið að gera ráðstaf-
anir, sem leggja grundvöll-
inn að nýju blómaskeiði. Þar
á meðal er nú stöðugt að því
unnið að hleypa nýju lífi í
mikilvægustu atvinnugreinar,
og m.a. lýsti forsætisráðherra
því yfir á Alþingi í fyrradag,
að útlán bankanna til megin
atvinnuveganna yrðu aukin.
þrátt fyrir hinn mikla láns-
fjárskort, en útlánaaukning
frá áramótum til loka októ-
bermánaðar nam 1028 millj.
króna, en aukning innlána
aðeins 378 millj., enda hefur
staða innlánsstofnana við
Seðlabankann rýrnað á þessu
tímabili um 753 millj. kr.
Auðvitað verður eitthvað
þrengra um fé hjá öllum al-
menningi næstu mánuði, en
þó standa vonir til að unnt
verði að tryggja nokkurn
veginn fulla atvinnu, jafn-
vel á dimmustu vetrarmán-
uðunum, ef vinnufriður helzt
og allir leggjast á eitt um að
efla framleiðslustarfsemina.
Ef aflabrögð verða sæmi-
leg, er engin ástæða til ann-
ars en ætla, að gjaldeyris-
staða landsins muni fljótt
batna, því að mjög mun draga
úr innflutningi vegna gengis-
breytingarinnar, en hins veg-
ar ætti útflutningur að auk-
ast verulega, þegar allt kapp
er lagt á útflutningsfram-
leiðsluna. Menn verða að vísu
að neita sér um ýmsa þjón-
ustustarfsemi og vörukaup,
sem almenningur gat leyft
sér meðan allt lék í lyndi, en
þess verður skammt að bíða,
að hagur fólksins batni á ný,
ef menn kunna fótum sínum
forráð.
ERLENDU LÁNIN
YTiÖ íslendingar höfum á
* undanfömum árum tekið
talsverð lán til framkvæmda.
Við tvær gengisfellingar hafa
lán þessi að sjálfsögðu hækk-
að í krónutölu, en eru auð-
vitað óbreytt í erlendri mynt
og því ekki þungbærara fyr-
ir okkur að standa undir
þeim eftir gengisbreytingar
en fyrir þær, nema síður sé.
Hins vegar hafa stjórnarand-
stæðingar um það mörg orð,
hve há þessi lán séu orðin.
Sannleikurinn er sá, að
stærstu lánin hafa verið tek-
in til byggingar Búrfellsvirkj
unar, sem selur orku í doll-
urum til álbræðslunnar og til
flugvélakaupa, en að sjálf-
sögðu eru vélar þessar jafn
verðmætar í erlendri mynt
og áður, svo að ekkert tjón
hefur þar orðið- Auk þess
hafa svo mikil lán verið tek-
in til skipabygginga, og áreið-
anlega á hinn nýi og glæsi-
legi bátafloti eftir að skila
þeim gjaldeyri margföldum
á skömmum tíma.
Þegar þessar staðreyndir
eru hafðar í huga, er engin
ástæða til að óttast þessar
skuldir. Ef lánin hefðu verið
tekin til eyðslu væri öðru
máli að gegna, en hér hefur
eingöngu verið um að ræða
arðvænlega og hagstæða fjár
festingu, og þess vegna
verða lántökur þessar ekki
byrði heldur einmitt til fram-
dráttar íslenzkum atvinnu-
vegum.
Vegna þessarar miklu og
hagstæðu fjárfestingar erum
við íslendingar betur við því
búnir en ella mundi vera að
mæta þeim erfiðleikum, sem
að steðja.
FRÉTTAFLUTN-
INGUR TÍMANS
jllenn velta því fyrir sér,
hvernig á því standi, að
enginn leitar sér hlutlausra
og réttra frétta í Tímanum og
þeir Tímamenn eiga erfitt

■ ■
Nguyen Cao Ky, varaforseti Suður-Vietnams (í miðju), og hin fagra kona hans, sem er 27 ára
gömul, hlýða á móttökuræðu Pham Dang Lam, formlegs yfirmanns sendinefnar Suður-Viet-
nams, er hann bauð þau velkomin til Parísar.
Fólk frá Vietnam, búsett í París, sést hér veifa fána Suður-Vietnams, er það fagnaði komu
sendinefndarinnar þaðan til Orly-flugvallar í París. Yfirmaður sendinefndarinnar frá Suður-
Vietnam, sem tekur þátt í friðarviðræðunum þar, er Nguyen Cao Ky varaforseti, enda þótt
hann sé ekki formlegur meðlimur sendinefndarinnar.
með að skilja, hvers vegna
fólk hefur lítinn áhuga á að
kaupa blað þeirra. Á þessu
eru þó augljósar skýringar.
Hvenær sem stjórnmálaskrif-
finnum Tímans finnst það
henta, falsa þeir fregnir — og
er blaðið raunar gefið út í
þeim eina tilgangi að koma
slíku efni á framfæri.
Síðasta dæmi þessa er að
finna á forsíðu Tímans í gær,
þar sem því er slegið upp með
rosafyrirsögn, að Bjarni Bene
diktsson, forsætisráðherra,
hafi á Alþingi lýst því yfir,
að fyrstu áhrif gengislækk-
unarinnar væru almennt nei-
kvæð. Sannleikurinn er sá, að
þar er slitið úr samhengi það
sem ráðherrann sagði og síð-
an lagt út af fölsuninni. Orð-
rétt sagði forsætisráðherra:
„Gengisbreyting sú, sem
nýlega var framkvæmd, var
gerð í þeim tilgangi að leysa
það grundvallarvandamál,
sem hér er við að etja, og
skapa skilyrði til þess að
hægt verði að endurreisa fjár
hag atvinnurekstrar og
tryggja atvinnu. Fyrstu áhrif
gengisbreytingarinnar á fjár-
hag margra fyrirtækja eru
engu að síður neikvæð, vegna
þess að hún hefur í för með
sér miklar hækkanir á er-
lendum vörum, er krefjast
aukins rekstrarfjár, ef fyrir-
tæki eiga að geta notað þau
tækifæri til framleiðsluaukn-
ingar sem gengisbreyting
skapar.“
í ræðu sinni fjallaði for-
sætisráðherra einmitt um
það, að verið væri að vinna
að fjármagnsútvegunum til
fyrirtækjanna til þess að
gengisbreytingin næði tilætl-
uðum árangri. En Tíminn
gerir sér lítið fyrir og dylur
þá frétt um leið og blaðið
blæs sig upp út af einum
setningarhluta, en sleppir
öðrum.
Það er þessi „frétta-
mennska“, sem gert hefur það
að verkum, að enginn heilvita
maður getur litið á Tímann
sem heiðarlegt fréttablað.