Morgunblaðið - 28.12.1968, Blaðsíða 28

28
MORjGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 28. DESEMBER 1968
um fram og til baka, leigubíla,
strætisvagna, þar sem menn
voru að lesa kvöldblöðin á pöll-
unum á 'leið sinni heim.
— Gay-Lussa-götu, sagði hann
við ekilinn. — Ég skal segja
til, hvar á að stanza.
Háu trén í Luxemborgargarð-
inum svignuðu í golunni, og all-
ir stólar voru setnir: þarna var
mikið að sterklitum fötum og
nokkur börn voru enn að leik
á stígunum.
— Er Orin málfærslumaður
heima, frú? spurði hann dyra-
vörzluna.
— Hann hefur nú ekki komið
út í mánuð, vesliingurinn.
Maigret hafði allt í einu mun-
að eftir honum. Hann var lík-
lega elzti lögfræðingurinn í allri
borginni. Maigret hafði enga hug
mynd um aldur hans, en hafði
aðeins munað hann sem gamlan,
hálf-farlama mann, sem var þó
alltaf brosandi og talaði um
kvenfólk með ffllkvittnislegt blik
í augunum.
Hann bjó, ásamt ráðskonu, sem
var næstum eins gömul, í pip-
arsveinsíbúð, þar sem allt var
fullt af bókum og myndum, sem
hann safnaði, og myndirnar
voru flestar eitthvað klám-
kennds efnis.
Orin sat í stól við opinn
gluggann og með ábreiðu yfir
hnjánum, þrátt fyrir hitann.
— Jæja drengur minn? Gam-
an og óvænt æra! Ég var farinn
að halda, að allir væru búnir
að gleyma mér, eða halda að
ég væri dauður og grafinn.
Hvað er nú að?
Hann var ekkert að reyna að
blekkja sig og Maigret roðnaði
ofurlítið, því að það var ekki
nema satt, að hann heimsótti
gamla manninn aidrei nema ein-
hver eigingjarn tilgangur lægi
að baki.
— Mér þatt í hug, hvort þú
skyldir einhverntíma hafa þekkt
mann að nafni Serre, sem ef mér
ekki skjátlast,, er dáinn fyrir
rúmum þrjátíu árum.
—• Alain Serre?
— Hann var málfærslumaður.
— Það hlýtur að vera Alain.
— Hverskonar maður var
hann?
— Ég má víst ekki spyrja,
hversvegna þú vilt vita það?
— Það er út af honum syni
hans.
— Ég hef aldrei séð drenginn,
ef hanin þá hefur verið til. Þú
skilur, Maigret, að við Alain vor
40
um í þeim hóp manna, sem
kannski hugsuðu ekki um heim-
ilið fyrst og síðast. Við vorum
aðallega í klúbbunum eða að
tjaldabaki í fjöilleikahúsunum,
og við þekktum allar kórstelp-
urnar með skírnarnafni.
Svo bætti hann við með glettn
isglotti:
— Þú skilur, hvað ég á við.
— Þekktirðu ekki konuna
hans?
— Ég hlýt að hafa verið kynntt
ur henni. Átti hún ekki heima
einhversstaðar í Neulliy? Alain
komst úr umferð árum saman.
Og hann var ekki sá eini, sem
þannig fór fyrir. Meira að segja
voru nokkrir, sem litu niður á
okkur, eftir að þeir voru komnir
í hjónabandið. Ég bjóst alis
ekki við að rekast á hann aftur.
En svo...........löngu seinna.
— Hér um bil hve löngu
seinna?
— Það man ég ekki. Nokkrum
árum. Sjáum nú ti.l Klúbburinn
var þá búinn að flytja sig um
set. Tíu ár? Tó'lf ár? Að minnsta
kosti kom hann til okkar aftur.
Hann hagaði sér eitthvað skríti-
lega í fyrstunni, rétt eins og
hann héldi, að við værum eitt-
hvað móðgaðir vegna þess, að
hann hefði yfirgefið okkur.
— Og svo?
— SVo ekki neitt. Hann tók
til með tvöföldum krafti, þar er
fyrr var horfið. Sjáum nú til.
Hann var lengi með lítilli söng-
stelpu með stóran rnunn, sem var
kölluð . .. við höfðum eitthverf
uppnefni á henni. .. eitthvað
hálfklæmið ... ég man það bara
ekki lengur.
— Drakk hann mikið?
— Ekkert meira en við hinir
Tvær-þrjár flöskur af kampa-
víni öðru hverju . ..
— Hvað varð af honum?
— Ja, hvað verður af okkur
öllum, áður en lýkur? Hann dó.
— Var það allt og sumt?
— Ef þú villt vita framhald-
ið, verðurðu að spyrja þarna
uppi. Sánkiti Pétur getur svar-
að því en ég ekki. Hvaða glæp
hefur sonur hans framið?
— Það veit ég ekki enn, en
konan hans er horfin.
— Er hann dálítill spilagosi?
— Nei öðru nær.
— Juliette. Gefðu okkur eitt-
hvað að drekka.
Maigret neyddist til að vera
þarna stundarfjórðung enn hjá
gamla manninum, sem vildi endi
lega finna meðal mynda sinna,
mynd af söngkonunni áður
nefndu.
— Ég skal nú ekki bölva mér
uppá, að húm sé mjög lík. Það
var ágætur teiknari, sem gerði
hana, eitt kvöldið, þegar allur
skrfllinn var samankominn í vinn
stofunni hans.
Stúlkan var allsnakin og gekk
á höndum og andllitið sást ekki
almennilega, vegna þess að hár-
ið á henni hékk alveg niður á
gólf.
— Líttu inn til mín aftur,
drengur minn. Ef þú hefðir tíma
til að taka ómerkilegan bita hjá
mér.
Það var verið að velgja vín-
flösku úti í horni á stofunni og
þægilegur matarilmur fyllti í-
búðina.
Lögreglan í Rouen hafði ekki
getað fundið Dapra Frissa, frek
ar en starfsbræður hennar í Le
Havre. Kannski var innbrots-
snillingurinn alls ekki lengur þar
f borg. En var hann á leiðinni
til Parísar? Hafði hann séð skila
boðin frá Ernestine?
Maigret hafði sent óeinkennis
klæddan mann að leita fram með
árbakkanum.
— Hvar á ég að byrja?
— Eirvs ofarlega og þú getur.
Hann hafði einnig hringt til
konunnar sinnar og sagzt ekki
koma í mat.
— Heldurðu, að ég sjái þig
nokkuð í kvöld?
— Það er ólíklegt.
Hann gerði sér ekki ofimiklar
vonir. Hann vissi sjálfur, að hann
hafði tekið á sig mikla ábyrgð
með því að hraða málinu svona
mjög og fara með Serre í lög-
reglustöðina, áður en hann hafði
nokkrar sannanir í höndunum.
En nú var það ofseiint séð.
Héðan af gat hann ekki sleppt
honum. Hann var syfjaður og í
vondu skapi. Hann settist úti
fyrir Dauphinekránni, en er hann
hafði kynnt sér matseði'linn, bað
hann um samloku og glas af öli,
því að hann var ekkert svang-
ur.
Hann gekk hægt upp stigann
í stöðinni. Það var nýbúið að
kveikja ljós, enda þótt ekki væri
orðið dimmt. Þegar hann kom upp
á aðra hæð, leit hann, ei/ns og
ósjálfrátt inn í biðstofuna, og
það fyrsta sem hann kom auga
á, var grænn hattur, sem var
þegar tekinn að orka illa á taug-
arnar í honum.
Þarna var Ernestine og sat
andspænis frú Serre, með hendur
Félog motreiðslumanna
heldur jólatrésskemmtun á Hótel Loftleiðum 30. des-
ember frá kl. 3—-6.
Aðgöngumiðar verða se’dir á Óðinsgötu 7, efstu hæð
27., 28. des. frá kl. 3—5.
STJÓRNIN.
FLI JGELE IAMARKAÐUR

*A*< - OTRULEGT
> ÖRVAL
Tk 500
i 1 BÍLASTÆÐI OPIÐ laugardag kl. 9-18 sunnudag kl. 13-18 mánudag kl. 9-22
\ gamlársdag kl. 9-16.
HJÁLPARSVEIT SKÁTA
SKÁTABÚÐIN SNORRABRAUT - " 1
— Það eru teiknibólur á gólfinu ef þú skyldir ganga í svefni.
í skauti, eins og gamla konan,
og sama þolinmæði- og uppgjafa
svipinn. Hún kom auga á hianm
og gaf honum merki með því að
stara fast á hann og hrista ofur-
lítið höfuðið.
Hann skildi, að hún væri að
gefa merki um, að hann skyldi
ekki þekkja hana. Og svo fór
hún strax að skrafa eitthvað við
gömlu konuna, rétt eins og þær
hefðu þegar áður verið farmar
að tala saman.
Hann yppti öxlum og opnaði
dyrnar að varðstofunni. Hraðrit
arinn var þar að verki, með
pappírsblokk á hnjánum. Hann
gat heyrt þreytta röddina í Jan-
vier og fótatakið hans, er hann
stikaði fram og aftur í næsta
herbergi.
— Samkvæmt framburði yð-
ar hr. Serre, fór konan yðar út
til að ná sér í leigubíl, niður
á breiðgötuna. Hve lengi var
hún í þeirri ferð?
Áður en hann leysti Janvier
af hólmi, fór hann upp í þak-
herbergið til Moers, þar sem
Moers var önnum kafinn að raða
skjölum.
— Segðu mér kallinn minn:
Var ekkert inni í bílnum nema
þetta múrsteinsdusl?
— Bíllinn hafði verið vand-
lega hreinsaður.
— Ertu viss?
— Það var fyrir hreina til-
viljun, að ég fann ofurlítið múr-
steinsdust í einni fellingu ó mott-
unni við ökusætið.
— En hvað ef bíllinn hefði
alls ekki verið hreinsaður og
ekiriimn hefði farið að ganga út
á vegi?
— Malbikuðum vegi?
— Nei. Hugsum okkur, að
hann hefði farið út og farþeg-
inn með honum og þau hefðu
gengið einhvern spöl og síðan
farið upp í bílinn aftur?
— Og bíllinn hefði ekki verið
hreinsaður á eftir?
— Já.
— Þá hefðu sézt einhver spor.
Kannski ekki mörg. En ég hefði
fundið þau.
— Annað þarf ég ekki að vita.
En farðu ekki alveg st.rax.
— Gott og vel. En annars
fann ég í herbergi horfnu kon-
unnar tvö hár af henni. Hún
er ljóshærð en hefur skolað hár-
ið upp úr henna. Og ég get líka
sagt þér, hverskonar andlitsduft
húm notaði.
Maigret fór niður aftur, en nú
inn í skrifstofu sína og fór úr
jakkanum. Hann hafði reykt pípu
þarna inni, allan seinnipartinn.
Janvier hafði reykt vindlinga en
Serre vindla. Loftið var blátt af
reyk, sem steig upp, eins og þoka
kring um lampann.
— Eruð þér ekki þyrstur, hr.
Serre?
28. DBSEMEBER
Hrúturinn, 21. marz — 19. april
Nú fer þriggja daga spennu að létta. Leitaðu marma og gerðu
tilboð fyrir nýja árið.
Nautið, 20. apríl — 20. maí
Leitaðu læknis eða sérfræðings. Gerðu fjármunayfirfærslur fyrir
nýja árið.
Tvíburarnir, 21. maí — 20. júní
Flýttu þér að gera hreirut fyrir þínum dyrum yfrir áramót. i
Krabbinn, 21. júni — 22. júlí
Það er bezt að hafa sem mest að gera. Þiggðu hjálp er hún
býðst. Einhver tekur málstað þinrn óbeðinn.
t Ejónið, 23. júli — 22. ágúst
Þú færð styrk og einhverjia viðurkenningu. Haltu ótrauður
áfram.
Meyjan, 23. ágúst — 22. september t
Þetta er betri dagur til hugve rka, en framkvæmda. Einhver ó-
kunnugur bendir þér óafvitandi á tækifæri. Gríptu það.
Vogin, 23. september — 22. október
Haltu vel áfram meðan þú ert alvairlega hugsandi. Þá birtir
yfir. Þér er eðlilegt að vísa veginm. Hlustaðu vel á maka þinn.
Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvember
Hugmyndir þínar fá hljómgrunn á æðri sviðum, en þeir, sem
ekki eru eins vel gjörðir leggjast á móti. Forðaztu ferðalög, eða
ferðaztu, er lítil umferð er.
Bogamaðurinn, 22. nóvember — 21. desember
Vertu heima við og reyndu að koma daglegum störfum í rétt
horf. Skrifaðu ekki undir samninga. Athugaðu hedlsufarið.
Steingeitin, 22. desember — 19. janúar
Smekkvísi þín eða framkvæmdaafl leiðir athyglina að þér á
furðulegustu stöðum. Ættingjar og grannar flækjast eitthvað fyrir
þór.
Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
Reiknaðu með fréttum sem kunma að valda vonbrigðuim.
Ljúktu því, sem þú ert að gera. Farðu ekki I skemmtiferðir.
Veðrabrigði eru á næstu grösum.
Fiskarnir, 19. febrúar — 20. marz
Ræddu ekki um aðferðir. Ljúktu daiglegu sitarfi. Taktu þátt I
málefnum sem varða granna þíma.