Morgunblaðið - 03.04.1969, Blaðsíða 5

MORGUNBL.AÐIÐ, FIMMTUDAGUR 3. APRÍL 1S69
5
og seinast réttsælis og stökkti
þá enn vígðu vatni á hana að
utan. Þá var gengið inn í kirkj
una og fór þar fram helgiat-
höfn og mun mörgum aðskota-
dýrum hafa þótt það einna und
arlegast er ösku var stráð á gólf
íð í kross og kardináli reit þar
í með staf sínum. Aska þessi
var af vígðum pálmum og reit
kardinálinn á annan legg kross
ins stafrófið á grísku, en á
hinn legginn hið latneska staf-
róf og er þetta einn af helgi-
siðum kaþó'lsku kirkjunnar.
sem eru svo margbrotnir að
sérstakan siðameistara þarf við
hverja meirháttar athöfn.
Klukkan 10 f. hád. í dag á
að vígja kirkjuna að innan með
.mikilli viðhöfn og á fimmtu-
dagsmorgun kl. 9 á að vígja
prefekt Meulenberg til bisk-
ups.“
Miðvikudaginn 24. júlí birtist
svo stór mynd af skrúðfylkingu
úr hinni nýju Landakotskirkju
undir fyrirsögninni ,,Vígsla
Landakotskirkju“. Þar undir
birtist svo eftirfarandi frásögn:
„Klukkan 8 1/2 í gærmorgun
hófst helgisi'öaathöfn í Landa-
koti. — Gekk þá kardináli til
hinnar gömlu kirkju kaþólskra
manna og var þar haldið stutt
„pontifical“-messa. Að því
búnu voru helgiir dómar kirkj-
unnar (sacramenta) borin út
úr gömlu kirkjunni og til hinn-
ar nýju kirkju. Bair þá Meulen-
berg prefekt og var gengið með
þá einn hring í kringum nýju
kirkjuna í skrúðfylkingu. Síðan
var gengið inn í kirkjuna og
hófst nú sérstök viðlhöfn: vígsla
altarisins. Fór hún fram með
mikilli viðhöfn, reykelsis-
brennslu og ýmsum helgisiðum.
Er hin gamla kirkja þar með
lögð niður, sem guðshús og
helgi hennar flutt til nýju ki.rkj
unnar. Fyrir háaltarinu í nýju
kirkjunni er sérstök þró fyrir
helgidómana. Voru þeir nú
lagöir þar niður eftir sið og
reglum kaþólskra og altarið
síðan vígt með reykelsis-
brennslu og messusöng og gekk
kardináli oft umhverfis altarið
og stráði á það eim af vígðu
reykelsi á allar hliðair.
VÍGSLA KIRKJUNNAR
Um kl. 10 í gærmorgun söfn-
uðust boðsgestir Meulenbergs
biskupsefni upp í Landakots-
kirkju. Þar voru ráðherrarnir
allir, sendimenn erlendra ríkja
og velflestir æðstu embættis-
menn bæjarins o. m. fl., sem of
langt væri upp að telja.
Eru engin tök á því hér að
lýsa hinni löngu og afar marg-
þættu vígsluathöfn, sem kardi-
nálinn v. Rossum framkvæmdi
ásamt prestum kirkjunnar og
fylgdarliði sínu. — Gekk kardin
áli síðan me'ð fylgd sinni og
vígði veggsúlurnar 12, sem á
voru dregin krossmörk. Var hin
sama athöfn við súlu hverja.
En að því loknu var hinni
eiginlegu kirkjuvígslu lokið Þá
byrjaði hin eiginlega messa.
Söng Richard kórbróðir messu
með aðstoð sér Jóhannesar
Gunnarssonar og dr. Húpperts.
Meðan á messunni stóð sat
karináli í hásæti, sem sett hefir
verið í kirkjuna fyrir þetta tæki
færi.
Séra Dreesen flutti ræðu.
Var fyrri hluti hennar á, hol-
lensku, þar sem hann snéri
máli sínu t'il kardinála, en síð-
ari hlutinn á íslenzku. Lýsti
hann í fáum dráttum sögu
kirkjubyggingarinnar og þakk-
aði þeim, se-m stutt heí’ðu hana,
fyrst og fremst kardinála, fyrir
frumkvæði byggingarinnar, og
Meulenberg fyrir starf hans
síðar. Lofaði hann guð fyrir
hve allt hefði vei farið með
byggingu þessa og lýsti að lok-
um vígslunni, áhrifum hennar
og þýðingu. Þá var sungið
méssu-credo. Eíðan söng Sig.
Skagfield Ave María. Eftir
bænahald og organsilátt söng
hann enn BenedictuiS o. fl.
Messuigerðin endaði með því
að kaTdináli söng Te deum úr
hásæti sínu en söfnúður og að-
komufólk stóð upp.
Gengu klerkar síðan með kór
drengjum fyrir í skrúðgöngu
úr kirkjunni.
Var öll athöfn þessi hin há-
tíðlegasta.
BISKUPSVÍGSLA.
GJAFIR HANDA
MEULENBERG BISKUPSEFNI
Á morgun ætlar Rossum
kardináli sjálfux að vígja
Meulenberg prefekt til bisikups.
— í tilefni af vígslunni hefir
páfi sent Meulenberg að gjöf
biskupskmss, gimsteinum sett-
an. Kardinálinn hefir gefið hon
um biskuþshring, v. Richard
yfirmaður Maríureglunnar, hef-
ir gefið honum bagal (biskups-
staf) og dr. Kjelstrup, hinn
norski, er kom með „Mercur"
í gær, færði honum að gjöf frá
skáldkonunni Sigrid Undset
málverk af Guðmundi biskupi
Arasyni hinum góða.“
Loks, föstudaginn 26. júlí,
segir í stuttri frétt frá því að
vígsla Meulenbergs biskups
hafi fari'ð firam.
Þannig hljóða frásagnir Morg
unfolaðsins af þessum mikla at-
burði. En nú skuilum við bregða
okkur til Hafnarfjarðar og
heimsækja séra Boots, hinn
atldna prest, sem þegar hafði
verið átta ár hér þjónandi
prestur, er Landakotskirkja var
vígð.
Klukkurnar fluttar í hina nýju Landakotskirkju.

Landakotssetrið séð úr lofti vígísludaginn 1929. Litla húsið, við kálgarðinn, t.h. á miðri mynd
við Túngötu er hin gamla kapella séra Baidvins, en það var rifið er gamla kirkjan var flutt,
en hún er nú f.R. húsið.
Séra Boots við skrifborð sitt á Jófríðarstöðum.
Landakotskirkja í hyggingu.
Séra Boots er Hollendingur,
eins og svo margir þjónandi
kaþólskir prestar hafa verið
hér á landi. Hann er nú 81 árs
að aldri og hefir þjónað hér að
Landakoti, í Stykktshólmi og
loks í Hafnarfirði. Hann bíður
okkur til lítillar, látlausrar
stofu á prestssetrinu að Jófríðar
stöðum. Þar er ekki prjálið eða
iburðurinn. Fyrir utan skrif-
borð og tvo stóla fyrir gesti er
þar nokkuð nýtízkulegur hæg-
indastóll, en hann er fenginn
að láni. Úti í horni stendur ofur
lítið orgel, eáns og lítil bóka-
hylla að stærð og fyrirtferð. Á
einum veggnum hangir mynd
af heigum manni og á borðinu
stendur Maríulíknesiki.
Séra Boots er maður lágvax-
inni, smáleitur í andliti, sköll-
óttur með gleraugu. Hann er
fríður ma'ður og einkar hlýr og
elskulegur í viðmóti. Hann er
þekktur málamaður og mikill
kennari á því sviði, en þó er tal
málið hans á Menzku ofuriítið
blendið, skemmtilega útlend-
ingslegt og klæðir vel þennan
æruverða preláta í skósiðum
kufli, með kross í snúru um
mittið og talnaband.
Séra Boots kom hingað til
lands í ágúst 1921. Hann er
prestur af svonefndri Montfort-
reglu, eins og allir þeir er-
lendu prestar, sem hér dvelj-
ast. Regla þessi var stofnsett
árið 1712.
Fyrst rekur séra Boots fyrir
okkur í stuttu máli upphaf ka-
þólskunnar hér á landi, eftir að
sá si'ður barst fyrst hingað
aftur með Baldvin presti laust
eftir miðja síðustu öld. Séra
Baldvin var franskur prestur
og kom hingað 1858 ásamt séra
Bernard. Hann dvaldist nokkra
mánuði fyrst hjá Einari alþing-
ismanni Asmundssyni í Nesi
við Eyjafjörð og var Einar
kærður af amtmanni fyrir að
halda kaþólskan prest, því þá
var hér ekki trúfrelsi. Síðan
fær Baldvim prestur Randrup
lyfsala hér í Reykjavík til að
kaupa fyrir sig Landakot og
hlutuist af því málaferli, sem þó
enduðu svo, að kaþóllskir héldu
eigninni. Reisti Baldvin prestur
þar kapellu í óleyfi og varð að
Skírdag kl. 9—23,30.
Föstudaginn langa kl. 9—22.00.
Laugardag kl. 9—23,30.
Páskadag kl. 9—22.00.
II. í páskum kl. 9—23,30.
Gleðilega páska.