Morgunblaðið - 17.06.1969, Blaðsíða 16

16
MORGUNBLA.ÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 17. JÚNÍ lð'60
tjlfcglefiandí H.f. Árvafcar, Reyfcjavik.
Friamfcv.æmdastj óri Haraldur Sveinsaon.
•Ritstjóraí Sigurður Bjartœaston frá Yigur.
Matthías Jdhannesslen.
Eyj ólfur Konráð Jónsaoon.
Bitstj órnarfulltrúi Þorbjöm Guðmundsson.
Fréttaistjóri Björn Jó!hannssora.
Auglýsingastjóri Árni Garðar KrisitinsKHl.
Eitstjórn og afgreiðsla Aðalstræti 6. Sámi 10-109.
Auglýsing'ar Aðafctræti 6. Síml 22-4-80.
Áskxiiftargj'ald kr. 1®OXO á miánuði innanlands.
í lausasiöiu: ikr. 10.00 eintakið.
25 ÁR - TIL GÓÐS
I DAG fagnar íslenzka þjóðin unnum sigrum. Hún gleðst yfir
því, að langri og strangri sjálfstæðisbaráttu skyldi Ijúka með
fullum sigri og hún fagnar því, að á fyrsta aldarfjórðungi lýð-
veldisins hefur tekizt að varðveita og treysta sjálfstæðið, sam-
hliða miklum efnahagsframförum. Jafnframt minnist þjóðin
þeirra, sem í fremstu víglínu stóðu i sjálfstæðisbaráttunni og
þakkar störf þeirra.
Þótt við islendingar séum þrætugjamir og sitt sýnist hverj-
um, verður því ekki á móti mælt, ef málin eru yfirveguð öfga-
laust, að vel hefur tekizt til í meginefnum að stjóma mál-
efnum þjóðarinnar fyrstu 25 ár lýöveldisins Þótt mikill meiri-
hluti mannkyns búi við ófrelsi og óhæft stjórnarfar, göngum
við Islendingar út frá þvi sem sjálfsögðum hlut, að hér muni
ætíð ríkja lýðfrelsi En þegar hugleitt er, að jafnvel í gamal-
grónum lýðræðisríkjum hafa þjóðirnar verið sviftar frelsi sínu,
verður Ijóst að ekki er það ómerkur árangur að varðveita
og efla lýðræðið.
Og vissulega hefur lýðræðið eflzt hér á landi síðasta aldar-
fjórðung. Pólitískar deilur eru nú með allt öðrum og heilbrigð-
ari hætti en áður var, þegar persónunið og skætingur ein-
kenndu baráttuna, og samhliða hefur aðstaða manna til að tjá
skoðanir sínar og deila um málefni, sem miklu varða, batnað
til mikilla muna.
En þjóðir glata ekki einungis sjálfstæði sínu vegna þess að
þeim tekst ekki að stjórna málefnum sinum innbyrðis á heil-
brigðan hátt, heldur og vegna þess, að kúgunaröfl sækja að
utan og svifta þær frelsi. Dæmi þess eru deginum Ijósari frá
fyrri timum, og enn í dag eru slíkir atburðir að gerast. Við
Islendingar vorum svo gæfusamir á fyrstu árum lýðiveldisins,
að framsýnir menn réðu stefnu okkar í utanríkismálum og
okkur auðnaðist að tryggja öryggi okkar til jafns við stórveldi
með þátttöku í Atlantshafsbandalaginu Og þótt við deilum
stundum á stjómarvöld okkur fyrir að taka ákveðna afstöðu á
alþjóðavettvangi — eða taka ekki afstöðu — þá er það stað-
reynd, að Islendingar njóta í augum umheimsins fyllstu virð-
innar, vegna þess að utanrikismálastefna okkar hefur verið
ábyrg.
I menningarefnum hefur einnig tekizt vel til, og um það verð-
ur ekki deilt. að islenzka þjóðin er nú menntaðri og á fleiri
lista- og vísindamenn en nokkru sinni fyrr, þótt vissulega þurfi
að herða baráttuna. Það hefur ætíð verið stolt okkar, að til Is-
lands sé vitnað, þegar rætt er um mennt og menning. Heimkoma
handrítanna og handsal fullra sátta við okkar fyrri sambandsþjóð
mun vekja mikla athygli á fornum menntum Islandinga, og ný
starfsemi á sviði lista og vísinda, mun auka hróður landsins.
Islendingar þurfa ekki heldur að bera kinnroða fyrir árangur
í atvinnu- og efnahagsmálum Sú kynslóð, sem borið hefur hita
og þunga dagsins síðustu 25 árin, hefur vissulega leyst hlut-
verk sitt þannig af hendi, að yngri kynslóðin á auðveldari leið
að því marki að gera fsland að auðugu landi, þar sem hag-
sæld verður meiri en annars staðar þekkist. Síðustu tvö árin
hafa að visu verið okkur Islendingum þung i skauti, af ytri
ástæðum. En ánægjulegt er einmitt á þessum degi að sjá birta
til, ný framfarasókn er hafin, þar sem eldri atvinnuvegir verða
efldir og nýir koma til sögunnar.
Sagt hefur verið, að sjálfstæðisbaráttan sé ævarandi, og víst
er um það, að þjóð, sem heldur ekki vöku sinni, mun ekki
varðveita frelsi sitt. I þvi efni er reynslan ólygnust. Einstakl-
ingarnir verða að gera sér grein fyrir skyldum sínum við ætt-
jörðina, og ungir hæfileikamenn eiga að finna kröftum sinum
viðnám á þjóðfélagssviðinu eins og beztu synir fslands hafa
ætíð gert. I sjálfstæðisbaráttunni eiga allir að vera þátttakend-
ur, hver á sínum stað.
Á þessum degí óskar Morgunblaðið þess, að þjóðinni auðn-
ist að sækja fram til aukinnar menningar og bættra lífskjara
með jafnmiklum þrótti og henni hefur tekizt fyrstu lýðveldisárin.
Þá þarf engu að kvíða um sjálfstæði, frelsi og hagsæld óbor-
inna íslendinga.
/
Og hvað skyldi nú taka við í
lífi þess unga fólks, sem í dag
sikartar hvítum stúdentakollum?
Öryggi skólabekksins er á enda
hjá sumum — aðrir hyggja á
lengra nám í nýjum skóium, en
hvert, sem þeir ætla, ungu stú-
dentarnir, fyigja þeim hamingju
óskir þjóðarinnar allrar.
Blaðamenn Morgunhlaðsins
hittu nokkra nýstúdenta að máli
og spurðu þá, hvað nú tæki við
hjá þeim. „Hvað ætlið þið að
verða, þegar þið eruð orðin
stór“, spurðu blaðamennirnir og
nýstúdentarnir brostiu hreitt o|S
svöruðu:
Ágúst Ragnarsson, (M.R.):
- Ég er búinn að sækja um
dýralæknisnám í Osló en hef
ekki fengið svar ennþá. — I sum-
ar ætla ég að vinna við tennis-
völl í Bastad í Svíþjóð og fái ég
ekki jákvætt svar frá Osló, bið
ég bara í eitt ár.
Giuðrún S. Vilhjálmsdóttir
☆
Guðrún Sigríður Villhjálms-
dóttir, (M.R.):
— Ég fer til Bandaríkjanna í
haust — er búin að fá styrk til
náms við Gustavus Adolphus
Oolagie í St. Pater í Mjininesota
og reikna með að taka félags-
fræði. Styrkinn fékk ég gegn-
uan íslenz'k-aimierís'ka féliaigið en
hann er kenndur við Folke Berna
dotte-sjóð við skólann. Eins og
sjá má af nöfnunum munu stofn-
endur skólans hafa verið af
sænskum ættum. — Ég feir senni
leigia útt «m mámaiðaimiátáin áigiúlst-
Elsa, Dagný, Elísabet, Hrafnhildur og Alda, frá M.R. (Myndirnart(
september, en þangað til ætla ég
að vinna á Landssímanum.
☆
Guðrún Magnúsdóttir, (V.f.):
— Mig langar til að leggja
stund á frönskunám. Þá er
Frakkland jú framundan en ég
vil helzt læra utan Parísar.
Margrét Koika Haraldsdóttir,
(V.í.):
— Minn draumur er að komast
út, helzt til Norðurlanda og
nlomla inirnainlhúisisiarlkiitelkltúr. Ef
það gienigiutr elkiki, býst ég viið að
leggja út í tungumálanám.
☆
Guðný Helgadóttir, (K.í.):
— Mér finnst verkefnavalið við
Gunnar Gunnarsson (t.v.) og G
Kennaras
Háskóla íslands ekki nógu fjöl-
breytt svo ég hef ekkert ákveð-
ið um frekara nám að svo
stöddu. Ég hef jú mitt kennara-
próf til að nota nú.
Margrét Kolka Haraldsdóttir (t.v.) og Guðrún Magnúsdóttir
hlutu 2. og 3. hæstu stúdentseinkunn við Verzlunarskólann að
þessu sinni.
☆
Viðar Gunngeirsson, (M.L.):
— Ég er nú ekki alveg ákveð-
inn en það ætti ákaflega vel við
mig að vera prestur einhvers
staðar í fámennri sókn.
☆
Arni Ragnarsson, (M.R.):
— Ég hygg á háskólanám í
haust og líklega verður læknis-
fræðin fyrir valinu.
Uggi Agnarsson, (M.R.):
— Ég ætla að hugsa um há-