Morgunblaðið - 17.06.1969, Blaðsíða 23

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 17. JÚNÍ 1969
23
krúnumniar í „Tower of Lon-
don“, on til þeas þurfti aið
fara í lamga biðröð. islemd-
imgarmiir uirðu ekkert yfir sig
hrifmir atf að sjá glitramdi
ateima í glerktassa, emda ekki
vanir koniumgadýrkun nema
gegnuim dönsk blöð.
Mániudagamongum ætluðu
fl'estir að mota til að verzla,
en komust brátt að því að
London er ekki satma góða
verzluimatrbangin fyrir íslend-
imga og fyrrum. Verðlaigið
hefur hækkað miðiaið við ís-
lenzka krónu og uirðu margir
fyrir vonibrigðuim. Auk þess
er ekki greiðfarið uim götuir
Luindúna á mánudagsmongmi.
Flestix voru því fegmir að
koma sér uim borð hið fyrsta
aftur og þurfti skipið nú ekki
að bíða eftir síðbúnuim, kaup-
óðum frúm, eins og kvað
hafa gerzt í eimni af fyrri
Framhald á bls. 13
ferð“, einis og sumiir hafa
orðað það. Þegair ég kom
aftur til vinnu niður á Morg-
unblað spurði saimstarfstfólk-
ið auðvitað af skyldurækni
hvernig ferðin hefði verið og
þegar ég lýsti því hve mikil
fyrirtaksferð þetta hefði
verið sagði ein samstarfskona
mín: „Það er allt/atf svoma
þegar maður hlakkar ekki til,
þá íinost mantni meist gam-
an“. Satt er það, sjiáltf Ihafiði
ég ekki mikiran áhuga á þess-
ari ferð heldur fór ég hama
móður mimni tiil samlætis. En
þrátt fyrir skýrirngu saim-
starfskoniu minmar þá getur
það eitt að hlakka ékíki til
ekki verið nóg. Ferðin verðUr
að hafa eitthvað til síns
ágætis.
SIÐDEGIS á Sjómanmadag-
imn kom GulHtfoss í landsýn
suður atf Mýrdalssandi. Far-
'þegar voru þúnir að skima í
átt til lands lemgi dags, en
þótit glaimpamdi sól væri lá
miistur yfir landimu. Dagurimm
var þúinin að vera ynidislegur
á sjónium og við og við var
siglt fram hjá fis/kibátum á
veiðum. Feirðin frá Skotlandi
hafðd gemgið svo greitt að
Gullfoss var á undam áætlum
og því siglt í rólegheitum
vestur með landiinu, framíhjá
Reynisdirönigum og Dyrhóla-
ey. Er komið var að Vest-
mannaeyjutm, þar sem Sjó-
mannadaguriimn hatfðd verið
haldinin hátíðlegur í meira em
sólarhirimg, var sigllt mdl'li
Heimaeyjar og Bjarnareyjar
og mátti vel greina fuglimm
í bjairgimu. Famþegar voru
flestir uppi á þilfari því að
fæstir vildu missa atf því að
sjá eyjairmar baðaðar í fcvöld-
Daginn sem farið var frá Kaupmannahöfn var sólskin og
hiti og meðan skipið bjó sig undir brottför lögðust
margir í sólbað á þilfarinu.
lamds í síraa fyrstu ferð. Hamm
sýmir þó enigim el'lim'örk og
ég heyrði úd'leradiiniga, semi
komu urni borð í heiimleið-
inmi furða sig á því að Skipið
liti svona vel út eftir 19 ár.
Ýmsum finnst þó tími til
komimin að feniginm verðd nýr
Gulífoss.
Fyrsti viiðkomusi! aðurimn
var Loradon, þar sem höifið var
viðdvöl suninuda'g og mánu-
dagsmongun. SunmiudagsmfOng-
uin fóru mangir á mankaðimm
í Petticoait Lain/e, þar sem
ægir saimain skrani og úrvals-
vörum og hvar gera má reif-
arskaup. Síðdegis fóru flestir
í skoðuiniairferð uim borgima,
sem skipulögð var fyrir far-
þega og aö álitli lciðsöguikonu
okkar brezkrair var hápumtot-
uriran að skoða gimsteima
sólimni. Þetta vair síðais'ta
kvöldiið í vortferð Gu.Moss,
sem viar búin að vera með slík
um ágætuim að frægt er orðið.
Þótt ekki sé lamgt urni
liðið síðam heiim var komið
hef ég hitt fjölda fólks, sem
'oúið er að frétta að þetta
haíi verið alveg „stórkostleg
al'lu'T', veður, samferðarfólk
. . . Skipuiag ferðarinmar var
mjög gott og stóðst alillt sem
sagt hatfði verið, enda er Eim-
skipafélagið búið að fá góða
þjálfun í slíku, etftir fjöl-
margar skemmtitferðir Guill-
foss á uindanförmum árum.
Startffsólkið um botrð gerir
allt til þess að farþegum líði
vel og skozk koraa, sem sat
á móti mér við matarborðið
frá Ediniborg til íslands sagð-
ist fyrir löngu hafa frétt hve
gott væri að ferðaist með
Gullfossi. Hemni hefði verið
sagt að sta-rfsfólkið virtist
gera aBt atf meiri ámægju em
á öðrum skipum, þar sem húm
þekkti tii. „Og nú hef ég sann
reynt þetta sjáltf“, sagðd hún.
Veðrið getur vart verið
betra en í þessari ferð. Það
er varla hægt að segja að
ákipið hatfi haggazt mema
lítilshá'ttar á leiðinrai firá ís-
landi tid Skotliamds, frá Lon-
don til Amsterdam og frá
Kílarskurði til Kaupmanma-
hafnár. Aftuir á mótá var ekki
sérlega gott veður í Londom
og Amstierdaiín, en þegar gcntt
er í sjóinm er slíkt fyrirgef-
anlegt.
S\-o er það sanruferðairfólkið.
Það var alls komair fólk, frá
tveggja ára til áttræðs eða
meiia. Kunnimgjahópurinm
stækkaði með hverjum deg-
inuxn sem leið, enda var allt-
af verið að gera eitthvað til
þess að skemmta farþegum
og hjálpa þeim að kynmast.
Það voru haldnar kvöldvök-
ur, þar seim sungið var og
farið í aTls kyms leiki, lesinm
kveðskapur farþega, spiluð fé-
lagsvist og bimgó og öllu
þessu stjórmaði Hexmiamm
Ragmar Stefánsson danskenm-
ari með miklum ágætum. Og
Friðleifur píanóleifcari lét
ekki sitt eftir liggja, spilaði
fyrir sömg og danisi flest
kvöldin Meðan siglt var mið-
ur Saxelfi frá Hamborg var
haldimn grímudain/sleikur og í
fyrstu daimsað úti á þilfari,
en efíir að kólmaði flutt ndð-
ur í músíksal og haldið áfram.
Helga bankastjórafrú á Seyð-
isfirði fékk kampavínsflösku
í verðlaun fyrir bezta bún-
inginn á Saxefli. Búningur-
inn var „heima“tilbúinn, úr
tveimur Eimskipafélagshand-
klæðum og útklipptum aug-
lýsingum af innkaupapokum
o. fl.
Það var skemmtil'eig tilivilj-
un að 14. maí, daginin, sem
Gullfoss lagði upp frá Reykja
vík í vorferðina, boru 19 ár
liðin frá því að Gulllfoss fór
frá Kaupmammahöfn tiil ís-
Hér er Gullfoss að sigla undir hina frægu Tower Bridge
í London, en meðan dvalizt var í borginni við Thames
lá skipið við næstu brú fyrir ofan, London Bridge.
Yngsti farþeginn í vorferðinni var Anna Dóra, en hún
verður þriggja ára í júlí. Hér er hún að máta hollenzka
tréskó úti fyrir tréskóverksmiðju í nágrenni Amsterdam.