Morgunblaðið - 09.12.1970, Blaðsíða 10

10
MORjGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 9. DESEMBER 1970
r
Samgöngumál og álfasögur
„Baendur í Breiðavíkur-
hreppi urðu sæmilega vel bún
ir undir veturinn, þvi hey-
skapartið var sæmUeg í sum-
ar og miklu betri hey náðust
en tU dæmis í fyrra," sagði
Finnbogi Uárusson, Lauga
brekku, þegar hann leit inn á
ritstjórn Morgunblaðsins fyr-
ir helgina, en Finnbogi er
nýjasti fréttaritari blaðsins.
1 Breiðavlkurhreppi er nú
Ur
Breiðavíkur-
hreppi
Finnbogi
Lárusson
fréttaritari
Morgunblaðsins
segir frá
21 býli, þar af 4 á Stapa og
sex á Hellnum. 1 vor og sum-
ar reru fjórar trillur frá
Hellnum og þrjár frá Arnar-
stapa en frá þessum stöðum
er stutt á fengsæl mið, sem
kunnugt er.
1 sumar var lokið við hafn
argarðinn á Hellnum, en fram
kvæmdir við hann byrjuðu
þannig, að bændur gáfu dags
verk sín við hann. Siðan kom
ríkið til skjalanna og lagði
á móti og eftir það miðaði
verkinu nokkuð hverju sinni
unz nú er aðeins eftir að
sprengja burt sker innan
garðsins. Til þess vantar
nú fé, en engu að síður hafa
Hellnamenn nú þegar prýði-
lega trillubátahöfn.
Á Stapa, segir Finnbogi að
lengja þurfi hafnargarð til að
fá öruggt skjól fyrir trillurn
ar. Þar er höfriin mun dýpri
en á Hellnum og hafa stærri
bátar lagt upp á Stapa að
vorinu. Þá hefur flóabáturinn
Baldur lagzt þar að bryggju.
Fisk sinn verka menn á
Stapa og Hellnum sjálfir,
salta, vaska og þurrka.
„En okkar aðaláhugamál nú
eru samgöngumálin,“ segir
Finnbogi. „Þar höfum við
verið illa afskiptir. Við leggj-
um áherzlu á að Útnesvegur
verði kláraður sem fyrst og að
aðaláætlunarleiðin verði svo
framanundir Jökli en ekki um
Fróðárheiði, eins og hefur ver
ið.
Mjólkurflutningar eru ann-
að stórt mál hjá okkur. Við
flytjum mjólkina til Borgar-
ness og eigum þangað flest
okkar viðskipti en mjólkur-
billinn þaðan fæst ekki nema
að hreppsmörkunum; kemur
vestast í Staðarsveit, og verð
um við því að gera út sér-
stakan bíl á móti. Þetta er
okkur mjög dýrt og erfitt og
eru bætur á þessu okkur mik
ið kapp.smál."
— Hvernig standa skólamál
— Við eigum hlut að barna-
og unglingaskóla ■— Lauga-
gerðisskóla — á Kolviðarnesi
ásamt með Eyjahreppi, Kol-
beinsstaðahreppi, Miklaholts-
hreppi og Skógarströnd.
— Hvernig líkar ykkur svo
nábýlið við Jökulinn?
— Prýðilega. Jökullinn er
góður granni og skapar sér
gott fólk kring um sig.
— Álfar og draugar enn við
lýði?
— Ekki vil ég nú alveg for
taka, að þeir séu ekki enn á
ferli vestra. Það hendir ýmis
legt undir Jökli og sú var tíð
in, að á gamilárdkvölld miáttá
sjá ijós í hverjum steini frá
Malarrifi vestur í Beruvik.
Það svæði byggja nú álfar
einir.
— Hefurðu séð draug,
Finnbogi ?
Nú verður Finnbogi glett-
inn til augnanna. „Ja, ég
skal segja þér eina sögu:
Þannig var, þegar ég var
drengur, að við krakkarnir
lékum okkur oft á túninu
heima — Brekkubæjartúninu.
Einu sinni sjáum við svo til
manns og köllum til hans en
hann tekur þá á rás frá okk-
ur. Við vildum nú ekki láta
manninn sleppa án þess að fá
að vita einhver deili á hon-
um og eltum hann út allt tún
ið og yfir Skjaidartraðatún —
en það var næsta býli fyrir
ofan — og allt að Hellna-
hrauni en þar hvarf maður-
inn sporlaust og við fundum
hann hvergi, þrátt fyrir ítar
lega leit.
Til þess að leysa þessa
gátu, skiptum við okkur svo
niður á bæina og spurðumst
fyrir um mannaferðir. Enginn

heimamanna kannaðist við að
hafa verið þarna á ferð og
engar fréttir fóru af aðkomu
fólki. Þótti því einsýnt, að
þarna hefðum við krakkarnir
séð einn drauginn."
— Eða álfinn ?
— Já eða álfinn. En fyrst
ég er nú farinn að segja þér
frá þessu, þá get ég líka sagt
frá því, þagair áilfar tókiu hest
inn minn að láni.
— Hvernig var það?
— Þetta var að vori og ég
við róðra á Hellnum. Ég átti
þá blesóttan besit — fjögurra
vetra gamlan. Svo er það eitt
kvöld, að faðir minn, sem allt
af sótti hestana, kemur niður
í fjöru: — við vorum rétt lent
ir og þetta var undir rökkur.
Hann segir mér, að sá bles-
ótti sé horfinn.
Ég fékk svo fri frá aðgerð-
inni og dreif mig til leitar. Og
um kvöldið leitaði ég af mér
allan grun en hestinn fann ég
Finnbogi Lárusson.
Nú bjó ég mig í ferðalag
og leita vandlega allt að Ólafs
vikurenni; spyr hvern mann
en enginn getur hjálpað mér.
1 bakaleiðinni gisti ég hjá
bóndanum á Rifi og er ég er að
tygja mig þaðan í morgunsár
ið, fæ ég þær fréttir frá föð-
ur mínum, að sá blesótti hafi
legið heima í Brekkubæjar
Arnarstapi.
TröIIaki'rkja í Dritvík.
ekki. 1 birtingu morguninn
eftir legg ég enn af stað —
hafði þá fengið frí frá róðri
— og hafði nú með mér börn
og unglinga. Við skipulögðum
nákvæma leit á öllu því
svæði, sem mér datt í hug að
til greina kæmi, en allt kom
fyrir ekki. Daginn eftir fór
allt á sömu leið.
Ég frétti svo af stúlku frá
Görðum, sem mér datt í hug
að hefði tekið hestinn til að
létta sér heimferðina. Ekki
reyndist það nú hafa verið en
upp úr krafsinu hafði ég frétt
ir af hesti, sem gæti hafa ver
ið minn, með öðrum hrossum
fyrir ofam Garða. Þetgar éig
kom þangað var hesturinn
horfinn og hafði enginn vitn-
eskju um hvenær eða hvert
á leið.
túni þann morgun án þess I
nokkur vissi, hvenær né hvað
an hann hafði komið.
Síðar sagði mér kona á Dag
verðará — en kona þessi var
skyggn og sá fleira en fólk
flest — að daginn, sem sá bles
ótti hvarf, hafi hún séð tvo
menn riða vestur veginn fyr-
ir ofan Dagverðará og kom
lýsingin á öðrum reiðskjótan-
um heim við hestinn minn.
Fyrirspurnir um þessa ferða-
langa báru engan árangur.
En það sagði mér konan á
Dagverðará, að hestar, sem álf
ar tækju að láni, yrðu eigend
um sínum upp frá því mikil
lánshross og þykir mér það
hafa sannazt á þeim blesótta
mínum, sem alla sina tíð
reyndist mér afbragðshestur
til allra hiuta.

Varað við skerðingu
á eignarrétti lífeyrissjóða
Blaðinu hefur borizt eftir-
farandi fréttatilkynning frá
Landssambandi lífeyrissjóða:
„Á siðastliðnu vori urðu mikl-
ar umræður opinberlega um
frumvarp til laga um Húsnæðis-
fÞEIR RUKR
UIÐ5KIPTIR 5EUI
RUGLVSn í
JRflrijjiMilþiií&ítttt
málastofnun ríkisins, þar sem
gert var ráð fyrir, að lífeyris-
sjóðir yrðu skyldaðir til að
leggja Byggingarsjóði ríkis-
ins til 25% af árlegu ráðstöf-
unarfé þeirra. Ákvæði þetta var
fellt niður úr frumvarpinu, en
hins vegar gerðu allmargir líf-
eyrissjóðir samkomulag við fjár-
málaráðherra um að kaupa
skuldabréf Byggingarsjóðs rík-
isins. Samkomulag þetta var ein
ungis gert til eins árs.
Fjármálaráðherra skipaði á
síðastliðnu sumri nefnd sjö
manna, er skyldi gera tiilögur
um ákveðnar reglur um hagnýt-
ingu ráðstöfunarfjár lífeyris-
sjóða Ýmsar hugmnyndir um
þetta efni hafa verið ræddar i
nefndinni og 23. nóv. sl. hélt
Landssamband lífeyrissjóða
fund, þar sem hugmyndir þess-
ar voru ræddar svo og ýmis önn
ur atriði, er varða ávöxtun fjár
lífeyrissjóða. Fundinn sátu full-
trúar 38 lífeyrissjóða, þar af 5
utan sambandsins.
Á fundinum urðu miklar um-
ræður um ávöxtunarmál lífeyr-
eyrisjóða almennt og í umræð-
unum var lögð sérstök áherzla
á eftirfarandi atriði:
1. Lífeyrissjóðimir hafa hing-
að tii ávaxtað fé sitt með þeim
hætti, að ekki hefur komið fram
rökstudd gagnrýni á það.
2. Iðgjaldagreiðslur í lífeyris-
sjóði eru í flestum tilvikum
samningsatriði milli launþega og
vinnuveitenda. Því hlýtur það í
þessum tilvikum að vera sam-
komulagsatriði milli þessara að-
ila, hvernig fé sjóðanna skuli
ráðstafað.
3. Verðbólguþróun undanfar-
inna ára hefur mjög rýrt verð-
gildi lifeyrisréttinda sjóðfélaga
þeirra sjóða, sem ekki njóta
verðtryggingar Mfeyris. Á móti
þeirri verðrýmun vegur nokk-
uð, að sjóðfélagamir hafa átt
kost lánsfjár hjá sjóðunum, sem
þeir hafa fjárfest í húseignum.
Það hlýtur að vera sjálfsögð rétt
lætiskrafa, að „verðbólgu-
'hagnaðurinn" á útlánum lífeyris
sjóðs falli í skaut sjóðfélögum
hans, en ekki aðilum óviðkom-
andi sjóðnum.
4. Stofnun verðbréfamarkaðs
mundi skapa meira jafnvægi
1 efnahagslífinu og hamla gegn
verðbólguþróun og jafnframt
gefa lífeyrissjóðum aukið svig-
rúm til hagkvæmari ávöxtunar
á fé þeirra.
1 lök fundarins var samþykkt
einróma svohljóðandi álykrtun:
„Aukafundur Landssambands
lífeyrissjóða haldinn að Hótel
Sögu 23. nóv. 1970 ályktar að
leggja til við lífeyrissjóði þá, er
eiga aðild að landssambandinu,
að þeir ráðstafi hver um sig fé
sínu með sama hætti og tíðkazt
hefur í samræmi við reglugerð-
arákvæði viðkomandi sjóðs
er öðlazt hafa staðfestingu fjár
málaráðuneytisins.
Jafnframt varar fundurinn ein
dregið við hvers kyns aðgerðum
er stefna að þvl að skerða eign-
arrétt og ráðstöfunarrétt lífeyr-
issjóðanna yfir fjármagni
þeirra."