Morgunblaðið - 07.11.1971, Page 11
MORGUHBLAÍ>IÐ, SUNNUDAGUR 7. NÓVEMBER 1971
11
Boðorðin tíu
og boðorðið eina
Fréttir berast af þeirri
gremju, sem ráðamenn í Sov-
étrikjimum eru haldnir yfir
auknum áhuga fólks á kristn-
um boðskap og kirkjulegum
menningararfi.
En vel mætti jafnframt
vekja athygli á því, að hægt
og hægt þokar i sömu átt hér
norður á íslandi, þrátt fyrir
allrt aðra stjórnarhætti.
Þar er undanhaldið í
kennslu kristinna fræða
kunnasta dæmið er fer þó
svo hægt aö fáir veita at-
hygli.
Sama eða svipað má segja
um fermingarundirbúnlng,
sálmanám og sálmasöng, sem
talið er ámælisiaust að gera
broslagit í auigum f jöldans og
foreldrair virðast látt kunna
að meta til hags og heilla
bömum stoium.
Ég hitti einn af mætiurn
borgiurum ekki alis fyrir
ilönigu. Hann segisit raun-
ar ekki hafa mikið traust á
kirkjunni og spurði mig,
hvað mér fyndist um að af-
nema kristinfræðikennski úr
skólum.
„Ég kann vel við orðalagið
um trúarbragðafræðsiu"
bætti hann við. „Hér rikir
trúfrelsi og þá á ekki að
fcenna I almennum skólum
neiitt sem sérstaklega heitir
kristinfræði", sagði hann
Mka.
Satt að segja fann ég, að
flest trúarbrögð eru að ein-
hverju leyti götur tíl Guðs,
og að því leyti gat þessi hugs
andi maður haft rétt fyrir
sér. Og sannarlega hefur ver-
ið nóg af sundrung og böli,
grimmdaræði og styrjöldum,
sem eiga rót að rekja til mis-
munandi itrúarbragða, og svo
er enmþá víða um heim.
Sanmarlega megum við, sem
köllumst kristin bera kinn-
roða af skömm yfir því, hve
hræðitega oft og lamgt marg-
ir foringjar kirkjunnar fyn-
á ölidum hafa villzt frá anda
Krdsts og ieiðsögn út á hinn
breiða veg hatuns og hræsni,
hroka og þrömgsýni.
En samt varð mér að orði
við þemman samborgara, að
siíkt afnám kristinna fræða
væri eða mundi verða þjóð-
arógæfa og iglæpur gegn
börmum og komandi kynslóð-
um.
„Auðvitað finmst mér,
að ætti að kenma boðorðin
tlu“ sagði hann þá. „Þau til-
heyra að vissu leyti öllum
trúarbrögðuim, og eitithvað
verður að haílda sig við.“
En IStium þá á þemman horn
stein hans. Lítum þau ekki i
Ijósi óþægilegra reglna, sem
hafðar eru til þess að dæma
eftir og fordæma fyrir brot á
eða sem bönn, sem flest-
ir þykjast geta fullyrt, að
ekki ættu að vera til. „Ekk-
ert að bamna“, segja jafnvel
uppeldisfræðimgar. „Það eyk
ur áðeins lömgun tái afbrota,"
er svo bætt við með mesta
spekingssvip.
„Aðgamgur banmaður", og
svo ér einmitt ráðizt á garð-
imn og yfir hann? Nei, þetta
er vátleysa. Það verður ailc-
af margt, sem verðu.r að
banna óvitum. Og sumir eru
það býsna iemgi, ótrú-
lega margir æviiangt.
Og sé athugað, þá eru 8 af
þessum 10 boðorðum bönn.
Aðeims tvö, þriðja og fjórða
um helgidagahaldið og fjöl-
skylduna eru boð. Það er þvi
ekki efnilegtt fyrir þá, sem
ekki vdlja banna meitt, að
dragnast með þessi gömlu
boðorð lengur.
En hvernig færi nú samt
um allt, sem kallað er lög og
samfélagsreglur, ef þeim væri
sleppt?
Það yrði eitthvað erfitt hjá
lögfræðingum að átta sig,
þótt ekki séu nú nefndir
uppalendur og sdðakennarar.
Ætli það kæmi ekki fljót-
lega í Ijós, að þessi formu
bönn, sem hafa nú verið akk-
erið á ságlimgu vesitrænna
þjóða um þúsundir ára, eru
býsna mikils verð, miklu
meira en ieiðimda nöldur, sem
bannar aðgamg að fegurstu
skógarstígunum og beztu
stöðum baðstrandarinnar.
Væcri ekki mær að láita á
þau sem góða vini á vegin-
um, velviljaðar raddir hinna
reyndu og fróðu, sem hvlsla
vimgjarnlegri röddu:
„Gættu þin, gerðu ekki
þetta, ef þú vilt verða gæfu-
söm manmeskja. Þú munt iðr-
ast þess síðar, ef þú ferð
ekki að mímum ráðum." Eða
gætu þau verið vamargarð-
ur um síkið og brunninn, sem
vemduðu bömin frá að detta
ofan í og drukkna í glöðum
leiik?
En eftir á að hyggja, það
er ein leið fram hjá boðorð-
umum eða ættum við að segja
það er ein leið tll að halda
þau öli jafnvei án þess að
kunna þau.
Það var eimu sinni maður
eða meistari, sem lét sig þau
mikhi skipta og sagðist ekki
vera kominn til að afnema
þau, heldur til að fulikomna
þau. Hann styltiti þau úr tiu
í tvö boð — enigim bönn.
Gott? „Elska skalitu Guð og
menn.“
Einn af hans fræg-
ustu fylgjendum, Ágústiimus
kirkjufaðir, sem þótti nú
ratmar býsna stramgur og
stundum þrön,gur, stytiti þetta
enn meira og sagði:
„Elskaðu — og gerðu svo
allt, sem þú vilt.“ Hann var
sem sé vdss um, að bam, s;m
eiskar foreldra sína af ein-
lægni mundi ekki vilja
breyta gegn óskum þeirra og
vomum. Þá ætti að vera nóg
að kenna börnum að elska
t.d. góða foreldra.
Og hann taldi vist, að sá,
sem elskar Guð, það er að
segja þamn kraft, sem birtisit
í góðleika, sannleika, réttlæti
og fegurð, hann vill ekki
stela, Ijúga, svikja, myrða og
særa og heldur því óbeinlín-
is eða ósjálfrátt boðorðin ríu,
þótit hann svo ekki hefði
heyrt þau.
Og þetta er raunverulega
hinn sanni kristindóimur, Mfs-
stefna elskunnar. Alit amn-
að, hivort sem það heitir trú-
arbrögð eða helgisiðir eru að
eins umbúðir. Kjaminn er
kærleiksboðorðið eina — og
mikla.
CÓÐAR SERHÆDIR til sölu
Fasteignamiðstöðin Austurstrœti 12
SÍMAR 20424 — 14120.
EIÍIEMi: SKOIIA BIFREIM EIAEIIfM SU-
VITIÐ ÞÉR AÐ VIÐ SELJUM SNJÓ- HJÓLBARÐA UNDIR SKODANN YÐAR ÖDÝRARA EN AÐRIR (AÐEINS EITT DÆMl UM AÐ SKODA VARAHLUTIR ERU ÓDÝRARI) EIGENDUR ANNARRA BIFREIÐA ERU KOMNIR Á BRAGÐIÐ. MENN KAUPA BARUM í AUKNUM MÆLI UNDIR VOLKS- WAGEN, MOSKVITCH OG FLEIRI BIF- REIÐIR, ÞVÍ AÐ ENDING BARUM HJÓL- BARÐANNA ER ORÐIN ALKUNN Á ÍS- LANDI. SPYRMIST- UR RREGZT YÐUR EKKI í VETRAR- HÁLKUll
FULLNEGLDIR BARUM HJÖL- BARÐAR KOSTA: Stœrð 155-1414 Kr. 2470.- Stœrð 590-15/4 Kr. 2495.- | » s
Stœrð 560-15/4 Kr. 2640.- i r,^W 1 nl
Stœrð 600-16/6 Kr. 3190.- 'ÆSm Æ* ryvv^l fjaHl
FRESTIÐ EKKI LENGUR AÐ FÁ YÐUR VETRARHJÓLBARÐA •« / B ! w W f M
SKODABÚÐIN AUÐBREKKU 44-46 KÓPAVOGI SÍMI 42606