Morgunblaðið - 20.01.1972, Síða 19

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 20. JANÚAR 1972
19
— Erlend tíðindi
I''ranihatd af bls. 14.
in i sambandi við heimkomu flóttafólks
ins frá Indlandi, én meginvandi Rah-
mans á innanlandssviðinu er annar og
meiri; hann er hin pólitísku átöik.
Þrátt fyrir stórsigur flokks Rahmans
— Awami-fylkingarinnar, í kosningun-
um i desember sl. — (Flokkurinn vann
öll 288 sætin á héraðsþingi A-Pakist-
ans og 167 og 169 sætum A-Pakistans á
Pakistanska þjóðþinginu) hefur borg-
arastyrjöldin í landinu og stofnun
Bangla Desh leitt fram á sviðið önnur
öfl, sem nú krefjast hlutdeildar i vald-
inu. Mujibur Rahman er að vísu sagð-
ur maður harður í horn að taka og af
fréttum frá Bangla Desh að dæma, virð
ist hann halda öllum þráðum í
hendi sér. En undir yfirborðinu kraum-
ar í pottinum.
Frelsishreyfingin, Mukti Bahini,
gerir kröfur til áhrifa og hefur reynd-
ar klofnað i hugmyndafræðilegar and-
stæður, en fyrir þeim er „byltingunni
enn ekki fulllokið". Vinstri foringjafr
halda uppi harðri hríð að Awami-fylk-
ingu Rahmans og kref jast þess, að all-
ir flokkar fái aðild að stjórn landsins
og efnt verði til nýrra kosninga.
Á Þjóðlega Awami-flokkinn hef ég
hér áður lítillega minnzt, en fyrir vel-
vild Rússa við málstað frelsis Bangla
Desh hefur flokkurinn náð góðri fót-
festu og varð útlagastjórn Awami-fylk
ingarinnar á txmum styrjaldanna m.a.
að taka hann með í herráðið. Kommún-
istaflokkur Bangla Desh; nokkurs kon
ar undirdeild úr Þjóðlega Awami-
flokknum, sá einnig dagsins ljós og
komst í herráðið fyrir velvild Rússa.
Annar Awami-flokkur er í landinu, sá
klofnaði frá hinum á sínum tima vegna
ágreiningsins milli Moskvu og Peking,
og síðastur skal hér nefndur Toaha-
flokkurinn, sem hæst ber i andstöðunni
við Kína.
Út um allt landið gætir nú hinna strið
andi afla bæði ljóst og leynt. Það fer
þvi ekki milli mála, að Mujibur Rah-
man verður að halda vel á spilunum
gagnvart landsmönnum sínum, ef valda-
baráttan innanlands á ekki að hafa nei-
kvæð áhrif út á við. Hvernig honum
tekst þetta, getur ekki siður skipt
sköpum fyrir hans nýja ríki en það,
hvern hljómgrunn hjálparbeiðni hans
fær hjá umheiminum.
Rit um olíumöl
Eftir 6 ára reynslutíma
á olíumölin framtíö hér
ið tæki í hans hðndum. Þess
vegna veltur, eins og áður, mest
á kostum mannanna, að nokkru
á því að kunna að hagnýta tsekn-
ina, en fyrst af öllu á samvizku-
semi, trúmennsku og háttvísi í
framkomu. Öllum þessum kostum
vair Höskuldur búinn í ríkum
mæli. Ennfremur var hann
fremri flestum öðrum að fjöl-
breyttri starfshæfni og hafði
unnið mikilvægt starf, með góð-
um árangri, að þvi að færa starf-
semina i nýtízkulegt horf, eink-
um að þvi er snerti viðskiptin
við útlönd.
Af framangreindum ástæðum
var það mjög mikið áfall fyrir
Landsbanka Íslands að missa svo
akyndilega slíkan foruftumann
sem Höskuldur Ólafsson, skrif-
stofustjóri, var, langt fyrir aldur
fram.
Við samstarfsmenn Höskulds
Ólafssonar í Landsbanka íslands
minnumst hans með virðingu og
þakklæti fyrir samveruna og sam-
starfið, um leið og við vottum
konu hans, sonum þeirra og öðr-
um ástvinum samúð okkar í sorg
þeirra.
Einvarður llallvarðsson.
ÞANN 13. desember s.l. tór fram
frá Dómkiikjunni í Reykjavík
útför Höskulds J. Ólafssonar,
dkriísíofustjóra Landsbanka ís-
lands í Reykjavík, en hann and-
aðist hér þann 7. s.m.
Það ex með sárvim söknuði að
ég skrifa línur þessar en mig
langar til að minnast Höakulds
Ólafssonar með nokkrum orðum
þótt ég viti áð ég muni ekki vera
fær um að gera það á þann hátt
sem slíkur afburðamaður sem
hann var á akilið, vil ég þó gera
tilraun til þess.
Ég átti því láni að fagna að
vinna í Landsbankanum í áratugi
og starfa náið með Höskuldi;
og betri og elskulegri mann hefi
ég aldrei þekkt. Góðvild hans,
velvilji og hjálpfýsi var aiveg ein-
stök, hann vildi allt fyrir alla
gera og allra vandkvæði leysa
sem til hans leituðu og hann taldi
ekki eftir sér þá fyrirhöfn sem
það bakaði honum. Aldrei varð
ég annars vör en að fólk væri
ánægt með úrskurð hans í mál-
um sem fyrir hann voru lögð og
á það reyndi mikið í ha;:.- marg-
þætta starfi.
Höskuldur var sérlega félags-
lyndur og skemmtilegur maður.
Ég minnist þess að fyrir mörgum
árum síðan hafði starfsfólkið í
bókhaldi og bréfritun I.ands-
bankans, sem þá var aðeins örfáar
mannesikjuir, þann sið að fara í
smáferð að sumrinu og þegar ég
fór úr bankanum kvaddi mitt
nánasta samstarfsfólk mig með
því að koma saman á samkomu-
húsi hér í bænum Það var sam-
eiginlegt með þessu hvoru tveggja
að þrátt fyrir ólíkar aðstæður og
breytta tíma vai þetta jafn
skemmtilegt og í því átti Hös'kuld.
ur drýgstan þáttinn því hvar sem
hann var nærstaddur var alitaf
sama skemmtilega góðlátlega
glaðværðin. Hann var ákaflega
vinsæll maður sem að líkum læt-
ur og aldrei virtist hann skipta
skapi hve annríkt sem hann átti.
Höskvddur hafði ríka hljómlist-
argáfu til að bera og hæíileika
hans sem teiknara þekkja al’.ir af
verkum þeim sem eftir hann
liggja.
Að endingu vil ég kveðja minn
kæra horfna vin og starfsbróður
með hjartans þakklæti fyrir
langa og góða samvinnu og sam-
veru sem aldrei bar minnsta
ákugga á. Eiginkonu hans og
öðrum aðstandendum votta ég
dýpstu samúð við fráfall hans
Sigriður BrynjólfsdóUir.
— Nýtt tímabil
Kramhald af bls. 11.
eða ætli þeir að leggja í nýjar
atvinn ugreinar.
Sagan sýnir okkur, að hafta-
og skömmtunarleiðin er ekki
sú braut, sem þjóðin vill ganga,
en aftur á móti vegnar henni
ætíð vel, ef gætt -er sjálfstæðis
og athafnafrelsis einstaklings
ins og landinu stjórnað með
hagsmuni allra stétta fyrir aug-
um, því að velmegunin hjá þjóð
inni verður að vera almenn til
þess að vel fari.
V illandi
ummæli
í ÞÆTTINUM „Um daginn og
veginn“, 17. þ.m. saigði Páll Gísla
son, læknír, m.a. um Þjóðleik-
húsið og starfsemi þess: „En ein
hvern veginn virðist einhver
lognmolla vera á yfirborðinu út
á við, t.d. í vetur hefur starfsem
in verið heldur síðri en oft áð
ur.“ — Þessi ummæli læknisins
fá alls ekki staðizt, nema síður
sé og eru byggð á röngum for-
sendum. Að minnsta kosti hefur
engin „lognmolla" verið hjá Þjóð
leikhúsinu hvað aðsókn snertir
þá fjóra mánuði, sem liðnir eru
af þessu leikári (1. sept. til 31.
des.). Aldrei áður á þeim 22 ár
um, sem Þjóðleikhúsið hefur
starfað, hefur aðsókn verið jafn
góð. Segja má að leikhúsið hafi
oftast verið þéttsetið á þeim sýn
ingum, sem fóru fram á tímabil
inu 30. sept. til 31. des., en þær
voru alls 71, o.g var fjöldi sýning-
argesta alls 31.657. Til saman-
burðar fylgir hér skrá yfir fjölda
sýningagesta á fyrstu fjói'um
mánuðunum á sl. 12 árum;
’ 1959 —- 21.508 gestir
1960 — 16.370 gestir
1961 — 28.332 gestir
1962 — 21.357 gestir
1963 — 27.996 gestir
1964 — 22.046 gestir
1965 — 25.643 gestir
1966 — 18.913 gestir
1967 — 22.370 gestir
1968 — 23.216 gestir
1969 — 27.046 gestir
1970 — 22.791 gestir
1971 — 31.657 gestir
Rétt er að taka það fram, að nú
eru sýnd þrjú leikrit í Þjóðleik
húsinu, en þau eru: „Höfuðsmað-
urinn frá Köpenick", „Allt í garð
liinum“ og „Ný'árs'nóttin“, sem
öll hafa hlotið góða aðsókn. Þrjú
leikrit eru í æfingu: Óþelló eft
ir Shakespeare, sem frumsýndur
verður 11. febrúair, bairnaleikur
inn Glókollur, eftir Magnúg Á.
Árnason, frumsýning ákveðin um
20. febrúair og söngleikurinn
Oklahóma, sem frumsýndur verð
ur í marz.
1 aprílmánuði er svo fyrir-
huguð frumsýning á Sjálfstæðu
fólki, eftir Halldór Laxness.
(Frá Þj óðleikhúsinu).
- Eðlileg
krafa
Framliald af bls. 2
að almennt er vinnuvikan nú
ekki nema 5 dagar. Þjónustu-
grein eins og verzlunin hlýtur
þvi að þurfa að verða við þeirri
sjá’fsögðu kröfu neytenda, að
hún veiti þjónustu á þeim tima
sem þeim er unnt að færa sér
hana i nyt.
Þetta vei’ður að teljast hin eðli
lega verkaskipting í þjóðfélag-
inu.
- - Nú geta kaupmenn haft
opnar verzlanir tvö kvöld í viku,
þ.e. þriðjudags- og föstudags-
kvöld. Getur sá timi ekki á ein-
hvern hátt komið í stað vinnu á
laugardögum?
Þriðjudagskvöld munu á
engan hátt geta komið í stað
laugardags, enda hefur reynslan
sem fengin er, verið mjög nei-
kvæð i þvi efni.
Hvað föstudaginn snertir, þá
tel ég liklegt að haagt verði að
gera hann að nokkuð almennum
mar'kaðsdegi, a.m.k. í sumum
greinum verzlunar. Hins vegar
getur hann alls ekki komið í stað
laugardagsins.
Ennfremur vil ég benda á, að
afgreiðsla, sem innt er af hendi
í eftir- og næturvinnu, svo sem
verður þegar verzlanir eru opn-
ar til kl. 10 á kvöldin, kallar á
hærri verzlunarkostnað, sem
veldur þá hæfckun á vöruverði.
Hvað með kaupmenn, vilja
þeir ekki fá frí á laugardögum?
Við vildum vissulega hafa
meira frí en við höfum, en hins
vegar verða allir verzlunar-menn
að sætta sig við að haga sínum
frítíma í samræmi við þær kröf
ur sem gerðar eru til jressarar
þjónustugreinar.
Ran nsóknastofnun byggingar-
iðnaðarins hefur gefið út bækl-
ing, sem tekinn hefur verið sam
an um framleiðslu og notkiin á
olíiiniöl við vegalagningu. Er
gerl ráð fyrir að oliumöl ryðji
sér rnikið til rúms í náinni fram
tíð og nákvæmni í undirbúningi
er forsenda þess að góður árang
ur náist af notkun olíumalar við
vegagerð og þvi hefur verið tal-
ið nauðsynlegt að eitt af fyrstu
sérritum hennar fjalli um olíu-
möl. Haraldur Ásgeirsson, for-
stjóri skrifar formálsi að ritinu,
en það er ritað af dr. Guðmundi
Guðmundssyni.
í þessu riti er tekin saman al
menn þekking á olíumöl, íslenzk
reynsla og niðurstöður rann-
sókna við Rannsókhastotnun iðn
aðariins á þessu slitlagsefni. En
störf við Ran nsóknastof nun
byggingariðnaðarins hafa greini-
lega leitt í ljós, að nákvæmar
prófanir á bindieiginleikum
þeirra bergefna, sem til olíumal
ar eru ætluð, eru nauðsynlegar
til þess að tryggja góðan árang
ur, segir i foi'mála. Og einnig seg
ir þar:
Nú eftir 6 ára reynslutíma
þykir sýnt, að olíumölin á fram-
tíð fyrir sér hérlendis sem slit
lag á vegi og götur með léttari
umferð. Þa,r sem mestur hluti is
lenzks vegakerfis ber létta og
litla umferð, mun notkun olíu-
malar fara ört vaxandi, og með
höndlun hennar á eftir að kom-
ast í margra hendur.
í ritinu er ýmis fróðleikur um
olíumöl, svo sem um mala'nslit
lög, slitlög bundin með asfalti og
skyldum efnum, oliumöl og sögu
olíumalar. Þá er kafli um hönn
un, blöndun og lagningu olíumal
ar og í lokin er aftan við ritið
verklýsing, sem Vegagerð ríkis
ins hefur notað við útboð á fram
leiðslu og lagningu oliurnalar
vegna yfirstandandi hraðbrauta
framkvæmda, þar eð viðbótin er
talin geta gefið lesandanum
betri innsýn í hiina verklegu hlið
olíumalarfi'amleiðslunnar.
í ritinu kemur fram að rann
sóknir á olíumöl og lagning olíu
malar hefur vei'ið að þróast hér
á landi á undanförnum áruni.
Með tilliti til áraingurs þeitra til-
rauna, var ákveðið í sambamdi
við hi-aðbrautaáætlanir árið
1970, að leggja olíuslitlag á veg
inn frá Lækjarbotnum til Selfoss
árin 1970—1972. Var fyrsti áfang
inn lagður sumatið 1970, 14 km
langur kafli frá Lækjai'botnum
að Hveradalabrekkum. — Rann-
sóknastofnun byggingariðnaðai’-
ins hafði með hendi und-
irbúningsrannsóknir á hráefnum
og hafði síðan eftirlit og prófain
ir við blöndun og lagningu. Við
blöndunina var notuð gamla olíu
malarstöðin frá 1965, en lagning
fór fram með malbikslagninigair
vélum. Fyrirtækið Olíumöl fram
kvæmdi verkið. í sumar er ver.
ið að leggja olíumalarslitlag á
hluta af kaflanum frá Kömbúm
að Selfossi og er undirbúniings-
rannsóknum að ljúka. Keypt vat
til landsins ný blöndunarvél, sem
m.a. hefur það fram yfir eldrí
vélina, að henni fylgir þuri'kari,
sem hitar og þurrkar steimefnið
að hluta áður en því er blandað
við olíuna.
Fyrirtækið Olíumöl h.f. hefur
einnig haft það verk með hönd-
um.
Þökkum vinsemd og virðingu á demantsbrúðkaupsdegi
okkar
Oddný F. Arnadóttir
og
tngimar Báldvinsson
Þóishöfn.
Orðsending til ljósmyndara
Ung stúlka með mikinn áhuga á ljósmyndun,
óskar eftir að komast að í nám hjá ljós-
myndara. — Upplýsingar í síma 85871.
Sölumiðstöð
hruðírystihúsunna
efnir til aukafundar að Hótel Loftleiðum,
föstudaginn 21. janúar 1972. kl. 14.00.
Fundarefni:
Afkoma frystihúsanna
Stjórnin.
Útför konunnar minnar, móður og dóttur,
MAGDALENU KRISTJANSDÓTTUR SCHRAM,
Vesturgötu 36 B,
fer fram frá Dómkirkjunni föstudaginn 21 janúar klukkan 1.30.
Ari Gíslason, Gísli M. Arason,
Guðrún L. Aradóttir, Kristján E. Arason,
Lára og Kristján Schram.
Jarðsett verður að Lágafelii