Morgunblaðið - 08.05.1973, Blaðsíða 7

MORGU’NBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 8. MAl 1973
7
Bridge
Það vakti mi'kla athygli og
ánaagjoi í Evrópumótinu í
Aþenu 1971, þegar Grikkland,
sem var í neðsta sæti, sigraði
Pocrtúgal, sem var í íjórða sæti,
rneð 20:0. Hér fer á eftir eitt
þeirra spila, sem m.a. orsakaði
þennan óvænta sigur.
Norður
S: 10-2
H: K 9 6-3
T: Á-K-6-3
L: K-G-9
Vestiir Austur
S: Á K D 9 8 4 S: G-5-3
H: 74-2 H: Á-G-8
T: 74 T: G 2
1.: Á-7 I.-: 1086 53
Suður
S: 7-6
H: D-10-5
T: D 10 9 8 5
L: D 4 2
Lokasögnin var sú sama við
bæði borð, þ.e. vestur var sagn
hafi í 4 spöðum. Þar sem grisku
spilararnir voru A-V lét norður
út ás og kóng i tigli og síðan
tromp. Eftir þetta var auðvelt
fyrir sagnhafa að gera iaufið í
borði gott til þess að losna við
hjörtun heima og þannig fékk
sagnhafi 10 siagi og 420 íyrir
spilið.
Við hitt borðið þar sem
grisku spidararnir sátu N—S
tók sagnhafi einnig ás og kóng
í tígli, en fann siðan beztu vörn
ina og lét út hjarta. Sagnhafi
lét hjarta 8 í borði, suður drap
með tíunni og lét enn hjarta. Síð
ar í spiiinu fengu N—-S slag á
lauf og tóku þá slag á hjarta
og spiiið varð 2 niður og fékk
gríska sveitin 100 fyrir við
þetta borð.
Áheit og gjafir
Sóknarnefnd Háteigskirkju
Frá ýmsum i samskotabauk kr.
2200, Afh. af sr. Jóni Þorvarðs-
syni: Áheit í orgelsjóð frá Sig-
riði Böðvarsdóttur 500, Áheit
frá Kristínu Þorsteinsdóttur
1000, Kærar þakkir, gjaidker-
inn.
PENNAVINIR
Maiken Eriksson
Pi 6330
921 00 Lyckseie
Sviþjóð
er 18 ára og hefur áhuga á ferða
lögum, tungumálum, bifreiðum,
tónlist og fl. Maiken vill gjarna
skrifast á við islenzka drengi og
stúlkur um tvitugt. Vinsamiega
s’krifið sem fyrst.
Regina Skogh
Granvágen 8, 560 23
Bankeryd, Sviþjóð
óskar eftir íslenzkum pennavini
Regina er aðeins 15 ára og
áhugi hennar beinist einkum að
poptóniist, bömum og dýrum.
Ingelia Eiriksson
Utegárdsvágen 31
136 43 Handen
Svíþjóð
er einnig 15 ára. Hún hefur
mikinn áhuga á að skrifast á
við islenzka pilta á aldrinum
15—17 ára, sem hafa áhuga á
feiknun, lestri og ísknattleik.
FRÉTTIR
iiuuuHiHutHiNiiiiiiiiiiiiuiiiuiuiiiiiimiiimiiiniiiiiimmiiiiiiiiiiiimiiMiiiiHViiiniiiiili
Kvenfélag Neskirkju
Fundur verður haldinn miðviku
daginn 9. maí, kl. 20.30 i félags
heimilinu. Til skemmtunar verð
ur söngur og gamanvisur. Kaffi.
Félagskonur fjölmennið.
KvenféJag Bæjarleiða
Síðasti fundur vetrarins verður
haldinn að Hallveigarstöðum,
miðvikudaginn 9. maí kl. 8.30.
Steinunn Finnbogadóttir kemur
á íundinn og talar um orlof hús
mæðra.

FRflMi+HLÐS&R&flN
DAGBÓK
BAKAAWA..
Biðillinn hcnnar
Betu Soffíu
Eftir Elsu Beskov
Beta Soffía þurfti í ýmsu að snúast á heimilinu á
meðan frænka mín var fjarverandi, svo þess vegna
gátum við Karl Hinrik gert ýmsar ráðistafanir í friði.
Ég valdi einn af kjólum Betu Soffíu uppi á háaloftinu,
sem var mátuíegur á Karl Hinrik. Þar fann ég líka iitia
klæðilega húfu, eins og Beta Soffía var vön að hafa
á höfðinu, þegar hún var í morgunverkunum, og mér
til mikillar gleði fann ég fjóra langa gulbrúna hárlokka
í efstu kommóðuskúffu frænku minnar, en slíka lokka
notuðu konur á þeim tímum, þegar þær vildu vera
vel til hafðar.
Þegar Karl Hinrik var kominn í allan skrúðann og
stóð fyrir framan mig og bneigði sig með slöngulokk-
ana við eyrun, var hann svo líkur Betu Soffíu, að ég
gat ekki varizt hlátri. Ekki var þó því að neita að svo-
lítið var hann stórskornari en hún.
Það eina, sem olli okkur áhyggjuxn, voru skórnir. Skói
Betu Soffíu vorú allt of litlir og sömuleiðis skór frænku
minnar. Hann varð að vera í sínum eigin spariskóm,
enda þótt það væri dálítið hjákátlegt við hvítu siiki-
sokkana.
Karl Hinrik trítlaði fram og aftur og reyndi að til-
einka sér kvenlegar hreyfingar með mikilli tiigerð og
látalátum. Ég lá á rúminu í þakherberginu og engdist
sundur og saman af hlátri.
„Það er enginn vandi fyrir stelpur að vera sætar,“ sagði
hann, „með allt þetta dinglumdangl á sér. Við strákarn-
ir verðum helmingi sætari en þær, þegar við erum komn-
ir í fötin þeirra.“
Nú þurftum við bara að koma Betu Soffíu burt, þeg-
ar óðalsbóndinn kæmi.
„Heyrðu, Beta Soffía,“ sagði Karl Hinrik. „Þegar þessi
náungi kemur, þá skulum við gera þér viðvart, svo þú
getir stokkið út í skóg og við segjum að þú sért ekki
heima.“
„Ég þori það ekki fyrir mömmu,“ sagði Beta Soffía.
„Svo gæti hann líka ákveðið að bíða eftir mér.“
„Farðu þá bara í rúmið og láttu eins og þú sért veik.“
„Ég er búin að lofa mömmu að taka á móti honum,“
sagði Beta Soffía og stundi. „Svo vil ég heldur ekki
skrökva.“
Nú iiðu nokkrir dagar og loks kom að því að við sá-
um vagn óðalsbóndans á Espihóli renna heim að prest-
setrinu. Við þekktum vagninn vel, því það var íínasti
vagninn í allri sókninni.
Við þutum inn til Betu Soffíu.
„Nú kemur biði]]inn,“ köiluðum við. „Hann verður
kominn eftir fimm mínútur.“
Roðinn hvarf úr kinnum Betu Soffíu. „Ég get ekki
farið niður til að taka á móti honum,“ veinaði hún. „Mér
líður svo i]]a.“
„Leggðu þig þá, kæra Beta Soffía,“ sagði ég. „Ef þér
líður illa, þá er ekkert við því að segja, að þú farir upp
í rúm. Við skulum taka á móti honum.“
„Já, ég held að ég verði að leggjast fyrir. Ég er svo
máttvana,“ sagði Beta Soffía. „Elsku Karl Hinrik, taktu
á móti honum, en gerðu nú engar skyssur."
„Vertu aiveg ró]eg,“ sagði Karl Hinrik og þaut upp í
herbergið sitt.
Nú höfðum við hraðan á, við Karl Hinrik. En við vor-
um orðin svo vön að k]æða hann í kjóhnn, að við vor-
um ekki nema nokkrar mínútur að breyta honum í Betu
Soffíu. Og þegar biðillinn stöðvaði vagninn við tröpp-
umar, stóð hin tilbúna Beta Soffía á þröskuldinum.
„Pabbi og mamma eru ekki heima,“ skn'kti Karl Hin-
rik með hjáróma rödd. „En herrann viil kannski koma
inn og fá kaffisopa til að ylja sér í kuldanum.“
Nú var mjög heitt í veðri þennan dag, svo óðalsbónd-
inn varð dálítið skrítinn á svipinn.
„Þakka kærlega,“ sagði hann og gekk inn. „Að vísu
finnst mér ekki kalt í veðri, en það er alltaf gott að fá
kaffibolla, he, he, í yndislegum fé]agsskap.“
„Ó, þetta eru óverðskuldaðir gullhamrar,“ skríkti
SMÁFÓLK
FERDINAND