Morgunblaðið - 18.01.1974, Blaðsíða 13

MQRGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 18. JANUAR 1974
13
I HVAÐ EB AÐ HEYRA?
HÆFILEGUR SKAMMTUR af kaffibrúsakörlunum Gfsla Rúnari og
Júlfusi er á dagskrá útvarps kl. 21.00 annan hvern þriðjudag.
Þýðandi Jón Thor Haralds-
son.
20.55 Fimmþúsund óboðnir
gestir
Síðastliðið vor samdi Sjón-
varpið við Ásgeir Long, Ernst
Kettler og Pál Steingrimsson
um að gera kvikmynd, sem
lýsti félagslegum áhrifum og
afleiðingum Vestmannaeyja-
gossins. Þessa mynd er ætl-
unin að sýna þennan dag, á
ársafmæli gossins. Það er þó
háð þvf, að myndin, sem er
verið að fullgera í Lundún-
um, komi til landsins í tæka
tíð.
Þulur Helgi Skúlason.
21.35 Krúnkað á skjáinn
Þáttur með efni varðandi
fjölskyldu og heimili.
Umsjónarmaður Magnús
Bjarnfreðsson.
22.10 Staldrað við framfarir
Fræðslumynd um vísindaleg-
ar rannsóknir og kortlagn-
ingu úr lofti á óbyggðum
svæðum með nýtt landnám
fyrir augum.
Þýðandi og þulur Ingi Karl
Jöhannesson.
23.00 Dagskrárlok.
FÖSTUDKGUR
25. janúar 1974
20.00 Fréttir
20.25 Veður og auglýsingar
20.30 Mireille Mathieu
Danskur skemmtiþáttur, þar
sem franska söngkonan
Mireille Mathieu flytur lög
frá ýmsum löndum.
(Nordvision — Danska sjón-
varpið)
21.20 Landshorn
Fréttaskýringaþáttur um
innlend málefni.
Umsjónarmaður Svala
Thorlaeius.
22.00 Mannaveiðar
Bresk framhaldsmynd. 26.
þáttur, sögulok. Þýðandi
Kristmann Eiðsson.
22.50 Ilagskrárlok
L4UG4RD4GUR
26. janúar 1974
17.00 Iþróttir
Meðal efnis í þættinum verð-
ur umræðuþáttur um iþróttir
og listir, mynd frá Islands-
mótinu i handknattleik, og
mynd úr ensku knatt-
spyrnunni.
Umsjónarmaður Omar
Ragnarsson.
19.15 Þingvikan
Þáttúr um störf Alþingis.
Umsjónarmenn Björn Teits-
son og Björn Þorsteinsson.
19.45 Hlé
20.00 Fréttir
20.20 Veður og auglýsingar
20.25 Söngelska fjölskyldan
Bandariskur söngva- og
gamanmyndaflokkui'.
Þýðandi Heba Júliusdöttir.
20.50 Vaka
Dagskrá um bökmenntii' og
listir.
21.30 Alþýðulýðveldið Kína
Breskur fræðslumyndaflokk-
ur um þjóðlif og menningu í
Kínaveldi nútfmans.
3. þáttur.
Þýðandi og þylur Gylfi
Páísson.
21.55 Öhreinir englar
(Angels With Dirty Faces)
Bandarísk bíómynd frá árinu
1938.
Aðalhlutverk James Cagney,
Humphrey Bogart og Pat
O’Brien.
Þýðandi Heba Júliusdóttir.
Myndin gerist í New York.
Aðalpersónurnar eru tveir
götustrákar, sem eru miklir
mátar og virðast eiga flest
sameiginlegt. En hlutskipti
þeirra i lífinu verður ólíkt,
þótt starfsvettvangur þeirra
sé í yissum skilningi hinn
sami.
23.30 Dagskrárlok.
MANUDAGSKVÖLD kl. 21.30
les Erlingur Gfslason leikari 9.
lestur útvarpssögunnar
FORELDRAVANDAMÁLIÐ —
DRÖG AÐ SKILGREININGU
eftir Þorstein Antonsson. Saga
þessi hefur nú þegar vakið all-
mikla athygli, — bæði vegna
þess hversu sjaldgæft það er, að
útvarpið frumflytji, verk eftir
íslenzka höfunda, og ekki síður
vegna þess, að bæði efni og
efnistök eru um margt
merkileg. „Ég skrifaði þessa
sögu að mestu sumarið 1972, en
fór svo aftur yfir hana vorið
1973,“ sagði Þorsteinn er blaðið
ræddi við hann. „Það er margt
leitt saman í sögunni, mál, sem
eru aktúel, ög hafa verið til
Þorsteinn — skilgreinir for-
eldrana.
umræðu siðastliðin 2—3 ár.
Þetta er kannski fyrst og
fremst spurningin um kyn-
slóðabilið svokallaða, og þá
athygli, sem unglingar hafa
hlotið að undanförnu sem
eiginlega sérstakur „þjóð-
flokkur" út af fyrir sig. Síðan
spilar fleira inn í þetta t.d.
fangelsismál."
Þorsteinn kvaðst einkum
hafa skrifað söguna með það
fyrir augum, að hún yrði gefin
út, en þó alltaf haft það bak við
eyrað, að um efni væri að ræða,
if Mikið hefur leikritaval leik-
listardeildar útvarpsins verið
ferskara og áræðnara undanfarið
en oft áður. Síðasta og kannski
bezta dæmi þessa var
MANNVINURINN á fimmtudag I
siðustu viku. Þetta kostulega and-
svar Christopher Hampton við
„Mannhatara” Moliérs komst ó-
trúlega vel til skila i uppfærslu
útvarpsins undir stjórn Sigmundar
Arnar Arngrimssonar. Þótt
EFTIR bærilega rispu yfir hátiðarn
ar fer nú blessað sjónvarpið að
byrja á ný sinn daglega bakstur.
Og um leið og sjónvarp fer að
endurtaka sig, þá gerum við
gluggararnir það lika — förum að
skrifa aftur og aftur um sama
hjakkið i sömu þáttunum. Öllu ber
þvi að taka með brosi á vör. Eða
a.m.k. glotti.
Og þá ber fyrst að nefna það
efni, sem á skömmum tima hefur
liklega aflað sér almennari vin-
sælda en flest annað erlent sjón-
varpsefni, — ,,Lif og fjör i Íækna-
deild". Þessir þættir búa yfir anzi
ismeygilegri kimni bæði i orði og
æði, þrátt fyrir farsakenndar öfgar
á stundum. En bæði Isikur ungu
leikaranna. -— ekki sízt Barry Ev-
ans i hlutverki sakleysingjans Up-
tons — og svo handrit Bill Oddie
og Graeme Garden lyfta þessu
grini hátt yfir meðallag. Raunar
hafa þeir Oddie og Garden, ásamt
Tim Brooke Taylor, aflað sér
mikillar frægðar frá þvi þessir
þættir voru gerðir, fyrir flokk hjá
BBC, sem þeir bæði semja og
leika i. Þeir þættir nefnast „The
Goodies" og hafa fengið verðlaun
i margri keppni. Þá má geta þess,
að annar flokkur var gerður um
ævintýri Uptons læknis, „Doctor
at Large", eða „Læknirinn gengur
laus". Báðir þessar seriur yrðu
sem hæft gæti til flutnings f
útvarpi. Og Þorsteinn sagði, að
það gæti bara borgað sig
nokkuð vel að skrifa fyrir
útvarp. „Þetta kann að vera
nokkuð misjafnt. En mitt svar
við þessu að ég er fullkomlega
ánægður með það, sem útvarpið
hefur greitt fyrir þetta verk og
raunar með alla samvinnu við
það“.
Þegar hafa komið út eftir
Þorstein Antonsson skáldsög-
urnar „Vetrarbros" . og „Inn-
flytjandinn", auk ljóðabðkar,
og hann sagðist vera með nýja
skáldsögu í takinu núna, sem
tilbúin væri í drögum en
úrvinnsla væri eftir. Hvenærsú
saga yrði fullgerð kvaðst hann
ekki geta sagt um. Aðspurður
sagði Þorsteinn, að hann hefði
helgað sig ritstörfum að mestu í
alllangan tíma. „En ég er
ekkert bundinn við þetta.
Efnin hafa einfaldlega sótt á,
og ég hef reynt að skipa þeim í
form, sem myndu gera þau að-
gengileg fyrir aðra, — og þá
ekki sfður fyrir mig".
A ÞRIÐJUDAGSKVÖLD kl.
19.40 er á ferðinni sú hýbreytni
í útvarpinu, að kynntir verða
sinfóníutónleikar vikunnar í
sérstökum þætti. Þessi þáttur
er i umsjá Gunnars Guðmunds-
sonar. framkvæmdastjóra sin-
föniunnar, sem m.a. er útvarps-
hlustendum að góðu kunnur úr
þættinum “Hljómplötusafnið".
Gunnar sagði okkur, að í
þessum stuttu þáttum væru
kynnt þau verk, sem flutt yrðu,
svo og einleikarar, söngvarar
og stjórnandi. Að þessu sinni
eru það hljómleikarnir 24.
janúar, sem kynntir verða, en
þá eru á efnisskránni sínfónía
númer 14 eftir Sjostakovich og
Tónaljóðið Don Juan eftir
Richard Strauss. Aðalhljóm-
sveitarstjóri sinföníunnar í
vetur, Karsten Andersen,
stjórnar, og einnig koma fram
góðir gestir frá Finnlandi, þ.e.
söngvarinn Kim Borg og
söngkonan Taru Valjakka.
kannski sé undarlegt, að eitthvað
leikhúsanna hafi ekki krækt sér i
þetta verk, sem gengið hefur i
langan tima við metaðsókn viða
um Evrópu, má til sanns vegar
færa, að þetta er fyrst og fremst
orðaleikur, meinfyndið tritl í
kringum orð og hugmyndir. Og
Torfeyju Steinsdóttur tókst tiltölu-
lega vel að snara hárfínum blæ-
brigðum hinnar brezku kimni yfir
á snurðulitla islenzku. í þessum
sjálfsagt velþegnar hér i tilfinnan-
legu húmorsleysi dagskrárinnar
(sbr. hrollvekjuna „Söngelska fjöl-
skyldan").
Nú, nú. Enn er „Krunkið" hans
Magnúsar Bjarnfreðssonar heldur
þægilegt Þvi miður er þátturinn
að komast á stöðnunarpunkt, fjöl
breytni fyrstu þáttanna að verða
„rútinu" að bráð. Og viðtöl
Magnúsar við hina og þessa góða
andans menn koma einhvern veg-
inn eins og skrattinn úr sauðar-
leggnum innan um alla kokka-
mennskuna og eldhúsgumsið
Sænsku myndinni um
valdaránið í Chile, sem sýnd var á
miðvikudaginn siðustu viku, tókst
að vera spegill harmleiks heillar
þjóðar. Sviarnir fóruekki ilaunkofa
með afstöðu sina til viðfangsefnis
sins, en það gróf sizt undan gildi
myndarinnar. Hún var sterk
heimild um sorgarleik, hvað sem
mönnum kann annars að finnast
um rétt og rangt i þessari þjóð
félagslegu ringlureið.
Það var mikið um niðursoðna
speki i „Það eru komnir gestir" á
sunnudaginn, og drjúgt var þar
stráð af gullkornum og frægum
nöfnum. Engu að siður kom þarna
margt bitastætt fram og kvik
mynduð innskot gáfu þættinum
aukna vidd. Ég held, að
umræðunni um hlutskipti
Gunnar— kvnnir sinfóníuna
A MIÐVIKUDAG 23. janúar
gerir útvarpið sitthvað til-að
minnast þess, að ár er Iiðið frá
upphafi gossins i Heimaey. Kl.
19 verða á BEINNI LlNU hiá
þeim Arna Gunnarssyni og
Einari Karli Haraldssyni
bæjarstjórinn í Vestmanna-
eyjum, Magnús Magnússon, svo
og nokkrir bæjarstjórnarfull-
trúar, og munu þeir allir
væntanlega svara spurningum
hlustenda um hvaðeina, sem
þeim liggur á hjarta varðandi
þessar afdrifaríku nárrúru-
hamfarir og eftirleik þeirra.
Á KVÖLDVÖKU siðar um
kvöldið mun svo Jón Öskar
skáld flytja frásögn franskrar
konu um þau áhrif, sem hún
varð fyrir af gosinu, er hún
dvaldist í Eyjum með manni
sínum, íslenzkum jarðfræðingi,
sem þar starfaði.
Og að lokum verður kl. 22.15
skotið inn sérstökum eyjapistli,
í umsjá Arnþórs og Gísla
Helgasona, þar sem þeir
félagar munu að öllum lík-
indum flytja einskonar annál
gossins.
Sem sagt, Vestmannaeyjar og
eldgosið frá ýmsum hliðum á
miðvikudag.
flutningi öllum var hraði og ná-
kvæmni og ungu leikararnir nutu
þess greinilega að komast þarna i
feitan og góðan texta, enda hittu
þau langflest á rétta bylgjulengd i
túlkun og andblæ verksins Þor-
steinn Gunnarsson i titilhlutverk
inu sannaði enn einu sinni hæfi-
leika sinn til hnitmiðaðs grinleiks
— A Þ.
manna i ófyrirsjáanlegri
tilveru hafi efnislega tekizt ætl-
unarverk sitt, en enn eigum við
eftir að fá að sjá svona efni i
afslóppuðum og blátt áfram bún
ingi. Enn er þetta of stift og plan-
lagt fyrir minn smekk.
„Hvað nú ungi maður?" er
ánægjulega stutt franihaldsmynd,
efni nokkuð ólikt þvi, sem við
eigum að venjast Hin timanlega
umgerð sögunnar er vönduð og
styrkt enn frekar með innklipptum
fréttamyndum frá þessum tima.
En á móti kemur tvistringur i
efnistokum og veikir þennan raun-
sæislega ramma með togstreitu
milli ýkjukenndrar safiru (þers-
ónusköpun) og tilfinningasemi
(t.d. texti sögumanns).
I lokin: Furðu sætir, að þættir
eins og sá um Emil Thoroddsen og
Grimsey skuli hafa sézt hjá einni
og sömu sjónvarpsstöð Annars
vegar þáttur, sem afsakanlegur
hefði verið á fyrsta ári sjónvarps
ins, (byggður á formúlunni út
varpsfyrirlestur plús mynd er
samasem sjónvarpsefni), og hins
vegar þáttur, sem hvaða sjón
varpsstöð, sem er, hefði getað
verið hreykin af Grimseyjarmynd
in var mikill sigur fyrir þá, sem að
henni stóðu Að sama skapi var
„Emil Thoroddsen" dapurlegur
vitnisburður urn fúsk — A Þ.
GLEFS
1 GLUGG