Morgunblaðið - 21.06.1974, Blaðsíða 27

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 21. JUNl 1974
27
Þórir Kjartansson
lögfrœðingur - Mitming
F. 6 júnl 1909
D. 12. júní 1974
Þegar ég nú kveð látinn tengda-
föður, sækja á minningar um
liðna tíma — þau 24 ár frá þvf er
við kynntumst.
Ég minnist heimilisins að Lauf-
ásvegi 3, þar sem Þórir ólst upp
og einnig áranna að Bræðra-
borgarstíg 1, þar sem við hjónin
bjuggum um árabil. Bæði þessi
heimili voru rómuð fyrir gestrisni
og glæsibrag af öllum, sem til
þekktu. Ég minnist sumardag-
anna við Sogið, þar sem Þórir átti
margar ánægjustundir I hópi vina
og ættingja. Ég minnist heim-
sókna Þóris og Steinu til okkar, —
bæði í Danmörku og í Svfþjóð. Ég
minnist drengsins góða, sem f öllu
var okkur hinum fordæmi i dag-
legu lífi — hreinlyndur, sann-
gjarn og einlægur.
Hann var fæddur 6. júní 1909
hér í Reykjavík, sonur Kjartans
Konráðssonar og Magnþóru
Magnúsdóttur, sem síðar átti Guð-
mund Guðmundsson stórkaup-
mann. Að loknu stúdentsprófi hóf
hann lögfræðinám og lauk því ár-
ið 1934. Sama ár hóf hann svo
starfsferil sinn við Landsbanka
Islands, lengst af sem fulltrúi, og
átti að baki 40 ára starf við þá
stofnun, er hann lézt þann 12.
júní s.l., 65 ára gamall. Einnig tók
hann virkan þátt í félagsmálum,
bæði sem leikmaður i Knatt-
spyrnufélaginu Víkingi, og sfðar
sem félagi í Oddfellowreglunni.
Árið 1934 kvæntist hann Stein-
unni^jfeinsdóttur, sem nú kveður
góðan eiginmann og þakkar öll
hjúskaparárin, sem hvergi ber
skugga á. Eignuðust þau 3 dætur,
— Steingerði, Magnþóru og
Sveindísi, sem allar eru upp-
komnar.
Þegar við nú horfum til baka til
áranna með Steinu og Þóri, minn-
umst við samheldni þeirra og vin-
semdar við alla er að garði bar —
og þeir voru margir. Við minn-
umst heimilisins, sem af öllu bar
sakir glaðværðar og góðvildar,
sem þekkt var vfða vegu.
Við minnumst Sveins heitins
Hjartarsonar og Steinunnar, sem
áttu sinn þátt í að móta heimilið
að Bræðraborgarstig 1, sem síðar
varð okkur hinum, sem yngri
voru, til fyrirmyndar.
Loks minnumst við sjúkdómsár-
anna — 10 langra ára, sem smám
saman mótuðu heimilisföðurinn,
en buguðu hann ekki, unz yfir
lauk.
Þórir Kjartansson var hvers
manns hugljúfi, sem aldrei mátti
vamm sitt vita, og var öllum
svo sem hann vildi að þeir yrðu
sér. Sjúkdóm sinn bar hann af
þeirri karlmennsku og hugprýði,
sem honum var gefin í veganesti
ungum og mun veróa okkur, sem
syrgja hann, hugljúf minning um
góðan dreng.
Hvíl í friði.
J.Þ.H.
Utför hans fer fram frá Dóm-
kirkjunni i dag.
Magnús Þórir Kjartansson
fæddist í Reykjavík. Foreldrar
hans voru Magnþóra Magnúsd.
og Kjartan Konráðsson, sem flest
eldra fólk hér f borg man vel. Þór-
ir ólst upp á heimili móður sinn-
ar og foreldra hennar, Þóru og
Magnúsar að Laufásvegi 3. Var
það heimili rómað fyrir gestrisni
og myndarskap. Ég læt mér
færari menn að greina nánar frá
ætterni þeirra og hins látna.
Þórir brautskráðist frá Mennta-
skólanum í Reykjavík 1928, lauk
lögfræðiprófi frá Háskóla íslands
1933, starfaði á skrifstofu
Gunnars E. Benediktssonar hrl.,
þar til hann réðist starfsmaður
Landsbankans og starfaði þar
meðan heilsa og kraftur entust.
“4. marz 1934 kvæntist hann
eftirlifandi eiginkonu sinni,
Steinunni Sveinsdóttur, kjördótt-
ur Steinunnar Sigurðardóttur og
Sveins M. Hjartarsonar bakara-
meistara, Bræðraborgarstíg 1.
Vígslan fór fram í Dómkirkjunni
að viðstöddu fjölmenni. Veizla
var síðan í Oddfellowhúsinu og
minnist ég varla að hafa séð
samankomin fleiri afa, ömmur,
systkini og frændlið, ásamt vinum
og kunningjum. Margar ræður
voru fluttar, skemmtilegar og
góðar, en bezt man ég þó, þegar
Þórir þakkaði tengdaforeldrum
sínum fyrir að treysta honum
fyrir fallegri og góðri einkadótt-
Þórir og Steina bjuggu fyrst á
Freyjugötu, en fluttu fljótt aftur i
vesturbæinn, að Sólvallagötu, og
síðan á Bræðraborgarstig 1, i hús
foreldra hennar. Og mér er kunn-
ugt, að Þórir var tengdaforeldr-
um sínum kær.
Steina og Þórir eiga þrjár dæt-
ur, Steingerði, Magnþóru og
Sveindísi, sem allar fengu gott
uppeldi og menntun eftir þvi, sem
hugur þeirra stóð til. Þær giftust
allar ágætismönnum og eru allar
mestu myndarkonur. Barnabörn-
in eru tíu og eitt barnabarnabarn,
yndisleg i alla staði. Svein, son
Magnþóru, hafa þau alið upp sem
sinn son, og hefur hann verið afa
sínum og ömmu, sérstakur á allan
hátt.
Þórir og Steina dvöldu mörg
sumur í sumarbústað við Ljósa-
foss með dætur sínar. Þar var oft
margt um manninn og öllum tekið
með kostum og kynjum. Þar átti
maður margar ógleymanlegar
stundir.
Ekki get ég minnzt Þóris svo að
ég geti ekki um þá sérstöku ást og
virðingu, sem hann bar ávallt til
móður sinnar og gagnkvæmt.
Mjög var gott á milli Magnþóru
og Steinu og dáði hún mannkosti
tengdadóttur sinnar að verðleik-
um.
Sagt er, að við fullorðna fólkið
tölum mest um þá gömlu góðu
daga, þegar við vorum ung, og allt
hafi þá verið betra og skemmti-
legra i alla staði. Við höfðum
meira athafnasvæði til leikja, þá
Jónína Guðrún Steins-
dóttir — Minningarorð
Að lokum eftir langan, þungan
dag, er leið þín öll, segir skáldið
Steinn Steinarr í yndisfögru
kvæði. Við, sem erum farin að
reskjast, vitnum sömuleiðis oft til
þess, að mold ættlandsins kalli
alla til sín I fyllingu tímans.
Þannig er leið okkar allra og alls,
sem lífsanda dregur. Allt að einu
getur varla farið hjá því, að
manni finnist líkt og gripið um
kverkar sér, þegar dauðinn tekur
suma þá, sem orðið hafa manni
samtíða á löngu eða skömmu
skeiði ævinnar. Vera má, að þeim,
sem er enn ofar moldu, hafi fyrst
orðið það ljóst, er dauðinn reið í
garð, hversu vandabundinn hann
hafði verið þeim, sem nú hafði
kvatt veröldina.
Hinn 16. júni sl. andaðist
tengdamóðir mín, Jónina Guðrún
Steinsdóttir, Vesturvallagötu 3 i
Reykjavík, f. 17. apríl 1902. Að
henni stóðu bændakynkvíslir í
allar áttir. Foreldrar hennar voru
Steinn Jónsson bóndi í Miklholti í
Biskupstungum, síðar á Skúfslæk
í Flóa, og Ingunn Þorkelsdóttir
bónda á Sólheimum í Ytrihrepp
Guðmundssonar. Tvær kjarnmikl-
ar Árnesingaættir, enda átti
tengdamóðir min sér ævinlega
fastar rætur austur þar.
Margt týnist í ölduróti áranna.
Samt man ég það ofurvel, það var
einn sunnudag fyrir meira en
tuttugu árum, að ég hitti þessa
svipheiðu konu í fyrsta sinn. Það
varð már líkt og norðlenzkur sól-
skinsdagur með fjallbláma og
heiðríkju. Handtak hennar var
óðara við fyrstu kynni eins og
hlýr Jónsmessuandvari og svo
voru töfrar hennar ætíð miklir, að
löngum síðan held ég allt gott,
sem runnið er upp á Vesturvalla-
götunni.
Höfundur lífsins gerir alla vel
úr garði á einn eða annan veg.
Jónina Guðrún bar nokkra þá
kosti með sér, sem fágætir eru og
framar öllu hugljúfir. Hún var
góð kona, óáleitin við aðra og holl-
vinur þeirra, sem lítið eiga undir
sér. Þegar ég lít yfir þá áratugi,
sem okkar leiðir lágu saman, get
ég ekki annað sagt en hún hafi átt
sammerkt í þeirri grein við marga
þá skörunga, sem sagt er frá í
íslendingasögum, að vera um-
fram allt drengur góður. Hún var
tápmikil kona og stórvel gefin á
marga lund. Henni var alla tíð
áskapað að taka hverju því, sem
að höndum bar, með fullkomnu
æðruleysi. Hversu heitt sem
hjartað var, gætti hún þess að
halda höfðinu köldu. Hún kunni
mætavel skil á þeim sannindum,
að hrakyrði spilla hugsun og
brjála dómgreind.
Ung giftist hún Þórði Eirfks-
syni frá Utey í Laugardal. Hún
unni honum mikið og svo hann
henni. Ekki efast ég um, að hún
var manni sínum jafnan hollvætt-
ur, sem stóð við hlið hans í blíðu
og stríðu. Niðjar þeirra eru átta,
tvær dætur og sex dótturbörn.
Dæturnar Unnur og Eiríka
Kristin eru I senn föngulegar og
miklar atgerviskonur, svo trúar i
öllu dagfari, að af ber. Barna-
börnin urðu stolt hennar og gleði
I ellinni og hún var ekki spör á
gullin sín við þau.
Margt er hvikult á jarðarkringl-
unni, vinnirðu einn, þá týnirðu
hinum, stendur þar. Mér býður í
grun, að breytni mín hafi ekki
ævinlega verið við skap tengda-
móður minnar. Tengdasonurinn
var lengst af ekki við eina fjöl
felldur og um skeið iitill hófs-
maður í háttum. Fyrir þvi mun
alveg óhætt að reiða sig á, að
þessari hóglátu konu hafi ekki
einlægt fallið rasandi ráð sliks
angurgapa. Hvað sem um það er,
þá er hitt að minnsta kosti hand-
víst, og mér þykir furðulegt,
undursamlegt, að aldrei mælti
hún eitt styggðaryrði I minn garð
né var mér nokkru sinni ógóð.
Einhvern veginn get ég illa losn-
að undan þeirri hugsun, að sá,
sem eitt sinn hafi unnið trúnað
hennar, átti hann óskiptan alla
stund upp frá því. En nú, þegar
hún er ekki lengur á meðal okkar,
sem eftir lifum og áfram höldum,
sé ég framar öllu eftir þvi, að ég
kom mér aldrei til þess að segja
Framhald á bls. 35
þurfti ekki að tala um græna bylt-
ingu, túnin voru viða og þekktum
við vesturbæingar þá eðlilega
bezt það, sem næst okkur var, svo
sem Geirstún og Thorsteinssons-
túnið, þar sem við spiluðum
krocket, fórum í boltaleik og eitt
par fram og alls konar leiki.
Við Þórir ræddum oft saman,
bæði um ást og pólitík, og vorum
þá ekki alltaf sammála, sérstak-
lega ekki í stjórnmálum. Ræddum
við fram og aftur, sérstaklega
fyrir kosningar, um þá sem í
framboði voru, og sannarlega
sýndist sitt hvoru um það fólk,
sem þar var i það og það skiptið.
En auðvitað fylgdum við sama
flokknum, sennilega frá þvi að
við höfðum leyfi til að kjósa. Ekki
minnist ég þess, að við höfum
nokkurn tima rætt eilífðarmálin,
en sannfærð er ég um, að hann
var trúaður innst inni, þó hann
flíkaði þvi ekki.
Þetta eru aðeins nokkur
kveðjuorð um kæran vin, sem var
okkur hjónum trölltryggur frá
fyrstu kynnum og þar til yfir
lauk.
Við sendum systrum hans.
fóstursystur og öllum vanda-
mönnum innilegar samúðarkveðj-
ur við fráfall hans.
Þér, elsku Steina og börnum
ykkar, biðjum við blessunar guðs.
Þú hefur verið þínum góða eigin-
manni sannkallaður gimsteinn
alla tið og þá ekki sízt, þegar hann
þurfti mest á umhyggju að halda i
hinni löngu og ströngu sjúkdóms-
legu. Þóri biðjum við guðs bless-
unar á sálarlifsins brautum; hitt-
umst bráðum.
Asta Björnsdóttir.
Blómaföndur
Námskeiö í blómaskreytingu.
Ir.nritun í síma 83070.
Utboð
Vestmannaeyjakaupstaður óskar eftir tilboði í
tilbúið íþróttahús og sundhöll í Vestmannaeyj-
um.
Iþróttasalurinn er 22x44m., sundlaugarkerfið
er 1lX25m. og heildargólfflötur byggingar-
innar er um 4000 fm.
Útboðsgögn verða afhent frá og með fimmtu-
deginum 20. júní 1974 á Verkfraeðiskrifstofu
Sigurðar Thoroddsen s.f., Ármúla 4, Reykjavík
og á skrifstofu bæjartæknifræðings í Vest-
mannaeyjum gegn 5000 kr. skilatryggingu.
Tilboð verða opnuð í skrifstofu bæjartækni-
fræðings í Vestmannaeyjum 1. ágúst 1 974 kl.
14.00.
Basjartæknifræðingurinn í Vestmannaeyjum.
ó VatmMsiíii'ð
óskar eftir starfsfólki
i eftirtalin störf:
Hvammstangi
Umboðsmaður óskast
strax. Upplýsingar hjá
Karli Sigurgeirssyni í síma
1350 og hjá afgreiðslunni
í síma 1 0100.
Innri-Njarðvík
Umboðsmaður óskast til að
snnast dreifingu og inn-
heimtu fyrjr Mbl. Uppl. hjá
umboðsmanni. Sími 6057
og hjá afgreiðslumanni í
Reykjavík. Sími 10100.