Morgunblaðið - 26.07.1974, Blaðsíða 4

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 26. JÚLl 1974
Fa
jl /tíi. t /./;/<.. i \
'AFlUt;
BILALEIGA
CAR RENTAL
21190 21188
LOFTLEIÐIR
BÍLALEIGAN
EYSIR
CAR RENTAL
«“24460
í HVERJUM BÍL
PIONCEŒR
ÚTVARP OG STEREO
KASSETTUTÆKI
MARGAR HENDUR I
^ VINNA ÉTT VERK
§ SAMVINNUBANKINN . ...
f ■■■■■
■Tilboft
AKIÐ NÝJA
HRINGVEGINN
11 Á SÉRSTÖKU
■■ AFSLÁTTARVERÐI
SHODtt
LEIGAN
CAR RENTAL
AUÐBREKKU 44, KÓPAV.
■4
® 4-2600
Bílaleiga
GAB RENTAL
Sendum
CJÞ 41660 - 42902
Leiguflug - þjónustuflug-
vöruf lug - sjúkraf lug -
útsýnisflug
INNANLANDS OG UTAN
........_ r afe’'--'—
Sverrir Þóroddsson
/I Gamla flugturninum
—^ fc Reykjavikurflugvelli
\\ Simi28420 Allan sólarhringinn
Lágmarks-
kröfur Alþýðu-
bandalagsins
Ólafi Jóhannessyni hefur nú
verið falið að gera tilraunir til
þess að endurlffga vínstri
stjðrnina með aðstoð Alþýðu-
flokksins. Eins og kunnugt er,
lýsti Þjóðviljinn yfir þvf, að
þingmenn Alþýðubandalagsins
hefðu keypt köttinn f sekknum,
er þeir kusu formann Alþýðu-
flokksins f forsæti sameinaðs
Alþingis. 1 gær segir Þjóðvilj-
inn um þær stjórnarmyndunar-
viðræður, sem framundan eru:
„Þetta verða erfiðar viðræð-
ur, um það þarf enginn að ef-
ast, og þær hljóta að taka all-
langan tfma, þvf að ágreinings-
efnin eru mörg og varða mjög
þýðingarmikil mál.“ Sfðar seg-
ir Þjóðviljinn: „Hér skal að svo
stöddu engu um það spáð, hvort
viðræður flokkanna fjögurra
muni leiða til stjórnarmyndun-
ar eða ekki; f þeim efnum eru
báðir möguleikar til.“
Þjóðviljinn gerir sfðan grein
fyrir sjö lágmarksskilyrðum.
sem Alþýðubandalagið mun
setja fram f stjórnarmyndunar-
viðræðunum. 1 þvf sambandi
leggur Þjóðviljinn áherzlu á, að
hver sá flokkur, sem ekki gangi
undir merkjum hentistefnunn-
ar, hljóti að setja ákveðin lág-
marksskilyrði fyrir þátttöku
sinni f samsteypustjórn.
Eitt af lágmarksskilyrðun-
um, sem Þjóðviljinn lýsir, er
þetta: „Alþýðubandalagið mun
gera þá kröfu, að ný rfkisstjórn
eigi gott samstarf við verka-
lýðshreyfinguna og stuðli með
starfi sfnu að þvf, að treysta
áhrif verkalýðshreyfingarinnar
og verkafólks f þjóðlffinu."
Fráfarandi vinstri stjórn
sprakk einmitt á þvf, að Ólaf-
ur Jóhannesson neitaði að hafa
það samráð við launþegasam-
tökin, sem forseti Alþýðusam-
bandsins óskaði eftir. Alþýðu-
bandalagið studdi forsætisráð-
herrann dyggilega f þessum
efnum eins og þá háttaði til. Nú
er slfkt samstarf lágmarksskíl-
yrði fyrir stjórnarþátttöku af
hálfu Alþýðubandalagsins.
Ekki er nóg með, að þing-
menn Alþýðubandalagsins
krefjist samstarfs, heldur er
það lágmarkskrafa af þeirra
hálfu, að áhrif verkalýðshreyf-
ingarinnar verði aukin. Þegar»
Ólafur Jóhannesson hafði knú-
ið Björn Jónsson til þess að
segja af sér ráðherradómi sl.
vor, lét hann þau orð falla á
Alþingi, að það gæti ekki farið
saman að gegna ráðherrastörf-
um og vera forseti Alþýðusam-
bandsins. I þeim efnum yrðu
menn að velja og hafna. Komm-
únístar studdu ólaf Jóhannes-
son eindregið f þessari aðför
hans að forseta Alþýðusam-
bandsins. Ekkert var þó betur
fallið til þess að veikja áhrif
verkalýðshreyfingarinnar f
þjóðlffinu en að hrekja forseta
^Alþýðusambandsins úr rfkis-
stjórn hinna vinnandi stétta.
En kommúnistar virðast nú sjá
sér hag f þvf að snúa við blað-
inu f þessum efnum og snúast
gegn sjónarmiðum Ólafs Jó-
hannessonar.
Loks segir Þjóðviljinn um
lágmarkskröfur Alþýðubanda-
lagsins: „Sfðast en ekki sfst
mun Alþýðubandalagið gera þá
kröfu, að staðið verði undan-
bragðalaust við samkomulag
það, sem gert var f núverandi
rfkisstjórn þann 21. mars sl.
um brottför bandarfska hersins
frá tslandi á næstu tveimur ár-
um.“
Þetta er lágmarkskrafa af
hálfu Alþýðubandalagsins. A
hinn bóginn er ijóst.aðGylfiÞ.
Gfslason náði kjöri f Reykjavfk
fyrst og fremst vegna eindreg-
innar andstöðu sinnar fyrir
kosningar við stefnu fráfarandi
vinstri stjórnar f varnarmálum.
Einar Ágústsson hefði einnig
að öllum Ifkindum fallið, ef
hann hefði ekki flett ofan af
samstarfsmönnum sfnum f rfk-
isstjórn og lýst yfir þvf, að af-
staða kommúnista til varnar-
málanna byggðist á óþjóðholl-
um grunni.
Nú verður fróðlegt að sjá,
hvort þessir tveir menn muni
ganga að kröfum kommúnista
undanbragðalaust, þannig að
landið verði varnarlaust að
tveimur árum liðnum. Slfk af-
staða gæti hæglega leitt til
grundvallarbreytinga á fs-
lenzku flokkakerfi f næstu
kosningum.
Þar er tónlist
fuglatíst
eini liávaðinn.
A síðasta áratug hafa samtals
um tuttugu íslenzkir hljóðfæra-
leikarar úr Sinfónfuhljómsveit
Islands átt þess kost að fara til
2—3 vikna sumardvalar í
Orkney Springs f Virginiu í
Bandaríkjunum og leika þar
með bandarískri sinfóníuhljóm-
sveit. Hafa ferðir þessar verið
farnar á vegum tónlistar-
nefndar stofnunar í Washing-
ton, sem nefnist People to
People, en hún var sett á
laggirnar árið 1956 að tilhlutan
Dwights D. Eisenhowers þá-
verandi forseta. Hann hafði
mikinn áhuga á því að stuðla að
auknum samskiptum einstakl
inga af mismunandi þjóðern-
um og úr ýmsum greinum.
Stofnun þessi hefur ekki sér-
staka heildarskipulagningu,
heldur starfar hún f sjálfstæð-
um nefndum, sem hver um sig
vinnur að tilteknum verkefn-
um, sumar stuðla til dæmis að
gagnkvæmum kynnum fatlaðra
barna, aðrar að kynnum og
samstarfi fþróttamanna, enn
aðrar vinna að auknum sam-
skiptum lækna o.s.frv.
Forseti tónlistarnefndar-
innar er pfanóleikarinn Ann
Schein, sem nokkrum sinnum
hefur komið hingað til Islands
og bæði haldið sjálfstæða
hljómleika og leikið með Sin-
fóníuhljómsveitinni. Fram-
kvæmdastjóri er hinsvegar
Ruth Sickafus og kom hún hér
við á dögunum ásamt eigin-
manni sínum, Charles Sickafus,
tónlistarkennara, er þau voru á
leið til Evrópu.
Blaðamaður Morgunblaðsins
hitti þau sem snöggvast á
æfingu hjá Sinfóníuhljómsveit
íslands, þar sem þau voru að
hlusta á íslandsforleik Jóns
Leifs, sem flytja á nk. sunnu-
dag á þjóðhátfðinni á Þingvöll-
um. Með þeim f för var Árni
Kristjánsson, píanóleikari og
tónlistarstjóri Rfkisútvarpsins.
Þau skýrðu svo frá, að tildrög
þessa starfs hefði verið að þau
Ruth og Árni kynntust f
Washington, þegar Árni var
þar á ferð í boði bandarfska
utanríkisráðuneytisins. Þá kom
upp sú hugmynd að greiða fyrir
því, að íslenzkir hljóðfæra-
leikarar, einn eða fleiri gætu
komið til Orkney Springs, þar
sem á sumri hverju safnast
saman hljóðfæraleikarar víðs-
vegar að úr Bandarfkjunum og
mynda eina stóra sinfóníu-
hljómsveit.
Starfið f Orkney Springs, sem
er í Shenandoah, — dal á fögr-
um og kyrrlátum stað — er
tvíþætt. Meginverkefnið er
þjálfun ungra hljómsveitar-
stjóra, en jafnframt er haldið
uppi hljómleikahaldi, alltaf
5—6 hljómleikar á sumri
hverju. Aðalkennari hljóm-
sveitarstjóranna, Richard Lert,
stjórnar hljómleikunum — eða
aðstoðarmenn hans tveir. Lert,
sem er 85 ára að aldri, var
hljómsveitarstjóri f Berlfn áður
fyrr.
Einar Waage, kontrabassa-
leikari, er einn Orkneypíla-
grímanna (en undir þvf nafni
ganga þeir bæði sín í milli og í
bréfaskiptum Arna Kristjáns-
sonar og Ruth Sickafus). Hann
bættist í hópinn, þegar hlé varð
á æfingu og skýrði svo frá, að
fyrir nokkrum árum hefði verið
flutt þarna á hljómleikum
nfunda sinfónía Beethovens
með forkunnargóðum kór, sem
safnað var í söngfólki úr
nágrenninu, þar á meðal frá
Washington, en einsöngvararn-
ir komu frá Metropolitan
óperunni í New York. „Þetta
var rétt áður en við fluttum
sinfóníu undir stjórn Dr.
Roberts heitins Ottóssonar og
var afskaplega gaman að hafa
tekið þátt f þessu. I Orkney
Springs er verið að spila og æfa
næstum allan sólarhringinn og
kyrrðin einstök, — eini
hávaðinn þar er tónlist og
fuglatíst.
Yfirleitt eru útlendingar ekki
í sinfónfuhljómsveitinni f
Orkney Springs, Islendingarnir
mega heita þeir einu, sem hafa
fengið þessi boð: „Við gleymd-
um eiginlega öðrum þjóðum,
eftir að íslendingarnir fóru að
koma,“ sagði Ruth Sickafus —“
en nefndin vinnur að ýmsum
öðrum verkefnum, meðal
annars sendir hún hljóðfæri og
kennslugögn til ýmissa van-
þróaðra landa, mest til Suður-
og Mið-Ameríku, en einnig til
Asíu- og Afríkulanda. Þá hefur
hún veitt fyrirgreiðslu ýmsum
evrópskum aðilum, sem hafa
viljað flytja bandarfska
músík.“
Tónlistarnefndin hefur að
sögn Ruth Sickafus ekki úr
miklum fjármunum að moða,
en meginfjárstuðningurinn
kemur frá samtökum banda-
rískra tónlistarkvenna, Sigma
Alpha Yota, sem telja um
16.000 félaga.
Ruth Sickafus hefur sjálf tón-
listarmenntun að baki, en starf
sitt sagði hún fyrst og fremst
skipulagsstarf. Maður hennar
er aftur á móti kennari á
blásturshljóðfæri í gagnfræða-
skóla í Maryland, þar sem þau
hjón eru búsett, en á þeim slóð-
um eins víðast í Bandaríkjun-
um geta unglingar tekið hljóm-
list inn f námsefni sitt eins og
aðrar námsgreinar, svo sem mál
eða stærðfærði.
Til þessa hafa eingöngu
strengjahljóðfæraleikarar farið
til Orkney Springs, að sögn
Ruth Sickafus, en nú vinnur
hún að þvf að koma þangað
einnig blásurum. „Vandinn er
sagði hún, að það er alltaf svo
miklu meira framboð á blásur-
um en strengjum — það gera
lúðrasveitirnar — en við von-
um það bezta. Við teljum þetta
starf mikilsvert ekki síður fyrir
bandarfsku hljóðfæraleikarana
en þá fslenzku, þeir fá með
þessu tækifæri til að kynnast
íslenzkri menningu, en margir
okkar manna vita lftið eða
ekkert um menningarlff á
Islandi — og ég er viss um, að
ýmsir yrðu undrandi að sjá,
hvað músfklff er hér blómlegt.“
— mbj.
Ruth og Charles Sickafus ásamt Einari Waage, kontrabassaleikara og Árna Kristjánssyni,
pfanóleikara, tónlistarstjóra Rfkisútvarpsins.