Morgunblaðið - 02.08.1974, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 2. AGÚST 1974
Minning:
Jónína Schram
I dag verður gerð útför Jónínu
Schram frá Dómkirkjunni í
Reykjavík.
Jónína, eða Jonna eins og hún
var að jafnaði nefnd meðal vina
sinna, var fædd að Arnarnesi við
Eyjafjörð 23. maí 1897, dóttir
Jóns Antonssonar bónda þar og
Guðlaugar Helgu Sveinsdóttur
konu hans. Er Jonna var enn í
æsku, fluttust foreldrar hennar
til Hjalteyrar, þar sem þau gerð-
ust frumbyggjar. Hóf Jón útgerð
þaðan, jafnframt því sem hann
stundaði skipasmíðar, og lagði þar
með grundvöll að þeirri útgerðar-
t
Systir mln,
GUÐNÝ EINARSDÓTTIR,
andaðist 31. júli.
Fyrir hönd vandamanna,
Svala Einarsdóttir.
stöð, sem Hjalteyri varð síðan um
langt skeið. Ólst Jonna upp á
Hjalteyri í stórum systkinahópi.
Var hún yngst átta systkina, sem
nú eru öll látin.
Rúmiega tvítug að aldri helypti
Jonna heimdraganum. Lá leið
hennar fyrst til Kaupmannahafn-
ar, þar sem hún dvaldist um eins
árs skeið, en síðan til Akureyrar.
Næstu árin vann hún ýmis störf
þar, m.a. nokkur ár hjá Lands-
síma Islands. Árið 1929 giftist
hún eftirlifandi eiginmanni sín-
um, Gunnari Schram, er var þá og
lengi síðan símstjóri á Akureyri.
Eignuðust þau tvö börn, Gunnar
lögfræðing, fulltrúa í sendinefnd
Islands hjá Sameinuðu þjóðun-
um, og Margréti fóstru.
Er börnin voru enn í bernsku
varð Jonna fyrir þeirri þungbæru
reynslu, að hún tók berklaveiki,
sem á þeim árum var mjög mann-
skæður sjúkdómur. Varð hún að
yfirgefa börn sín og eiginmann til
að heyja mjög tvísýna baráttu við
hinn hvíta dauða. Um síðir sigraði
lífið, en merki sjúkdómsins bar
Jonna alla ævi, þó að hún léti sem
minnst á þvf bera.
+
Útför eiginkonu minnar, móður og tengdamóður,
JÓNÍNU SCHRAM
sem andaðist 27 júlí, fer fram frá Dómkirkjunni föstudaginn 2. ágúst
kl. 13.30.
Gunnar Schram
Gunnar G. Schram, Ellsa Schram,
Margrét G. Schram, Helgi Hallgrfmsson,
t
Eiginkona min og fósturmóðir mín
GEIRÞRÚÐUR SIGURJÓNSDÓTTIR,
Hrauntcigi 28, Reykjavlk,
verður jarðsungin frá Útskálakirkju I Garði laugardaginn 3. ágúst
1974, kl. 2.
Kristinn Einarsson, Geir R. Andersen.
+
Eiginmaður minn, bróðursonur, faðir, tengdafaðir og afi
STEFÁN ÓLAFSSON
Laufásvegi 61
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju, laugardaginn 3. ágúst, kl.
1 0.30 árdegis.
Judith Júllusdóttir,
Stefán Stefánsson,
börn, tengdabörn og barnabörn.
+
Sonur minn og bróðir okkar
GUÐMUNDUR ÁGÚSTSSON
Erpsstöðum, Miðdölum,
Dalasýslu,
er lést 28. júli s.l. verður jarðsunginn að Kvennabrekkukirkju laugar-
daginn 3 ágúst kl. 2 e h
Ágúst Sigurjónsson
og systur hins látna.
+
Þökkum innilega auðsýnda samúð við andlát og jarðarför eiginmanns
míns, föður, tengdaföður og afa,
GUNNARS VILHJÁLMSSONAR,
Hátúni 35.
Guðlaug Guðlaugsdóttir
og fjölskylda.
Þau Jonna og Gunnar bjuggu á
Akureyri allt til ársins 1966, er
Gunnar tók við starfi rítsíma-
stjóra I Reykjavík. Fluttu þau þá
að Stýrimannastíg 8 hér I bæ, en
þar hafði verið æskuheimili
Gunnars.
Jónína andaðist að Vífilsstöðum
laugardaginn 27. júlí s.l., eftir
nokkurra vikna þunga og erfiða
sjúkdómsíegu.
Ég, er þessar línur rita, átti því
láni að fagna að eiga Jonnu að
tengdamóður. Þegar ég lít til baka
yfir samferð okkar kemur margt í
hugann, þó að fátt eitt af því verði
rakið hér.
Jonna Schram hafði til að bera
sterkan persónuleika og lifandi
áhuga á öllu þvl, sem skeði I
kringum hana. Það gilti einu hvað
var til umræðu, málefni fjölskyld-
unnar, atburðir hverdagsllfsins,
stjórnmál eða menningarmál
hvers konar. Hún hafði þróttmik-
inn og vakandi áhuga á öllum
sviðum mannlífsins, á lífinu
sjálfu. Hún hafði gjarnan ákveðn-
ar skoðanir á mönnum og málefn-
um, en laus við þröngsýni og var
opin fyrir skoðunum annarra, þó
að andstæðar væru hennar eigin
skoðunum. Var jafnan fróðlegt og
skemmtilegt að ræða við hana.
Hafði hún og mikla ánægju af að
hafa fólk I kringum sig, og þá
ekki sízt ungt fólk. Var oft gest-
kvæmt á heimilinu og aldrei naut
Jonna sín betur en I glöðum hópi
góðra vina.
Meðan Jonna og Gunnar bjuggu
á Akureyri, var það fyrirheitna
landið I augum barnabarna þeirra
að fá að dvelja hjá ömmu og afa.
Endurminningar frá dvöl sumars-
ins voru rifjaðar upp og ræddar
langt fram á vetur, og um leið og
sól fór að hækka á lofti var farið
að ráðgera nýja ferð. Hin síðari ár
hefur þurft um styttri veg að fara
til að heimsækja ömmu, og hefur
það verið óspart notað.
Eiginmanni sínum var Jonna
frábærlega traustur og ástríkur
lífsförunautur, og er hans missir
mikill, er nú skilja leiðir um sinn.
Börnum slnum var hún góð móðir
F. 16. sept. 1910
D. 26. júll 1974.
Lítið á blómin, er skrúðfögrum
litklæðum skarta,
skfnandi brosa þau framan
I sólina bjarta,
brosa svo blltt, biðja ekki sffellt
um nýtt,
blómstrin þau kunna ekki að
kvarta.
Lífið gaf og Iífið tók.
Fyrir tíu árum gaf það mér
Ársæl að tengdaföður. Að leiðar-
lokum langar mig ti! að kveðja
hann með nokkrum orðum.
Aðeins örfá fátækleg orð sem
hinztu kveðju, en þau megna ekki
að tjá allt það sem sækir á huga
minn nú.
Ársæll var I mínum augum ein-
stakur maður, sem ótrúlegt væri
annað en öllum, sem honum
kynntust, geðjaðist að og þætti
vænt um. Hann var dugnaðarmað-
ur mikill I starfi, en kraftar hans
voru ekki lengur þeir sömu I
seinni tlð, en hann hafði á yngri
árum sínum verið þekktur að
líkamshreysti og eljusemi. Hann
var heimilismaður fyrst og
fremst, ástkær eiginmaóur konu
sinni og hann gaf sig allan
óskiptan börnum sínum, stjúp-
börnum/tengdabörnum og barna-
börnum.
og sem tengdamóðir sllk, að ég
hefði ekki getað hugsað mér hana
betri, og er það vitnisburður
fimmtán ára reynslu.
Þetta sumar hefur verið
óvenjugjöfult á fallega góðviðris-
daga. Síðasti dagur Jonnu meðal
okkar hér var þó einn hinn allra
fegursti. í Iífi sínu gerði hún
flesta daga góða, og þvl verður
söknuður ástvina hennar þeim
mun sárari. Þann söknuð fær tím-
inn einn læknað og minningin um
góða konu og ástrlka eiginkonu.
Helgi Hallgrfmsson.
Á meðan heimili okkar var nær
honum, leið varla sá dagur, að
hann kæmi ekki við, og ósjálfrátt
var farið að bíða, um það leyti, er
von gæti verið á honum. Hann
færði alltaf hlýju og birtu með
sér, átti svo auðvelt með að gera
að gamni sínu og var oft einstak-
lega orðheppinn og gagnorður.
Hann fór varlega með til-
finningar sínar og bar þær ekki á
torg.
Hann hafði lifað tímana tvenna
og minnist ég þess, hve honum
var tamt að vitna I og segja frá
atvikum úr lífi og starfi, sem
hann gæddi þá gjarnan gáska, en
hann hafði ágætis kímnigáfu, sem
var honum töm.
Fráfall hans skilur nú eftir
stórt ófyllt skarð á meðal okkar og
hans er sárt saknað.
Ég vil þakka honum fyrir alla
manngæzku hans og hlýju, sem
hann auðsýndi mér og þá sérstöku
umhyggju og ást, sem hann sýndi
syni mínum Hlyni Þór, yngsta
barnabarninu slnu, sem kveður
hann afa nú I hinzta sinn, eftir
þann stutta, en fallega tíma, sem
þeir fengu að eiga saman. Mln
heita ósk var sú, að hann fengi að
vera hjá okkur svo lengi, að Hlyn-
ur fengi að kynnast honum, þess-
um sérstaka afa, svo lengi, að
hann ætti minninguna um hann
að veganesti, en nú er hann horf-
inn okkur og ég geymi minning-
una um afa fyrir hann til seinni
tíma.
Arsæll hafði ekki gengið heill
til skógar um nokkurra ára skeið,
líklega mun lengur en nokkurt
okkar vissi um. Hann mun hafa
vitað, að hverju dró, en fráfall
hans kom snögglega, þótt við
gengjum þess ekki dulin, að svo
gæti farið fyrr en varði. Engan
hefði grunað, sem sá hann daginn
áður með gamanyrði og bros á
vör, að næsta morgun yrði hann
allur.
Við erum mörg börnin hans,
eins og hann var vanur að kalla
okkur, sem syrgjum hann nú, en
nú hefur hann fengið að sofna
svefninum langa og við biðjum
góðan Guð að blessa minningu
hans. Ég mun minnast hans sem
eins af því bezta sem mér hefur
verið gefið.
En hamingjan geymir þeim
gullkransinn sinn,
sem gengur með brosið
til síðustu stundar,
+
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vináttu við andlát og jarðarför
bróður okkar og fósturföður mlns,
ÞORKELS ÓLAFSSONAR
frá Stlghúsi, Eyrarbakka.
Ólaffa Ólafsdóttir,
Sigrfður Ólafsdóttir,
Ása Ólafsdóttir,
Elfsabet Lárusdóttir.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð við andlát og jarðarför föður
okkar, tengdaföður og afa
KRISTJÁNS G. VALDIMARSSONAR,
Silfurgötu 9 a, ísafirði.
Ingibjörg M. Kristjánsdóttir, Halldór Þorgrímsson,
Guðrún J. Kristjánsdóttir, Jóhannes Gunnarsson,
Friðþjófur Kristjánsson, Kristfn Jósepsdóttir,
og barnabörn.
+
Alúðarþakkir til allra þeirra, sem sýndu okkur samúð og vináttu, við
fráfall og jarðarför
TÓMASAR Í.TÓMASSONAR,
rafvirkja,
Hæðargarði 8.
Sérstakar þakkir sendum við öllum samstarfsmönnum hans á Keflavík-
urflugvelli fyrir ómetanlega hjálp.
Þorbjörg Ottósdóttir, Marfa Þorsteinsdóttir,
Marfa Tómasdóttir, Þórunn Þorsteinsdóttir,
Þorsteinn J. Tómasson, Gyða Tómasdóttir,
Guðmundur O. Tómasson, Ingólfur Hannesson,
Guðjón T. Ottósson og fjölskylda
Hafdis Þórólfsdóttir og fjölskylda.
Minning:
Arsœll Valdimar
Sveinbjörnsson