Morgunblaðið - 02.08.1974, Blaðsíða 10

Morgunblaðið - 02.08.1974, Blaðsíða 10
10 MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 2. AGUST 1974 Brynja BenediktsdóttU á æfingu f Bad Hersfeld. Grœn laufblöð Rœtt við Brynju Benediktsdóttur leikstjóra, um sögulega uppfærslu á Lýsiströtu í Þýzkalandi • „ÞETTA var afskaplega lærdómsrfk ferð og mér þótti afar gaman að fá að setja þetta verk upp þarna. En þvf er ekki að neita, að þetta var erf itt.“ 0 Brynja Benediktsdóttir leikstjóri er nýkomin heim frá Þýzkalandi, þar sem hún leik- stýrði uppfærslu á hinu sfgilda ádeilu- og gleðiverki grfska skáldsins Aristófanesar, Lýsis- trötu, en eins og menn muna setti hún það á svið f Þjóðleik- húsinu við miklar vinsældir. Það var f borginni Bad Hers- feld, sem Lýsistrata var færð upp á sérstakri sumarleikhátfð, en sýningar fara þar fram f forni kirkjubyggingu, en sviðið er undir berum himni. Ulrich Erfuhrt leikhússtjóri f Bad Hersfeld kynntist sviðssetn- ingu Brynju á þessu verki, er hann dvaldist hér á landi til að leikstýra sýningu Þjóðleikhúss- ins á Marfu Stúart eftir Schill- er og bauð henni að setja upp Lýsiströtu á hátfðinni fyrir Þjóðverja. Morgunblaðið átti af þessu tilefni samtal við Brynju Benediktsdóttur og kom f ljós, að sýningin f Bad Hersfeld hafði svo sannarlega komið við kaunin á Þjóðverjum. Bad Hersfeld er um 30.000 manna borg. Á sumarhátíðinni, sem haldin er í kirkjubyggingu frá tfundu öld, voru nú sett á svið þrjú leikverk — Lýsis- trata, Púntila og Matti eftir Bertold Brecht og Wallenstein eftir Schiller. „Ég var þarna í rúman mánuð," sagði Brynja, „og einn- ig var með mér Geirlaug Þor- valdsdóttir, sem var aðstoðar- leikstjóri, og Atli Heimir Sveinsson var þarna einnig f þrjár vikur, en hann sá um tón- listina eins og hér heima. Þetta var alveg óskapleg vinna við æfingarnar, því að skipta varð sviðinu á milli þessara þriggja leikrita. Bæði gerði það okkur erfitt fyrir, hversu kalt var í veðri og rigningasamt, því að sviðið, sem er geysistórt, er úti- svið og svo hitt, að fyrir utan nokkrar stjörnur, sem aðeins komu fram í einu leikritanna þriggja þá var mestmegnis sami leikhópurinn f þeim öllum. Þetta þýddi það, að þetta vesl- eða grjónapungar? Nokkrar þýzku leikkvennanna á æfingu á Lýsiströtu. ings fólk var að frá klukkan átta á morgnana til kl. 12 á miðnætti. Þá setti það lfka strik í reikn- inginn, að öll leikhúsin eru meira og minna opin f Þýzka- landi fram yfir miðjan júlf, þannig að við urðum að æfa leikritin að mestu án aðalleik- endanna, sem þá voru að leika annars staðar.“ Og Brynja sagði, að talsvert hefði orðið að breyta af tónlist við Lýsiströtu frá sýningunni hér heima. „Atli Heimir varð að semja ný lög svo að segja upp á hvern einasta dag. Við gátum að vísu notað nokkur íslenzk lög, en mest varð að útfæra þýzk lög og frumsemja. En við notuðum búningana, sem Sigurjón Jóhannesson gerði fyrir uppfærsluna í Þjóðleik- húsinu." Sviósmynd úr þýzku uppfærslunni SCHEEL KATUR YFIR VIN- SÆLDUM SlNUM Brynja sagði, að hún hefði fengið nokkra ágæta leikara í helztu hlutverkin í Lýsiströtu. „Titilhlutverkið lék Nicole Heesters, sem er fræg leikkona í Þýzkalandi, og f hlutverki fógetans, sem Bessi lék hér heima, var kunnur kabarett- leikari, Havenstein að nafni. Og þess má geta til gamans, að hann fór núna lfka með sama hlutverk f Púntila og Matta og Bessi lék f Þjóðleikhúsinu. Þetta er einkennileg tilviljun, því að þeir eru ólíkir leikarar. Það var Ulrich Erfuhrt sjálf- ur, sem leikstýrði sýningunni á Púntila og Matta, en leikstjóri Wallensteins hét Toelle. Á þá frumsýningu mætti nýbakaður Þýzkalandsforseti Walter Scheel, en hann hafði þá verið f því embætti í viku. Þetta er bráðskemmtilegur maður og þegar hann tók mig tali gat ég sagt honum, að platan fræga, sem hann söng inn á, hefði ver- ið leikin í sjónvarp og útvarp á Islandi. Hann var kátur yfir að heyra þetta og virtist ánægður yfir vinsældum sínum sem söngvara." GRJÓNAPUNGARNIR HNEYKSLUÐU. Leikritin þrjú verða sýnd á sumarhátíðinni í Bad Herseld til 11. ágúst, en frumsýningin á Lýsiströtu var 12. júlí og olli hún talsverðu irafári þar á staðnum. „Ég lenti í nokkrum vand- ræðum eða mótmælum vegna skilnings míns á verkinu," sagði Brynja. „Þeir voru af- skaplega mikið á móti þessum grjónasekkjum, sem karlarnir gengu með og við notuðum f sýningunni hér f Þjóðleikhús- inu til að gera hermarsinn hlægilegan og ljótan. Þeim þótti ég fara þarna yfir markið og gagnrýnandi staðarblaðsins fáraðist mikið yfir þessu eftir frumsýninguna. Þetta mætti strax mikilli andspyrnu þarna, en ég helt þessu samt til streitu fram yfir frumsýningu. Eftir hana voru grjónasekkirnir f jar- lægðir og græn ffkjublöð sett í staðinn til að fegra myndina. Jú, ég neita því ekki, að mér komu þessi viðbrögð talsvert á óvart. Þarna kom fram mjög greinilegur mismunur á smekk. Það var eins og þeir væru að móðgast fyrir hönd hermennsk- unnar, sem gert var grín að með þessum hætti. Eða þá fyrir hönd siðferðisins, því að það var líka viðkvæmnismál að stúlkan sem lék gyðjuna skyldi koma fram með ber brjóst. Hins vegar þótti nauðsynlegt að Lýsistrata væri f gegnsæjum k.yrtli. Þá kom það lfka berlega f ljós,“ sagði Brynja, „að marsinn er í miklu uppáhaldi þarna f borginni, t.d. tók það Atla Heimi heila viku að kenna litl- um dreng að leika friðarlagið í leikritinu án þess að það væri með marstakti. ÞEGAR KARLMENN ÞORA EKKI.... Gagnrýnin var annaðhvort al- veg svört eða alveg hvít,“ sagði Brynja Benediktsdóttir, „og staðarblaðið kallaði sýninguna „sex-músikal“. Það þótti alveg ægilegt, en hins vegar jók það aðsóknina um leið oe áhorf- endahópurinn breyttist." Og þýzka sjónvarpið átti við- tal við leikstjóra þessarar um- deildu uppfærslu. „Þeir spurðu mig að því, hvernig f ósköpun- um stæði á því, að ég kæmi til að setja upp leikrit í Þýzka- landi, þegar sjálfur Ingmar Bergman treysti sér ekki til þess. Ég varð að svara því til að ég stæði gagnvart Bergman eins og Lýsistrata gagnvart karlmönnum sfns tíma, þegar karlmennirnir þyrðu ekki að taka áhættuna þá yrðu konurn- ar að gera það. Einnig sýndi sjónvarpið myndir frá sýning- unni sjálfri, m.a. af hneykslunaratriðunum, og fórst þeim það vel úr hendi. En ég er þrátt fyrir allt þetta mjög ánægð með ferðina," sagði Brynja Benediktsdóttir að lokum „ekki síxt með að hafa kynnzt þessum mikla skoðana- eða smekkmismun. Það var t.d. alveg ný reynsla fyrir leikarana þarna að láta konu stjórna sér og ég varð að beita járnaga til þess að keyra þetta áfram. En ég ætla núna að losa mig alveg út úr þessari uppfærslu, þvf að ég var búin að hrærast svo mikið f þessu, að ég var farin að missa dómgreindina á verkið. Sfðan ætla ég að fara út f ágúst og sjá síðustu sýninguna." — A.Þ. Frá æfingu f kirkjubyggingunni gömlu f Bad Hersfeld.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.