Morgunblaðið - 24.01.1975, Side 12

12
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 24. JANÚAR 1975
Veggplatti úr leir.
ræddrar sýningar. Þó hefur hún
gert nokkuð af því að brenna
hluti fyrir nemendur sína.
Nú er mjög sérstakur persónu-
legur stíll í verkum Steinunnar og
hugmyndir hennar, sem hún
spinnur verkin úr, eru fantasiur,
sem þó eiga sér stoðir víða i nátt-
úrunni, i landslagi, hafdjúpinu,
gróðri og svo mörgu sem fyrir
augu ber.
„Elztu hugmyndirnar, sem ég
er að vinna núna,“ sagði hún,
„eru allt að 17 ára gamlar, svo ég
er búin að ganga með þær nokkuð
lengi i kollinum og þær hafa líka
verið að þróast á þeim tíma, en nú
loks hef ég komizt i að vinna
talsvert við að koma hugmyndun-
um í verk og það tekur líka tím-
ann, því oft skemmast hlutir og
þá þarf að vinna hugmyndina upp
aftur. Ég hef ekki getað setið á
mér í að fara oft út á yztu nöf
tæknilega og því fer mikið i súg-
inn. Ég hef mikið gert af tilraun-
um og reynt að komast eins langt
og ég hef getað með efnið. Þetta
hefur kostað margt ónýtt verk og
mikla vinnu, en ég hef ekki séð
eftir þvi, það hefur hins vegar
gefið mér ýmislegt, sem ég hef
verið að leitast við að ná fram.“
Konumynd,
sem Steinunn
gerði í leir.
Steinunn
í Hulduliólum
að undirbúa viðamikla leirmunasýningu
í Kjarvalsstöðum um páskana
Leirkerasmíði á Islandi hefur
vaxið mjög fiskur um hrygg á
siðustu árum og er nú orðin einn
stærsti þátturinn í ísienzkri list-
munagerð. Steinunn Marteins-
dóttir leirkerasmiður í Hulduhóí-
um í Mosfellssveit er nú að undir-
búa opnun viðamikillar leir-
verkasýningar í Kjarvalsstöðum,
en hún mun opna þar sýningu
laugardaginn 29. marz, þ.e. dag-
inn fyrir páskadag, og mun sýn-
ingin standa til 14. apríl.
Yfirleitt eru þeir munir fremur
litlir, sem eru gerðir í leir, því
tæknilega er mjög erfitt að hafa
þá stóra. Á þeirri sýningu, sem
Steinunn er að undirbúa er þó
talsvert af stórum verkum úr leir,
því hún hefur teflt djarft í til-
raunum sínum. Það hefur því
mikið farið í súginn, en hún hefur
einnig haft árangur sem erfiði,
því hún hefur náð mikilli tækni í
gerð stórra muna. Við litum inn
hjá henni eitt síðkvöldið fyrir
skömmu til þess að fylgjast með
starfi hennar og undirbúningi.
Steinunn er með mörg járn í eld- (
inum um þessar mundir í leir-
vinnu sinni, mótun, brennslu og
skreytingu og verkin eru af ýmsu
tagi: vasar, veggmyndir, pottar.
Steinunn kvaðst mest hafa unnið
að leirverkinu síðan hún flutti í
Hulduhóla, en samt yrði hún með
verk á sýningunni allar götur frá
1964 og jafnvel enn eldri, en hún
hefur fengist við leirmunagerð í
17 ár. Megnið af þeirri 10 ára
vinnu, sem Steinunn mun sýna i
Kjarvalsstöðum er þó frá árinu
1969, en jafnhliða því að vera með
námskeið í leirmunagerð fyrir al-
menning, hefur hún gert sjálf-
stæða hluti fyrir sjálfa sig. S.l. ár
hafði hún þó engin námskeið ein-
göngu til þess að geta unnið
sleitulaust að undirbúningi um-
skálar, bakkar, ljósaker, kerta-
stjakar, veggplattar fyrir kerti og
fleira og fleira. Hún vinnur nú af
fullum krafti fyrir sýninguna og
byrjað er að smiða sérstök borð til
þess að láta munina standa á i
Kjarvalsstöðum og það er Sverrir
Haraldsson eiginmaður Steinunn-
ar, sem teiknaði borðin.
Unnið að gerð
veggplatta.
Fer út á
yztu nöf
í tækni
leirvinnunnar”
Við einn af stærri vösunum.
Unnið að mótun, fullmótaðir leirvasar nær.
Steinunn tekur einn af leirmunum sínum úr brennslu-
ofninum.