Morgunblaðið - 29.05.1975, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 29. MAI 1975
Guðni Thorlacius
In memoriam
Fæddur 25. október 1908
Dáinn 22. maí 1975
In memoriam
I.
Að kvöldi hins 21. maí sl. kom
saman til fundar smáhópur
manna úr Félagi kaþólskra leik-
manna. Eins og jafnan á slikum
fundum ræddust menn við um
kirkju sína og þau mál sem snerta
líf hennar og starf hérlendis og
ytra. Einn þeirra, sem þar rædd-
ust við, var Guðni Thorlacius,
fyrrum skipstjóri. Að fundi lokn-
um ók hann heim fólki sem ekki
átti sitt eigið farartæki og hélt
síðan heimleiðis ásamt konu
sinni. Tengdadóttir þeirra hjóna
varð þeim samferða. En Guðni
komst ekki alla leið heim til sín. Á
leiðinni tók sá í taumana sem
ákveður ævilengd manna. Guðni
var fluttur í sjúkrahús þaðan sem
hann var sladdur í bíl sínum og að
afliðnu miðnætti skildist sál hans
við líkamann. Jaröneskri ævi
óumdeilds mannkostamanns var
lokið
II.
Guðni Thorlacius var fæddur í
Reykjavík 25. október 1908;
Foreldrar hans voru Sigmundur
Thorlacius sjómaður, sonur Þor-
leifs Thorlacius bónda í Trostans-
firði og kona hans Guðfinna, dótt-
ir Guðna Guðnasonar steinsmiðs í
Reykjavík. Var Guðni Thorlacius
yngstur sex systkina, þriggja sona
og þriggja dætra.
Guðni hóf sjómennskuferil sinn
11 ára að aldri svo sem ekki var
fátítt um drengi á þeim tímum.
Fyrsta skipið, sem hann sótti
sjóinn á, var m.b. Högni frá
Patreksfirði. Eftir það var hann í
skiprúmi á ýmsum bátum og
skipum. 1929—1933 var hann
háseti á Ægi (I) og skytta síðasta
ár sitt á honum. 1934 lauk hann
farmannaprófi frá Stýrimanna-
skólanum i Reykjavík og var eftir
það stýrimaður á ýmsum varð-
skipum til 1940 en þá réð hann sig
á m.sk. Arctic og var skipstjóri
siðustu sex mánuði veru sinnar á
því skipi. Eftir það var hann stýri-
maður á Sæbjörgu, v.s. Óðni (II)
og vitaskipinu Hermóði og öðru
hverju skipstjóri á þvi síðast-
nefnda. Frá 1946 var hann skip-
stjóri á skipum Vitamálaskrifstof
unnar. Fyrst var hann með e.s.
Hermóð (I) og síðan með Hermóð
(II) þangað til það skip fórst í
ofviðri 1959. Guðni var þá í orlofi.
Eftir það var hann skipstjóri á
m.s. Mánatindi þangað til 1962 að
hann tók við skipstjórn á m.s.
Árvakri sem þá var nýsmíðaður.
Hafði Guðni haft umsjón með
smíði hans eins og hann hafði
áður haft með smiði Hermóðs
(II). Sjómennsku hætti Guðni
síðla árs 1971 og réðst þá til starfa
hjá Siglingamálastofnun ríkisins.
Þar starfaði hann til æviloka við
skráningu skipa.
Guðni kvæntist 18. apríl 1936
Margréti, dóttur Ólafs Guðmunds-
sonar bónda í Hjörsey á Mýrum
og konu hans, Þórdísar Boga-
dóttur. Bjuggu þau öll saman á
Ránargötu 33 og að Ólafi látnum
+
Ástkær eiginkona móðir og amma okkar
LYDIA ÞÓRÐARDÓTTIR
andaðist að heimili sinu, Spítalastig 5, þann 27 mai.
Guðmundur Benediktsson
Þórður Guðmundsson Ruth Ármannsdóttir
Margrét Þórðardóttir Halldóra Lydia Þórðardóttir.
Útför föður okkar,
SIGURÐAR FLÓVENTSSONAR,
fer fram frá Akureyrarkirkju laugardaginn 31. maí kl. 13.30. Þeir, sem
vildu minnast hans, vinsamlegast láti líknarstofnanir njóta þess.
Erna Sigurðardóttir,
Hektor Sigurðsson.
+
Innilegt þakklæti fyrir auðsýnda samúð við fráfall og jarðarför
SVANHILDAR BALDVINSDÓTTUR AUSTFJÖRO,
Bragi Ásgeirsson, Ólöf Halblaub,
Kristin Ásgeirsdóttir, Kolbeinn Pétursson.
Þökkum innilega auðsýnda samúð við andlát og jarðarför eiginmanns
mins, og faðir okkar,
SIGUROAR ÞÓRÐARSONAR,
leigubif reiðastjóra,
Hamrahlfð 17.
Fyrir mína hönd og barna hans
Stefania Pétursdóttir.
+
Hjartans þakkir færi ég öllum þeim, sem sýndu systur minni
HELENU HALLGRfMSDÓTTUR,
fyrrv. yfirhjúkrunarkonu
virðingu. Sérstakar þakkir til forstjóra og starfsliðs Sólvangs og
Reykjalundar.
Einnig læknum og hjúkrunarfólki Landakotsspitala Ástar þakkir til allra
þeirra sem sýndu mér og dóttur minni ástúð og styrk Guð blessi ykkur
öll.
Maria Hallgrimsdóttir,
Astrid Sigfrid Jensdóttir.
bjó Þórdís hjá þeim Guðna og
Margréti til dauðadags.
Þeim Guðna og Margréti fædd-
ust þrjú börn:
1. Ólafur Þór, sjókortateiknari
og teiknikennari, kvæntur
Jóhönnu Zoéga Jóhannesdóttur
hjúkrunarkonu. 2. Guðfinna,
hjúkrunarkona, gift Aðalgeiri
Pálssyni, verkfræðingi á Akur-
eyri. 3. Margrét, kennari, gift
Jóhannesi Sæmundssyni iþrótta-
kennara. Barnabörn þeirra Guðna
og Margrétar eru oröin 8 að tölu.
III.
Kynni mín af Guðna Thorlacius
og fjölskyldu hans hófust um það
leyti sem þau gengu I kaþólsku
kirkjuna en það skref hafði ég þá
stigið skömmu áður. Með okkur
tókst góð vinátta sem aldrei bar
skugga á og naut ég oft gestrisni á
heimili þeirra. Þar var allt með
þeim trausta myndarbrag sem er
aðall vandaðs fólks.
Guðni var maður hæglátur og
alúðlegur í viðmóti og um leið
fastur fyrir og traustur í lund.
Það er einmitt sú skapgerð sem
best dugir til farsældar við
mannaforráð enda munu þeir
yfirmenn naumast vera á hverju
strái sem svo njóta hylli og virð-
ingar undirmanna sinna sem
hann. Flestir hinna gömlu skips-
félaga hans hurfu I hafið með
Hermóði 1959 en tveir þeirra lifa
enn. Ég spurði annan þeirra, sem
lengst hafði verið háseti hjá
Guðna, samfleytt I 28 ár, hverja
einkunn hann vildi gefa hinum
látna skipstjóra sínum. Hann var
hljóður um stund en sagði svo að
betri yfirmann væri ekki hægt að
hugsa sér — önnur orð væru
óþörf.
Eitt sinn er ég var staddur í
Stykkishólmi gekk ég niður á
bryggju með manni úr þorpinu.
Árvakur var þá nýlagstur að
bryggju og Guðni var að ganga í
land. Við heilsuðum honum og ég
tók eftir sérstakri hlýju í svip
félaga míns. Á eftir spurði ég
hann hvort hann þekkti Guðna.
,,Það þekkja hann allir sem við
sjóinn búa,“ sagði hann. „Hann er
einn af þeim ágætismönnum sem
allir elska og virða.“
Heilög kirkja kennir okkur að
hátterni manna sé engan veginn
einkamál þeirra. Hver maður beri
þunga ábyrgð, því að breytni hans
hafi áhrif á, ekki aðeins næstu
náunga hans, heldur á allan
heiminn. Því eru hinir bestu
menn jafnan áhrifameiri til góðs í
heiminum en allar bækur, hversu
vel sem þær eru skrifaðar, og
allar rökræður, hversu sannfær-
andi sem þær kunna að vera. Hafi
það ljós verið bjart sem þeir
menn báru fyrir okkur sýnist
okkur dimman meiri en ella
þegar þeirra nýtur ekki lengur
við. En þá mættum við minnast
þess að einmitt ljós þeirra átti að
hvetja okkur, samferðamenn
þeirra, til þess að bæta olíu á
okkar lampa. „Þannig lýsi ljós
yðar mönnunum ....“
I dag kveðjum við góðan vin,
hóglátan skapfestumann og fágað
prúðmenni sem við hefðum helst
óskað að hafa lengur hjá okkur.
En verum þakklát fyrir að leiðir
okkar skyldu liggja saman við
leiðir hans um hríð, því að af
fordæmi hans gátum við lært
margt um hvernig við ættum
helst að umgangast náunga okkar
svo að þeim verði ávinningur að
viðkynningunni.
Jón Garðar
hljóðfœraleikari
Fæddur28. nóvember 1947
Dáinn 20. maf 1975.
Kveðja.
Okkur barst sú harmafregn
þriðjudaginn 20. maí siðastliðinn,
að vinur okkar og samstarfsmaður
Jón Garðar eða Gæi eins og allir
hinir mörgu vinir hans jafnan
kölluðu hann, væri látinn. Hann
hafði fengið hjartaáfall kvöldið
áður og Iátist um nóttina, aðeins
27 ára gamall. Við vorum harmi
slegnir við þessi voðatíðindi. Við
sem höfðum verið að spila saman
tveim dögum áður og var þá Gæi
að venju hrókur alls fagnaðar og
kenndi sér einskis meins. En veg-
ir Guðs eru órannsakanlegir.
Jón Garðar var fæddur í
Reykjavík 28. nóvember 1947,
sonur Jónu Gróu Magnúsdóttur
og Elísar Bjarnasonar. Hann ólst
upp hjá móðurömmu sinni Geir-
laugu Jónsdóttur og Ivari Guð-
laugssyni.
Eftir fullnaðarpróf stundaði
Jón Garðar nám í Gagnfræðaskóla
verknáms og vann síðan alla al-
genga vinnu ásamt hljóðfæraleik,
síðar hóf hann nám í tækniteikn-
un og lauk þaðan prófi við góðan
orðstír, hann var þar sem annars
+
Þökkum auðsýnda samúð við
andlát og jarðarför
STEINUNNAR
PÉTURSDÓTTUR
frá Ingjaldshóli.
Vandamenn.
staðar vinsæll, bæði meðal kenn-
ara og nemenda. Eftir að hafa
lokið prófi þar, hóf hann störf hjá
Orkustofnun við fag Sitt.
Kynni okkar við Gæja hófust er
við leituðum eftir bassaleikara í
hljómsveit okkar, með okkur
tókst þá þegar góð vinátta, sem
hélst alla tíð síðan. Gæi hafði
mjög ungur numið hljóðfæraleik
og leikið með ýmsum þekktum
hljómsveitum. Samstarfið hófst
fyrir tæpum 4 árum og eru okkur
minnisstæðar margar skemmti-
legar stundir frá þessum alltof
fáu árum. Þó mun hæst bera ferð
okkar með Gullfossi fyrir 2 árum
siðan og ekki aðeins okkur, held-
ur og öllum farþegum og áhöfn
skipsins, því þar sem annars stað-
ar var Gæi miðdepill i öllu sem
skemmtilegt var.
Einmitt í þessari ferð skipti
Gæi um hljóðfæri, lagði bassann á
hilluna og tók að leika á gítar,
sem var það sem hann hafði lang-
að til að gera um nokkurn tima.
Gæi hafði sérstakan persónu-
leika, sem aldrei mun líða þeim
úr minni, sem kynntust honum.
Hann var með stærri mönnum,
gjörvulegur, skapstór og alvöru-
gefinn ef því var að skipta og
+
Þökkum innilega auðsýnda
samúð og vináttu við andlát og
jarðarför
ÞÓRÐAR
GUÐMUNDSSONAR
Völlum, Mýrdal
Ingibjörg Jónasdóttir
og vandamenn.
Ekkju hans, börnum hans og
barnabörnum, svo og öðrum
ættmennum hans, votta ég inni-
legustu samúð mina.
Hvíli sál hans í friði.
Torfi Ólafsson.
A meðan vitamálaskrifstofan
hafði skip til umráða til að annast
flutninga til vitanna, minnist ég
aðeins tveggja manna sem voru
skipstjórar og báðir afburða-
menn. Hinn fyrri var Guðmundur
Kristjánsson, sem einnig vr kenn-
ari við Stýrimannaskólann á vetr-
um, en skipstjóri á vitaskipunum
á sumrin. Hinn var Guðni Thor-
lacius, er tók við af Guðmundi.
Skarð Guðmundar var ekki auð-
fyllt, þegar hann féll frá, því
hann þekkti ströndina við Island,
hverja vík og hvern vog, senni-
lega betur en nokkur annar.
Guðni Thorlacius hafði þá um
árabil siglt með Guðmundi sem
stýrimaður og var orðinn gjör-
kunnugur og var sá eini sem kom
til álita að taka við skipstjórninni,
sem hann annaðist slðan til ársins
1971, er hann dró sig í hlé.
Eins og kunnugt er eru vitarnir
byggðir á afskekktum stöóum, þar
sem lending er erfið, víðast hvar,
og oft ólendandi, en flutningarnir
allir, milli skips og lands, verða að
fara fram á smábátum. Veltur því
á miklu hvernig skipstjóri metur
aðstæður allar. Allan þann tíma
sem Guðni Thorlacius hefir ann-
ast skipstjórn á vitaskipum, hefur
hann innt það starf af hendi á
þann hátt að ekki hefði orðið á
betra kosið. Með öryggi og festu,
þolinmæði og útsjónarsemi, hefir
honum tekizt að annast þessa erf-
iðu flutninga til vitavarðanna og
fyrir þetta stendur vitamálaskrif-
stofan í mikilli þakkarskuld við
hann. Það ber þó að taka fram að
á milli skipstjóra og áhafnar hefir
tekizt hið bezta samstarf, sem öll
áhöfnin hefir jafnan verið sam-
taka um, sem er mjög þýðingar-
mikið atriði, og ber að þakka. Það
er táknrænt í þessu sambandi að
mannaskipti á vitaskipunum hafa
mátti ekkert aumt sjá og þoldi
ekki órétt. Gæi var óvenju vin-
margur og varla var sá dansleikur
haldinn, sem við lékum á, að hann
þekkti þar ekki einn eða fleiri og
sýnir það meðal annars vinsældir
hans.
Við þökkum vini okkar Gæja
hjartanlega fyrir samstarfið og
fyrir okkur var, er og verður að-
eins einn Gæi. Þó söknuður okkar
vina hans og ættingja sé sár, er þó
í hjarta unnustu hans Dagmar
Gunnarsdóttur sorgin og söknuð-
urinn sárastur. Við sendum henni
og öðrum ættingjum, okkar inni-
legustu samúð og biðjum Guð að
styrkja þau í þeirra þungu sorg.
Auðunn Valdimarsson
Sigurður T. Magnússon.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda
samúð við andlát og jarðarför
JÓNS ÓSKARS
GUÐSTEINSSONAR,
vélstjóra,
Frakkastig 10
Börn,
tengdabörn og barnabörn.