Morgunblaðið - 19.09.1975, Blaðsíða 13

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 19. SEPTEMBER 1975
13
svipmót og ættaryfirbragð
sauðkindanna. Þegar þeir sjá
rétt mark, er ekki að sökum að
spyrja. Það er gripið í horn og
sest klofvega á bak, og brátt er
ærin eða dilkurinn á bak við lás
og slá. Börnin eru ekki sfður
dugleg við dráttinn. Sum eru
svo ung, að þau fá litlu ráðið
um stefnu kindarinnar, sem
þau eru komin á bak á. Viljinn,
kappið og skapið eru í engu
hlutfalli við orkuna og þvf verð
ur einhver stærri og sterkari að
koma til hjálpar stundum. Ekki
er laust við, að það bregði fyrir
glampa glettni og stolts í aug-
um feðra og afa, sem þykjast
sjá þess skýran vott, að fjár-
mennskan muni ganga í erfðir
frá kynslóð til kynslóðar.
Jarmurinn lætur í eyrum
eins og síbylja, og þar kemur,
að við venjumst honum svo, að
við hættum að heyra hann. En
einhvern veginn loðir hann í
hlustunum fyrir því og kemur
til skila I kvöld, þegar við leggj-
umst til hvfldar og ætlum að
festa svefninn. Þá fylgir hann
okkur alla leið að dyrum
gleymskunnar og inn í draum-
inn.
Það er rekið inn í allstórum
hópum, sem dragast furðu
fljótt f dilkana. Lítill drengur,
Tryggvi Höskuldsson fjall-
kóngur
sem er of ungur til að fara í
dráttinn, ljómar f framan, þar
sem hann stendur hjá móður
sinni, þegar hann heimtir ána
sfna. Aldraðar húsfreyjur eru
komnar í almenninginn til að
endurlifa gamla daga og kom-
ast f snertingu við réttarævin-
týrið. Aðrar standa álengdar og
horfa á, þurfa sumar að gæta
barna, sem eru svo ung og smá,
að þau træðust undir, ef þau
hættu sér inn í fjárhópinn, en
hafa þó kitlandi gaman af að
virða fyrir sér aðfarirnar.
Það sígur á seinni hlutann, og
það strjálast f almenningnum.
Bændur gefa sér tíma til að
rétta úr sér og talast við fá sér
í nefiðhver hjáöðrum og láta
fleygana ganga, allt þó í mesta
hófi. Basl og asi hafa gleymst
um stund, og svo var skemmti-
legt að hitta aftur alla ferfætl-
ingana, sem margir eru ekki
einungis fæði, klæði og skæði
manna, heldur eru líka tengdir
þeim furðulegum tilfinninga-
böndum.
En nú er að drífa sig f kaffið,
sem bíður þyrstra og þreyttra
og menn skipta sér á bæina,
Mýri og Bólstað. Stígvélahrúg-
urnar við útidyrnar sýna mann-
fjöldann inni. Svo er að þakka
fyrir sig og tygja sig heim, hver
með sinn rekstur, ef féð er þá
ekki flutt á bílum og vögnum
eftir nýjustu tísku.
Vitið þér,
að það eru nær 200 verzlanir
við Laugaveg og Bankastræti,
sem verzla með allar
hugsanlegar vörutegundir.
Bílastæði eru fjölmörg og
þá sérstaklega á laugardögum
. . . vilja kaupmenn viö Laugaveg
og Bankastræti vekja athygli
viðskiptavina sinna á því,
að verzlanir þeirra eru opnar . . .
Sv.P.