Morgunblaðið - 21.09.1975, Blaðsíða 7

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 21. SEPTEMBER 1975
Sr. BOLLI
6ÚSTAFSS0N
í Laufási:

Við leitum svara við ýms-
um spurningum á velferð
okkar hérá jörð, ef hugurinn
er vakandi og þrár okkar
stefna að heilbrigðum þroska
og löngunin eftir eilífu lífi er
sönn og sterk. Svo mun því
háttað um flesta í þjóðfélagi
veraldlegrar velferðar,
þróaðrar menningar og nær
þúsund ára kristni. Við spyrj-
um um líf einstaklingsins,
hvort því geti nokkru sinni
verið til einskis lifað, og þá
verður okkur brátt fullljóst,
að mannlegur mælikvarði
verður aldrei lagður þar á,
svo að fullgilt svar fáist og
verði veitt þeim, sem spyrja.
Það er rætt og ritað um
fórnarlund, framfarahug, at-
hafnasemi, hetjudáðir og
reistir eru misháir bauta-
steinareða þá engir. í Ijósi
kristinnar trúar eru mörg þau
mæti, sem menn vilja reikna
hver öðrum til vegsemdar,
léttvæg fundin, og víst er að
engum hefurtekist að hafa
með sér veraldarauð sinn yfir
þau mörk, sem við okkur
öllum blasa og við nefnum
dauða. Blærinn leikur jafn
mjúkt í grasi þess lága leiðis,
sem er gleymskunni hulið og
þess háa, sem veglegur
steinninn prýðir til minningar
er ekki smá mistri hyljast að
mennsku áliti. En veður leika
um stein, sem molnar, og
tré, sem fúnar; afrekasögurn-
ar gleymast og hetju-
söngvarnir fyrnast og
hljóðna. Og lífið heldur
ennþá áfram á þessari jörð,
kynslóðir koma og fara. Sú er
bjargföst skoðun kristins
manns, að þær séu bornar til
þess að verða lifandi steinar í
andlegt hús, í hús Drottins,
kirkjuna, og það gefi lífi
þeirra eilífðargildi.
Oft finnst dugmiklum
mönnum eins og þeir séu
ómissandi í starfi og félags-
lífi, að allt hljóti að fara
úrskeiðis, ef þeirra njóti ekki
við. Þaðereinmitt eftirtakan-
legt í mannfáu þjóðfélagi,
þar sem starfskraftarnir
verða að nýtast sem bezt eins
og áður hefur verið að vikið á
þessum vettvangi. í hverju
byggðarlagi verða menn á
vegi okkar, sem eru eins og
þeytispjöld, er seint stanza.
Þeir komast yfir að sinna
ótrúlega fjölþættum verk-
efnum. Margir eru þeir reknir
áfram af metnaði, sókn eftir
hefðarsætum líkum þeim
sem guðspjall þessa sunnu-
dags (Lúk. 1 4, 7—1 1) fjallar
um. Ekki verðurefast um, að
göfug markmið til almenn-
ingsheilla og fórnarlund hafa
héreinnig veruleg áhrif. En
alltof oft fer það svo, að
samvinnulöngun fylgir ekki
þessum dugnaði, né heldur
Við
bautastein
nauðsynleg hógværðar-
kennd. Menn ætla sér að búa
einir að heiðrinum. Ósjaldan
verða þá endalokin dapurleg.
Það verður mönnum um
megn, að leggja verðuga
alúð við verkefnin. Þeir
hætta að gæta trúmennsku í
smáu og síðar stóru. Að lok-
um bogna þeirog brotna,
þola ekki álagið eins og sagt
er. Ég minnist að hafa lesið
þarfa ábendingu til þeirra,
sem eru þeirrar skoðunar, að
þeir séu ómissandi, að ekkert
gangi nema þeir séu nærri og
slaka aldrei á. Þeim mönnum
er hollt að gefa sér tóm til að
taka sér ferð á hendur í
næsta kirkjugarð. Þar reika
þeir á milli leiðanna, aleinir á
meðal þögulla krossa og leg-
steina. „Hvíl í friði", lesa þeir
hvarvetna. Og fá meitluð orð
og ártöl segja sögur. Sum
greina frá mönnum, sem
hrifnir voru á brott í blóma
lífsins, án þess að þeir væru
undir það búnir að yfirgefa
mikilvæg störf eða að nema
staðar á miðri leið að tak-
marki, sem þeim hafði fund-
ist svo yfirmáta þýðingar-
mikið. En þegar horft er á
mosagróinn, þögulan leg-
steininn og sagan rakin
áfram eftir að sá, sem forð-
um var þartil hinstu hvílu
lagður og horfinn af þessum
heimi, þá kemur í Ijós, að
störfin, sem hann átti þá
óunnin, höfðu síðan verið til
lykta leidd á farsælan hátt,
kannski af fleiri höndum.
Jesús Kristur bendir okkur
á að vera við öliu búin, og
um fram allt að gæta hófs, að
vera trú yfir litlu. Hann segir í
líkingunni um brúðkaupið,
sem ertexti þessa dags:
„Heldur far þú, er þér er
boðið (þ.e til brúðkaups), og
set þig í hið yzta sæti, til þess
að sá, sem bauð þér segi við
þig, þegar hann kemur: Vin-
ur, flyt þig hærra upp! Mun
þér þá virðing veitast frammi
I fyrir öllum þeim, er sitja til
borðs með þér. Því sérhver,
sem upp hefur sjálfan sig,
mun niðurlægjast, og sá,
sem niðurlægir sjálfan sig
mun upp hafinn verða."
'/GN
| c C HJÓLH ÚSAKLÚ BBU R ÍSLANDS
Þeir félagar sem óska eftir að koma hjólhúsum sínum í
geymstu yfir vetrarmánuðina vinsamlegast hafi sarnband
við:
Magnús Fjelsted símar: 81529 — 74807
Ólafur Friðsteinsson: Símar: 35200 — 81522
Einar Þ. Mathíesen simar: 51919 — 50152.
sendiferðabifreið
Vél 53 ha., burðarþol allt að 1000 kg.
station bifreið
83 ha. 5 manna rúmgóður fjölskyldubill
hentugan borgarbíl
Vél 27 ha., 5,5 lltrar pr. 100 km.
ÞA HAFID
SAMBAND VID
OKKUR
Sýningarbílar afc'0
á staðnum. ^ i
aa
EINKAUMBOÐ A ÍSLANDI,
Davlð Sigurðsson h.f.,
SIÐUMULA 35, SÍMAR 38845 — 38888