Morgunblaðið - 20.11.1975, Blaðsíða 35

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 20. NOVEMBER 1975
35
Mikið handapat. Páll Björgvinsson fórnar höndum, og fagnar Stefáni Halldórssvni sem innsiglaði sigur
Vfkinga I leiknum f fyrrakvöld. Gunnlaugur Hjálmarsson dómari dæmir markið gilt, en Karl Benedikts-
son þjálfari Vfkinga bendir sínum mönnum á að sofna ekki á verðinum.
VÍKHVGStSIGUR 17:15 Á ELLEFTll
STLNDl! GEGN LIDI GRÓTTU
Islandsmeistarar Vfkings lentu
f hinum mestu erfiðleikum f
fyrrakvöld í leik sfnum við Sel-
tjarnarnesliðið Gróttu f 1. deildar
keppni lslandsmótsins í hand-
knattleik. Sigur vannst ekki fvrr
en á síðustu stundu og naumari
gat hann varla verið, 17—15.
Veganesti Vfkinga f Gummers-
bach-leikinn á laugardaginn er
því ekki sérlega gott, en að
óreyndu verður ekki öðru trúað
en að Víkingar hristi af sér þann
doða sem nú er yfir liðinu f þeim
leik, og baráttan, sem löngum
hefur verið aðalstyrkur liðsins
ráði aftur ferðinni. Sannleikur-
inn er sá að Vfkingar gengu til
Gróttuleiksins með hangandi
hendi, og á þvf höfðu þeir alls
ekki efni, þar sem Gróttuliðið
sýndi nú einn sinn bezta leik f
vetur, og leíkmenn liðsins voru
greinilega ákveðnir f þvf að láta
ekki sinn hlut f þessum leik fyrr
en f fulla hncfana.
Vörn Víkingsliðsins var slakari
hluti þess i leiknum, og náðu
Gróttumenn vel að notfæra sér
það. Þannig skoraði t.d. Atli Þór
Héðinsson sex mörk úr horninu f
þessum leik, og komu flest á
svipaðan eða sama hátt. Ógnað
var á bakvörðinn hjá Vikingum
og kom þá hornamaðurinn til
hjáipar og þegar Atli fékk svo
sendingu hafði hann gott rými til
þess að fara inn. Við þessar
varnarraunir Vikinga bættist svo
að markvarzlan var nokkuð glopp-
ótt. öðru hverju varði Sigurgeir,
sem var inná meginhluta leiksins,
með ágætum, en missti síðan
framhjá sér skot sem hann hefði
átt að ráða við, og þá sérstaklega
hornaskotin. Annars er það aug-
ljóst að Sigurgeir gengur enn
ekki heill til skógar eftir meiðsli
þau sem hann hlaut í útimótinu í
sumar og skortir þá snerpu í
hreyfingar sínar sem gerðu hann
að afbragðsmarkverði f íslands-
mótinu í fyrra.
Sóknarleikur Víkinga var líka
um of einhæfur f þessum leik —
ógnanirnar oftast hinar sömu, og
við þeim kunnu Gróttumenn svör
fyrirfram. Víkingsliðið virðist
FIF vann
DANSKA liðið FIF sigraði Sporting
Lisabon f fyrri leik liðanna í Evrópu-
bikarkeppni bikarhafa f handknatt-
leik, sem fram fór f Danmörku um
sfðustu helgi með 25 mörkum gegn
14, þannig að FIF ætti að teljast
öruggt f aðra umferð keppninnar.
Höfðu Danirnir yfirburði í leiknum
frá upphafi til enda, og það eins sem
kom í veg fyrir enn stærri sigur
þeirra var frábær markvarzla Carlos
Silva f marki Portúgalanna. Mark-
hæstir f liði FIF voru Iver Grunnet
með 7 mörk og Johnny Göling og
Erik Mygind með 4 hvor, en mark-
hæstur leikmanna Sporting Lissabon
var Luis Sacadura með 3 mörk.
Harðir í born að (aka
GUMMERSBACH — liðiö sem
leikur við Víkinga f Laugar-
dalshöllinni á laugardaginn, er
líka þekkt fyrir annað en að ná
mjög góðum árangri f leikjum
sfnum. Löngum hefur sá orð-
stfr fvlgt Gummersbach að það
leiki harðari handknattlcik en
flest önnur lið, og þeirri hlið á
þessu fræga liði fengu fslenzkir
handknattleiksmenn rækilega
að kvnnast f þau skipti sem
liðið hefur komið hingað í
heimsókn. t Ieik Valsmanna og
Gummersbach í Evrópukeppn-
inni 1973 var stundum um
hrein áflög að ræða milli leik-
manna þegar leikið var í
Laugardalshöllinni, en hins
vegar var leikurinn vtra miklu
prúðmannlegri, enda dæmdur
af frábærum dómurum — þeim
er dæmdu úrslitaleikinn f
Olvmpfuleikunum 1972. Minn-
ist undirritaður þess ekki að
hafa séð jafngóða dómgæzlu f
jafn erfiðum leik, fvrr né sfðar.
Um þverbak kevrði f auka-
leik Gummersbach hér 1973, er
liðið mætti Reykjavfkurúrvali,
en þá gengu einstakir leik-
menn liðsins hreinlega
berserksgang, og réðust t.d. á
annan dómara leiksins og slógu
til hans og spörkuðu að leiks-
lokum, enda hafði Gummers-
bach tapað þeim leik — nokkuð
sem ekki kemur oft fyrir þá. I
umsögnum blaða frá þcssum
tíma má m.a. lesa eftirfarandi:
„Ódrengilegri fþróttamenn
en leikmenn þýzka liðsins
Gummersbach hafa tæpast sótt
okkur Islendinga heim fvrr, og
erum við þó ýmsu vanir.“
„Greinilegt er, að kúnstina að
kunna að tapa hafa þeir
Gummersbachmenn aldrei
numið. Var engu Ifkara en sum-
ir leikmanna liðsins væru rétt
sloppnir út úr mvrkviði frum-
skóga í fyrsta sinn.“
Þá var og sagt f blaðaumsögn-
um að hinn frægi leikmaður
Gummersbach, Hansi Schmidt,
ætti örugglega góða möguleika
f hnefaleikahringnum, ef hann
legði þá fþrótt fvrir sig.
Ef að Ifkum lætur verða
mikil átök f leiknum á laugar-
daginn, og Vfkingar eru
ákveðnir f að gefa ekki sinn
hlut eftir baráttulaust. Yfir-
leitt hafa fslenzkir handknatt-
leiksmenn fengið orð fvrir að
vera harðir f horn að taka, en
mikið má vera ef þeir hafa bet-
ur f átökum sem leikurinn
bfður vafalaust uppá. Vafalaust
ræður það gífurlega miklu
hvernig dómgæzlan verður I
leiknum, en dómararnir koma
hingað frá Noregi. Er vonandi
að þeim takist að halda leikn-
um sæmilega niðri þannig að
ekki komi til átaka, en að því
stefnir Gummersbach sjálfsagt
það er hreinlega liður í
„taktik" þeirra að æsa andstæð-
inginn upp og koma honum úr
jafnvægi þannig. — stjl.
Frægasti handknattleiksmaður f heimi? Hansi Schmidt. Skot-
harka hans þykir með ólfkindum, en Schmidt er einnig frægur
fyrir hörku sfna, og beitir henni óspart gegn andstæðingunum.
Væntanlega fá Vfkingarnir „meðhöndlun" hjá honum á laugar-
daginn.
enn ekki hafa áttað sig á því að
það skortir þann mann sem getur
rekið endahnútinn á sóknir
þeirra, eins og Einar Magnússon
gerði í fyrra. En þvi verður ekki á
móti mælt að Víkingar hafa á
hinn bóginn nokkuð fram yfir
önnur islenzk lið, þegar því tekst
vel upp. Það lætur knöttin ganga
vel og er á mikilli hreyfingu.
Gallinn er bara sá, eins og er, að
ekki kemur nógu mikið út úr
öllum hlaupunum.
Eftir þennan leik má ijóst vera
að ekkert 1. deildar liðanna hefur
efni á þvi að vanmeta Gróttuliðið.
Með þeirri baráttugleði sem var í
fyrirrúmi hjá liðinu í þessum
leik, getur það unnið hvaða fyrstu
deildar lið sem er. En Gróttu-
menn hafa átt mjög misjafna leiki
að undanförnu og á því eru engin
tvfmæli að eins og er þá getur
hvort tveggja gerst að liðið vinni
beztu liðin i déildinni og að það
tapi fyrir þeim slökustu. Gróttu-
menn verða að hafa jafngaman af
öllum leikjum sínum til þess að
árangur liðsins verði umtals-
verður.
Það sem var Gróttuliðinu
meginstýrkur í þessum leik var
ágæt frammistaða nokkurra ein-
staklinga í liðinu. Þannig átti
Árni Indriðason nú einn sinn
allra bezta leik í vetur, og barðist
eins og ljón í vörninni leikinn út.
Og þegar þessi gálinn er á Árna
þá er hann jafnoki tveggja meðal-
manna í vörn. 1 sóknarleiknum
var Björn Pétursson hættulegur,
og var mesta furða að Vfkingar
skyldu ekki reyna að stöðva hann
framar en raun bar vitni. Ekki má
heldur gleyma frammistöðu
markvarðarins í leiknum, Guð-
mundar Ingimundarsonar, sem
hvað eftir annað stóð sig mjög vel.
Að venju var Páll Björgvinsson
bezti maður Víkingsliðsins og hef-
ur hann áberandi meiri yfirvegun
en félagar hans. Viggó Sigurðsson
skoraði stórkostlega falleg mörk í
leiknum, og má mikið vera ef það
væri ekki sterkur leikur hjá Vfk-
ingum að reyna að spila hann
meira uppi, þ.e. reyna að
„blokkera" ákveðnar fyrir hann,
en í þessum leik voru þeir sem
áttu að aðstoða hann oft of seinir
að stöðva varnarmanninn, þannig
að ekki náðist út það sem ætlunin
var að gera.
— Stjl.