Morgunblaðið - 08.01.1976, Blaðsíða 19
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 8. JANUAR 1976
Ingibergur Jens
Guðjónsson - Minning
Aðfararnótt 27. desember
andaðist Ingibergur Jens Guð-
jonsson Stigahlíð 22. Andlát hans
bar brátt að. Hann andaðist í bif-
reið sinni, er hann hafði farið út
að vinna seint um kvöldið.
Jens, eins og hann var kallaður
í daglegu tali, var fæddur á tsa-
firði þann 13. 9. 1925. Móðir hans
var Sesselía Jónsdóttir. Þriggja
mánaða gamall var hann tekinn
sem kjörbarn af hjónunum
Guðmundu Isleifsdóttur og
Guðjóni Kristjánssyni á ísafirði.
Hjá þeim ólst hann upp. Þau eru
nú bæði iátin.
Til Reykjavíkur kom Jens um
1940 og hóf bifreiðaakstur hér í
borg. Ári 1954 giftist hann eftir-
lifandi konu sinni, Önnu Hjör-
leifsdóttur frá Akranesi og hófu
þau búskap. Eignuðust þau þrjú
börn, Guðjón Sigþór 23 ára laga-
nema, Elísabetu 19 ára og Pál
Viðar 13 ára. Öll hin mannvænleg-
ustu.
Ég kynnist Jens heitnum, er
hann giftist systurdóttur minni.
Var ánægjulegt að koma á heimili
ungu hjónanna. Gleði og
hamingja ríkti á heimilinu.
Húsbóndinn glaður og hressileg-
ur, og það var leikið á als oddi. Þá
var stundum tekin fram
harmoníkan, en Jens hafði sér-
stakt yndi af að spila á hana.
Brátt kynntist ég þvi hve Jens var
duglegur maður og framúrskar-
andi heimilisfaðir, sem lagði
mikið kapp á að byggja upp
heimili þeirra hjóna. Til hans var
líka gott að leita, sagði mér
kunnugur maður. Hann vildi
hvers manns vanda leysa, ef það
var á hans færi.
Þetta heimili hefur heldur ekki
farið varhluta af erfiðleikum og
áhyggjum. Unga konan hans var á
tímabili mjög heilsutæp og varð
að dveljast á sjúkrahúsum. Þá
vissi ég, að Jens lagði hart að sér
við að sjá um börnin og vinna
fyrir heimilinu. Þetta tókst allt,
og gleði og hamingja ríkti á
heimilinu aftur. þegar heilsa hús-
móðurinnar lagaðist, og hún kom
alkomin heim. Börnin að vaxa
upp, hin efnilegustu og framtíðin
virtist blasa björt við þessu
heimili á nýjan leik. Þá skeður
það í byrjun októbermánaðar s.l.,
að Jens fær skyndilega hjarta-
áfall, og dvalist á sjúkrahúsi í
þrjár vikur. Hann kom heim af
sjúkrahúsinu seinast í október, en
mjög slappur, en þó á þeim bata-
vegi, að hann mátti örlítið fara að
vinna. Þá kom kallið skyndilega.
Hann, sem var með sterka sjálfs-
bjargarviðleitni alla tíð, hefur
unað því illa að þurfa að hlffa sér
vegna vanheilsu.
Sárt er hans nú saknað af eigin-
konu og börnunum, sem sjá nú á
bak elskulegum maka og föður á
miðjum aldri, sem helgaði þeim
allt sitt líf með ást og umhyggju.
En bjartar eru þær minningar
sem þau eiga um aldarfjórðungs
samverustundir. Megi þær lifa í
hugum þeirra og sefa sorgina.
Einnig syrgir hann sárt öldruð
tengdamóðir hans, sem hann var
eins og bezti sonur. Einnig aðrir
aðstandendur.
Eg vil með þessum fáu orðum
þakka Jens góð kynni og bið
honum blessunar á landi lifenda.
Svo votta ég Önnu og börnunum
og öllum aðstandendum mína
dýpstu samúð. Vil ég svo að end-
ingu taka undir vers úr sálmi
Einars Benediktssonar:
Af eilífðar ljósi bjarma ber
sem brautina þungu greiðir.
Vort líf, sem svo stutt og
stopult er,
það stefnir á aðrar leiðir.
Og upphiminn fegri en augað sér
mót öllum oss faðminn breiðir.
Blessuð sé minning hans.
Fanney Gunnarsdóttir.
Fæddur 13.9. 1925
Dáinn 27. 12. 1975.
Aðfaranótt laugard. 27. des. fór
Jens með síðustu farþega sína og
skilaði þeim af sér uppi í Breið-
holti. Þeir voru komnir á leiðar-
enda og hann várð einn eftir í
bílnum. Hann, sem búinn var að
ferja svo marga i sífellt betur
búnum bifreiðum 20. aldarinnar,
hefur sjálfsagt ekki vitað að nú
beið ferjumaður' sálnanna eftir
honum og bauð honum i nökkva
sinn. Nú skyldi hann verða
ferjaður yfir móðuna miklu, í
heim sálnanna. Jens varð fyrst
heimilisfélagi okkar hjónanna
fyrir 28 árum, en þá dvaldi hann á
heimili okkar um nokkur ár.
Síðan hefur haldizt millum okkar
mikil vinátta, og samband orðið
nánara með árunum. Því að Jens,
eins og hann var nefndur, vann að
heill þeirra, er kynntust honum
náið. Jens hafði yfirleitt alla þá
kosti, er góðan dreng mega prýða.
t starfi sínu sýndi hann strax sem
ungur maður árvekni og dugnað,
enda var hann farsæll í sínu
starfi. Þeir, sem settust upp í öku-
tæki hans, urðu fljótt þess
áskynja að þeir höfðu öruggan
mann undir stýri. Mann, sem
þekkti farartæki sitt og vegina,
sem farnir voru, hvort heldur sem
farið var um bugðótta og oft
erfiða fjallvegi i þá oft á tíðum
misjöfnum veðrum á vetrarnótt-
um, eða að ferðast var um bjarta
sumarnótt í miðnætursól. Avallt
var athyglin jafn vökul og hand-
tökin örugg. t sívaxandi umferð
stórborgarinnar skorti heldur
ekki á hæfileika þess ágæta öku-
manns, og í nær þrjátíu ára starfi
sinu kom hann öllum sínum far-
þegum heilum í höfn. Við sem
þekktum Jens er öllum fráfall
hans mikill harmur.
Jens var fæddur i Skutulsfirði
við tsafjörð, i firði hinna bláu
fjalla við lygnan sæ. Hann var
náttúrubarn mikið. Sem ungur
sveinn og siðar fulltíða maður,
naut hann þess í rikum mæli að
sjá fegurstu miðnætur-júnísól
okkar fagra lands, þegar hún
skartar sínu fegursta litskrúði við
hafsbrún á júninóttum við
tsafjarðardjúp og litar landið
okkar töfralitum sinum. Slikur
töfraljómi fellur aldrei úr minni
þeim, er séð hefur. Jens ólst upp
hjá fósturforeldrum sínum á tsa-
firði, þeim frú Guðmundu tsleifs-
dóttur og Guðjóni Bergi
Kristjánssyni, og tóku þau hann
sem kjörson sinn, er barnið var
3ja mánaða. Þessi mætu hjón
bjuggu allan sinn aldur á Isafirði.
Jens fór ungur að vinna fyrir sér
Hjörtur E. Guðmundsson, for-
stjóri Kirkjugarða Reykjavíkur,
andaðist í Landspítalanum 18.
desember s.l. Við hið sviplega frá-
fall hans hverfur af sjónarsviðinu
samviskusamur og skyldurækinn
samferðamaður.
Hjörtur fæddist 26. febrúar
1913, foreldrar hans voru þau
hjónin Sigrún Eiriksdóttir og
Guðmundur Hjartarson, Eyvinds-
sonar hreppstjóra í Austurhlíð í
Biskupstungum. Foreldrar hans
fluttust til Kanada árið 1913. En
Hjörtur varð eftir á tslandi. Hann
dvaldi hjá föðursystur sinni frú
Steinunni og eiginmanni hennar,
H. Bjarnasyni, kaupmanni í
Reykjavík.
Hjörtur ílengdist hjá þeim
hjónum, og þau ólu hann upp eins
og hann væri þeirra eigin sonur.
Þegar hann var unglingur, fór
hann vestur til Kanada og dvaldi
um tfma hjá fjölskyldu sinni, en
undi þar ekki og fór aftur heim til
19
og fór hann þá til Reykjavíkur.
Hann gerðist ungur atvinnu-
bílstjóri og gerðist snemma félagi
hjá Samvinnufél. Hreyfli í
Reykjavfk. Tvö fóstursystkini á
Jens á lífi, þau Rögnu Ragnars-
dóttur og Ölaf Herbert Skagvík,
sem syrgja nú góðan fósturbróð-
ur.
Þann 13. september 1954 giftist
Jens eftirlifandi konu sinni Önnu
Helgu Herjólfsdóttur frá Akra-
nesi. Varð þeim 3ja barna auðið
sem öll lifa. Þau eru Guðjón Sig-
þór 23 ára, háskólanemi, Elísabet
19 ára og Páll Viðar 13 ára.
Kæri vinur, með þessum fátæk-
legu línum vil ég og kona mfn
færa þér hinzta sinni okkar inni-
legustu þakkir fyrir gleðiríkar
samverustundir sem aldrei
gleymast.
Eiginkonu og börnum vottum
við okkar dýpstu samúð í sorg
þeirra og biðjum þann er lífið
skóp að móttaka nú sáðkorn sitt,
en gefa þeim er lifa lfkn og styrk.
Sigurður O.K. Þorbjarnarson.
íslands. Hjörtur lauk prófi frá
Samvinnuskólanum. Nokkru
siðar varð hann lögregluþjónn í
Reykjavík og gegndi því starfi um
árabii.
Síðan starfaði hann við um-
ferðardómstólinn, þar til hann
tók við starfi forstjóra Kirkju-
garða Reykjavíkur f marsmánuði
1965. Frá þeim tíma og raunar
nokkrum árum áður urðum við
samstarfsmenn að málefnum
kirkjugarðanna, það samstarf
hélst alla tíð eða þar til Hjörtur
andaðist, og féll aldrei skuggi á.
Aðeins viku áður en hann lést
sátum við, sem skipum fram-
kvæmdanefnd Kirkjugarða
Reykjavíkur, á fundi með Hirti.
Þar var rætt um ýmis framtiðar
verkefni, sem honum var falið að
sjá um.
Ekki hvarflaði þá að mér að
þetta yrði hans síðasti fundur
Hann óskaði eftir því, að allir
nefndarfundir okkar byrjuðu
með Guðsorði og bæn, og það var
gert.
Hjörtur átti sina persónulegu
trú á Frelsarann Jesú Krist, þess
vegna elskaði hann Biblíuna og
þráði að útbreiða Guðsorð.
Við fvrstu kynni virtist manni.
að Hjörtur væri heldur fráhrind-
andi, en við nánari kynni komu
hinir góðu og sérstöku eiginleikar
hans skýrt fram. Ef leitað var til
hans, var hann ráðhollur og vildi
veita hverja þá aðstoð er hann_gat
f té látið, hann var úrræðagóður
og hjartahlýr.
Hjörtur var sérstaklega sam-
viskusamur og sk.vldurækinn,
þess vegna vann hann öll þau
störf, sem honum voru falin, með
áhuga og viljafestu og undi sér
ekki hvíldar fyrr en allt, sem
honum hafði verið falið að fram-
kvæma, var örugglega komið í
höfn. Trúlega leggja slíkir menn,
sem hafa vakandi samvisku og
eiga ríka skyldurækni, meira á sig
Framhald á bls. 18
Úlfaraskreytlngar
t Bróðir okkar, t Eiginmaður minn
EINAR MAGNÚS LÁRUSSON, INGI M. MAGNÚSSON,
frá Hvammi i DýrafirSi, Hraunbæ 96,
andaðist 4 janúar að vistheimilinu Ási í Hveragerði. Jarðarförin verður auglýst síðar. andaðist 6 janúar.
Gunnar P. Lárusson og systkini. Bára Eyfjörð.
t Eiginmaður minn og faðir okkar, STEINGRÍMUR GUÐBRANDSSON, t Þökkum innilega hluttekningu og aðstoð við andlát og jarðarför.
JÓHANNESAR HALLGRÍMSSONAR,
Hjaltabakka 22, Þverárdal.
andaðist 1. janúar.
Sigrún Gunnarsdóttir og börn. Ingibjörg Hallgrimsdóttir,
Margrét Jóhannesdóttir, Árni Gunnarsson.
t Útför t Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi.
BARBÖRU ÁRNASON, MARTIN TÓMASSON,
listakonu. forstjóri.
fer fram frá Kópavogskirkju, föstudaginn 9. janúar kl. 1 3.30 frá Vestmannaeyjum,
verður jarðsunginn frá Landakirkju i Vestmannaeyjum laugardaginn
Magnús Á. Árnason, 1 0. janúar kl. 2. e.h
Vífill Magnússon. Ágústa Sigfúsdóttir. Bertha Gisladóttir, Eyjólfur Martinsson, Sigríður Jakobsdóttir, Rósa Martinsdóttir, Ársæll Lárusson, Emilía Martinsdóttir, Sigurður Skarphéðinsson
4- og barnabörn.
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og útför móður okkar, tengdamóður og ömmu, t
JÓHÖNNU HJELM Útför eiginkonu minnar, móður, tengdamóður og ömmu.
Hörpugötu 1. Reykjavík JENSÍNU E.S. JÓNSDÓTTUR
Brekkugerði 7,
Gunnar Sigurjónsson, Guðlaug Hansdóttir, fer fram frá Fossvogskirkju föstudaginn 9 janúar kl 1 0 30
Matthildur Sigurjónsdóttir, Elleser Jónsson, Björn Ófeigsson,
Guðmundur Sigurjónsson, Fjóla Sveinbjörnsdóttir, Jón Björnsson, Sunna Guðnadóttir
Haraldur Sigurjónsson, Rannveig Leifsdóttir, Jóhanna Björnsdóttir,
Ásthildur Sigurjónsdóttir, Vilhjálmur Eiriksson, Ófeigur Björnsson, Hildur Bolladóttir,
Brynhildur Sigurjónsdóttir, Guðmundur Óskarsson, Anna Lisa Björnsdóttir, Haukur Alfreðsson
og barnabörn. og barnabörn
Hjörtur E. Guðmundsson
forstjóri — Kveðjuorð
blómoucrf
Groðurhúsið v/Sigtun simi 36770