Morgunblaðið - 25.01.1976, Blaðsíða 28

Morgunblaðið - 25.01.1976, Blaðsíða 28
28 MORGUNBLAÐIH SUNNUDAGUR 25. JANUAR 1976 taktinn meðan sú hœgri leikur melódiska kafla í móti. Af framangreindum pfanóleikur- um eru þeir Roosevelt Sykes. Walter Davis og Peetie Wheatstraw án efa þekktastir. Rossevelt Sykes var fæddur I West Helena. Arkansas, íriS 1906. Hann var alinn upp f St. Louis en kom oft I heimsókn til fæSingarbæjar sfns og varð þar fyrir áhrifum frá pfanóleikurunum Baby Sneed. Joe Crump og Jesse Bell og fleirum. Roosevelt Sykes hljóðritaði sfn fyrstu lög 1929 og allt til þessa dags hefur hann verið stöSugur gestur f stúdfóum vlSa um heim. Roosevelt Sykes lék á pfanó á fyrstu upptökum Walter Davis, sem áttu sér staS I Sinton- hótelinu I Cincinnatti 12. júnf 1930. Er upptakan átti sér staS var Davis aSeins 18 ára. Walter Davis var fæddur f Grenada, Mississippi. áriS 1912. Þegar hann var þrettán ára strauk hann aS heiman og hélt til St. Louis. Þar lærði hann planóleik og hóf aS skemmta á næturklúbbum. Fyrir tilstuSlan Roosevelt Sykes komst Davis á samning hjá RCA Victor. MeS fyrstu plötu sinni, M & O Blues, sló Davis f gegn. Hann var á samning hjá RCA allt til 1946 en þá hafSi hljómplötumarkaSurinn r iBLUES ÞÓ ALLMIKIÐ væri um blues- söngvara f Indianapolis, þ.e.a.s. borg þeirri sem fjallaS var um f sfSustu grein minni um blues. voru þeir þó fleiri i borginni St. Louis f Missouri. Borgin var og er mikil samgöngumiBstöS, þar eS hún stendur á bökkum M ississippif Ijóts. sem er mikil samgönguæS. Borgin var einnig miSstöS jámbrautakerfisins á sfnu svæSi. Margt bendir til þess aS bluesinn hafi borizt snemma til St. Louis. Trompetleikarinn og lagasmiSurinn W.C. Handy. sem er höfundur lagsins St. Louis Blues. minnist þess aS hafa heyrt f bluesgftarleik- urum á götum St. Louis áriS 1892. LagiS. sem þeir léku. köll- uSu þeir East St. Louis Blues en tvær fyrstu Ifnurnar hljóSuSu svona: „Ég gekk alla leiS frá East St. Louis/ Og átti ekki nema eitt, einasta sent. Þessi textabútur er gamall húsgangur innan bluesins og ótal bluessöngvarar hafa tekiS hann sér f munn. Ef hljómplötur eru notaSar sem mælikvarSi er greinilegt. aS blues- tónlist sú. er þróaSist I St. Louis, nær yfir breitt sviS. í borginni mátti heyra allt frá óhefluSum, ekta sveitablues til bluestónlistar, sem hafSi orSiS fyrir sterkum jazz- áhrifum. Á milli þessara tveggja póla er margskonar tónlist. sem kennd er viS borgina. Hinir stóSugu flutningar blökkumanna til borgarinnar sáu til þess. aS bluesinn byggSi alltaf á föstum hefSbundnum grunni, en um leiS breyttist þessi grunnur fyrir áhrif tónlistarlegra nýjunga, sem sffellt komu fram. MeS tfmanum urSu til blueshljómsveitir meS taktfastari tónlist. Þetta var engin útþynning á sveitabluesnum, heldur kom fram ný tegund bluestónlistar. sem lagSi áherzlu á önnur atriSi en sveitabluesinn. Hinn svo kallaSi borgarblues endurspeglar nýja lifnaSarhætti og nýtt um- hverfi blökkumanna, sem ekki höfSu þekkt annaS en sveitalffiS. f borgunum var I grundvallaratriS- um um sömu Iffsreynslu aS ræSa, nefnilega útilokun. aSskilnaS og kúgun. St. Louis er einna þekktust fyrir bluespfanóleikara, sem virSast hafa sótt til borgarinnar. f þessu sambandi má geta þess. aS ragtime-tónlistin er upprunnin f borginni Sedalia. sem er stutt frá St. Louis. Önnur ástæSa mun vera sú, aS mikiS var um ólöglegar vlnkrár (speakeasies) f St. Louis og systurborg hennar East St. Louis handan Mississippi-fljótsins I lllinois-fylki. Þessir staSir notuSu oft pfanóleikara til aS skemmta gestum sfnum. Af planóleikurum I St. Louis má nefna: Roosvelt Sykes, Henry Brown, Stump Johnson. Steady Roll Johnson, Barrelhouse Buck McFarland, Aron „Pine Top" Sparks. Peetie Wheatstraw, Walter Davis og Speckled Red (Rufus Perryman). Þessir menn höfSu oft aSeins bækistöSvar f St. Louis en fóru vfSa um nálæg fylki f leit aS vinnu eSa þá til þess aS taka upp hljómplötur. sem aSallega átti sér staS f Chicago eSa New York. Allt bendir til þess, aS blues sé tónlist. sem reynir aS llkja eftir mannsröddinni. Á gftar er hægt aS beita slidegltartækni, dempa strengina og slaka á þeim og gera þá strekktari. Blues- munnhörpuleikarar, sjúga f gegn- um hljóSfæriS og breyta þannig hljóSi og tóntegund. Ofangreint atriSi veldur vandamálum hjá bluespfanóleikurum, þvf nóturnar á pfanói eru stilltar eftir evrópska tónskalanum, sem er allt annar skali en sá er bluesplanóleikarar nota. Bluesistar vilja helzt nota hljóSfæri. sem eru örlftiS fölsk. ÞaS sem greinir bluesplanóleik frá t.d. klassiskum pfanóleik eru hin sffellt endurteknu bassastef. Bluespfanóleikur er f aSalatriSum tvlskiptur, vinstri höndin leikur Olga Guðrún Árnadóttir — Eniga Meniga ÁÁ Records 027 AN þess að mikið bæri á, fór Olga Guðrún tii Englands á sfð- asta ári og tók þar upp sérlega góða plötu. Ólafur Haukur Símonarson samdi öll 15 lög plötunnar, sem fyrst og fremst er ætluð yngri áheyrendum, og texta við 14 þeirra. Lögin eru mörg undir „country“- og „folk“-rokk áhrifum, en samt frumleg. Þau eru öll mjög melódísk, fjörug og sterk og mjög vel sungin af Olgu. Hin ljúfa og tæra rödd hennar og áreynslulausa og góða raddbeit- ing skipa henni einnig á bekk með betri söngkonum hér á landi. Allan undirleik, að undanskildum píanóleik, trommuleik og fiðluleik, annaðist Gunnar Þórðarson, þ.e. gítan, bassal., banjól., og sinthesiserleik, og einnig út- setti hann öll lögin. Þessi stóri þáttur Gunnars hefur einnig mjög afgerandi áhrif á gæði plötunnar. Utsetningar hans eru mjög fjölbreyttar og skemmtilegar, og hljóðfæra- leikur fyrsta flokks. I nokkrum lögum er svo kryddað með fiðluleik Grahams nokkurs og á trommur leikur Terry Doe, en þeir hafa einnig leikið á flestum plötum Hljóma hf. er komu út fyrir síðustu jól. Um texta er það svo að segja að þeir eru hreint og beint á öðru og hærra plani en það hjákátlega rugl er oftast hingað til hefur verið sungið á barna- ÖLGA ENIGA MENIGA * . Mp. plötum (sbr. Ingibjörg Þor- bergs, Svanhildur & Ölafur Gaukur, Ábót o.s.frv.). Textar Ólafs H. eru um umhverfið, um vandamál eða viðfangsefni barna séð frá eigin sjónarhóli, um þjóðfélagið, um dýrin, um tilveruna almennt eða bara fantasía og flestir eru líklegir til að vekja umhugsun. ENIGA — MENIGA Eniga — meniga allir rövla um peninga Súfckadí — púkkadl kaupa meira ffnerl kaupæði — máleði er þetta ekki brjálæði Eitthvað fyrlr alla konurog kalla krakka meö hár og kalla með skalla EitthvaA fyrir krakka káta krakkalakka sem kostar ekki neitt þú krækir bara I pakka eöa fyndinn frakka eóa feitan takka Eniga —meniga ég á enga peninga súkkadf — púkkadf en ég get sungið fyrir því sönglandi og raulandi með garnirnar gaulandi. Eitthvað íyrlr alla... KÖTTURINN SEM GUFÁÐI UPP Eg átti eitt sinn kött sem að gufaði upp já hann hvarf bara svona einn daginn Eg vissi aldrei alveg hvað af honum varð en ég sé hann aldreí ganga um bæinn Og svo gufaði hann upp og svo gufaði hann upp og svo gufaðí hann upp og ég sé hann aldrei meír Hann átti aldrei trefil, hann átti aldrei skó en hann gaf þvf alls engar gætur Hann vafði skýi um hálsinn og skelii- skellihló og gantaðist úti allar nætur Og svo gufaði hann upp... Eg átti eitt sinn kött sem að gufaði upp já hann hvarf bara svona einn daginn £g vissi aldrei alveg hvað af honum varð en ég sé hann aldreí ganga um bæinn Og svo gufaði hann upp... ÞAÐ VANTAR SPÝTUR : Kannist þið við krakka sem að kúra i sandkassa? Þeim leiðist heldur Iffið og eru löngu hætt að krassa: :Það vantar spýtur og það vantar sög það vantar málningu og f jörug lög: :Þau hafa rólað hundrað milljón sinnum út og inn og mokað sama sandinum f skóinn sinn: Það vantar spýtur... .-Kannist þið við snáða sem að engu fá að ráða? Þeir þvælast bara hér og þar og eru fyrir alls staðar: Það vantar spýtur... :Kannist þið við krakka sem að kúra á skólabekkjum og langtum flestum Ifður eins og karöfl- um í sekkjum? Það vantar spýtur... Þessi plata er stórt stökk fram á við i gerð barnaplatna og jafnframt má skipa henni á bekk með betri poppplötum hérlendis. Bald. J.B. ÝR ÁÁ RECORDS 030 Þegar hin lítt þekkta isfirska hljómsveit Yr hélt til New York i september siðastliðnum, ásamt Jakobi Magnússyni og Hvítárbakkatríóinu, vakti það töluverða athygli meðal Is- lenskra poppaðdáenda, því i slík stórvirki ráðast að venju ekki nema þeir er náð hafa almennum vinsældum. Skyldi Ýr þá hafa eitthvað sérstakt uppá að bjóða? Svar við þessu er því miður frekar neikvætt. Efni plötunnar skiptist i aðalatriðum í þrjá flokka þ.e. „funky“-rokklög eða rokk- Iög undir soul-áhrifum, hrein rokklög, bæði hefðbundin hröð lög og hæg og melódisk lög og þar að auki er eitt „country"- rokklag á plötunni. Samtals eru 11 lög á'plötunni og á Sigurður Rósi flest eða fjögur. Reynir Guðmundsson á tvö, Jakob Magnússon á tvö og önnur lög eru hvert eftir sinn höfund. Einu upplýsingarnar er fylgja plötunni eru um höfunda laga og texta, en hvergi kemur fram hvort þeir eru meðlimir hljóm- sveitarinnar. Um lögin er það annars að segja að öll eru þau mjög taktföst og mæðir því töluvert mikið á þvi að tromm- ur og bassi skili hlutverkum sinum vel. Svo vill þó fara að trommu- og bassaleikur verði fulleinfaldur og tilbreytingar- laus á köflum, en það er þó bætt mikið upp af tíðum og skemmtilegum skiptingum í laglinum, þannig að lögin sjálf verða ekki einhæf eða lang- dregin. Mörg þeirra eru vel fall- in fyrir dans og í heild er plat- an hin ágætasta samkvæmis- skemmtun. Hljómborðshljóðfæraleikur er einnig mjög áberandi í öllum lögum og er hann yfirleitt vel af hendi leystur, e.t.v. á Jakob Magnússon þar einhvern hlut að máli. Vegna hinnar miklu fyrirferðar hljómborðshljóð- færa fellur svo gítarinn dálítið í skuggann, sem er miður, þvi þar sem hann á hlut að máli skilar hann sínu hlutverki mjög vel. Söngraddir eru fjölbreytt- ar og falla yfirleitt vel að við- komandi lögum, þó eru þær ekki nógu skýrar i nokkrum lögum, (t.d. Kanínann, Upp í fjallið, Stálfjörður), þannig að texti skilst mjög illa. — Til hvers að syngja texta ef þeir ekki skiljast? — Textar eru annars ýmist á Islensku eða ensku, en öll lög hafa íslensk nöfn. I „Kántrívísum“ er svo enskur texti borinn fram á íslenskan máta og leikið á slæd- gítar til að líkja eftir „steel“- gítar þeim er notaður er við „country“-músík. Með þessu lagi er kannski verið að gera grín að frumstæðum og sveita- mannslegum útsetningum og stælingum íslenskra hljóm-

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.