Morgunblaðið - 30.06.1976, Blaðsíða 29

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 30. JUNI 1976
29
VELVAKAIMOI
Velvakandi svarar I síma 10-lUO
kl 1 4— 1 5, frá mánudegi til föstu- •
dags
0 Lipurðá
bensínstöðvum
H. M. hringdi og ræddi um
þjónustu oliufélaganna á bensfn-
afgreiðslunum:
„Það er mjög mismunandi
hvernig þjónusta er veitt á ben-
sinstöðvunum. Manni finnst að
oliufélögin ættu að leggja veru-
lega rækt við þennan þátt þjón-
ustunnar við viðskiptavini á
bensínafgreiðslunum. Það var í
einhverju biaði sagt að eitt olíu-
félagið þvæði framrúður bílanna,
en annað félagið gerði það ekki.
Ekki finnst mér það nú neitt aðal-
mál þetta með framrúðurnar —
sumir sem setja bensín á bilana
nenna ekki einu sinni að þurrka
eftir sig dropana sem þeir sletta
eða jafnvel heilu gusurnar. Eftir
situr svo allsherjar drulluklessa,
sem ekki er hægt að ná af nema
bóna eða með ennþá meiri tilfær-
ingum.
Einnig er það til að sumir
afgreiðslumenn setja upp hunds-
haus ef þeir eru beðnir að mæla
olíuna og bæta á ef þarf. Ég sé
ekki neina reglu i þessu — mér
finnst þetta vera algerlega háð
mönnunum sjálfum en ekki olíu-
félögunum. Þau ættu nú á tímum
auglýsinga og samkeppni að sjá
sóma sinn í því að brýna fyrir
starfsmönnum sínum lipurð og að
gera „kúnnann" ánægðan. Að
vera þjónn viðskiptavinarins —
innan vissra marka þó — ætti að
vera aðalsmerki þessara olíu-
kónga.“
Þau eru mörg vandamál bif-
reiðaeigendanna. Einn hefur
áhyggjur af þessu og hinn af
hinu.
% Hvert fara
aurarnir?
„Oft hafa menn rætt og
ritað um i hvað allir þeir fjármun-
ir fara hjá ríkinu, sem bifreiða-
eigendum er skylt að greiða. Mér
skilst að um og yfir helmingur
alls, sem bíleigendur þurfa að
greiða, fari til ríkisins, hvort sem
það er í bílverðinu sjálfu, vara-
hlutum, dekkjum, bílaskattur
náttúrlega og stór hluti af trygg-
ingagjöldum (20% söluskattur,
hann kemur reyndar á allt, sem
bileigendur þurfa að gréiða).
Eflaust vantar líka eitthvað í
þessa upptalningu hjá mér. En í
hvað fara svo þessir aurar? Ein-
hvern tíma sýndi F.I.B. fram á
það með tölum að aðeins hluti
þessara gjalda bileigenda rynni
beint til vegamála. (Annars er
F.Í.B. orðið svo slappur félags-
skapur að enginn tekur lengur
lifnaði á mjög undarlegan hátt.
Jón brosti til læknisins og öll-
um sárindum virtist sem sópað
burtu.
— Og ég sem var að láta mér
detta í hug að það væri mfn vegna
sem þú kæmir í heimsókn.
— Þú! sagði Gregor Isandcr. —
Þú ert vonlaust tilfelli hvort eð er
og við læknar reynum að skipta
okkur sem allra minnst af slikum
fyrirbrigðum.
En rödd hans var hlý og grann-
ar hcndurnar sem tóku um púlsin
á Jóni og lyftu teppinu upp til að
rannsaka bólgna faúur lians voru
hlíðar og hlýlegar. Hann rétti sig
upp og uppgötvaði að Andreas
Hallmann fylgdist nákvæmlega
með hverri hrevfingu hans.
— Fjárakornið maður, gláptu
ekki á okkur eins og ég sé við
dánarbeð. Ég þori að hengja mig
upp á að Jón lifir þig og það mtin
ekki skipta árum hcldur áratug-
um. Ilann gætir að heilsu sinni,
tekur meðulin sín og hvílir sig
eins og hann hefur fengið fyrir-
ma>li um að gera og þá er allt I
góðu lagi. Þú aftur á móti ... —
Röfl Andreas var aftur orðinn sá
yfirlætislegi og sjálfsöruggi rit-
höfundur sem Mulin kannaðist
mark á þvi. Hver bensinhækkun-
in rekur aðra og ailt sem félagið
gerir er að senda smá-
mótmæla-fréttatiikynningu). Ég
held að flestir séu sammála um
það að réttlátast vseri að láta alla
þá upphæð renna til uppbygg-
ingar þjóðveganna, sem innheimt-
ist hjá bifreiðaeigendum.
Áður fyrr var hesturinn þarf-
asti þjónn landsmanna. Manni
dettur oft i hug hvort sá tími sé
ekki framundan aftur — það er
sjálfsagt miklu ódýrara að reka
hesta en bíla — vegagerðin ætti
einnig að geta orðið ódýrari.
Kannski yrði þá bara farið að
skattleggja hesta og hestamenn.
En nú er bíllinn nauðsynjatæki,
og það er tilgangslaust að segja að
hann sé munaður fárra manna og
ríkra. (Hann verður það náttúr-
lega með þessu skattáframhaldi).
Það þekkjast áreiðanlega ekki
þvílikar álögur á bifreiðaeigend-
ur og hér á landi neins staðar i
heiminum. Nú er verið að tala um
að hætta að leggja útvarps- og
sjónvarpsgjöld á menn nema inni-
falið í sköttum — mætti ekki á
sama hátt skattleggja alla eitt-
hvað á þann hátt i stað þess að
skella öllu á bifreiðaeigendur. Til
dæmis einhverja af tollum. Það
nota aðrir vegina heldur en þeir
sem eiga bíla.
Annars er orðið erfitt að tala
um þessi peninga- og skattamál
okkar. Allir vilja fá sem mest en
enginn vill borga. Það er alltaf
ríkið sem á að gera þetta og hitt
sem allt kostar morð fjár en menn
hugsa ekki um það að „ríkið“ eru
skattarnir sem greiddir eru, ríkið
gerir ekki miklu meira en það fær
inn I sköttum og skyldum af okk-
ur skattborgurunum. Það er
kannski helzt nú í seinni tíð þegar
það er i tízku að taka erlend lán
eða innlend hjá okkur sjálfum
með verðtryggðum spariskírtein-
um.“
Svo mörg voru þau orð um
umferðarmálin. Þau eru nú að
vercða einn dýrasti málaflokkur
fjárlaganna, a.m.k. ef reiknað er
með þeim kostnaði sem verður í
slysum og árekstrum. Bíllinn er á
vissan hátt enn á þvi stigi hjá
okkur að teljast til þæginda þó
sífellt sé að koma betur í ljós
hversu nauðsynlegur hann er í
öllum tilvikum.
HÖGNI HREKKVISI
,Þetta er líkast brúðuleikhúsi — hjá honum?‘
Hvernig búast skal
til Spánarferðar
NÝLEGA kom á markaðinn hand-
bók fyrir ferðafólk um sólareyj-
una Mallorca. Tilgangurinn með
útgáfunni mun vera að bæta úr
rikjandi upplýsingarskorti fyrir
Mallorcafara og verður bókin án
efa kærkomin þeim mörgu íslend-
ingum, sem árlega fljúga til Mall-
orca I leit að sólskini og hlýjum
sjó. Höfundur bókarinnar er Sig-
urður Bjarnason, en hann dvald-
ist á Mallorca um tveggja ára
skeið, auk þess sem ýmsar upplýs-
ingar í bókinni eru komnar frá
spánska ferðamálaráðuneytinu á
Mallorca. Formála skrifaði Helgi
P. Briem fyrrv. sendiherra Is-
lands á Spáni. Utgefandi er Bóka-
útgáfan Leiftur.
Minning
Gunnar
Framhald af bls. 23
mikilli og góðri konu, sem réynd-
ist honum traustur förunautur til
hinztu stundar. Þau áttu saman
fimm börn, sem öll eru gift: Guð-
björgu, Mundheiði, Hrólf, Flosa
og Guðmund. Hrólfur og
Guðmundur synir þeirra hjóna
feta dyggilega í fótspor föður
síns, einnig Haraldur, maður Guð-
bjargar. Þessara manna heyrir
maður oft getið þegar talað er um
aflahæstu skip. Það er drjúgur
skildingur sem þessi karlleggur
hefur lagt í þjóðarbúið.
Gunnar heitinn var á yngri
árum mikið karlmenni, glæsi-
legur hvernig sem á var litið, geð-
prúður, hæglátur og lítið gefinn
fyrir að mikla sig í augum
annarra. Hann var vel látinn af
þeim sem voru með honum til
sjós, umgekkst þá sem jafningja
og tók óspart þátt í gamansemi
þeirra og var þá oft hrókur alls
fagnaðar. Jafnframt því sýndu
þeir honum traust og virðingu.
Oft munu þeir hafa hreppt hin
verri veður eins og sjómenn gera,
en aldrei heyrðist hann ræða þá
erfiðleika er í land var komið.
Mörg hin síðari ár hefur Gunnar
átt við vanheilsu að stríða en
þegar bráði af fyrir honum leitaði
hugur og hönd til sjávarins. Fór
hann þá til veiðiskapar ýmist á sjó
eða i laxveiði og ótalin eru sporin
sem hann átti á Grandann og
höfnina. Margir munu eflaust
minnast hans þaðan, bæði sem
hins mikla athafnamanns og siðar
er hann gekk þar sér til afþrey-
ingar. Nú í sumar hefur hann
ekki heilum fæti á fold stigið.
Hann hefur legið á Landspítalan-
um og þar andaðist hann 21. þessa
mánaðar.
Honum var orðið mál á hinni
langþráðu hvíld. Dauðann ber að í
svo mörgum myndum og getur
níst sem sverðstunga þegar fólk
er kallað sem börn, eða í blóma
lífsins, eins og þau máttu sjá á
bak elskaðrar tengdadóttur frá
börnum og manni, — enda var
hún sárt syrgð. Svo getur og dauð-
inn líka breitt líknarhendur yfir
þá sem lengi hafa þjáðst. Þetta
eru fátækleg þakkar- og kveðju-
orð frá okkur systkinunum sem
eftir lifum og það munu margir
minnast hans á verðugan hátt.
„Ég lifi og þér munuð lifa,“ sagði
frelsarinn. Við sjáumst á landinu
helga þar sem öll mannleg mein
hverfa. I þeirri trú er hann
kvaddur í guðs friði.
Hann verður til moldar borinn
30. júní frá Fossvogskapellu.
Ritað á Hrafnistu 25. júní 1976.
Þurfður Guðmundsdóttir frá Bæ.
AU<,I.YSIN(,ASIM!\N KR:
22480
JRor0<mbIobið
XVJ~L-rl
F£jFinnsk u ~
glervara frá A R A BIA T3Py

WARTSILA FINLAND
HELMI
5»

Mikið úrval nýkomið
bierinC cr
83? SIGGA V/ÖGA £ 'í/LVEgAU
LAUGAVEGI 6 SIMI 1 4550
f E-KKl \ Vló
VoRRKUVOVl
VoföKyi/lO'bOH
VRöKfN ötfESKH
VFr/K 49 VONKl Efc
,V£R Á *VÖIS)\%
V/0ÍU VÁ VI/mTA á9
OftERJÁ W/6 \
vmr swvr/ _
VU v//6
\ Vil/£RT
m\?TI KK t\KÁ
WöKK(j9 _