Morgunblaðið - 08.09.1976, Blaðsíða 10

10
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 8. SEPTEMBER 1976
Kirkjan ( Höfnum er sennilega
tignarlegasta byggingin I þorp-
inu, en á vindhananum stendur
ártalið 1861 og er hún þvf komin
nokkuð til ára sinna þðtt útlitið
bendi þó ekki beint til þess að svo
sé.
skerjum sem eru f innsigling-
unni f Hafnir.
En það hefur löngum verið
útgerð í Höfnum og því hefur
það ekki verið minna vanda-
verk að leita hafnar þar á fyrri
tímum þegar engin siglingar-
tæki voru til staðar og skip knú-
in áfram af mannsafli eða segl-
um. Þannig segir í Sögu ^Meyj-
ar-Hjalta að sjósókn frá Höfn-
um hafi verið erfið og hættuleg
þar sem útræðið sé fyrir opnu
hafi og því oft ófært að komast
fram eða að lenda vegna brims.
Á dögum Eldeyjar-Hjalta var
sjávaraflinn aðalbjargræði
íbúa í Höfnum en þó höfðu
sumir nokkrar kýr og allir áttu
sauðfé. Sá búskapur hefur þó
takmarkast af því að ekkert var
útgengið í Höfnum heldur að-
eins góð fjörubeit. Eldeyjar-
Hjalti segir að milli tlu og
tuttugu býli hafi verið í Höfn-
um þegar hann kom þangað.
Yfirleitt voru menn þarna held-
ur fátækir, að hans sögn, en þó
komust menn af án hjálpar.
Einhver er nú öldin önnur I
dag enda liðin um 80 ár síðan
Eldeyjar-Hjalti kom fyrst til
Hafnar.
fleira
fólk...
Ljósmynd Fridþjófur
Jósef sveitarstjóri sagði okk-
ur að frá Höfnum væru gerðir
út 10—12 bátar, og væri stærð
þeirra frá 3 og upp I 15 tonn.
Aflann leggja bátar þessir að
mestu inn hjá söltunarstöð Egg-
erts Ólafssonar, en nokkrum
fiski er þó ekið til annarra
staða. Það hefur verið fremur
lítill afli hjá bátunum í sumar,
en þeir róa svo til eingöngu
með línu og handfæri.
„Bátarnir héðan sækja svo til
eingöngu í Reykjanesröstina og
á Eldeyjarsvæðið, en þó gekk
fiskur grunnt með landinu
hérna í kring í sumar. Sjómenn
i þessu þorpi eru mjög óhressir
með þá ákvörðun sjávarútvegs-
ráðuneytisins að leyfa veiðar
Jósef Borgarsson, sveitarstjóri
„Komdu hérna lagsmaður.** Þessi
athafnasjómaður handleikur
einn vænan sem hann hafði fest (
út undir Eldey.
Stelírað við í
HÖFNll
Tveir minnisvarðar um athafnalif
fyrri tíma I Höfnum. Það hefur
sennilega margur dugmikill sjó-
maðurinn dvalið (verbúðinni
fyrr á tlmum, og þá hefur margur
aflinn fengið far ( hjólbörunum.
með snurvoð á okkar hefð-
bundnu miðum, en snurvoðin
var um árabil hinn mesti ófögn-
uður hér útaf. Við stöndum I
þeirri meiningu að þetta veiðar-
færi sópi hættulega miklu af
fiski upp úr sjónum og að eftir
nokkurn tíma verði lítið eftir.
Miðin þarf að nýta á gáfulegri
hátt,“ sagði Jósef.
Jósef tjáði okkur að það væru
helzt húsmæður og unglingar
sem ynnu við fiskvinnslu í
landi og þegar ekki væri róið
væri þetta fólk því gjarnan at-
vinnulaust. Karlmennirnir
stunda fjölbreytta vinnu að
sögn Jósefs. Nokkrir vinna á
vegum varnarliðsins á Kefla-
víkurflugvelli, þótt þeim fari
reyndar fækkandi, en aðrir sem
ekki stunda sjómennsku, eru
við ýmsa atvinnu í nágrenninu.
Það hefur verið smáaukning I
smábátaútgerðinni undanfarið
og virtist Jósef sem heimamenn
væru betur og betur að bindast
þeirri atvinnugrein.
Sé litið í tölur yfir mann-
fjölda í Höfnum kemur fram að
íbúafjöldinn I hreppnum (lög-
heimili) hafi 1910 verið 200
manns, en ekki nema 144 árið
1940. Með tilkomu varnarliðs-
ins fjölgar upp úr því og á árinu
1950 eru fbúarnir 186 og 1960
eru þeir 250. Sennilega hafa
þeir verið fleiri rétt fyrir 1960
þvi á þessum tíma voru reist
hús I Njarðvík fyrir marga
starfsmenn Keflavíkurflugvall-
ar og þvi var um eiginlega
fólksfækkun að ræða i Hafnar-
hreppi um 1960. Eftir 1960 hef-
ur fólki fækkað stöðugt I
hreppnum eins og sjá má af
eftirfarandi tölum:
1960 250 ibúar
1965 187 —1970 182—
1975 134—
„Ibúafækkunin síðustu árin
endurspeglar sennilega óörygg-
ið sem rikt hefur hér með út-
gerðina, en vonandi sjáum við
fram á bjartari tíma í þeim efn-
um,“ sagði Jósef. Hann sagðist
vona að með vaxandi trilluút-
gerð yrði meira atvinnuöryggi,
og að þróun síðustu ára snerist
við.
„Við lítum nokkuð bjartari
augum til framtíðarinnar og í
þvi sambandi eru ýmis verkefni
Framhald á bls. 23
Þessir heiðursmenn, sem um dag-
ana hafa sjálfsagt lagt góðan
skerf til verðmætaöflunar þjóðar-
búsins, nutu sjaldgæfrar veður-
blfðu þegar Ijósmyndari Mbl. var
á ferð I Höfnum fyrir skömmu.
# „Ég get ekki séð
fram á að atvinnulíf hér f
Höfnum verði nokkurn
tfma með eðlilegum
hætti nema unnt sé að
reka frystihúsið. Það hef-
ur verið mikið basl að
hafda því gangandi og
sfðustu tvö árin hefur
ekkert verið unnið í því
þar sem reksturinn fðr
upp í loft.“ Eitthvað á
þessa leið fðrust Jðsef
Bogasyni, sveitarstjðra
Hafnarhrepps orð, þegar
Mbl. ræddi nýverið við
hann um mannlff og at-
vinnulff í Höfnum.
Það var þokuloft og regn-
ævur í Höfnum þegar við stöld-
ruðum þar við. Hafrótið lék al-
kunnugt stef við fjöruklettana
og bryggjusporðinn af miklum
krafti og mátti heyra niðinn um
langan veg. Það var okkur sagt
að ekki væri róið til fiskjar í
slíkri tíð, og skal engan undra
því innsigling í höfnina er
erfið, og ekki nema á færi dug-
mikílla og hraustra manna að
stýra fleyi framhjá boðum og
Helzt
vantar
okknr