Morgunblaðið - 19.09.1976, Side 18

18
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 19. SEPTEMBER 1976
Mrtlllffltttll!
■

Halldór
Pétursson
Halldór Pétursson við
mynd sína af Ólafi Thors.
lætur gamminn geysa
á Kjarvalsstöðum
9 YFIRLITSSÝNING á verkum Halldórs
Péturssonar, listmálara, stendur nú yfir á
Kjarvalsstöðum, en drifið var í þessari
sýningu þegar uppgötvaðist að Halldór
væri að verða sextugur. Á sýningunni eru
myndirfrá ýmsum æviskeiðum Halldórs,
allt frá því að hann var þriggja ára og fram
á þennan dag, sýnishorn af kímnigáfu
Halldórs, sem hann er löngu orðinn lands-
frægur fyrir, úrval af bókaskreytingum
hans og merkjum sem hann á heiðurinn
að, svo sem Flugfélagsmerkinu, Reykja-
víkurmerkinu og merki Rafmagnsveitu
Reykjavíkur auk fjölda málverka. Myndirn-
ar eru flestar til sölu en þó svo að fólk
eigi ekki peninga til að kaupa myndirnar,
er margt sem gleður augun, því að Halldór
hefur verið heldur spar á opinberar sýn-
ingar á ferli sínum. I viðtalinu hér á eftir
segir Halldór lítið eitt af sjálfum sér og frá
sýningunni.
— Jens heitinn
Benediktsson,
blaðamaður
„Það er svo skrítið en einhvern
veginn finnst mér eins og þetta
tilstand allt komi mér ekkert við.
Ég var búinn að öllu, sem ég átti
að gera sjálfur, fyrir um mánuði
og lét þá eftirleikinn allan í hend-
urnar á unga fólkinu, dætrum
mínum tveimur, syni og tengda-
3 syni að ógleymdri Ölöfu Arna-
dóttur, sem er hinn eiginlegi
| hönnuður sýningarinnar. Þau
f hafa séð um það sem gera þurfti
' hér á Kjarvalsstöðum og ég hef
- aðeins verið áhorfandi."
Við sitjum inni á auðri kaffí-
\ stofunni á Kjarvalsstöðum,
| Halldór kveikir sér í sígarettu og
allt fas hans ber það með sér, að
hann er dálitíð utanvelta við yfir-
litssýningu þá á verkum hans,
sem búið er að setja upp í stóra
salnum. Halldór er heldur ekki
vanur stússi af þessu tagi.
„Þetta byrjaði eiginlega allt á
því, að kunningjar mínir upp-
götvuðu að ég var að verða sext-
ugur,“ heldur Halldór áfram.
„Það gekk maður undir manns
hönd til að fá mig til að sam-
þykkja það að ráðast í yfirlitssýn-
ingu á þvt sem ég hef verið að fást
við um dagana og ég lét undan
eftir mikið sálarstrið. Eg er svo
óvanur þessu, hef aðeins haldið
eina opinbera sýningu um a>vina
og það var 1952 — fyrir utan
karíkatúrsýningu sem ég hélt á
Laugaveginum í húsi Marteins.
Fleiri sýningar hef ég ekki hald-
ið, svo að mér óaði við tilhugsun-
ina um að fara að efna til heillar
yfirlitssýningar. En eftir að ég
tók ákvörðun um að fara út í
þetta, hef ég unnið að þessari
sýningu heilshugar og ekkert lát-
ið aftra mér.“
— Hvers vegna hefurðu ekki
haldið fleiri sýningar?
„Ja, ætlí það sé ekki aðallega
það, að ég hef ekki haft tíma til að
sinna málverkunum, eins og ég
hefði viljað. Venjulega hef ég ver-
ið önnum kafinn við að fást við
allt mögulegt sem pantað hefur
verið hjá mér — bókaskreytingar,
dútlað við portrett og þar fram
eftir götunum. Það, sem ég hef
málað á undanförnum árum, hef-
ur selzt fljötlega og ég hef þess
vegna aldrei getað komið mér upp
L

Skákstríðið mikla.
Operustrfðið mikla.
lager af myndum. Nú og í öðru
Iagi hefur ntér kannski þótt það
vera að bera í bakkafullan lækinn
að auka við allar þær sýningar
sem hér eru haldnar."
„Það er eins og menn
megi ekki kaupa
pensla og liti án
þess að þurfa að
sýna árangurinn.“
Halldór segir að sér finnist
óþarflega mikið af málverkasýn-
ingum í borginni. „Það er eins og
menn megi ekki kaupa pensla og
liti án þess að þurfa að sýna síðan
árangurinn," segir hann. „Sjálfur
fer ég ekki mjög oft á sýningar nú
orðið, en sé þó allar helztu syning-
ar sem myndlistarlifið hér hefur
upp á að bjóða."
— Hvernig finnst þér frammi-
staða okkar i myndiistinni?