Morgunblaðið - 21.01.1977, Síða 30

30
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 21. JANÚAR 1977
Kristfinnur Ólafs-
son — Minningarorð
Fæddur 18. júní 1920
Dáinn 11. janúar 1977
í dag er til moldar borinn Krist-
finnur Ólafsson, Steinagerði 18,
Reykjavík.
Hann lézt í London 11. þ.m., þar
sem hann gekkst undir hættulega
hjartaskurðaðgerð.
Kristfinnur kvæntist eftir-
lifandi konu sinni, Kristínu
Kjartansdóttur, 3. des. 1949 og
var það mikill hamingjudagur í
lífi þeirra beggja. Kristfinnur var
Snæfellingur í báðar ættir,
fæddur 18.6. 1920 í Geirakoti í
Fróðárhreppi, sjöundi í röðinni af
fjórtán börnum hjónanna Olafs
Gislasonar og Ólafar Einars-
dóttur, sem þar bjuggu.
A fátækum barnaheimilum á
þeim árum urðu börnin að fara að
vinna í ungri bernsku, bæði
heima og þó meira hjá vandalaus-
um, þar sem vistin gat verið
vægðarlaus og hörð. Hann lærði
því snemma að taka til hendinni,
enda þekki ég fáa betri verkmenn
en Kiddi var, á hverju sem hann
snerti.
En sjómennskan tók snemma
hug hans allan og stundaði hann
hana fyrst á ýmsum aflaskipum,
en siðan á sínum eigin bátum,
fyrst á trillu, síðan á stærrí bát.
Hann var hörku sjómaður, fisk-
inn og afburða hugmaður, og sótti
sjóinn fast meðan fært var.
Þegar ég nú sezt niður til að
kveðja hann Kidda svila minn og
vin, er mér þakkiæti efst i huga.
Fyrst fyrir að Kiddi og Stína
skyldu finna hvort annað. Þeirra
lífshamingja var sameiginleg í
önnum virkra daga, og þau kunnu
að njóta hvíldar og gleði á sínu
óvenju fagra heimili, þar sem
einkasonurinn, Gunnlaugur, var
stærsti sólargeislinn.
Þegar ég lá hvað eftir annað á
spítala, þegar börnin okkar voru
ung, var alltaf sjálfsagt að leita til
Kidda og Stínu.
Hann Kiddi laðaði ósjálfrátt til
sín öll börn; það sýnir bezt innri
mann þessa sterka og trausta
manns. Þetta yndislega heimili
varð því annað heimili barnanna
okkar og fyrir það viljum við
hjónin þakka. Það er svo margt,
margt annað að þakka. Á heimili
hans dvaldist tengdamóðir okkar
beggja, Ingveldur Olafsdóttir, um
tuttugu ára skeið og hann var
henni eins og bezti sonur.
Og svo þegar barnahópurinn
okkar varð fullorðinn var alltaf
öll fjölskyldan meira og minn
samankomin í Steinagerði hjá
Stínu og Kidda, og alltaf tók hann
á móti öllum hópnum með gleði-
brosi og hver stund á heimili hans
var hátíð
í þessari miklu sorg bið ég
góðan guð að styrkja ástvini hans
alla.
Með hjartans kveðjum og þökk-
um frá okkur hjónunum og börn-
um okkar.
Katrín Guðmundsdottir.
<)rðsk\ iöirnir 15.15.
Ilinn \oladi sér altlroi Klaóan da«.
Kn sá. soni \H li«nur á. er sífollt í veizlu.
Þannig var hann Kiddi, að vera
í nálægð hans var sífelld veizla.
Þegar maður var mjög þreyttur
eftir erfiðan vinnudag, svo þreytt-
ur að manni hraus hugur við að
fara heim til sín, því þá vissi
maður að áfram mundu hugsan-
irnar halda að hringsnúast kring-
um smámuni, sem þann daginn
þóttu óyfirstíganlegir, þá flúði
maður til þessarar veizlu sem bjó
í þessu brosi sem alltaf mætti
manni við dyrnar i Steinagerði.
A sunnudögum þegar fjölskyld-
an mín var komin í sparifötin og
vantaði bara herzlumuninn á að
dagurinn yrði að hátíð þá var
keyrt inn i Steinagerði til að finna
þessa hátið. Stundum vorum við
að velta því fyrir okkur hvort það
væru góðu kökurnar hennar
Stínu sem hefðu þetta ómótstæði-
lega aðdráttarafl. En jafnvel sæl-
kerar eins og við urðum að viður-
kenna að það var brosið og hlýjan
i andlitum húsráðenda sem gerðu
daginn, sem við heimsóttum Stínu
og Kidda, ætíð að veizlu.
Og svo voru það litlu samatriðin
sem hlýjuðu manni svo við hverja
heimsókn, þessi lítri af undan-
rennu sem var oftast í isskápnum
í Steinagerði eftir að hann litli
sonur okkar kom í heiminn, en sá
ungi maður drakk ekkert nema
undanrennu, en hafði samt ekki
aldur til að þakka fyrir þessa
hugulsemi sem sýndi svo látlaust
og fallega að hann var alltaf vel-
kominn á heimilið, hvað þá að
hann hefði vit á að þakka Kidda
og Stínu fyrir koppinn sem keypt-
ur var og beið i Steinagerði ein-
göngu ætlaður honum ef vera
kynni að hann kæmi í heimsókn.
Samt veit ég ekki nema augnaráð-
ið sem hann sendi honum Kidda
og hrifningin í hvert skipti sem
hann sá þennan vin sinn hafi
sagt: Takk Kiddi fyrir þessa
veizlu sem alltaf er í nálægð
þínni.
Kiddi var fyrsti sjómaðurinn
sem ég eignaðist að vini á ævi
minni. Sjómenn í mínum huga
voru dugnaðarmenn, sem ég bar
virðingu fyrir, en hafði á tilfinn-
ingunni að kærðu sig lítið um
samskipti við landkrabba eins og
mig og mína líka. í fjarlægð sá ég
þá koma að landi, suma fara inn í
leigubila sem biðu þeirra við
höfnina þegar þeir komu eftir
langa útivist með kaupið sitt og
maður sá þá fyrir sérrúlla í þess-
um sama leigubíl næsta sólar-
hring, á meðan peningar entust
og hægt var að fara i str-itið aftur.
Aðra sá maður. fara glaða og
hressa í faðmi sinnar fjölskyldu
frá borði og manni datt stundum í
hug, hvernig ætli sé hægt að fá
svona dugnaðarforka til að slappa
af í aðgerðaleysi næstu daga og
njóta heimilislífsins.
Þessi yfirborðslega sýn mín á
sjómönnum breyttist mikið við að
kynnast Kidda. Eg kynntist
dugnaðarfork, sem kom glaður á
aflahæsta bátnum í land og enn
glaðari mann sá ég þegar hann í
landlegum naut fjölskyldulífsins í
fullkominni kyrrð á heimili sínu.
Betri föður og eiginmann hef ég
engan séð í hópi okkar land-
krabba.
Nú þegar ég kveð þennan mann
sem hefur verið í mínu lífi gim-
steinn sem með tilveru sinni einni
saman hefur gefið mér meiri trú á
góðleik mannanna, er mér efst í
huga að þakka Guði fyrir að hafa
fengið að kynnast þessum heil-
steypta manni og þakka honum
fyrir þau ár sem ég fékk að njóta
samvista við hann og heimili
hans. Sá hinn sami Guð, sem ég
þakka þessa gjöf, hefur gefið okk-
ur þau fyrirheit að við munum að
leiðarlokum eiga endurfundi við
okkar látnu vini, þangað til ætla
ég að nota minninguna og leyfa
henni að gera líf mitt fyllra og
reynsluríkara. Minninguna um
glaða andlitið hans Kidda sem tók
á móti manni í dyrunum í Steina-
gerði með fullyrðingum um að
hann hefði einmitt verið að hella
upp á könnuna.
Guðrún Asmundsdóttir.
Kristfinnur Ölafsson er dáinn.
Hann Kiddi, maðurinn hennar
Stínu föðursystur minnar.
Hvað skildu vera mörg ár síðan
hann Kiddi las fyrir mig fram-
haldssögu barnanna í Morgun-
blaðinu að staðaldri? Hvenær var
það sem hann Kiddi tálgaði fyrir
mig tíu svani ur ýsubeini? Hvaða
ár var það sem Kiddi og Stína
fóru með mig upp að Anabrekku
með sér á gamla „Astininum"? Og
var það ekki í hitteð fyrra, eða var
það árið þar áður sem ég fékk að
vera með honum á sjónum? Svona
sópast minningarnar upp þegar
ég hugsa til baka. En hvenær
þetta var nákvæmlega og hvað
var ég gamall þá, því á' ég erfitt
með að svara sjálfum mér. Hann
Kristfinnur Olafsson hefur nefni-
lega verið hluti af lífi mínu frá
þvi ég fyrst man eftir mér. Hann
hefur alla tíð verið okkur systkin-
unum annar faðir. Það er ekkert
tímabil í lífi mínu sem hann til-
heyrir öðrum fremur. Kiddi og
Stína hafa bókstaflega alltaf verið
eins og sjálfsögð botnfesta fyrir
okkur krakkana, við hliðina á
pabba og mömmu. Svo einn dag-
inn er hann allt í einu farinn.
Horfinn.. Og okkur er sagt að
kveðja hann. Ég á að segja „Vertu
bless." „Hvernig hefur þú fiskað
Kiddi?" svona spyr ég ekki fram-
ar og við því er ekkert að gera. Jú.
ég get spurt f síðasta sinn:
„Hvernig hefur hann Kiddi fisk-
að? Og ég sé það með mínum
eigin augum að hann hefur siglt
að landi með drekkhlaðið skip.
Hann heldur í land, í síðasta sinn,
með fullan bát af öllum þeim
raunsönnu verðmætum sem eitt
mannlíf getur skapað hér í þessu
stutta stoppi. Betur verður ekki
gert. En við sem lónum hérna
ennþá utanfjarðar erum ósköp
skekin og söknum hans sárlega.
En það er samt ekki ónýtt að
vita af þessum manni á bryggj-
unni takandi á móti spottunum
hjá okkur. og hjálpandi mann-
skapnum upp á kajann þegar við
loksins leggjum að, og bindum
bátinn í okkar heimahöfn.
Kjartan Ragnarsson.
Afmælis-
og minn-
ingar-
greinar
Að marggefnu tilefni skal
athygli vakin ð þvl, að af-
mælis- og minningargreinar
verða að berast hlaðinu með
góðum fyrirvara. Þannig
verður grein, sem hirtast á I
miðvikudagsblaði, að berast
I sfðasta lagi fyrir hádegi á
mánudag og hliðstætt með
greinar aðra daga. Greinar
mega ekki vera í sendibréfs-
formi eða bundnu máli.
Sé vitnað til Ijóða eða sálma
skal höfundar getið. Grein-
arnar þurfa að vera vélrit-
aðar og með góðu Ifnubili.
t
Frænka okkar.
VALDYS GUÐRUN HALDERSON,
fædd VALDASON.
lézt í Gimli Manitoba. þann 28 desember 1 976
Halldóra og Margrét Samúelsdætur,
Ármann Dalmannsson.
t
ANNA HAVSTEEN
andaðist hinn 3. lanúar siðastliðinn Bálför hefur farið fram
Lára Þorsteinsdóttir
og aðrir aðstandendur.
t
Faðir okkar, tengdafaðir og afi
KRISTJÁN HÖSKULDSSON,
Grund, Vopnafirði
andaðist 18. þ.m
Hulda Kristjánsdóttir,
Guðfinna Kristjánsdóttir,
Ármann Kristjánsson,
Ásgrímur Kristjánsson,
og barnaböm
Ólafur Jónsson,
Ármann Sigurðsson,
Þórunn Friðriksdóttir,
Lára Guðnadóttir,
t
ELENTINUS JULIUSSON
Túngötu 16, Keflavík.
verður jarðsungmn frá Keflavíkurkirkju laugardagmn 22 janúar kl 1 5
Þeim sem vildu minnast hins látna er bent á Keflavíkurkirkju
Þuríður Þórðardóttir,
Margeir Elentínusson,
Sverrir Elentínusson,
Sanhildur Elentínusdóttir,
Guðrún Kristinsdóttir,
Sigríður Elentínusdóttir
Þórdís Guðjónsdóttir
Ingveldur Eyjólfsdóttir
Einar Hjatested
Magni Sigurhansson.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og útför
GÍSLA ÞÓRÐARSONAR,
Efstasundi 92.
Laufey Sveinsdóttir,
börn, tengdaborn og barnabörn.
t
Tengdafaðir minn og afi okkar,
SIGURÐUR JÓNSSON,
ölgerðarmaður,
Nóatúni 32,
lézt á Landspítalanum 13. þ m Útförin fer fram frá Háteigskirkju,
mánudaginn 24 1 kl. 1.30 ... _
J Jómna S. Bjarnadóttir,
Steinunn Agla Gunnarsdóttir,
Guðrún Gunnarsdóttir.
t
Maðurinn minn,
KJARTAN EINARSSON,
frá Bakka. Seltjarnarnesi
andaðist 1 7 janúar
Útförin fer fram mánudaginn 24 janúar kl 1 3 30 frá Fossvogskirkju
Unnur Óladóttir.
t
Einlægar þakkir fyrir samúð og vináttu við andlát og útför
INGIMUNDAR PÉTURSSONAR,
Borgarveg 22, Njarðvík.
Guð blessi ykkur öll
Fyrir hönd vandamanna
Jóna Hjaltadóttir.
t
Þökkum auðsýnda vináttu viðfráfall
GUÐBJÖRNS F. HELGASONAR,
kjötiðnaðarmanns,
Laugavegi 30 B
Aðstandendur.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og útför
eigmmanns míns, föður, tengdaföður og afa,
ÓLAFS JÓNSSONAR,
frá Keldunúpi.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki Elliheimilisins Grundar í Reykja-
vik fyrir góða umönnun.
Guð gefi ykkur öllum gleðilegt ár
Jenný Guðrún Guðjónsdóttir,
Jenný Ólafsdóttir, Ragnar Zophaníasson,
Helena, Ólafur, Friðrik.